Παλαιότερα,
ανάλογα με τα έντονα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, με τις αδυναμίες του, με τα
προτερήματά του, με τις συνήθειές του κλπ. αποκτούσε και το ανάλογο
παρατσούκλι.
Ο
νουνός όμως, των περισσότερων παρωνύμιων στο χωριό Βαλτινό, ήταν ο δάσκαλος Δημήτριος
Μπούγας. Σχεδόν όλους τους μαθητές του, τους φώναζε με παρατσούκλια, που ο
ίδιος με μεγάλη ευρηματικότητα σκάρωνε.
Παρακάτω
παρουσιάζουμε μερικά αξέχαστα παρατσούκλια των κατοίκων:
Αναγνωστάκος,
Αραπούλης, Αριστιδάκης, Αρμούτης.
Βαρδάκας,
Βλαχάβας, Βλησαράκος.
Γιάκης,
Γιούλης, Γιουργούλας, Γκαράνης, Γκαρίφας, Γκαβουκώστας, Γκζουλάς, Γκουτζιώλας,
Γούλης.
Διγενής,
Διπλάρης.
Ζαρκάδας,
Ζάρρας, Ζάτσας, Ζιάκας.
Καζάνας,
Καής, Κασιάρας, Καστρακίδας, Καταμέτας, Κιτσιάρας, Κολιέτσι, Κολιός,
Κουλόχειρος, Κορδάτος, Κοτσιάκης, Κουκουτσέλος, Κουλέτας, Κούλης, Κουράνης,
Κούρκουλος, Κουφίνι, Κρούτος, Κωτάκι.
Μαρκεζίνης,
Ματσόλας, Μεμέτης, Μόκας, Μούντζιας, Μπατάφας, Μπέμπης, Μπόπης, Μπουζούκας,
Μπούλιας, Μπρούφας.
Νάβας,
Νασίκας, Νταβέλης.
Παγουτάς,
Παπαμάκης, Παπάς, Πατακός, Πάτσιος, Πειραιώτης, Πεταλάκιας, Πίκο πίκος, Πίπης,
Πλατσκιάρας.
Σαϊάς,
Σβίγκος, Σιώκας, Σκόποτας, Σκορδάλης, Σντρούλιας, Συρμάνης.
Τακα
- τάκας, Ταμπάρας, Τζάνας, Τζατζιάς, Τζίλας, Τζιμούρτος, Τζίνος, Τζιώρτζης,
Τζουλιάνο, Τζούντης, Τιλιμούλης, Τρούκας, Τσαφλιώρας, Τσαφουκλής, Τσετσές,
Τσιαουλάς, Τσιαφούτης, Τσιγαρίτης, Τσιέλης, Τσίλιας, Τσιλιβίτης, Τσιρομίχαλος,
Τσίχλας.
Φούλιας.
Χατάνης.
Ψαρακολίτης,
Ψηλός, Ψουράς.
