Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Οι λεύκες - Τα καβάκια – Οι Ηλιάδες


Οι ψηλόλιγνες λεύκες, τα καβάκια, όπως τα λένε οι παλαιότεροι, με την υψίκορμη φιγούρα τους στέκονται εκεί όρθια, σαν ακτίνες του ηλίου, πότε σε συστάδες πότε μόνα τους, αλλά πάντα ευθυτενώς σαν να προδιαγράφουν την πορεία του ανθρώπου (άνω-θρόσκω), και δημιουργούν την κατάλληλη αντίστιξη στις οριζόντιες γραμμές των καλλιεργειών. 


Και όταν κάποιες φορές, η συνηθισμένη τοπική ομίχλη κατακάθεται στην πεδιάδα, οι λεύκες αυτές προεξέχουν από το γαλακτώδες στρώμα της και γίνονται οι πρωταγωνίστριες ενός απόκοσμου θεάματος.
Σύμφωνα με την μυθολογία είναι οι κόρες του Ηλίου, οι Ηλιάδες που υπεραγαπούσαν τον αδελφό τους Φαέθοντα. 
Όταν εκείνος πέθανε, έκλαιγαν τόσο πολύ ώστε οι ίδιες μεταμορφώθηκαν σε λεύκες και τα δάκρυά τους σε κεχριμπάρια.


Ο Ήλιος, ο θεός του φωτός, που θεωρείται η πηγή της ζωής, του φωτός και της θερμότητας βρίσκονταν πάνω σε ένα χρυσό άρμα, ψηλά στον ουρανό απ’ όπου άκουγε και έβλεπε τα πάντα. Το άρμα του το έσερναν φτερωτά άλογα, που τα ρουθούνια τους πετούσαν φλόγες.
Έβγαινε το πρωί από τον ωκεανό και το βράδυ βυθιζότανε πάλι, αφού είχε διατρέξει τον ουράνιο θόλο από τη μία άκρη ως την άλλη.

επικοινωνιστε μαζι μας