Του Ηλία Κεφάλα
Ήρεμοι
χαμηλοί λόφοι μας προϋπαντούν κατά την προσπάθειά μας να πλησιάσουμε το
πανέμορφο κι επιβλητικό Κερκέτιον Όρος. Γίνονται σκαλιά για να ανεβούμε
σταδιακά στις δασωμένες πλαγιές του και να προσεγγίσουμε την ελάχιστη αλπική
ζώνη της κορυφής. Μας ανεβάζουν μέχρις εκεί στα 1900 μέτρα, όπου σταματούν τα
δέντρα κι αρχίζουν οι πετρώδεις επιφάνειες με τη χαμηλή βλάστηση. Αυτό το
σγουρό χορταράκι των αιθέρων πυκνώνει την άνοιξη κι εξαφανίζεται το καλοκαίρι.
Όμως εδώ στα χαμηλά οι κουτσουπιές φωτίζουν το τοπίο με την φούξια ανθοφορία
τους κι ανηφορίζουν μαζί με άλλα μονόχρωμα δέντρα στις καταπράσινες επάλξεις
και μας προσκαλούν να ακολουθήσουμε. Ανεβαίνουμε κι εμείς ανθίζοντας πάντα,
δηλαδή χαμογελώντας κι αγκομαχώντας.
