Επίσκεψη του πατέρα Δωρόθεου στο Δημοτικό Σχολείο Βαλτινού – Μήνυμα αγάπης και παιδαγωγικής ευθύνης

 

Το Δημοτικό Σχολείο Βαλτινού υποδέχθηκε τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2025 τον πατέρα Δωρόθεο Κατσαρό, έπειτα από πρόσκληση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Ο ιερέας είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με εκπαιδευτικούς και μαθητές, μέσα σε ένα θερμό και ανθρώπινο κλίμα, το οποίο ανέδειξε την αξία της επικοινωνίας μεταξύ σχολείου, Εκκλησίας και κοινωνίας.

Η παρουσία του πατέρα Δωρόθεου δεν περιορίστηκε σε έναν τυπικό χαιρετισμό, αλλά εξελίχθηκε σε ουσιαστική συνάντηση διαλόγου και σκέψης, όπου κυριάρχησαν η ενθάρρυνση, η στοργή και η πνευματική καθοδήγηση. Απευθυνόμενος στα παιδιά με απλότητα και ειλικρίνεια, τόνισε τη μοναδικότητα κάθε μαθητή και τον πολύτιμο ρόλο της αγάπης στη διαμόρφωση της προσωπικότητας.

Μετά την επίσκεψη, ο πατέρας Δωρόθεος μοιράστηκε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook σκέψεις και μηνύματα με βαθύ νόημα σε σχέση με την αγωγή των παιδιών. Από τα λόγια του συγκρατούμε ορισμένες βασικές και ιδιαίτερα ουσιαστικές επισημάνσεις:

Όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε:

·         «Τα παιδιά μας δεν είναι δικά μας με την έννοια της ιδιοκτησίας», αλλά ένα δώρο που μας έχει εμπιστευθεί ο Θεός.

·         Κάθε παιδί είναι μοναδικό, με δικά του χαρίσματα και αποστολή, που δεν καλείται να εκπληρώσει τα όνειρα των ενηλίκων, αλλά να ανακαλύψει τον δικό του δρόμο.

·         Οι μεγάλοι οφείλουμε να μην τα πιέζουμε, αλλά να τα στηρίζουμε με υπομονή και αγάπη, να μην φοβόμαστε τα λάθη τους, αλλά να τους μαθαίνουμε να σηκώνονται.

·         Η μεγαλύτερη ευθύνη και ευλογία των γονιών, των εκπαιδευτικών και όλων των ενηλίκων είναι να οδηγούν τα παιδιά στην αγάπη, στην πίστη και στην καλοσύνη, όχι απλώς στην καταξίωση και την επιτυχία.

Με συγκινητικό τρόπο, ο πατέρας Δωρόθεος ανέδειξε πως:

«Το παιδί που μεγαλώνει μέσα στην αγάπη του Θεού… γίνεται άνθρωπος που μπορεί να δώσει αυτή την αγάπη και στον κόσμο.»

Η επίσκεψη άφησε ένα δυνατό αποτύπωμα στο σχολείο, υπενθυμίζοντας ότι η αληθινή παιδεία δεν αφορά μόνο τη μετάδοση γνώσεων, αλλά και τη διαμόρφωση χαρακτήρων, μέσα σε ένα περιβάλλον σεβασμού, έγνοιας και πνευματικών αξιών.

«Το χαλί της γης» - Εικόνες από την Αθήνα που μας γυρίζουν στο χωριό

 

Μια απλή βόλτα στο άλσος της γειτονιάς της στην Αθήνα στάθηκε αφορμή να ξυπνήσουν μνήμες και αισθήσεις από το χωριό. Η συγχωριανή μας, Ρούλα Σταυρέκα, με την ευαισθησία που τη χαρακτηρίζει, μας έστειλε τρεις φωτογραφίες και ένα συγκινητικό σημείωμα, θέλοντας να μοιραστεί μαζί μας μια μικρή στιγμή καθημερινής μαγείας.

«Δημήτρη, αυτές οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες σήμερα το πρωί από το άλσος της γειτονιάς μου», γράφει. «Είχα την ευκαιρία να περπατήσω πάνω στο πιο όμορφο χαλί του κόσμου – το χαλί της γης. Κοίταξε τις δροσοσταλίδες, κάνε ζουμ πάνω στα χόρτα που λαμπυρίζουν σαν μικρές μπάλες με τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Έριξε πολύ βροχή χθες και σήμερα πήγα να περπατήσω εκεί και ξετρελάθηκα από την ομορφιά της πρωινής δροσούλας! Έγινα μούσκεμα, έπιανα τις δροσοσταλίδες με τα χέρια μου και μου θύμισε το χωριό. Ο πιο όμορφος περίπατος ήταν!»

Στις φωτογραφίες φαίνονται πόδια βυθισμένα μέσα σε ένα χαλί από χλωρά φυτά και τριφύλλια, λουσμένα από το πρωινό φως, καθώς και διάφορες απόψεις από το άλσος. Το βλέμμα του θεατή δεν σταματά στα παπούτσια, αλλά ταξιδεύει στο πράσινο που απλώνεται άφθονο, σχεδόν απαλό, σαν υφαντό της φύσης. Είναι εικόνες που μας υπενθυμίζουν πόσο πολύτιμες είναι αυτές οι μικρές στιγμές, όταν σταματάμε, κοιτάζουμε γύρω μας και νιώθουμε ότι η γη ανασαίνει.

Μέσα από τον σύντομο αυτό περίπατο, η Ρούλα έφερε και σε εμάς ένα κομμάτι από την πρωινή δροσιά της πόλης. Αλλά πάνω απ’ όλα, έφερε τη μνήμη του χωριού: την επαφή με το χώμα, τη μυρωδιά της βροχής και την αίσθηση πως η φύση, όπου κι αν βρίσκεται κανείς, πάντα βρίσκει τρόπο να μας θυμίζει ποιοι είμαστε.

Μικρές στιγμές. Μεγάλη ομορφιά. Και κάποιες φωτογραφίες που μας ενώνουν όλους στην ίδια ανάσα γης.