Απόδραση στα χιόνια

 

Στους προσβάσιμους ορεινούς όγκους της Πίνδου και συγκεκριμένα στην Ελάτη και στο Περτούλι, αλλά και αλλού, ξεχύθηκαν το Σαββατοκύριακο αρκετοί Βαλτινιώτες για να χαρούν το χιόνι.

Μικροί και μεγάλοι έπαιξαν με την ψυχή τους με το χιόνι και απόλαυσαν τις όμορφες στιγμές τους.

Λόγω της αργίας του Σαββατοκύριακου αλλά και της ηλιοφάνειας που επικρατούσε είχαν.... πολλοί την ίδια ιδέα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ουρές χιλιομέτρων στην άνοδο για τα βουνά.

Το ψυχρό μέτωπο που επικράτησε την προηγούμενη εβδομάδα σε ολόκληρη την Ελλάδα έφερε χιονοπτώσεις σε χαμηλό υψόμετρο.

Ωστόσο, σύμφωνα με την ΕΜΥ οι καιρικές συνθήκες θα επαναληφθούν και το ερχόμενο Σαββατοκύριακο και θα έχουμε νέα χιονόπτωση.

Ετοιμαστείτε λοιπόν για νέα απόδραση και θυμηθείτε ότι σε κάποια σημεία του ορεινού οδικού δικτύου της περιοχής είναι απαραίτητη η χρήση αλυσίδων.

Απεβίωσε ο Βάιος Κων. Ρούσης

 

Απεβίωσε ο συγχωριανός Βάιος Ρούσης του Κων/νου και της Ευθυμίας, την Κυριακή 29 -Ι-2023 σε ηλικία 80 ετών. Ο Βάιος Ρούσης γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1943. Παντρεύτηκε με την Ελένη το γένος Αντωνίου Τζίκα από την Κάτω Ελάτη και απόχτησαν δύο παιδιά. Την Μαρία και την Κωνσταντινιά.

Η κηδεία θα γίνει την Δευτέρα  30 – 1 – 2023   και  ώρα 3.00μ.μ., στον  Ιερό  Ναό  Αγίου Αθανασίου Βαλτινού  Τρικάλων.

Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τις πίκρες μας, τα βάσανα,

τ’ άσχημα απ’ το χωριό μας.

 

Αν ήμουνα πρωθυπουργός σ’ αυτήν εδώ τη χώρα

κι αν οι πολίτες μού ’στελναν αναφορά σαν τώρα

κι είχα ως υπηκόους μου βλάκες, γελαδαρέους

αυτά περίπου θα ’γραφα, για αυτούς τους πειναλέους:

 

«Αγαπητοί πολίτες μου, που βρίσκεστε σε χάλι

και είδα να μου γράφετε, με λύπη μου μεγάλη,

εδιάβασα την κάθε μια κι εγώ αναφορά σας,

πως πάλι παίζουν ταμπουρά σαν πέρσι τ’ άντερά σας.

 

Τι διάολο, βρε αδερφέ, δεν σκέφτεστε λιγάκι

ότι ξεπέφτετε και σεις για λιγοστό ψωμάκι,

να κάθεστε να γράφετε σ’ εμένα πως περνάτε

κι ακόμα το χειρότερο, να λέτε πως πεινάτε.

 

Δεν βρήκατε ένα ζήτημα που να ’ναι πιο σπουδαίο:

τον πόλεμο, τα αθλητικά, το βάδισμα της χήνας…

και κάθεστε χωρίς ντροπή και μ’ αίσθημα χυδαίο

επήγατε και βρήκατε το ζήτημα της πείνας.

 

Δεν λέω πως η τύχη σας δεν με ενδιαφέρει,

διότι όπως ξέρετε και τώρα και προ χρόνων,

για σάς φροντίζω, ορκίζομαι, να μου κοπεί το χέρι,

για σάς εγώ κουράζομαι στον ένδοξό μου θρόνο.

 

Μα εγώ δεν έχω αρκετά και για τον εαυτό μου

κι η κρίση όπως ξέρετε κι εμένα με πιέζει.

Μακάρι να αυξάνονταν κι εμένα ο μισθός μου

και σ’ όλους σας θα έκανα με τη σειρά τραπέζι.

 

Βεβαίως είναι άσχημο κανένας να πεινάει,

αν και δεν δοκίμασα ποτέ μου τι σημαίνει,

μα όταν τη χώρα σου, Σωτήρας κυβερνάει,

πρέπει καθένας κι άθελα να λέει πως χορταίνει.

 

Μπορεί να γράφετε σε εμέ για το κάθε τι,

όμως μην αναφέρετε αν τρώτε ή αν πίνετε,

γιατί μ’ αυτά θα χάνετε αδίκως το χαρτί,

αφού γνωρίζετε καλά, πως τίποτε δεν γίνετε.

 

Εν τούτοις, αν νομίζετε στ’ αλήθεια πως χορταίνετε,

όταν την πείνα έγγραφο σ’ αμέ διαβιβάζετε,

σας βεβαιώ πως και πολύ δεν θα μου κακοφαίνεται

κι η κάθε σας αναφορά προθύμως θα διαβάζεται».

 

Νέες πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνέδρια, ημερίδες και φεστιβάλ στην Π.Ε. Τρικάλων με τη στήριξη της Περιφέρειας Θεσσαλίας

 Δυστυχώς το Βαλτινό δεν συμπεριλαμβάνεται στην λίστα λόγω αδιαφορίας και έλλειψη ενδιαφέροντος των τοπικών αρχών.

