Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Η Ελλάδα της δημιουργίας



Πιάνο από μπάνερ χαρτονιού, το οποίο πετάχτηκε από γνωστό πολυκατάστημα καλλυντικών, βιολί από ένα φθαρμένο μπλου τζίν που θα κατέληγε στα σκουπίδια, φλογέρα από άχρηστες φωτοτυπίες που θα πήγαιναν -ίσως- στην ανακύκλωση.
Στο ερώτημα "πού πάει ένα χαρτί που δεν χρειάζεται;", η απάντηση είναι "στην ονειροχώρα της μουσικής" και τη δίνει ο Χρήστος Τσόνας, φύλακας το πρωί στο Μουσικό Σχολείο Κομοτηνής και ερασιτέχνης δημιουργός μουσικών οργάνων από ανακυκλώσιμα υλικά μετά το μεσημέρι. Μέχρι στιγμής έχει κατασκευάσει 8 όργανα (βιολιά, κιθάρα, φλογέρα, πιάνο), όλα εύχρηστα με ικανοποιητικές αποδόσεις και πρόσφατα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα ιδρύοντας την EcoArt Band, μία μπάντα με τα όργανα αυτά.


"Η αρχική μου ιδέα ήταν να κατασκευάσω ένα βιολί από χαρτί και να μπω στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, αλλά οι υπεύθυνοι με ενημέρωσαν πως ήταν ένα ρεκόρ που δεν μπορούσε να καταρριφθεί, ούτε να συγκριθεί. Έτσι προχώρησα κατασκευάζοντας και άλλα όργανα και δύο από αυτά τα έχω ήδη πωλήσει", λέει
Ο Χρ. Τσόνας δεν ψάχνει στα σκουπίδια. Παίρνει τις... πρώτες ύλες από το σχολείο, όπου μεγάλες ποσότητες χαρτιού καταλήγουν στην ανακύκλωση. Χρησιμοποιεί επίσης παλιά ρούχα και παπούτσια, αλλά και χαρτόνια με τα οποία εταιρείες διαφημίζουν τα προϊόντα τους.


"Όλα τα όργανα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, καθώς φέρουν κανονικές χορδές και κλειδιά. Τα περισσότερα μάλιστα έχουν πολύ καλή απόδοση. Αν σκεφτείτε ότι είμαι αυτοδίδακτος και ως μουσικός και ως κατασκευαστής, θα πρέπει να κατανοήσετε τυχόν ατέλειες", λέει με τη σεμνότητα που τον διακρίνει, ενώ αποκαλύπτει πως πώλησε ήδη δύο πρωτότυπα βιολιά αντί 800 ευρώ το καθένα και σχεδιάζει τη συμμετοχή του σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

επικοινωνιστε μαζι μας