Η περιπέτεια ενός πελαργού

 Διήγημα του Δημήτρη Τσιγάρα

Ήταν ένα ήσυχο απόγευμα στο Βαλτινό, στην άκρη εκεί, όπου οι ποταμοί σμίγουν με τα λιβάδια και ο ουρανός είναι γεμάτος φτερουγίσματα. Ο ήλιος έγερνε γλυκά προς τον Κόζιακα, όταν τα δύο αδέρφια, ο Αντώνης και η Ντίνα, έπαιζαν στον Κάναλο, κοντά στην παλιά αποθήκη του παππού τους. Έτρεχαν ξυπόλητα στο γρασίδι, γελώντας με τις μικρές τους ανακαλύψεις - έναν σκαντζόχοιρο, μια φωλιά μυρμηγκιών, και μία παλιά ρόδα ποδηλάτου που έγινε… πύργος κάστρου!

Ξαφνικά, ακούστηκε ένας περίεργος ήχος - κάτι σαν σπάσιμο και ταυτόχρονα ένα «φλαπ!» στον αέρα. Τα παιδιά σήκωσαν το βλέμμα τους και είδαν έναν μεγάλο πελαργό να πέφτει από ψηλά, με τα φτερά του ανοιχτά, αλλά ακίνητα. Ένα καλώδιο του ρεύματος περνούσε λίγο πιο πέρα, φάνηκε πως είχε ακουμπήσει εκεί κατά λάθος.

Ο πελαργός προσγειώθηκε βαριά, κοντά σε μια συστάδα θάμνων. Τα παιδιά έτρεξαν κοντά του. Ο Αντώνης γονάτισε δίπλα του προσεκτικά. Ήταν ζωντανός, αλλά το ένα του φτερό έτρεμε και το ράμφος του ήταν μισόκλειστο.

«Πρέπει να το βοηθήσουμε!» είπε ο Αντώνης, που είχε δει μια εκπομπή στην τηλεόραση για τη Διάσωση Άγριων Ζώων. Χωρίς να χάσουν χρόνο, έτρεξαν στην αποθήκη πήραν ένα παλαιό σεντόνι, ένα σχοινί και το κουτί με τα εργαλεία του παππού τους. Με προσοχή, τύλιξαν τον πελαργό και τον έβαλαν μέσα σε μία πρόχειρη φωλιά από κουρέλια και άχυρα, μέσα στο υπόστεγο. Ήξεραν ότι έπρεπε να τον κρατήσουν ήρεμο και να μην του δώσουν νερό.

Η Ντίνα, που κατάλαβε ότι χρειάζονταν βοήθεια από κάποιον μεγαλύτερο, έτρεξε στο κοντινό σπίτι του θείου της, του Κώστα που ήταν θηροφύλακας και του εξήγησε τι είχε συμβεί.

Μέχρι να φτάσουν η Ντίνα με τον θείο της, ο Αντώνης είχε δώσει ήδη όνομα στον πελαργό: τον είπε Ήλιο, επειδή τον είδαν να πέφτει λίγο πριν δύσει ο ήλιος.

Ο θείος τους που ήταν έμπειρος θηροφύλακας, και ήταν εκπαιδευμένος για ανάλογες περιπτώσεις, έδωσε τις πρώτες βοήθειες στον πελαργό και υποσχέθηκε στα παιδιά ότι θα ζήσει και θα γίνει καλά και πως θα τον ξαναδούν να πετά.

Μερικές εβδομάδες αργότερα, όταν ο ήλιος ξαναπλησίαζε τη δύση, η Ντίνα και ο Αντώνης στέκονταν στο ίδιο σημείο με τα γόνατα γεμάτα χόρτα και σκόνη. Ένα λευκό φτερό γλίστρησε από τον ουρανό, κι ένας γνώριμος πελαργός έκανε ένα μεγάλο κύκλο πάνω από τα κεφάλα τους. Ένας ελαφρύς ήχος – σαν ευχαριστώ – χάθηκε στον άνεμο.

«Ο Ήλιος γύρισε!» Φώναξε η Ντίνα.

Κι έτσι, ο πελαργός που χτυπήθηκε από το ρεύμα δεν έμεινε απλώς μια ιστορία. Έγινε ανάμνηση, μάθημα και φίλος - για δύο παιδιά που έμαθαν ότι η φροντίδα για τους αδύναμους ξεκινά από την καρδιά.

Ενέργεια καθαρισμού και ευπρεπισμού κοινοτικών χώρων από τον Δήμο

 

Ο Δήμος Τρικκαίων, ανταποκρινόμενος στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, μετά από αίτημα του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας κ. Βάιου Τσιγάρα, και με αίσθημα ευθύνης για την ποιότητα ζωής των κατοίκων, προχώρησε σε οργανωμένη δράση καθαρισμού, κοπής χόρτων και ευπρεπισμού των κοινοτικών χώρων του χωριού μας.

