Κρύο,
βροχή και παγωνιά κι αυτοί εκεί στις στράτες
φορτίο
έπεσε βαρύ στους ώμους τους, στις πλάτες.
Παλεύουνε
να μείνουμε στον τόπο, στα χωριά τους,
τη
γη τους να δουλέψουνε μαζί με τα παιδιά τους.
Αυξήσεις
έρχονται πολλές, μία κοντά στην άλλη,
βουλιάξαν, δεν αντέχουνε να σκύβουν το κεφάλι.
Τα
σπόρια, τα λιπάσματα σ' ανοδική πορεία,
το
κόστος έβγαλε φτερά και γράφει ιστορία.
Πήραν
τα καύσιμα φωτιά, ματώνει η ψυχή τους,
όλα του κόσμου τα κακά είναι εδώ μαζί τους.
Ο
γεωργός ξοδεύετε, δεν ξέρει τι θα πάρει,
το
μαγαζί ξεσκέπαστο και αδειανό τ’ αμπάρι.
Σαν
φουκαράς παιδεύεται, λίγες φορές κερδίζει
και
έχει τόσα στόματα που πρέπει να ταΐζει.
Χιλιάδες είναι τα τρακτέρ σε όλη την Ελλάδα,
κανάλια, ραδιόφωνα, τους παίζουνε αράδα.
Να
μπούνε κι άλλοι στο χορό μαζί με τους αγρότες,
να
βάλουν, να φορέσουνε τις λασπωμένες μπότες.
Οι
κτηνοτρόφοι σχόλασαν, τους σφάξαν τα κοπάδια,
μείναν
οι σκύλοι ορφανοί κι ουρλιάζουνε τα βράδια.
Κι
εσύ βοσκέ περήφανε, που ίδρωνες κάθε μέρα,
κλάψε
τώρα τον πόνο σου, βαρώντας την φλογέρα.
Ζητάς
απ’ την κυβέρνηση πολιτική ν' αλλάξει;
Κάλιο
τον λύκο να ’βαζες, τα ζώα να φυλάξει...
Λ.
Μ.
