Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Ο αναλογούν χρόνος



Του Κων/νου Κατσαρού
από την ποιητική του συλλογή "ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ"

της ισορροπίας τα μεγέθη χάθηκαν
μέσα στη δίνη της εξέλιξης,
στην υπερταχεία επέλαση της προόδου

όλοι τρέχουν με υψηλές ταχύτητες
σε οδικά δίκτυα, σιδηροτροχιές, αεροδιαδρόμους,
μέσα από δίκτυα οπτικών ινών,
σε δίκτυα σκοτεινών και επικίνδυνων διαδρομών

όλοι τρέχουν ασταμάτητα,
μπροστά απ’ το χρόνο, πίσω απ’ το χρόνο,
δεν ξέρουμε ποιός κυνηγάει ποιόν

τα φτερά δεν άντεξαν στην πίεση του ανέμου
και τα πουλιά χαμήλωσαν,
το όχημα τρέχει με μεγάλη ταχύτητα
παραμορφώνοντας τα ωραία τοπία γύρω του,
η οπτική της γεωγραφίας αλλάζει
όταν οι συντεταγμένες του χωροχρόνου παραβιάζονται

μπορεί και βέρτιγκο ακόμη να συμβεί

τρέχω όσο μπορώ να σε φτάσω,
θέλω να σου δώσω ένα λουλούδι
με το άρωμα της ψυχής μου
κομμένο απ της ζωής το περιβόλι,
σαν λουλούδι μιας στιγμής

προπορεύεσαι κι απομακρύνεσαι
έχουμε διαφορά φάσης που συνεχώς μεγαλώνει,

δεν ξέρω τι θέλεις, που θες να πας,
δεν ξέρω τι κυνηγάς, που θες να φτάσεις

ακολουθείς μια άμορφη μάζα συρφετού
που μάλλον δεν γνωρίζει που πηγαίνει

χορεύεις στον αδυσώπητο χορό των επικειμένων

μη βιάζεσαι τόσο πολύ, ξανασκέψου το,
υπάρχει ρυθμός στο χορό των αναζητήσεων,
περίμενε λίγο, συμβιβάσου με το χρόνο,
δώσε χρόνο στο χρόνο,
στάσου για λίγο σε απόσταση,
αν θέλεις βγες λίγο απ το χορό,
εύκολο είναι να ξαναμπείς όταν η οπτική σου αλλάξει,
όταν η ματιά σου σιγουρευτεί γι αυτό που κάνεις

επικοινωνιστε μαζι μας