Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Εσύ δεν θα πεθάνεις.


Μιχάλης Γκανάς





– Εσύ δεν θα πεθάνεις.
– Μάζεψε τη φωτιά.
– Πεθαίνουν οι μανάδες; Δεν πεθαίνουν.
– Όχι. Κοίταξε μην καείς.
– Κι η μάνα του Νικόλα γιατί πέθανε;
– Ήταν άρρωστη πόναγε η καημένη.
– Κι εσένα που σε πόναγε το δόντι;
– Άλλο το δόντι. Δεν πέθανε κανένας από δόντι.
Σύρε να παίξεις.
– Δε θέλω. Θέλω να μην πεθάνεις.
– Μπα σε καλό σου. Φέρε μου το σινί.
– Η γιαγιά όμως θα πεθάνει.
– Θα ’σαι μεγάλος τότε μη φοβάσαι.
– Πόσο μεγάλος θα ’μαι;
– Άντρας. Θα ’χεις γυναίκα και παιδιά.
Μπορεί κι αγγόνια.
– Κι εσύ πώς θα ’σαι τότε;
– Σαν τη γιαγιά. Γριούλα.
– Σαν τη γιαγιά; Φαφούτα μ’ ένα μάτι…
Εσύ δεν θα ’σαι έτσι. Κι ούτε θα πεθάνεις.
Θα πεθάνεις;
– Όχι δεν θα πεθάνω. Φέρε τη γάστρα.
– Άμα πεθάνεις θα πεθάνω να το ξέρεις.
– Κούφια η ώρα. Μη λες τέτοιες κουβέντες.
– Άμα πεθάνεις θα πεθάνω. Μ’ ακούς;
Σ’ ακούω. Ψεύτη.
Ούτε αυτά που μου ’ταξες παιδί δεν κράτησες.

(Παραλογή, 1993) [ΙΙΙ]

Ζωγραφική χωρίς χρώματα πάνω σε φύλα δένδρων.



Μέχρι τώρα ξέραμε, τη ζωγραφική σε καμβά, σε χαρτί, σε ύφασμα, ακόμη σε τοίχους ή ξύλα. Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι ότι πραγματικά έργα τέχνης αποτυπώνονται πάνω σε φύλλα δέντρων από Κινέζους καλλιτέχνες...
Η διαδικασία είναι αρκετά δύσκολη, καθώς απαιτεί πολύ χρόνο και μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, καθώς δεν χρησιμοποιούνται καθόλου χρώματα αλλά αφαιρούνται προσεκτικά οι ίνες από τα φύλλα, σχηματίζοντας εν τέλει το επιλεγμένο σχέδιο.


Ο καλλιτέχνης επιλέγει φρέσκα φύλλα, στην επιφάνεια των οποίων σκιτσάρει την εικόνα που θέλει να αποτυπώσει.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ειδικά εργαλεία αλλά και λέιζερ αφαιρεί τα τμήματα του φύλλου που θέλει, έτσι ώστε να αποδώσει πιστά εικόνες ή γράμματα.


Τώρα, λοιπόν, που τα φύλλα πέφτουν…

Τα μοιρολόγια του τόπου μας

Συνεχίζοντας την προσπάθεια καταγραφής, διάσωσης και διάδοσης των παραδοσιακών τραγουδιών του τόπου μας, παρουσιάζουμε σήμερα, άλλο ένα μοιρολόγι.
Τα μοιρολόγια είναι έμμετρα στιχουργήματα με θλιβερή υπόθεση. Τραγούδια θρηνητικά, που τα απαγγέλλουν οι άνθρωποι κατά το θάνατο αγαπημένων τους προσώπων.
Ένα μοιρολόγι του τόπου μας, με τίτλο «Είχα ένα δένδρο στην αυλή» με αλληγορικά λόγια, που αναφέρονται στο θάνατο ενός νέου ανθρώπου, τραγουδά με την υπέροχη φωνή της η συγχωριανή μας κ. Ντίνα Βότσιου – Ανδρέου.



Είχα ένα δένδρο στην αυλή
Είχα ένα δένδρο στην αυλή
ψηλό σαν κυπαρίσσι
το πότιζα, το σκάλιζα
κι αυτό άπλωνε κλωνάρια

Όλοι περνούσαν κι έκοβαν
τα φύλλα και τους κλώνους
και πέρασε κι ο χάροντας
και το ΄κοψε απ τη ρίζα.

ξεήσκιωσε το σπίτι μας
κι όλη η γειτονιά μας.

επικοινωνιστε μαζι μας