Οι παρεμβάσεις περιλάμβαναν τον καθαρισμό από σκουπίδια και μπάζα, την αποψίλωση υπερβολικής βλάστησης και την κοπή χόρτων σε κοινόχρηστους χώρους, όπως πλατείες πεζοδρόμια πάρκα και γήπεδα. Παράλληλα, έγινε φροντίδα του πράσινου και αποκατάσταση της αισθητικής εικόνας του οικισμού.

Η ενέργεια αυτή συμβάλλει ουσιαστικά τόσο στην αναβάθμιση του δημόσιου χώρου όσο και στη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων, ενώ προάγει τη δημόσια υγεία και την ασφάλεια.

Η σιωπή που μίλησε: Ένας στοχασμός για τη Μουσική

 

Η μουσική είναι η πιο άυλη από τις τέχνες, κι όμως η πιο αισθητή. Δεν τη βλέπεις, δεν την αγγίζεις, μα σε διαπερνά. Είναι γλώσσα χωρίς λέξεις, συναίσθημα χωρίς πρόσωπο, μνήμη χωρίς εικόνα. Όταν όλα σιωπούν, η μουσική συνεχίζει να μιλά – πιο καθαρά, πιο ανθρώπινα.

Σε στιγμές μοναξιάς γίνεται παρέα, σε στιγμές χαράς, ύμνος, στον πόνο, παρηγοριά. Μοιάζει με τον εσωτερικό διάλογο της ψυχής, σαν να ήταν πάντα εκεί και απλώς περίμενε να τη θυμηθούμε. Δεν χρειάζεται μετάφραση – μιλά την καθολική γλώσσα της καρδιάς.

Ίσως η δύναμή της να πηγάζει από τη σιωπή. Η μουσική δεν είναι μόνο οι νότες, αλλά και τα κενά ανάμεσά τους. Όπως και στη ζωή, η σημασία δεν βρίσκεται μόνο στις στιγμές που «παίζουμε», αλλά και σε αυτές που «ακούμε».

Μέσα στον θόρυβο του κόσμου, η μουσική είναι υπενθύμιση πως ο άνθρωπος ακόμα δημιουργεί, ακόμα αισθάνεται, ακόμα ονειρεύεται.

Οι υποσταθμοί της ΔΕΗ

 

Οι υποσταθμοί της ΔΕΗ που αποτελούνται από δυο στύλους και περιλαμβάνουν μετασχηματιστές είναι κεντρικά σημεία στην υποδομή του ηλεκτρικού δικτύου, καθώς παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αναδιανομή της ηλεκτρικής ενέργειας.

Τέτοιοι υποσταθμοί της ΔΕΗ στον οικισμό του Βαλτινό υπάρχουν τρεις. Ένας στην είσοδο του χωριού, ένας στο Δημοτικό Σχολείο και ένας στον ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Αυτοί οι υποσταθμοί, συνήθως γνωστοί και ως «διπλοί υποσταθμοί» χρησιμοποιούνται για την ασφαλή και αξιόπιστη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από τα δίκτυα υψηλής τάσης σε δίκτυα χαμηλότερης τάσης που τροφοδοτούν τα σπίτια και τις βιομηχανίες.

Οι υποσταθμοί με δύο στύλους έχουν μια ιδιαίτερη διάταξη, στην οποία οι δύο στύλοι περιέχουν ανεξάρτητους μετασχηματιστές. Ο κάθε μετασχηματιστής αναλαμβάνει τη λειτουργία της μείωσης της τάσης της ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να μπορεί να μεταδοθεί σε μεγάλες αποστάσεις χωρίς απώλειες. Στην περίπτωση της ΔΕΗ, αυτή η διάταξη προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα, όπως η αύξηση της αξιοπιστίας του δικτύου, καθώς σε περίπτωση βλάβης σε έναν από τους μετασχηματιστές, ο δεύτερος μπορεί να αναλάβει το σύνολο της φόρτισης μέχρι να αποκατασταθεί η βλάβη.

Οι μετασχηματιστές, οι οποίοι είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του υποσταθμού, βασίζονται σε τεχνολογίες που εξασφαλίζουν τη σταθερότητα και την ασφάλεια της διαδικασίας μεταφοράς ενέργειας. Αυτές οι μονάδες λειτουργούν με τέτοιο τρόπο ώστε η ηλεκτρική ενέργεια να μεταφέρεται από το δίκτυο υψηλής τάσης (με χαρακτηριστικά ρεύματος που δεν είναι συμβατά για οικιακή χρήση) σε χαμηλότερη τάση κατάλληλη για οικιακή ή βιομηχανική κατανάλωση.

Η συντήρηση αυτών των υποσταθμών είναι κρίσιμη για την αποφυγή πιθανών βλαβών και διακοπών στην παροχή ρεύματος, καθώς και για την επιμήκυνση της διάρκειας ζωής των μετασχηματιστών και των άλλων εξαρτημάτων. Οι υποσταθμοί με δυο στύλους και μετασχηματιστές είναι επομένως αναγκαίοι για την ασφαλή και αποτελεσματική λειτουργία του ηλεκτρικού δικτύου και τη διατήρηση της σταθερότητας της παροχής ενέργειας στους καταναλωτές.