Ανοιχτοί λάκκοι μετατρέπουν πεζοδρόμια σε παγίδες στα Τρίκαλα

 

Μια σοβαρή καταγγελία για την επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί στα πεζοδρόμια στη συμβολή των οδών Ξάνθου και Φαρμάκη, δίπλα στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών, στην πόλη των Τρικάλων, δημοσιοποιεί ο κ. Στέφανος Βαγγελός. Όπως επισημαίνει, οι λάκκοι που άνοιξαν συνεργεία εργολάβου στο πλαίσιο έργου της ΔΕΥΑΤ παραμένουν ανοιχτοί για 16η ημέρα, χωρίς καμία αποκατάσταση ή σήμανση, με αποτέλεσμα οι πεζοί –ανάμεσά τους και μαθητές– να αναγκάζονται να κινούνται στο οδόστρωμα, ανάμεσα σε σταθμευμένα και διερχόμενα οχήματα.

Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή καταγγελίας:

Πριν δεκαέξι ημέρες, την Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2025, συνεργεία εργολάβου, που ανέλαβε έργο της ΔΕΥΑΤ, άνοιξαν στα πεζοδρόμια τα σημεία ύδρευσης, έσκαψαν γύρω τους  λάκκους σε διαστάσεις έως και 2μ.Χ 1μ., τοποθέτησαν πλαστικό πλέγμα, τους άφησαν ανοιχτούς και αποχώρησαν. Τα πεζοδρόμια πλέον στο οικοδομικό τετράγωνο των οδών Ξάνθου και Φαρμάκη (δίπλα στη ΣΜΥ) αποκλείστηκαν και οι πεζοί αναγκαζόμαστε να κυκλοφορούμε μόνο στο οδόστρωμα διακινδυνεύοντας τη σωματική μας ακεραιότητα. Διαπιστώνοντας την επικινδυνότητα της κατάστασης, από τη δεύτερη ημέρα επικοινωνήσαμε με τον υπεύθυνο τεχνικών έργων της ΔΕΥΑΤ, τον ενημερώσαμε για το πρόβλημα, καταγγείλαμε την ανευθυνότητα του εργολάβου και ζητήσαμε να παρέμβει η ΔΕΥΑΤ, ως έχουσα την ευθύνη εποπτείας του έργου. 
Το συνεργείο επανήλθε το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου προσθέτοντας νέους λάκκους στην απέναντι πλευρά της οδού Ξάνθου. Στο αίτημά μας να καλυφθούν οι ανοιχτοί λάκκοι, με μεταλλικές πλάκες ως την ολοκλήρωση του έργου, σκέπασαν μόνο έναν από τους πολλούς λάκκους (αυτόν μπροστά στην πολυκατοικία μας!) όχι με μεταλλική πλάκα αλλά με φύλλα νοβοπάν και φελιζόλ!
Αυτή η ανευθυνότητα συνεχίζεται για δέκατη έκτη (16η) ημέρα, αφού οι εργασίες από τότε έχουν σταματήσει.
Οι ανοιχτοί  λάκκοι αποτελούν σημεία υψηλού κινδύνου, αναγκάζουν τους πεζούς να περπατούν ακόμα και στη μέση του οδοστρώματος λόγω των σταθμευμένων οχημάτων σε δρόμο με υψηλή συχνότητα κυκλοφορίας οχημάτων (οδός Φαρμάκη) και καταδεικνύει την αδιαφορία για την ταλαιπωρία και την ασφάλεια των πολιτών. 
Καλούμε κάθε αρμόδιο να αναλάβει τις ευθύνες του, να παρέμβει, ώστε να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και να ολοκληρωθεί άμεσα το έργο.
Τέλος θέτουμε την ανάδοχο εταιρεία και την ΔΕΥΑΤ προ των νομικών ευθυνών τους.
Την υπάρχουσα κατάσταση επιβεβαιώνουν σχετικές φωτογραφίες.
Για τη δημοσίευση 
Στέφανος Βαγγελός

Το φεγγάρι του Οκτώβρη στον ουρανό του Βαλτινού

 

Το φεγγάρι του Οκτώβρη, όπως το αποτύπωσε ο φακός της Χριστίνας - Μαρίας Βότσιου, αναδύεται μέσα από τη σιωπή του δειλινού, εκεί όπου το φως και το σκοτάδι διαπραγματεύονται τα σύνορά τους. Είναι μια στιγμή ακίνητη, που ωστόσο πάλλεται από εσωτερική ζωή — σαν ανάσα που κρατιέται λίγο πριν το όνειρο.

Στις φωτογραφίες, τα γυμνά δέντρα μοιάζουν να συνομιλούν με το φεγγάρι. Οι κλαδωμένες γραμμές τους σχηματίζουν έναν λεπταίσθητο ιστό ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, σαν να προσπαθεί η φύση να χαρτογραφήσει την απόσταση ανάμεσα στο εφήμερο και το αιώνιο. Το φως του φεγγαριού —καθαρό, μελαγχολικό, σχεδόν στοχαστικό— απλώνεται σαν μνήμη πάνω στα φύλλα που χάθηκαν, σαν υπόμνηση πως ακόμη και η φθορά έχει τη δική της ομορφιά.

Η τεχνοτροπία της Χριστίνας - Μαρίας Βότσιου χαρακτηρίζεται από αυτή την ήρεμη προσήλωση στα ουράνια φαινόμενα του Βαλτινού. Δεν κυνηγά τη θεαματικότητα· αντίθετα, συλλαμβάνει τη λεπτότητα του καιρού, τη διαφάνεια του φωτός, την παύση ανάμεσα στις εποχές. Οι φωτογραφίες της δεν είναι απλώς εικόνες· είναι ψίθυροι, είναι η στιγμές που ο άνθρωπος θυμάται ότι ανήκει στο σύμπαν που παρατηρεί.

Το φεγγάρι του Οκτώβρη γίνεται έτσι καθρέφτης του βλέμματος: ένας κύκλος φωτός μέσα στον κύκλο του χρόνου. Και κάπου εκεί, ανάμεσα στα γυμνά κλαδιά και στον ασημόχρωμο ουρανό, ακούγεται ο απόηχος μιας εσωτερικής προσευχής — για την απλότητα, τη διάρκεια και τη σιωπηλή ομορφιά των πραγμάτων.