Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

Η Βόλτα του Βαλτινού (Περασμένες αξέχαστες εποχές)!



Αναβιώνοντας την τοπιογραφία αλλά και την ηθογραφία της γενέτειρά μας, μπορεί κανείς να εκθέσει στην ειδυλλιακή ομορφιά των εικόνων το ίχνος μιας ασίγαστης νοσταλγίας.
Η ζωή στο χωριό έχει πολλές κρυφές ομορφιές. Εκεί, ανθοβολεί μια φύση ευδαίμων.
Ουράνια τόξα αιωρούνται πάνω από αστραπόβολα ποτάμια, πεδιάδες λαμποκοπούν κάτω από τον ήλιο, περιφέρειες κατάφυτες με πλατάνια κατρακυλούν προς το νερό, μαντριά ασπρίζουν στην πρασινάδα των λιβαδιών, πουλιά φτεροκοπούν κελαηδώντας προς το σούρουπο, σπαρτά γέρνουν κατάφορτα στο φύσημα του ανέμου, ξωκλήσια προβάλλουν την ιερότητα σε αλσάκια.


Μα πάνω απ’ όλα αυτά είναι οι άνθρωποι με τις συνήθειές τους, με τα ήθη και έθιμα με τον πολιτισμό τους, με τις μνήμες. Μνήμες που μας βοηθούν να τις ανασύρουμε οι παλιές φωτογραφίες. Επί του προκειμένου, εδώ θα θυμηθούμε το σεργιάνι, τη Βόλτα.
Παλαιότερα, κάθε Κυριακή, τα καλοκαιρινά απογεύματα μέχρι αργά το βράδυ, ο δρόμος, η «Δημοσιά» του Βαλτινού, γέμιζε από κόσμο, κυρίως αγόρια και κορίτσια, που έβγαιναν για να κάνουν τη βόλτα τους.
Αυτή η βόλτα, που γίνονταν κατά τις δεκαετίες του ΄70 και ΄80, είχε γίνει σχεδόν θεσμός για το Βαλτινό και ήταν τόσο ξακουστή, που την επισκέπτονταν, από όλα τα γύρω τα χωριά, οι νέοι για να διασκεδάσουν.


Με τα ποδήλατα, τα μηχανάκια, τα τρακτέρ και κάπου - κάπου κανένα αυτοκίνητο έφθαναν οι νέοι από τα γύρω τα χωριά, κάθε Κυριακή για τη βόλτα στο Βαλτινό. Έρχονταν από την Παπαράντζα, το Διαλεχτό, το Μέλιγο, τον Ασπρόβαλτο, την Τσιάρα, την Πηγή και από άλλα χωριά.
Η «βόλτα», (το σεργιάνι), ξεκινούσε από τη «Γελαδαριά», από το περίπτερο του «Σπύρου Παπακώστα», και έφτανε μέχρι το σπίτι του Παντελή Κλιάκου.

επικοινωνιστε μαζι μας