Εβδομήντα δυο νέες πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνέδρια, ημερίδες και φεστιβάλ διοργανώνονται στην Π.Ε Τρικάλων με τη στήριξη της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Σε στενή συνεργασία με φορείς, Δήμους και Συλλόγους, η Περιφέρεια Θεσσαλίας στηρίζει διαχρονικά τη διοργάνωση εκδηλώσεων που συμβάλλουν στην διάσωση, διατήρηση και ανάδειξη της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς, καλλιεργούν το αίσθημα της κοινότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης και ενισχύουν την τοπική, πραγματική οικονομία, δημιουργώντας ρεύμα πολιτιστικού τουρισμού. Οι εκδηλώσεις που εγκρίθηκαν στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας είναι οι εξής:
1. Εκδήλωση του Λαογραφικού Πολιτιστικού & Αρχαιολογικού Συλλόγου Τρικάλων « Οι Θεριστάδες » με θέμα «Η ανθρώπινη κεφαλή ως αποτρεπτικό σύμβολο στη Νεοελληνική Λαϊκή Τέχνη. Η περιβολή της κατά τους Νεώτερους Χρόνους» στις 12 Φεβρουαρίου του 2023. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και ο Λαογραφικός Σύλλογος «ΟΙ ΘΕΡΙΣΤΑΔΕΣ».
2. Εκδήλωση Πολιτιστικού Συλλόγου Κρητών Νομού Τρικάλων « Ο Ψηλορείτης» τον Φεβρουάριο του 2023.
3. 9η Γιορτή Χορού – Πανελλήνιο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών στις 8 Απριλίου 2023 στα Τρίκαλα. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και ο σύλλογος «Τρίκκη Κέντρο Χορού Τρικάλων».
4. Εκδήλωση Πολιτιστικού Συλλόγου Κυπρίων Νομού Τρικάλων στις 27 Απριλίου του 2023.
5. Εκδήλωση του «Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Φωτάδας» του νομού Τρικάλων στις 22 Μαΐου 2023.
6. Εκδήλωση του «Πολιτιστικού Συλλόγου Αργιθεατών» του νομού Τρικάλων στις 29 Μαΐου 2023 στο υπαίθριο θέατρο του Φρουρίου της πόλης των Τρικάλων.
7. « 5ο Πανελλήνιο αντάμωμα Καρυωτών» στις 29 Μαΐου 2023 στις Καρυές Τρικάλων. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «ΚΑΡΥΕΣ»
8. Εκδήλωση Πολιτιστικού Συλλόγου Νεολαίας Μεγάρχης, στις 29 Μαΐου 2023 στη Μεγάρχη. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νεολαίας Μεγάρχης
9. Εκδήλωση του Επιμορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Κρηνίτσας «Ε.Π.Ο.Σ.» τον Μάιο του 2023 στην κεντρική πλατεία του χωριού.
10. Εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Βυτουμά «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ» τον Μάιο του 2023 στο Βυτουμά.
11. 26ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Ζαχαροπλαστών Ελλάδος(Ο.Ε.Ζ.Ε.) στα Τρίκαλα τον Μάιο του 2023. στα Τρίκαλα. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων, η Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών Ζαχαροπλαστών Ελλάδος(Ο.Ε.Ζ.Ε.) και το Σωματείο Επαγγελματοβιοτεχνών Ζαχαροπλαστών Ν. Τρικάλων.
12. Εκδήλωση του «ΑΠΟΛΛΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ», Κέντρο Λαογραφικής Έρευνας Παραδοσιακών Χορών στα Τρίκαλα τον Ιούνιο 2023 στην πόλη των Τρικάλων, με τη συμμετοχή χορευτικών της χώρας μας και από την Βουλγαρία
13. Εκδήλωση της «Εύξεινος Λέσχη Ποντίων & Μικρασιατών Νομού Τρικάλων», στα Τρίκαλα τον Ιούνιο 2023.
14. Πολιτιστική Εκδήλωση του Συλλόγου «ΕΡ.ΚΑ.Σ» στις 12 Ιουνίου 2023 στην πλατεία οικισμού της Σωτήρας.
15. Εκδήλωση του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Συνοικίας Αγίας Τριάδας «Αγία Τριάδα» στις 19 Ιουνίου του 2023.
16. Εκδήλωση του Χορευτικού Ομίλου Τρικάλων στο υπαίθριο θέατρο του Βυζαντινού κάστρου των Τρικάλων στις 18 Ιουνίου 2023.
17. Εκδήλωση του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Λογγακίου Τρικάλων στις 19 Ιουνίου 2023 στο γήπεδο Λογγακίου.
18. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού Λαογραφικού Ομίλου Καλυβίων (ΕΛΟΚ) στα Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων τον Ιούνιο 2023.
19. Εκδήλωση του Λαογραφικού συλλόγου Καλονερίου στις 26 Ιουνίου 2023.
20. Πολιτιστική Εκδήλωση του «ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ» τον Ιούνιο του 2023 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων.
21. Εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Πυργετού Τρικάλων «Η Πρόοδος», στον αύλειο χώρο της Εκκλησίας τον Ιούνιο 2023.
22. Εκδήλωση των Πολιτιστικών Συλλόγων περιοχής Χασίων – Καλαμπάκας «Το Αντάμωμα Χασιωτών», τον Ιούνιο του 2023 στην περιοχή Χασίων. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας, ο Σύλλογος Γάβρου, ο Σύλλογος Αγναντιάς, ο Σύλλογος Αγιοφύλλου, ο Σύλλογος Ασπροκκλησιάς, ο Σύλλογος Βλαχάβας, ο Σύλλογος Κακοπλευρίου, ο Σύλλογος Ξηροκάμπου, ο Σύλλογος Αγίου Δημητρίου, ο Σύλλογος Θεοτόκου, ο Σύλλογος Αχλαδέας, ο Σύλλογος Σκεπαρίου, ο Σύλλογος Οξύνειας και ο Σύλλογος Τρικοκιάς.
23. Εκδηλώσεις της «Ένωσης Καραγκούνηδων Ν. Τρικάλων» τον Ιούνιο του 2023 στα Τρίκαλα.
24. Εκδηλώσεις του Συλλόγου Γυναικών Φαρκαδόνας Τρικάλων τον Ιούνιο του 2023 στη Φαρκαδόνα
25. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Αμπελακίων τον Ιούνιο του 2023 στη Συνοικία Αμπελακίων.
26. Διήμερες εκδηλώσεις του Εκπολιτιστικού & Λαογραφικού συλλόγου Μεγαλοχωρίου στο τέλος Ιουνίου 2023 στο Μεγαλοχώρι
27. Εκδήλωση «41ο Αντάμωμα Σαρακατσαναίων » το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου 2023 στα Λιβάδια του Περτουλίου από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Σαρακατσαναίων.
28. Εκδήλωση του «Εξωραϊστικού Φιλεκπαιδευτικού Μορφωτικού Συλλόγου Ράξας » του νομού Τρικάλων στις 3 Ιουλίου 2023.
29. Πολιτιστική Εκδήλωση του Συλλόγου «Συνοικία Γαρδικάκι-Ι.Μ. Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης -Ιερός Ναός Αγίου Γρηγορίου» στις 3 Ιουλίου 2023 στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Γρηγορίου.
30. Εκδήλωση του Μορφωτικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Γριζάνου Τρικάλων «Ο ΒΛΥΖΑΣ» στην πλατεία του χωριού στις 10 Ιουλίου 2023.
31. «Πανελλήνιο αντάμωμα Βλαχαβιωτών » στις 10 Ιουλίου 2023 στην Βλαχάβα Τρικάλων. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Δημητρίου Τρικάλων « Τα Δημήτρια».
32. Εκδήλωση του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Γυναικών Ελάτης στις 16 Ιουλίου 2023
33. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Βλαχάβας «Ο Παπαθύμιος Βλαχάβας» στις 19 Ιουλίου 2023 στην Βλαχάβα Καλαμπάκας
34. Εκδήλωση του Μορφωτικού Συλλόγου Ριζοματιανών Τρικάλων στις 23 και 24 Ιουλίου 2023.
35. Εκδήλωση του Μορφωτικού & Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίας Παρασκευής Καλαμπάκας «Ο Καταρράκτης ΚΟΝΤΙΝΑ» στις 24 Ιουλίου 2023.
36. Εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Αμαράντου Τρικάλων « Η Βεντίστα » στο τέλος Ιουλίου 2023 στον Αμάραντο.
37. Εκδήλωση «Ταξίδι στη μουσική και στην παράδοση του τόπου μας» της Φιλοεκπαιδευτικής Αδελφότης Καταφύτου Τρικάλων την 31 Ιουλίου 2023.
38. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού Μορφωτικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Μυρόφυλλου Τρικάλων στις 6 Αυγούστου 2023 στο Μυρόφυλλο Τρικάλων.
39. Εκδήλωση του Ευεργετικού Συλλόγου Γαρδικίου Αθαμανών «Οι Άγιοι Ανάργυροι» στις 6 Αυγούστου 2023 στο Γαρδίκι.
40. Εκδήλωση του « Μορφωτικού & Εκπολιτιστικού Συλλόγου Σωτήρας » του νομού Τρικάλων στις 6 Αυγούστου 2023.
41. Εκδήλωση του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Καλλιρρόης «Άγιος Νικόλαος » του νομού Τρικάλων στις 7 Αυγούστου 2023.
42. Εκδήλωση του Μορφωτικού & Εκπολιτιστικού Συλλόγου Παλαιοκαρυάς «Η ΓΚΡΟΠΑ» – Γιορτή Πέστροφας στις 6 Αυγούστου 2023, στην Παλαιοκαρυά.
43. Εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου Πολυθέας Ασπροποτάμου του νομού Τρικάλων τον Αύγουστο του 2023.
44. Εκδήλωση του Μορφωτικού, Πολιτιστικού Συλλόγου Ξηροκάμπου «Άγιος Χαράλαμπος » του νομού Τρικάλων στις 12 Αυγούστου 2023.
45. Εκδήλωση του Εξωραϊστικού Μορφωτικού Ομίλου Βασιλικής – Η Κυρά Βασιλική – «Γιορτή Σταφυλιού» στις 13 Αυγούστου 2023.
46. Εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Κρήνης Τρικάλων στις 13 Αυγούστου 2023 στην Κρήνη Τρικάλων.
47. Πανελλήνιο αντάμωμα Λαντσονιτών-Βροντερό, τον Αύγουστο 2023 στο Βροντερό Τρικάλων.
48. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού Συλλόγου καταγόμενων από την Πύρρα και φίλων αυτής στις 13 Αυγούστου 2023 στην Πύρρα.
49. Εκδήλωση του «Μορφωτικού Συλλόγου Ματονεριτών Καλαμπάκας Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ » του νομού Τρικάλων τον Αύγουστο 2023.
50. Εκδηλώσεις του Μορφωτικού Συλλόγου Απανταχού Πλατανιωτών στις 13 – 14 Αυγούστου 2023.
51. «Εκδήλωση του Μορφωτικού Συλλόγου Διάβας Μ.Ε.Ε.Σ. Διάβας » στις 14 Αυγούστου 2023 στην Διάβα.
52. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Απανταχού Μαυρελιωτών Τρικάλων στις 15 Αυγούστου 2023 στο Μαυρέλι Τρικάλων.
53. Εκδήλωση του Μορφωτικού Συλλόγου Απανταχού Αρματολικιωτών Τρικάλων τον Αύγουστο 2023.
54. Εκδήλωση του Συλλόγου Απανταχού Αρδανιωτών «ΤΟ ΑΡΔΑΝΙ» » στις 10-15 Αυγούστου 2023.
55. Εκδήλωση του Μορφωτικού Συλλόγου Οξύνειας « Η Μερίτσα » του νομού Τρικάλων στις 15 Αυγούστου του 2023.
56. Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Αγρελιάς « Η Οξιά » στις 15 Αυγούστου 2023 στην Αγριελιά Τρικάλων.
57. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού & Επιμορφωτικού Συλλόγου Προδρόμου «Η ΑΝΟΙΞΗ» στις 21 Αυγούστου 2023 στον Πρόδρομο.
58. Εκδήλωση του Πολιτιστικού Μορφωτικού Λαογραφικού Συλλόγου Γυναικών Παλαιομονάστηρου στις 20 και 21 Αυγούστου 2023.
59. Εκδήλωση του Μορφωτικού Συλλόγου Αύρας Καλαμπάκας στις 21 Αυγούστου 2023 στην Αύρα.
60. ΤΣΙΤΣΑΝΕΙΑ 2023, Κυριακή 27 Αύγουστου 2023, Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου ή Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2023 στα Τρίκαλα
61. Εκδήλωση του Συλλόγου Σαρακίνας Πολιτιστικός Επιμορφωτικός Εξωραιστικός Σύλλογος «ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ» στις 27 Αυγούστου 2023.
62. Εκδήλωση του Εξωραϊστικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου Θεόπετρας, στις 28 Αυγούστου 2023 στην Θεόπετρα Καλαμπάκας
63. Εκδήλωση Πολιτιστικού Συλλόγου Ασπροκκλησιάς, τον Αύγουστο 2023 στην Ασπροκκλησιά Καλαμπάκας
64. Εκδήλωση Μορφωτικού Συλλόγου Αχελινάδας, τον Αύγουστο 2023 στην Αχελινάδα Καλαμπάκας
65. Εκδήλωση του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Χαλικίου Ασπροποτάμου του νομού Τρικάλων – «Γιορτή Πίτας» τον Αύγουστο 2023.
66. Εκδήλωση του Εκπολιτιστικού Επιμορφωτικού Συλλόγου Κλεινοβού « Ο ΚΛΕΙΝΟΒΟΣ » του νομού Τρικάλων τον Αύγουστο του 2023.
67. «Γιορτή Χωριάτικης πίτας» τον Σεπτέμβριο του 2023 στη Φαρκαδόνα. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και ο0 Σύλλογος Γυναικών Φαρκαδόνας.
68. Εκδήλωση του Γηγενή Πολιτιστικού Λαογραφικού Μορφωτικού Συλλόγου Κλοκωτού «Φαρκας Η Αγία Σοφία» του νομού Τρικάλων τον Σεπτέμβριο 2023.
69. Τρίημερη Εκδήλωση «6η Γιορτή Μανιταριού» στην Καλαμπάκα τον Σεπτέμβριο 2023, στην Κεντρική Πλατεία Καλαμπάκας και στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Καλαμπάκας. Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας
70. Εκδήλωση του «Περιβαλλοντικού Συλλόγου Λογγά» τον Σεπτέμβριο 2023, στο Φράγμα Λογγά
71. Εκδήλωση του Μορφωτικού Eυεργετικού Συλλόγου Καστανιάς «Ο ΣΤΙΝΟΣ» στις 9 Οκτωβρίου 2023.
72. 13ο Επιστημονικό Συνέδριο, Συμπόσιο Ιστορικό-Λογοτεχνικό-Πολιτιστικό Τρικαλινών Σπουδών» από 3-5 Νοεμβρίου 2023 στα Τρίκαλα Συνδιοργανωτές είναι η Περιφέρεια Θεσσαλίας – Π.Ε. Τρικάλων και ο Φ.Ι.Λ.Ο.Σ. Τρικάλων

