Μια τελευταία λειτουργία, ένας συγκινητικός αποχαιρετισμός

 

Μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα και με διάχυτη συγκίνηση, τελέστηκε σήμερα το πρωί η τελευταία θεία λειτουργία του πατρός Κωνσταντίνου Ζαχαράκη. Ο ιερός ναός γέμισε ασφυκτικά από ενορίτες, που έσπευσαν να βρεθούν κοντά στον πνευματικό τους πατέρα και να λειτουργηθούν για τελευταία φορά από τα χέρια του.

Η στιγμή κορυφώθηκε όταν ο πατήρ Κωνσταντίνος ανέβηκε στον άμβωνα για να απευθύνει το τελευταίο του κήρυγμα. Τα λόγια του, γεμάτα αγάπη και πατρική στοργή, άγγιξαν τις καρδιές όλων, με πολλούς να μην μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους. Ήταν μια αποχαιρετιστήρια ομιλία που σφράγισε δεκαετίες διακονίας, αγώνα και προσφοράς.

Στον αποχαιρετισμό του συμμετείχαν με λόγια τιμής και ευγνωμοσύνης ο πρώην Δήμαρχος Δημήτρης Τσιγάρας, ο επί μακράν θητείας Επίτροπος κ. Κων/νος Τζιωρτζιώτης και ο αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος. Όλοι στάθηκαν στο έργο και στην πνευματική παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του ο πατήρ Κωνσταντίνος, υπογραμμίζοντας πως η παρουσία του σημάδεψε ανεξίτηλα την ενορία και την τοπική κοινωνία.

Η τελευταία αυτή λειτουργία δεν ήταν μόνο ένα θρησκευτικό γεγονός∙ ήταν ένα ζωντανό μάθημα πίστης, αγάπης και προσφοράς. Ένας κύκλος έκλεισε με δάκρυα συγκίνησης, αλλά και με ευγνωμοσύνη για τον ποιμένα που υπήρξε αληθινός οδηγός ψυχών.

Αποχαιρετιστήριος λόγος στον πατέρα Κωνσταντίνο Ζαχαράκη 

του Δημήτρη Τσιγάρα.

Αξιότιμε πάτερ Κωνσταντίνε,
Σεβαστέ πατέρα, Βαρθολομαίε, αγαπητοί συγχωριανοί, κυρίες και κύριοι.

Σήμερα η ενορία του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού βιώνει μια ιστορική στιγμή. Μια στιγμή που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας ως σταθμός, καθώς αποχαιρετούμε έναν ποιμένα, έναν λειτουργό, έναν πατέρα που αφιέρωσε σχεδόν μισό αιώνα στη διακονία του τόπου μας.

Ο πατέρας Κωνσταντίνος Ζαχαράκης δεν υπήρξε απλώς ιερέας της ενορίας μας. Υπήρξε σύμβολο αφοσίωσης, ανιδιοτελούς προσφοράς και ακάματης αγάπης προς τον άνθρωπο. Από το 1977 έως σήμερα, για σαράντα οκτώ ολόκληρα χρόνια, έδωσε τον εαυτό του στο ποίμνιό του, χωρίς να λογαριάζει κόπο ή θυσία. Ήταν δίπλα μας στις χαρές και στις λύπες, στη γέννηση και στον αποχωρισμό, στη γιορτή και στη δοκιμασία. Με το λόγο της παρηγοριάς, με τη συμβουλή της σοφίας, με τη σιωπή της συμπαράστασης, στάθηκε πραγματικός πνευματικός πατέρας.

Η παρακαταθήκη που αφήνει στο Βαλτινό είναι πολύτιμη. Είναι παρακαταθήκη αρετής, ήθους και χριστιανικής πίστης. Είναι παρακαταθήκη κοινωνικής προσφοράς, καθώς με την παρουσία του στήριξε όχι μόνο τον εκκλησιαστικό βίο αλλά και την κοινωνική συνοχή του χωριού μας. Με την απλότητα και τη μειλιχιότητά του, με την αμεσότητα και την εργατικότητα του, ένωσε ανθρώπους και καλλιέργησε την αίσθηση ότι η ενορία είναι κοινότητα ζωντανή, οικογένεια μεγάλη.

Η αποχαιρετιστήρια εκδήλωση, που διοργανώνεται το απόγευμα, από την Τοπική Κοινότητα, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο, είναι πράξη ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης. Είναι το χρέος όλων μας απέναντι σε έναν άνθρωπο που υπηρέτησε τον Θεό και τον άνθρωπο με σεμνότητα και συνέπεια, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στη συλλογική μας μνήμη.

Αγαπητέ πάτερ Κωνσταντίνε, η ζωή και η διακονία σας αποτελούν πλέον μέρος της ιστορίας του τόπου μας. Θα σας θυμόμαστε πάντοτε ως τον άξιο ποιμένα που υπηρέτησε με ήθος και αρετή, και ως τον άνθρωπο που ενσάρκωσε τις αξίες της πίστης, της αγάπης και της προσφοράς.

Σας εκφράζουμε την αγάπη, τον σεβασμό και την απέραντη ευγνωμοσύνη μας. Σας ευχόμαστε υγεία, μακροημέρευση και δύναμη, για να χαίρεστε την οικογένειά σας και να απολαμβάνετε την τιμή και την εκτίμηση που δικαίως σας περιβάλλει.

Ο Θεός να σας έχει πάντοτε υπό τη σκέπη Του.