Ένα παιδί σαν το Χριστό,
ένα
μικρό αλάνι
πού
’χει φτερά σαν τον αητό
κι
ακάνθινο στεφάνι.
Ένα
παιδί του θανατά,
ένα
αθώο μορτάκι
ανέβηκε
στον Γολγοθά
και
χόρεψε συρτάκι.
Το
μερτικό του απ’ τη χαρά
του
στέρησε η μοίρα
και
του ’δωσε απλόχερα
κώνειο,
χολή και μπίρα.
Άννας,
Καϊάφας δικαστές
κι
οι Πόντιοι Πιλάτοι
του
’δωσαν όνομα, «Σταύρο»
κι
έναν σταυρό στη πλάτη.
Πουλί στ’ αγέρι και βορά
σαν
βγαίνει στο σεργιάνι
έχει σπασμένα τα φτερά
τον
ήλιο δεν τον φτάνει.