 

Αποφθέγματα του Νίτσε που θα σε κάνουν να Αναθεωρήσεις τις Αντιλήψεις σου

Επιμέλεια: Χάρης Αγγελής

 «Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος».

«Δεν είναι η έλλειψη αγάπης, αλλά η έλλειψη φιλίας που κάνει έναν γάμο δυστυχισμένο».

«Ό,τι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς».

«Αυτό που με στενοχωρεί δεν είναι ότι μου είπες ψέματα, είναι ότι από εδώ και πέρα δεν θα πιστέψω τίποτα από αυτά που μου λες».

«Και εκείνοι χόρευαν, κι όσοι τους είδαν τους πέρασαν για τρελούς, αλλά ήταν εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική».

«Είναι πολύ σκληρό να θυμάσαι τις απόψεις μου, χωρίς να θυμάσαι τον λόγους για τους οποίους έχω αυτές τις απόψεις!».

«Ο έρωτας πάντα κρύβει μια παράνοια μέσα του, μια τρέλα. Αλλά μην ξεχνάτε ότι και η τρέλα πάντα κρύβει μια δική της λογική».

«Όποιος παλεύει και μάχεται με τέρατα θα πρέπει να προσέξει, να μην γίνει κι ο ίδιος τέρας. Διότι, όταν κοιτάς συνεχώς την άβυσσο, θα έρθει η στιγμή που η άβυσσος θα σου ανταποδώσει το βλέμμα».

«Εσύ έχεις τον δικό σου τρόπο. Εγώ έχω τον δικό μου τρόπο. Τώρα, όσον αφορά τον σωστό τρόπο, τον ορθό τρόπο, τον μοναδικό τρόπο, αυτός δεν υπάρχει».

«Θα πρέπει να κρύβεις μέσα σου ένα χάος για να γεννήσεις ένα αστέρι που χορεύει».

«Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν την αλήθεια, διότι δεν θέλουν να καταστρέψουν τις αυταπάτες τους».

«Οι ενδιαφέροντες άνθρωποι δεν βρίσκονται στον παράδεισο».

«Δεν υπάρχουν γεγονότα, παρά μόνο ερμηνείες».

«Ο άνθρωπος της γνώσης πρέπει να μπορεί όχι μόνο να αγαπάει τους εχθρούς του, αλλά και να μισεί τους φίλους του».

«Μια μέρα χωρίς χορό είναι μια μέρα χαμένη».

«Ο άνθρωπος έπρεπε πάντοτε να παλέψει για να μην συντριβεί κάτω από τη δύναμη της φυλής του. Εάν προσπαθήσεις να κάνεις το ίδιο, συχνά θα είσαι μόνος, μερικές φορές θα αισθάνεσαι φόβο. Ωστόσο, κανέναν τίμημα δεν είναι τόσο ανεκτίμητο όσο το προνόμιο να ανήκεις στον εαυτό σου».

