Στις 18 Απριλίου του 1944, η πλατεία Ρήγα Φεραίου της
πόλης των Τρικάλων έγινε ο τόπος φριχτού μαρτυρίου για πέντε Τρικαλινά
παλικάρια. Πέντε ηρωικές μορφές που έδωσαν την άνοιξη της νιότης τους για να
φέρουν την άνοιξη της λευτεριάς στην αγαπημένη τους πατρίδα.
Ο Στέργιος Γάτσας, ο Γιάννης Μπριάζης, ο Κώστας
Στεργιόπουλος, ο Κώστας Σύρμπας και ο Αποστόλης Τσανάκας.
Ήταν λοιπόν μια μαύρη ημέρα 18 Απριλίου του 1944. Στην
πλατεία, Ρήγα Φεραίου, καταφθάνει μουγκρίζοντας ένα γερμανικό καμιόνι.
Σταματάει στην είσοδο της πλατείας, όπου σ' ένα μεγάλο ξύλινο δοκάρι, που
στηριζόταν σε δυο φανοστάτες της, έχουν στηθεί πέντε αγχόνες.
Το καμιόνι με τα πέντε μελλοθάνατα παλικάρια, μουγκρίζοντας
απαίσια γυρίζει με το πίσω μέρος του προς τις αγχόνες. Οι Γερμανοί στρατιώτες
περνούν τη θηλιά της αγχόνης στο λαιμό του πρώτου παλικαριού και το καμιόνι
προχωρεί προς την απέναντι μικρή πλατεία, αφήνοντας πίσω του να αιωρείται το
σώμα του παλικαριού, που σε λίγα δευτερόλεπτα σπαρταράει για να ακολουθήσει σε
λίγο η ακινησία.
Το γερμανικό καμιόνι επανέρχεται με το πίσω μέρος του για
δεύτερη φορά προς τις αγχόνες και κατά τον ίδιο τρόπο το σώμα του δεύτερου
παλικαριού αιωρείται για λίγο στην αγχόνη και σπαρταρώντας αφήνει την τελευταία
του πνοή.