Το βίντεο

 

Ήμασταν όλοι μάρτυρες στον θάνατό του. Βρέθηκε μια κάμερα για να τον καταγράψει και να τον μετατρέψει σε συλλογικό βίωμα. Σε κοινό μας τραύμα. Αν δεν υπήρχε αυτή η κάμερα, ο θάνατος του Αντώνη Καρυώτη το βράδυ της Τετάρτης στο λιμάνι του Πειραιά θα είχε περάσει πιθανότατα, όπως συνέβαινε στην εποχή των παλαιών media, σαν δύο αράδες στο αστυνομικό δελτίο. «Διενεργείται έρευνα από τις λιμενικές αρχές προκειμένου να διαπιστωθούν οι ακριβείς συνθήκες του δυστυχήματος…». Το βίντεο, όμως, όσο αποτρόπαιο κι αν είναι –όσο κι αν δεν μπορείς, αφού το δεις, να βγάλεις από το μυαλό σου την αχνή σκιά που καταπίνουν οι αφροί στην πρύμνη–, επιτρέπει τώρα να αναγνωριστούν οι αυτουργοί και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Βοηθάει κυρίως να αξιωθεί ο δολοφονημένος λίγη μεταθανάτια ανθρωπιά. Βοηθάει τουλάχιστον να αποχαιρετιστεί αυτός ο «ιδιαίτερος» άνθρωπος, που μάλλον έφερε ως βάρος την ιδιαιτερότητά του όσο ζούσε, μέσα σε πάνδημη συγκίνηση. Πηγαία συγκίνηση. Αλλά μάταιη. Τι να την κάνει τώρα ο Αντώνης την ανθρωπιά;

Του Μιχάλη Τσιντσίνη

Τα Βαλτσινιώτικα «Η πλημμύρα» (με ντοπιολαλιά)

«Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα,

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τα βάσανα, τις πίκρες μας,

τ' άσχημα απ' το χωριό μας…» 

Γκλιότι στουν κουρνιαχτό η φουράδα,

γλυστράν τα γουρνουτσάρχα,

γκαρίζουν τα γουμάρια, αράδα,

γαβγάν τα σκλιά, τ΄ αλτσιάρκα.

Έρχιτι μπόρα!

 

Αντάργιασι ου Κόζιακας, θεργιό!

θα βρέξει πάλι, θα βγει η Σαλαμπριά

θα πλημμυρίσει του χουργιό

κι στου λιβάδι, ούλα τα μαντριά,

κινδυνεύουν τώρα.

 

Αντάργιασι ου Κόζιακας, μαυρίλα!

 Έρχιτι μπόρα δυνατή

θα πλημμυρίσουμι κι ανίλα,

ζώα κι κόσμους θα πνιχτεί.

Ξεβράκωτη η χώρα!

 

Και πριν προκάνου να του πω,

αρχίντσι τέτχια μπόρα,

απ' έγινι στου Βαλτινό... πω! πω!

εδώ και λίγη ώρα,

πέλαγος, βαλτοχώρα!

 

Πνίτχαν τα πρόβατα, τα αρνιά,

τα γίδια, τα γιλάδια,

όλα γινίκανε με μνια

νεροποντή ρημάδια,

μας πήρε η κατηφόρα!

 

Γιόμσι απού παν' ως κατ' λούνι,

ούλα πλημμυρισμένα,

λαμανιότι στη λούτσα του γρούνι

κι ου κόσμους τάχει χαμένα

ετούτη εδώ την ώρα. 

 

Κι όλοι τον ήλιο καρτερούν

να βγει για να στεγνώσουν

κι ότι απόμεινε, αν μπορούν,

απ' το χουργιό να σώσουν,

ανάθεμα τη χώρα!!!