«Αυτός που ζει για ένα γιατί μπορεί να αντέξει οποιοδήποτε πώς»

«Δεν μπορώ να ζω με έναν Θεό που θέλει να τον επαινούμε συνέχεια».

«Όταν είμαστε κουρασμένοι, μας επιτίθενται ιδέες που είχαμε κατακτήσει πολύ καιρό πριν».

«Κανένας δεν μπορεί να κατασκευάσει για σένα τη γέφυρα που θα διασχίσεις για να περάσεις το ποτάμι της ζωής, μόνο εσύ!»

«Το φίδι που δεν μπορεί να αλλάξει το δέρμα του πεθαίνει. Έτσι συμβαίνει και με τον νου που δεν μπορεί να αλλάξει άποψη, παύει να είναι νους».

«Η παραφροσύνη είναι σπάνια στους ανθρώπους σε ατομικό επίπεδο∙ ωστόσο στις μάζες, στα κόμματα, στα έθνη και στις εποχές είναι ο κανόνας».

«Το πλεονέκτημα της κακής μνήμης είναι ότι κάποιος απολαμβάνει αρκετές φορές τα ίδια όμορφα πράγματα για πρώτη φορά».

«Δεν υπάρχει πιο μοχθηρό ζώο από τον ίδιο τον άνθρωπο».

«Ο πιο σίγουρος τρόπος για να διαφθείρεις έναν νέο είναι να τον διδάξεις να εκτιμά περισσότερο όσους σκέφτονται ίδια με εκείνον και όχι αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά»

«Είναι δηλαδή ο άνθρωπος ένα λάθος του Θεού; Ή μήπως ο Θεός είναι ένα λάθος του ανθρώπου;»

«Κάθε βαθυστόχαστος άνθρωπος φοβάται περισσότερο μήπως τον κατανοήσουν, παρά μήπως τον παρερμηνεύσουν»

«Οι σκέψεις είναι οι σκιές των συναισθημάτων μας –πάντοτε πιο σκοτεινές, πιο κενές και πιο απλές».

«Πίστη: άρνηση να μάθει κανείς την αλήθεια».

«Θα πίστευα μόνο σε έναν Θεό που θα ήξερε να χορεύει».

Η κατσίκα του γείτονα

 

Σε μια κοινωνία που τα πάντα καταρρέουν ραγδαία, οι «κατσίκες» γίνονται ολοένα και λιγότερες και οι μη έχοντες «κατσίκα» αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο, οξύνοντας τις κοινωνικές αντιθέσεις. (όπου κατσίκα σημαίνει κατ' αρχήν δουλειά και κατ’ επέκταση καλό μισθό, σπίτι κλπ),

Έτσι η κατσίκα του γείτονα κατά το περίφημο ανέκδοτο, γίνεται αντικείμενο πόθου, φθόνου και κοινωνικού διχασμού. Σύμφωνα με το ανέκδοτο:

«Ήταν δυο γείτονες σ’ ένα χωριό. Ο ένας απ’ αυτούς λοιπόν όλο παραπονιόταν στον Θεό επειδή ο γείτονας του είχε κατσίκα ενώ αυτός δεν είχε. Και όσο έβλεπε τον γείτονα του να χαίρεται με την κατσίκα του, τόσο και θύμωνε και ζήλευε περισσότερο. Εμφανίζεται λοιπόν κάποια στιγμή ο Θεός και του λέει…

- Έλα Τάκη μου, πες μου τέκνο μου κι εσύ τι θέλεις. Ότι ευχή έχεις θα σου την εκπληρώσω. Θέλεις κατσίκα, θέλεις πρόβατα, θέλεις χωράφια, τι θέλεις;
Και απαντά ο Τάκης:
- Θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονά μου.»

Αν μέχρι χτες όλοι λίγο πολύ είχαμε την δική μας κατσίκα και απλά βλέπαμε ότι του γείτονα ήταν πιο όμορφη και έβγαζε περισσότερο γάλα, τώρα οι περισσότεροι έχουμε χάσει την δική μας κατσίκα και δεν υπάρχει στον ορίζοντα η πιθανότητα να την ξαναποκτήσουμε. Αυτή η κατάσταση σε συνδυασμό με το γεγονός ότι την όμορφη κατσίκα του γείτονα καλούμαστε να συνεισφέρουμε στα έξοδα διατροφής της.

Θα πει κανείς «κάτσε ρε φίλε, από που κι ως που καλούμαστε να συνεισφέρουμε στην διατροφή της κατσίκας του άλλου;».

Μα απ' τους φόρους μας, είναι η απάντηση.

Είτε έχεις κατσίκα είτε όχι, καλείσαι να πληρώσεις φόρους και άρα θέλεις δεν θέλεις συντηρείς και την κατσίκα του άλλου.

Στην πραγματικότητα ζούμε σε ένα καθεστώς που όλοι συνεισφέρουμε στον κοινό κουμπαρά, άσχετα με την ύπαρξη ή μη κατσίκας, χωρίς να εξετάζουμε την ποιότητα και το είδος της κατσίκας που τυχόν έχουμε στην κατοχή μας.

Αυτή η κατάσταση έχει φέρει, όλα αυτά τα χρόνια, τον έναν απέναντι στον άλλον.

Γιατί ο δημόσιος υπάλληλος έχει κατσίκα παχουλή και καλοταϊσμένη βρέξει - χιονίσει, ενώ ο ιδιωτικός θα πρέπει να τραβήξει τα πάνδεινα για να την κρατήσει ζωντανή;

Γιατί ο υπάλληλος της βουλής να έχει κατσίκα που βγάζει γάλα όσο δέκα αγελάδες, ενώ ο υπάλληλος του δήμου που μαζεύει τα σκουπίδια έχει κατσίκα που βγάζει, δεν βγάζει δυο κουβάδες γάλα;

Κάπως έτσι καταλήξαμε στο γεγονός να θέλουμε, αφού εμείς δεν έχουμε κατσίκα, να ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα.

Το θέμα είναι ότι ακόμα και τώρα που οι κατσίκες ψοφάνε η μια πίσω απ΄ την άλλη και μας έχει κόψει η λόρδα, κανείς δεν μπαίνει στην διαδικασία να σκεφτεί και να απαιτήσει δικαιότερη διανομή στα έξοδα και στις κατσίκες.

Έχεις κατσίκα όμορφη και τροφαντή κύριε; Με γεια σου, με χαρά σου. Θα συνεισφέρεις περισσότερο στον κοινό κουμπαρά ώστε να πιούνε γάλα κι αυτοί που δεν έχουν.

Δεν έχεις κατσίκα; Κανέναν πρόβλημα δεν θα συνεισφέρεις τίποτα και θα λάβεις και γάλα για να παραμείνεις ζωντανός μέχρι να βρεθεί κατσίκα και για σένα.

Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι το να μείνουμε όλοι χωρίς κατσίκες.

Απεβίωσε ο Κωνσταντίνος Γ. Στάθης

 

Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Κωνσταντίνος Στάθης την Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2023 σε ηλικία 78 ετών. Ο Κωνσταντίνος Στάθης, του Γεωργίου και της Βάιας, γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1945. Παντρεύτηκε με την Γεωργία, το γένος Κων. Ανδρέου και απόχτησαν δύο παιδιά, τον Γεώργιο και την Βάια.

