Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

Ιστορικές αναδρομές του τόπου μας



Οι απογευματινές ώρες κύλισαν όμορφα στ’ αμπέλι. Η δουλειά είναι χαρά και δημιουργία. Όμως, έστω και λίγες στιγμές ανάπαυλας πάντα είναι βάλσαμο για ένα κορμί καταπονημένο. Όση ώρα ξαπόσταινα, με διάθεση ρεμβαστική ατένιζα τα επιβλητικά στενά της Πόρτας. Κι εκεί που απολάμβανα τη θέα του τοπίου, αναζητώντας τον ψυχικό ανασασμό και την πνευματική λύτρωση, ήρθαν στο νου μου οι εξιστορήσεις του Τίτου Λίβιου. Σύμφωνα -λοιπόν- με τα γραφόμενα του, όταν ο βασιλιάς των Αθαμάνων Αμύνανδρος πέρασε τα στενά της Πόρτας κινήθηκε άμεσα προς την πόλη Φαίκα, την οποία κατέλαβε με τη δύναμη των όπλων (Βιβλίο 32, κεφ. 14). Ύστερα, διέσχισε τον Πορταϊκό ποταμό και κατευθύνθηκε εναντίον των Γόμφων. Οι κάτοικοι κλείστηκαν στα ισχυρά τείχη της πόλης και κατάφεραν να αντισταθούν για μερικές μέρες. Όταν όμως οι Αθαμάνες έφεραν ψηλές σκάλες και πολιορκητικές μηχανές, τότε καταλείφθηκαν από φόβο κι αναγκάστηκαν να παραδοθούν. 


Συλλογιζόμουνα αυτή την ιστορία, ρίχνοντας λοξές ματιές πότε στη Μαγούλα της Φήκης και πότε στη λοφοσειρά της Επισκοπής. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως βρισκόμουνα ανάμεσα σε δυο αρχαίους λόφους. Με αναπτερωμένες τις δυνάμεις μου άρχισα να σκάβω ξανά το αφράτο χώμα, Και κάθε φορά που το μέταλλο έμπαινε βαθιά στα σπλάχνα της γης, μονολογούσα πως κάπου εδώ βρίσκονται τα αποτυπώματα των αρχαίων Αθαμάνων. Για του λόγου το αληθές, ο χάρτης που αποτυπώνει την πορεία που ακολούθησε ο Αμύνανδρος με τον στρατό του....., μέσα από τ’ αμπέλι μου.


Του Βασίλη Πανάγου

επικοινωνιστε μαζι μας