Αλκοόλ. Η «ψυχή» της παρέας, αλλά με μέτρο, σύνεση κι εγκράτεια…

 

Μια καλή παρέα, ένα ωραίο περιβάλλον, τα ανάλογα ποτά και οι εκλεκτοί μεζέδες έχουν πάντα τη θέση τους στην ψυχή του κάθε Έλληνα, που σέβεται τη ζωή του και ξορκίζει το κακό με την ευχή  «να πάνε κάτω τα… φαρμάκια».

Ο γνώριμος ήχος των ποτηριών που έρχεται να δώσει αποθεωτικό φινάλε σε κάθε τσούγκρισμα της παρέας, μαζί με την παραδοσιακή ευχή «άντε στην υγειά μας», εδραιώνει το ύφος μιας τελετουργίας με καθαρά παρεΐστικο χαρακτήρα.

Κάθε γουλιά δεν είναι απλή απόλαυση, αλλά μια στιγμιαία βουτιά στα άδυτα της καλύτερης εκδοχής της ψυχής. Ένα γεγονός που θες να το μοιράζεσαι με τους αγαπημένους σου ανθρώπους. Αυτούς που θα τσουγκρίσουν μαζί σου, που θα πιούν στην υγειά σου, και θα το εννοούν.

Στο Βαλτινό με κάθε ευκαιρία οι κάτοικοι συνηθίζουν να περνάνε το χρόνο τους, συμποσιαζόμενοι με άτομα που επιθυμεί η καρδιά τους. Τους συγγενείς, τους φίλους, τους γνωστούς και απολαμβάνουν τις στιγμές συζητώντας, καλαμπουρίζοντας και αναλύοντας τα καθέκαστα.

Η τσιπουροκατάσταση μοιάζει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι μιας παράδοσης που φτιάχτηκε για να προσφέρει τη δυνατότητα της κοινωνικής συνεύρεσης, και να δημιουργεί συναισθήματα ευαρέσκειας, ευθυμίας και χαράς.

Ποτέ κανένα άλλο αλκοολούχο ποτό δεν έγινε συνώνυμο της παρέας, όσο το τσίπουρο.

Όμως υπάρχουν και οι αρνητικές συνέπειες.

Επειδή πολλές φορές χάνεται το μέτρο, πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου, πως η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στον οργανισμό και την υγεία. Η κατάχρηση αλκοολούχων ποτών δημιουργεί εξάρτηση.

Οι διαταραχές κατάχρησης αλκοόλ περιλαμβάνουν την συνεχή κατανάλωση, την υπερβολική κατανάλωση και τον αλκοολισμό.

Έτσι λοιπόν, το αλκοόλ ωφελεί μόνο όταν το πίνουμε με μέτρο, σύνεση κι εγκράτεια.

Η ναΐφ Ζωγραφική του Σωτήρη Ζήση

 

Η ναΐφ τέχνη είναι μία κατηγορία τέχνης που χαρακτηρίζεται από μια παιδικού τύπου απλοϊκότητα, τόσο στην ύλη και το περιεχόμενο όσο και στην τεχνική.

Τα χαρακτηριστικά της Τέχνης Ναΐφ (naïve art) είναι η αδέξια σχέση της με τη φόρμα της ποιοτικής ζωγραφικής και ιδικότερα η Ναΐφ τέχνη δεν σέβεται τους κανόνες της προοπτικής

Ένας έλληνας ζωγράφος που ταξινομείται στην τεχνοτροπία Ναΐφ είναι και ο Σωτήρης Ζήσης, έργα του οποίου παρουσιάζονται στην εφημερίδα μας.

Ο Σωτήρης Ζήσης γεννήθηκε στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης το 1902 και πέθανε το 1989. Τυπογράφος στο επάγγελμα, δούλεψε στην εφημερίδα Μακεδονία. Παράλληλα ήταν και χαρτογράφος – οι χάρτες που δημοσίευε η «Μακεδονία» για να δείχνει την εξέλιξη του πολέμου της Αλβανίας το 1940-41 ήταν δικοί του, και στο εργαστήριό του κατασκεύασε πολλές υδρόγειες σφαίρες που προώθησε σε εκδοτικούς οίκους και σχολεία. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε σε μεγάλη ηλικία και αγαπημένα του θέματα ήταν η Θεσσαλονίκη, οι κάτοικοί της, περασμένων δεκαετιών, και οι συνήθειές τους. Τα έργα του που χαρακτηρίζονται σαν λαϊκή ζωγραφική, συνήθως απεικονίζουν πολλές ανθρώπινες μορφές, έχουν δράση, ζωντάνια, έντονα χρώματα με διαβαθμίσεις.