ΝΕΡΑ

 

Εκείνο τον καιρό της μεγάλης ένδειας ἠμασταν τόσο πλούσιοι σε νερά, όσο φτωχοί είμαστε σήμερα που μας λείπουν. Οι συχνές βροχές πλημμύριζαν το χωριό κατά τρόπο που πολλές φορές θέλαμε βάρκα για να πάμε από το ένα σπίτι στο άλλο. Το περιγράφει θαυμάσια ο Ζήσης Σκάρος στο διήγημά του «Στον βάλτο για παπιά». Θυμάμαι τη μικρή λιμνούλα ακριβώς μπροστά στο σπίτι μας που γέμιζε νερά το φθινόπωρο και στέγνωνε την άνοιξη. Τα θεμέλια του πλίθινου σπιτιού μας βρέχονταν επικινδύνως. Τι χαρά, όμως, για τις χήνες και τις πάπιες και τι χαρά για τους κυνηγούς που θήρευαν μπροστά στα πόδια τους αγριόχηνες, αγριόπαπιες, κοτσύφια και καλλιμάνες. Θυμάμαι κάποια Χριστούγεννα που ήρθε ο παπάς να ευλογήσει και να εισπράξει την αμοιβή του (συνήθως σε είδος: τσιγαρίδες ή λουκάνικα) και θρηνολογούσε από την αντίπερα όχθη της λιμνούλας, φωνάζοντας τι κρίμα που δεν μπορεί να περάσει με το κατάφορτο γαϊδούρι του για να μας ευλογήσει. «Ευλόγησέ μας από εκεί», του φώναζε ο πατέρας μου. «Δεν πιάνεται από εδώ», απαντούσε ο παπάς, «πρέπει να μπω στο σπίτι». Αλησμόνητες εποχές που σήμερα μας συγκινούν με την ακαταμάχητη νοσταλγία τους. Κι εγώ φοιτητάκος στο πρώτο έτος, μόλις είχα προμηθευτεί με χίλια ζόρια μία φθηνή Lubitel, την έβαζα στο αυτόματο και φωτογραφιζόμουνα σε κάθε γωνιά. Ναρκισσισμοί ή απλώς η χαρά του εργαλείου.

Του Ηλία Κεφάλα

Με αφορμή δύο επιχρωματισμένων φωτογραφιών

Μέσα σ’ ένα σκηνικό φτιαγμένο από το χρόνο, και όχι από επαγγελματίες διακοσμητές, ο νεαρός μεροκαματιάρης μπακαλόγατος, μοστράρει γεμίζοντας την φιάλη, εκεί στο υπόγειο της μπακαλοταβέρνας, πλάι στα γιοματάρια, στα σακιά, στα δοχεία λαδιού, καταμαρτυρώντας όλη την ατμόσφαιρα της εποχής του ΄50.

Δυο φωτογραφικά στιγμιότυπα, δυο ασπρόμαυρες φωτογραφίες που επιχρωματίστηκαν και έδωσαν εμφατικά την ευκαιρία για μια νοσταλγική ανάκληση στη μνήμη κάποιων βιωματικών στιγμών.

Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ΄50, στη δεκαετία της μετανάστευσης. Χιλιάδες Έλληνες πήραν το δρόμο της ξενιτιάς αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.

Την εποχή που οι άνθρωποι προσπαθούσαν να ζήσουν και να ευτυχίσουν. Η προσπάθεια όμως για να κερδίσει κανείς την ζωή και την ευτυχία μετατρέπονταν σε σκληρό αγώνα επιβίωσης.

Στην επόμενη φωτογραφία ο ίδιος μεροκαματιάρης, στο μαγειρειό της μπακαλοταβέρνας, ανάμεσα σε μαγειρικά σκεύη, ταψιά, κατσαρόλες και τηγάνια γεμάτα φαγητά, ετοιμάζει την παραγγελία των πελατών.

Δυο φωτογραφικά στιγμιότυπα που εικονίζουν τον συγχωριανό μας Ευάγγελο Τσιγάρα, ο οποίος εργάζονταν το 1955 στην Αθήνα. Δυο στιγμιότυπα που θα μπορούσε ο ίδιος να αναπολήσει γεμάτος νοσταλγία, όχι για να ξαναζήσει αυτές τις στιγμές απλά να νοιώσει τις στιγμές ως μνημόσυνο στη νιότη που πέρασε.

Παρουσίαση του βιβλίου «Οι παραδοσιακοί οργανοπαίχτες του Βαλτινού»

 

Στο βιβλίο με τίτλο «Οι παραδοσιακοί οργανοπαίχτες του Βαλτινού», που εκδόθηκε από τις Γραφικές Τέχνες «Δημήτρη Τσιγάρα», γίνεται μια αναφορά για όλους τους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες, αυτούς τους ανεπανάληπτους παιχνιδιάτορες, που πλούταιναν την πολιτιστική προίκα του τόπου μας.

Πρόκειται για μια ερευνητική εργασία σε ένα κομμάτι της κοινωνικής ζωής, ξεχασμένο και άγνωστο, καθώς επιχειρείται ο φωτισμός των πλευρών που αφορούν τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματός τους, τον τρόπο ζωής τους και την σταδιακή αλλοτρίωση που υπέστησαν με το πέρασμα και τις αλλαγές των καιρών και των αναγκών.

Η έρευνα για τους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες του τόπου μας στηρίχθηκε σε προφορικές και καταγεγραμμένες μαρτυρίες των ίδιων των εμπλεκόμενων επί του θέματος, σε μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν, βίωσαν και είχαν μνήμες από τα μουσικά δρώμενα και τα γεγονότα που εξελίσσονταν στους τόπους των εκδηλώσεων, σε σχετική βιβλιογραφία, αλλά και στην ανάγνωση και ερμηνεία των διαφόρων φωτογραφιών που αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες της συλλογικής μας μνήμης.

Στην εισαγωγή του βιβλίου ο συγγραφέας Δημήτρης Τσιγάρας επισημαίνει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Οι παραδοσιακοί οργανοπαίχτες έγραψαν την δική τους ιστορία και στιγμάτισαν με την προσφορά τους τα κοινωνικά και πολιτισμικά δρώμενα του τόπου. Αξίζει σ’ όλους αυτούς τους παιχνιδιάτορες, να τους ξαναθυμηθούμε και να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Άλλωστε γι’ αυτόν, ακριβώς, το λόγο έγραψα αυτό το βιβλίο. Με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα το διαβάσει έστω και ένας άνθρωπος, που θα ήθελε να γνωρίσει αυτό το κομμάτι της ιστορίας και ξαφνικά να νοιώσει το συναίσθημα της νοσταλγίας και της χαράς, για μια εποχή φορτισμένη από κέφι κι από ευχάριστες αναμνήσεις!

Μόνο αυτή τη δικαίωση προσδοκώ, ένας άνθρωπος να διαβάσει το βιβλίο αυτό και να χαρεί περισσότερο το φως εκείνης της ημέρας!»

Το βιβλίο παρουσιάζεται και διατίθεται ελεύθερα στο διαδίκτυο εδώ.

Τα Βαλτσινιώτικα (Αυτοκτόνος με αξιώσεις)

 Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τα βάσανα, τις πίκρες μας,

τα «ωραία» απ’ το χωριό μας.

Ως Βαλτσινιώτης φίλοι μου βαρέθηκα τη ζήση

κι εναγωνίως ψάχνομαι να βρω μια κάποια λύση,

κι είναι για μένα βάσανο, σαράκι και μανία

να σκέφτομαι τον θάνατο με την αυτοκτονία.

 

Αυτός ο άλλος μου εαυτός ποτέ δεν ησυχάζει

και μες στα τρίσβαθα του νου με σκέψεις με κουράζει.

Να βάλω τέρμα στη ζωή, τέρμα στην αγωνία,

να αποδημήσω εις Κύριον σε ουράνια κοινωνία.

 

Όμως δεν θέλω να πεθάνω όπως πεθαίνουν όλοι

με κρέμασμα ή με πνιγμό, μαχαίρι ή πιστόλι,

θέλω έναν θάνατο γλυκό, τέτοιον που να μ’ αρέσει

να βρω έναν τρόπο έξυπνο την τρέλα να χωρέσει.

 

Να βρω έναν τρόπο μόρτικο, πρωτότυπο πολύ,

τέτοιον που και του θανάτου να σκάσει τη χολή,

τέτοιον που δεν φαντάστηκε κανένας έως τώρα

και ζήτημα να γίνει σ’ ολόκληρη τη χώρα.

 

Μόνο με τέτοιο τρόπο θέλω να αυτοκτονήσω

κι όσος καιρός μου μένει ακόμη για να ζήσω,

τα νύχια μου θα φάω να βρω αυτόν τον τρόπο,

αλλιώς σας βεβαιώνω πως δεν θα μπω στον κόπο.

Αλεξανδρινοί βασιλείς Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

 

Μαζεύθηκαν οι Αλεξανδρινοί

να δουν της Κλεοπάτρας τα παιδιά,

τον Καισαρίωνα, και τα μικρά του αδέρφια,

Αλέξανδρο και Πτολεμαίο, που πρώτη

φορά τα βγάζαν έξω στο Γυμνάσιο,

εκεί να τα κηρύξουν βασιλείς,

μες στη λαμπρή παράταξι των στρατιωτών.

 

Ο Αλέξανδρος — τον είπαν βασιλέα

της Αρμενίας, της Μηδίας, και των Πάρθων.

Ο Πτολεμαίος — τον είπαν βασιλέα

της Κιλικίας, της Συρίας, και της Φοινίκης.

Ο Καισαρίων στέκονταν πιο εμπροστά,

ντυμένος σε μετάξι τριανταφυλλί,

στο στήθος του ανθοδέσμη από υακίνθους,

η ζώνη του διπλή σειρά σαπφείρων κι αμεθύστων,

δεμένα τα ποδήματά του μ’ άσπρες

κορδέλες κεντημένες με ροδόχροα μαργαριτάρια.

Αυτόν τον είπαν πιότερο από τους μικρούς,

αυτόν τον είπαν Βασιλέα των Βασιλέων.

 

Οι Αλεξανδρινοί ένιωθαν βέβαια

που ήσαν λόγια αυτά και θεατρικά.

 

Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή και ποιητική,

ο ουρανός ένα γαλάζιο ανοιχτό,

το Αλεξανδρινό Γυμνάσιον ένα

θριαμβικό κατόρθωμα της τέχνης,

των αυλικών η πολυτέλεια έκτακτη,

ο Καισαρίων όλο χάρις κι εμορφιά

(της Κλεοπάτρας υιός, αίμα των Λαγιδών)·

κι οι Αλεξανδρινοί έτρεχαν πια στην εορτή,

κι ενθουσιάζονταν, κι επευφημούσαν

ελληνικά, κι αιγυπτιακά, και ποιοι εβραίικα,

γοητευμένοι με τ’ ωραίο θέαμα —

μόλο που βέβαια ήξευραν τί άξιζαν αυτά,

τί κούφια λόγια ήσανε αυτές οι βασιλείες.

Η νοσταλγία της νιότης

 

Καθώς περνούν τα χρόνια και στο μέτρο που ο «βίος», τραβώντας την ανηφόρα της καθημερινότητας, παίρνει το πάνω χέρι απέναντι στη «ζωή», αισθανόμαστε την ανάγκη να γυρίζουμε, ολοένα και πιο συχνά, πίσω στον «χαμένο παράδεισο» της νιότης. Είναι κάτι σαν βιωματικό «νόστιμον ήμαρ», που εκδηλώνεται με έντονα τα χαρακτηριστικά της περισυλλογής, καθώς η νιότη γίνεται «εικόνισμα» πάνω στο άυλο «τέμπλο» της μνήμης και των αναμνήσεων. Ενώ μπροστά η «καντήλα» του χρόνου καίει γοργά το λάδι της, ώσπου το φυτίλι ν’ αγγίξει, τρεμοσβήνοντας, το νερό…

Ι. Η νιότη και το παρόν

Αν το καλοσκεφθούμε φθάνουμε, μάλλον εύκολα, στο συμπέρασμα πως πίσω από αυτή την, αυθόρμητη ή και πηγαία συναισθηματικώς, αναδρομή κρύβεται η αδήριτη νοσταλγία της νιότης. Μια νοσταλγία που δεν λέει να χάσει την έντασή της ακόμη και ως προς εκείνους, των οποίων η νιότη ήταν, για διάφορες αιτίες, πραγματικός γολγοθάς ή και ένα είδος μαρτυρίου.

Α. Aραγε τι είναι, κατ’ ουσία και κατά βάθος, αυτή η νοσταλγία της νιότης; Oσο και αν το ερώτημα αυτό φαίνεται να «προστατεύει», από τη φύση του, καλά τα μυστικά του, η απάντηση μοιάζει σχεδόν πρόδηλη: Υπακούοντας σε αυτό το «κέλευσμα» της αναδρομής προς τα χρόνια της νιότης ενδίδουμε στην έλξη που ασκεί, έχοντας σύμμαχο την επανάπαυση, το παρόν ως έκφραση του χρόνου. Eλξη, η οποία οφείλεται στην ακατανίκητη δύναμη του παρόντος –που την ενδυναμώνει μια, οιονεί έμφυτη, «αλαζονεία» της νιότης– να «εκμεταλλεύεται», χωρίς μεγάλες αναστολές, τα εμπειρικά εφόδια του χθες και να «περιθωριοποιεί», μ’ έκδηλη έπαρση, τη δημιουργική αξία του αύριο. Μια δύναμη που, υπ’ αυτά τα δεδομένα, δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει μπροστά στα ενδεχόμενα εμπόδια αποτροπής καθώς κατευθύνεται ακάθεκτη προς τον στόχο της, ο οποίος κατατείνει σε μια «εκμηδένιση» του χρόνου.

Β. Κάπως έτσι το έχει περιγράψει –όποια ερμηνεία και αν επιλέξει κανείς γι’ αυτούς τους, κυριολεκτικώς μοναδικούς, στίχους του– ο μεγάλος «προφήτης ποιητής» του 20ού αιώνα, ο T.Σ. Ελιοτ στα «Τέσσερα Κουαρτέτα» (1941). Συγκεκριμένα δε στο πρώτο, «Burnt Norton», το οποίο δημοσιεύθηκε αρχικώς το 1936 και αρχίζει με την εξής, ανεπανάληπτα αποφθεγματική, «διαπίστωση» (σε μετάφραση Τάκη Κουφόπουλου, ψηφιακή έκδοση, 2018): «Χρόνος παρών και χρόνος παρελθών/ Είναι ίσως και οι δύο παρόντες στον χρόνο τον μέλλοντα,/ Και ο μέλλων χρόνος περιέχεται στον παρελθόντα χρόνο./ Αν όλος ο χρόνος είναι αιώνια παρών/ Ολος ο χρόνος παραμένει ανεξαργύρωτος./ Ο,τι θα μπορούσε να ήταν είναι μια αφαίρεση/ Που παραμένει αέναη δυνατότητα/ Μόνο σε έναν κόσμο εικασιών. Ο,τι θα μπορούσε να ήταν και ό,τι ήταν/ Τείνουν προς ένα τέλος, που είναι πάντοτε παρόν».

ΙΙ. Η διάσταση του χρόνου

Κατά τη διαδρομή της Ποίησης μέσα στους αιώνες υπάρχουν –έστω και λίγα, και αυτό είναι ευχερώς εξηγήσιμο– «ειδυλλιακά μονοπάτια», που ακολουθώντας τα ο ποιητής φθάνει στην «επικράτεια» της Φυσικής, κατά την πορεία της να εξηγήσει τον Κόσμο.

Α. Τέτοιο κλασικό, ίσως το πρώτο τόσο αντιπροσωπευτικό, ποιητικό παράδειγμα μας έχει παραδώσει ο Ρωμαίος Τίτος Λουκρήτιος Κάρος, στο «De Rerum Natura» («Περί Φύσεως»), που εκτείνεται σε 7.415 στίχους και γράφτηκε περί τα μέσα του πρώτου αιώνα π.Χ. Στο ποίημά του αυτό ο Λουκρήτιος, «περπατώντας» στον αθηναϊκό «Κήπο» του Επικούρου –όπως «άνθιζε» στο τέλος του 4ου αιώνα π.Χ.– «συνάντησε» τον φιλόσοφο των Αβδήρων, τον Δημόκριτο, για το σύνολο της σκέψης του οποίου πολύ λίγα, δυστυχώς, γνωρίζουμε και σήμερα. Ευτυχώς, μέσ’ από τους στίχους του «Περί Φύσεως», που σώθηκαν τυχαία, ο Λουκρήτιος μας οδηγεί, δευτερογενώς βεβαίως αλλά με σχετική ασφάλεια, στις «ατραπούς» της Ατομικής Θεωρίας του Δημοκρίτου. Και εκεί ανακαλύπτουμε ότι ο Κόσμος μας –αλλά και αμέτρητοι άλλοι κόσμοι– συντίθεται από τις πιο μικρές μονάδες της ύλης, τα άτομα. Τα οποία αψηφούν τον νόμο της φθοράς και ανακυκλώνονται ακατάπαυστα, πλάθοντας αενάως τις «μορφές» που συγκροτούν αυτό, το οποίο αποκαλούμε «Σύμπαν».

ΛΙΖΑ

 

Πάντα στο σπίτι μας ήμασταν φιλόζωοι. Όσο είχαμε ζώα δηλαδή. Εδώ χαϊδολογιέμαι με το τελευταίο μας σκυλί, τη Λίζα. Είχε άδοξο τέλος η καημένη και την κλάψαμε πικρά όλοι μας σαν άνθρωπο. Για κακή της τύχη η περιοχή μας ‒μεσούσης της Απριλιανής δικτατορίας‒ εντάχθηκε στην ευρύτερη κυνηγητική περιοχή του νομού, στην οποία έκαναν κουμάντο κατά το δοκούν οι διορισμένοι θηροφύλακες. Ένας από αυτούς πυροβόλησε και σκότωσε προληπτικά τη σκυλίτσα μας, για να μην έχουν κίνδυνο τάχα τα πουλιά, αυτά τα πουλιά που τα μεγάλωναν και τα προόριζαν για να τα σκοτώνουν οι κυνηγοί. Ήθελα τόσο πολύ να πάρω την υπόθεση στα χέρια μου, ν’ αρπάξω τον θηροφύλακα από τον λαιμό, αλλά όταν δεν έχεις πειράξει ούτε μύγα στη ζωή σου, πώς να διεκπεραιώσεις ένα τόσο μεγαλεπήβολο σχέδιο; Το έκανα όμως δυο-τρεις φορές τη μέρα μόνο με το μυαλό μου. Αξέχαστη Λίζα μας…

Του Ηλία Κεφάλα

Το ψαράκι και το καναρίνι

 

Του Δημήτρη Τσιγάρα

Κάποτε σε μια ελληνική ακρογιαλιά ζούσε ένα ψαράκι.

Το καλοκαίρι έκανε τις βόλτες του αμέριμνο και αναζητούσε την τροφή του κοντά στα βράχια.

Έβλεπε τον κόσμο έξω από το νερό και γεμάτο περιέργεια αναρωτιόταν: «πως θα ήταν άραγε, εκεί έξω η ζωή»;

Μια μέρα, εκεί που κολυμπούσε και βυθιζόταν σε διάφορες σκέψεις, καθώς παρατηρούσε τον κόσμο γύρω του, άκουσε ένα υπέροχο μελωδικό κελάηδισμα. Μέχρι τότε είχε ακούσει μόνο τους μονότονους ήχους των τζιτζικιών, τον παφλασμό των κυμάτων πάνω στα βράχια και κάποτε το τραγούδι κάποιας νεράιδας.

Όμως αυτό το κελάηδισμα ήταν τόσο σαγηνευτικό που πλησίασε κοντά στη στεριά για να το ακούσει καλύτερα.

Και πράγματι, λίγα μέτρα από τη στεριά, πάνω σε ένα κλαράκι είδε να κάθετε ένα όμορφο πουλάκι, ένα καναρίνι και να κελαηδάει υπέροχα.

«Αχ τι υπέροχα που τραγουδάς», είπε το ψαράκι, αφού καλημέρισε το καναρίνι. «Δεν έχω ξανακούσει μελωδικότερο κελάηδισμα και ομορφότερη μουσική από τη δική σου»!

«Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια», είπε το καναρίνι έκπληκτο, «αλλά κι εγώ δεν έχω ξανακούσει πιο γλυκά, αυθόρμητα και κολακευτικά λόγια από τα δικά σου»! και χωρίς να το καταλάβουν, το καναρίνι με το ψαράκι, πιάσανε την κουβέντα και γίνανε οι καλύτεροι φίλοι.

Από τότε, κάθε μέρα το ψαράκι κολυμπούσε εκεί κοντά στα βράχια, όπου ερχόταν και ο φίλος του, το καναρίνι και συζητούσανε διάφορα.

Το καναρίνι του μίλαγε για τη μουσική, για τις ομορφιές της φύσης και του ’λεγε διάφορες ιστορίες για τα άλλα πουλιά και ζώα του δάσους…

Αλλά και το ψαράκι πάλι, του έλεγε κι αυτό διάφορες ιστορίες για το βυθό της θάλασσας, για τα διάφορα άλλα είδη ψαριών, για τις γοργόνες, για τα ταξίδια των  ναυτικών…

Το καναρίνι έβλεπε και θαύμαζε τον τρόπο που κολυμπούσε το ψαράκι και εκτιμούσε πολύ τη «σιγή ιχθύος» του. Αλλά και το ψαράκι θαύμαζε τον τρόπο, που πετούσε το καναρίνι και το γλυκό κελάηδημά του.

«Αχ τι όμορφα που πετάς, και τι υπέροχη, γλυκιά φωνή που έχεις», έλεγε το ψαράκι, «πόσο θα ήθελα κι εγώ να πετάω και να κελαηδάω έτσι».

«Μπα! δεν είναι δα και τόσο δύσκολο», έλεγε το καναρίνι και του έδειχνε τον τρόπο πώς να πετάει και πώς να κελαηδάει.

Το ψαράκι προσπαθούσε να μιμηθεί το καναρίνι στο κελάηδισμα και το μόνο που κατάφερνε ήταν να δημιουργεί κάποιες μπουρμπουλήθρες. Πηδούσε και έξω από την επιφάνεια του νερού μήπως και καταφέρει να πιάσει το «πέταγμα», αλλά μάταια, η κατάληξη ήταν πάλι ένα απλό μακροβούτι.

«Δεν πειράζει», έλεγε το καναρίνι, «μην απογοητεύεσαι, μπορεί να μη μπορείς να κελαηδήσεις και να πετάξεις, όπως εγώ, όμως εσύ κολυμπάς θαυμάσια και απολαμβάνει τη ζωή σου στο νερό. Άλλωστε όλοι μας πάντα επιθυμούμε τις ικανότητες των άλλων όσο κι αν  εκείνες μας απορρίπτουν, και σπάνια έχουμε τη δυνατότητα να διαλέγουμε τα προβλήματα εμείς, εκείνα μας επιλέγουν. Κι εγώ, δεν σου κρύβω ότι θα ήθελα πάρα πολύ να κολυμπάω όπως εσύ»!

«Μα! δεν είναι και τόσο δύσκολο να κολυμπάς», είπε το ψαράκι και έδειξε στο καναρίνι με ένα μακροβούτι, πώς να κολυμπάει.

Το καναρίνι για να μη χαλάσει το χατίρι του φίλου του, προσπάθησε και αυτό να μιμηθεί το ψαράκι, έβαλε το κεφαλάκι του στο νερό, αλλά αμέσως το ξανάβγαλε κουνώντας το δεξιά κι αριστερά, τινάζοντας από πάνω του το νερό.

«Ουφ!!! Άσε! καλύτερα να ασχολούμαστε με αυτά που μας χάρισε η φύση και να αξιοποιούμε τις ικανότητές μας, παρά να προσπαθούμε να παραβιάζουμε την φύση μας. Μπορούμε να συνυπάρχουμε και να ομορφαίνουμε τον κόσμο ο καθένας από την μεριά του».

Έτσι, με αυτά και άλλα, ο καιρός περνούσε ευχάριστα. Ο καθένας με τα χαρίσματα και τις ικανότητές του, αλλά και με τις αδυναμίες του, συνέβαλε στην δημιουργία μιας όμορφης φιλίας και μιας ευτυχισμένης ζωής.

Κάθε μέρα που περνούσε ήταν μια όμορφη μέρα γιατί ζούσαν μαζί.

Είχαν μάθει σχεδόν τα πάντα ο ένας για τον άλλον. Είχαν κατανοήσει τη διαφορετική φύση τους και ο ένας θαύμαζε, σέβονταν και εκτιμούσε τον άλλον.

Ήταν πλέον ερωτευμένοι και ο ένας ζούσε για τον άλλον.

«Μα η μοίρα κυβερνά

κι όλα τούμπα τα γυρνά

εμποδίζει η επιτρέπει

τις χαρές και τα δεινά

ότι θέλει ανατρέπει

και τανάπαλι ξανά.»

Πέρασε το καλοκαίρι, ήρθε το Φθινόπωρο, και μια μέρα το καναρίνι δεν φάνηκε στο συνηθισμένο ραντεβού τους.

Το ψαράκι περίμενε όλη τη μέρα, αλλά ο φίλος του δεν φάνηκε και ανησύχησε.

«Κάτι θα του έτυχε», είπε από μέσα του, «θα τα πούμε αύριο, δεν χάλασε ο κόσμος».

Όμως το καναρίνι δεν φάνηκε, ούτε την επόμενη ημέρα, ούτε την μεθεπόμενη.

Το ψαράκι ανήσυχο και λυπημένο έκοβε βόλτες και περίμενε καρτερικά μήπως φανεί ο φίλος του.

Σκέφτονταν, μήπως του έτυχε κάτι κακό, μήπως βρήκε άλλον φίλο και πρόδωσε έτσι, χωρίς εξηγήσεις, τη φιλία τους. Και τι δεν περνούσε από το μυαλό του…

Ρωτούσε κάτι γλαροπούλια μήπως είδαν το φίλο του πουθενά, ρωτούσε κάτι χελιδόνια, κάτι σπουργίτια, αλλά δυστυχώς η απάντηση ήταν πάντα αρνητική.

Και κάθε μέρα περίμενε στο ίδιο σημείο να φανεί ο φίλος του.

Όμως μάταια περίμενε, το καναρίνι δεν ξαναφάνηκε ποτέ πια.

Ήταν τόσο μεγάλη η λύπη του, για την απώλεια του φίλου του, που, έκλεγε σιωπηλά και ασταμάτητα. Αφού από τα δάκρυά του ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας σχεδόν ένα μέτρο.

Το ψαράκι τώρα είχε πέσει σε μελαγχολία και δεν έβρισκε κανένα νόημα στη ζωή του. Όμως διατηρούσε μια κρυφή ελπίδα προσμονής μέσα στην καρδιά του, πως κάποτε θα ξανασυναντούσε το φίλο του. Μια κρυφή ελπίδα και ταυτόχρονα ένα φόβο για τη μοναξιά. Και η ελπίδα αυτή ήταν ζωτικής σημασίας για την ίδια την ύπαρξή του. Όπως είναι ζωτική για όλους όσους βιώνουν τη μοναξιά, αλλά ελπίζουν πως κάποτε θα ξεφύγουν από αυτή.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, μια μέρα εντελώς απρόσμενα συνειδητοποιεί ότι είναι περικυκλωμένο από τα δίχτυα ενός ψαρά.

Έτσι λοιπόν βρέθηκε μέσα στη βάρκα αιχμάλωτο να σπαρταρά στα δίχτυα.

Ο ψαράς το ξέπλεξε από τα δίχτυα του και το έριξε μέσα σε έναν κουβά με νερό.

Τώρα, τι έγινε… και πως βρέθηκε το ψαράκι μέσα σε ένα γυάλινο ενυδρείο; Ούτε που ξέρω!

Πάντως το ψαράκι βρέθηκε τώρα να κολυμπάει μέσα σε ένα γυάλινο ενυδρείο στο σπίτι ενός φιλόζωου.

«Μα η μοίρα κυβερνά

κι όλα τούμπα τα γυρνά

εμποδίζει η επιτρέπει

τις χαρές και τα δεινά

ότι θέλει ανατρέπει

και τανάπαλι ξανά.»

Μέχρι να ξεζαλιστεί, να συνέλθει και να συνηθίσει στο καινούργιο περιβάλλον του, άκουσε το γνώριμο κελάηδισμα του φίλου του και αναρίγησε.

Έκθαμβο το ψαράκι αντίκρισε απέναντί του το καναρίνι μέσα σε ένα κλουβί να κελαηδάει και να φτερουγίζει χαρούμενο για την απροσδόκητη συνάντηση.

Από τη χαρά του λαμπύριζαν στο σώμα του όλα τα χρώματα της ίριδας.

Πρώτη φορά είδα ψαράκι να χαμογελάει.

Η μοίρα το έφερε έτσι και οι δύο φίλοι ξαναέσμιξαν κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Τώρα ζούσανε οικόσιτοι και περιορισμένοι μέσα σε ένα δωμάτιο, το ψαράκι μέσα σε ένα ενυδρείο και το καναρίνι μέσα σε ένα κλουβί.

Όμως ο περιορισμένος κόσμος τους φάνταζε  απέραντος, γιατί ήταν πάλι μαζί.

Τώρα πλέον δεν φοβόταν τίποτα, δεν ήλπιζαν τίποτα και δεν τους αφορούσε η στέρηση της ελευθερίας τους, γιατί ήταν μαζί και είχαν τη συντροφικότητα.

Όταν  στην αιχμαλωσία εμπεριέχεται το νόημα της ζωής, τότε η έννοια της ελευθερίας χάνει το νόημά της. Άλλωστε την ατομική ελευθερία του πνεύματος και της σκέψης τους δεν την στερούνταν.

Από τότε, μέσα στο σπίτι αυτού του φιλόζωου ανθρώπου κυριαρχούσε σε απόλυτη αρμονία η μελωδικότητα από το κελάηδισμα του καναρινιού με την σιωπηλή, γαλήνια και ήρεμη «σιγή ιχθύος» του ψαριού.

Μόνο κάτι μπουρμπουλήθρες, και κάτι φάλτσα κάπου - κάπου διατάραζαν αυτή την επικοινωνιακή γαλήνη κι ευτυχία!

Ένα παιδί σαν το Χριστό

 

Ένα παιδί σαν το Χριστό,

ένα μικρό αλάνι

πού ’χει φτερά σαν τον αητό

κι ακάνθινο στεφάνι.

 

Ένα παιδί του θανατά,

ένα αθώο μορτάκι

ανέβηκε στον Γολγοθά

και χόρεψε συρτάκι.

 

Το μερτικό του απ’ τη χαρά

του στέρησε η μοίρα

και του ’δωσε απλόχερα

κώνειο, χολή και μπίρα.

 

Άννας, Καϊάφας δικαστές

κι οι Πόντιοι Πιλάτοι

του ’δωσαν όνομα, «Σταύρο»

κι έναν σταυρό στη πλάτη.

Πουλί στ’ αγέρι και βορά

σαν βγαίνει στο σεργιάνι

έχει σπασμένα τα φτερά

τον ήλιο δεν τον φτάνει.