Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019

Ανακοίνωση υποψηφιότητας για την Κοινότητα Βαλτινού


Αγαπητοί συγχωριανοί
Ύστερα από ώριμη σκέψη και με εφόδια την αγάπη για τον τόπο μου, την εμπειρία και τις γνώσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς και τη διάθεση για προσφορά, αποφάσισα στις επερχόμενες εκλογές της Τ. Α., να θέσω υποψηφιότητα ως Πρόεδρος για την κοινότητα Βαλτινού. Την κοινότητα που γεννήθηκα, υπηρέτησα και πραγματικά αγαπώ.
Την απόφασή μου αυτή ενίσχυσαν οι προτροπές πολλών συγχωριανών, οι οποίες αποτέλεσαν για μένα την καταλυτική πρόκληση-πρόσκληση για τη συμμετοχή μου.
Η υποψηφιότητά μου, ως Πρόεδρος, μου δίνει την δυνατότητα, μέσα από θεσμικό ρόλο, να υλοποιήσω ιδέες, σχέδια και όνειρα για το χωριό μας.
Είναι σαφές ότι μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης το κοινωνικό κεφάλαιο ενός τόπου μπορεί να συμμετέχει στη διαμόρφωση της καθημερινότητας και να απολαμβάνει ή να υφίσταται το αποτέλεσμά της δραστηριότητάς του.
Η ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση νομίζω πως μας αφορά όλους. Μας αφορά ως κοινωνία, από την διαχείριση της καθημερινότητας μέχρι τον σχεδιασμό μιας πολιτικής, που θα αναδείξει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας, θα οργανώσει τα αναπτυξιακά εργαλεία και θα συμβάλλει στην βελτίωση του χώρου και φυσικού περιβάλλοντος, στη δομή της διοίκησης, της αισθητικής και του πολιτισμού.
Με την ενδυνάμωση της αυτόνομης λειτουργίας των κοινοτήτων, του νέου προγράμματος «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ 1», και τις αρμοδιότητες που περιέχονται σ’ αυτό, δίνεται η δυνατότητα στα Κοινοτικά Συμβούλια να αναπτύξουν δραστηριότητες και να έχουν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης στα θέματα της Κοινότητας.
Η Κοινότητα μπορεί να ασκεί εξουσία στην έκταση που της επιτρέπουν αντίστοιχα οι νόμοι. Εποπτεύεται βέβαια, από τον δήμο και την κεντρική διοίκηση, αλλά το γεγονός αυτό δεν πρέπει να δημιουργεί την εσφαλμένη εντύπωση, ότι αυτοί λειτουργούν ως ενδιάμεσοι φορείς για τη διαχείριση και προσφορά ορισμένων υπηρεσιών. Η Κοινότητα λειτουργεί και ενεργεί παράλληλα και σε συνεργασία με αυτούς, αναβαθμισμένη στην παροχή υπηρεσιών και με συντονισμό της αναπτυξιακής διαδικασίας στα θέματα της κοινωνικής ευημερίας, της προόδου, του πολιτισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος.
Για να πραγματοποιηθούν όλες αυτές οι σκέψεις απαιτείται η δραστηριοποίηση, καθώς και η συνεργασία των δημιουργικών κυττάρων της τοπικής κοινωνίας, άνθρωποι δηλαδή, που να μπορούν να φέρουν το βάρος της ευθύνης στο να παραχθεί το πολιτικό έργο, να διαθέτουν εκείνα τα εφόδια για να έχουν ή να βρουν τις λύσεις.
Από τη θέση του Δημάρχου, μου δόθηκε η δυνατότητα αρκετές φορές να συμμετάσχω στον σχεδιασμό, στην μελέτη και στην εκτέλεση διαφόρων έργων καθώς και στην αντιμετώπιση γενικών και ειδικών προβλημάτων, αποκτώντας  έτσι σχετική εμπειρία. Και αυτό είναι ένα κεφάλαιο που πρέπει να ρευστοποιηθεί προς όφελος του χωριού μας. Η ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας και η ευημερία των ανθρώπων της είναι ο κυρίαρχος στόχος.
Η πρωτοβουλία μου αυτή, ήδη τυγχάνει μεγάλης αποδοχής, στήριξης, στελέχωσης, (με περιθώρια  διεύρυνσης) από αξιόλογους συγχωριανούς.
Όλοι μαζί, με όχημα τον θεσμό της Κοινότητας, μπορούμε να διαχειριστούμε τα θέματα των κοινών υποθέσεων, να αναβαθμίσουμε την ποιότητα ζωής σε όλους τους τομείς και να νοιώθουμε υπερήφανοι για το χωριό μας.
Καλώ όλους εσάς που μοιράζεστε τις ίδιες ανησυχίες και τα ίδια όνειρα για το χωριό μας να πλαισιώσετε και να στηρίξετε την προσπάθειά μου.
Με τιμή 
Υποψήφιος Πρόεδρος Κοινότητας Βαλτινού
Δημήτρης Τσιγάρας

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

«Ο μύλος του Βαλτινού» Απολίθωμα του παρελθόντος



Πολλές φορές η φθορά μοιάζει να είναι το καύσιμο της δημιουργίας και η αφετηρία για αφήγηση. Αυτόνομη και ελεύθερη αφήγηση πάνω στα ίχνη του ανθρώπου και στην περιπέτεια της ύλης στο χρόνο.
Ότι άντεξε λοιπόν, στο χρόνο και ότι απόμεινε από τον άλλοτε γραφικό και όμορφο κυλινδρόμυλο του Βαλτινού, αντιστοιχεί με τις εναπομείναντες ζωντανές μνήμες των κατοίκων της περιοχής.
Ο μύλος του Βαλτινού είναι ένα κτίριο που με την παρουσία του, την χρήση του και τις ανάγκες των ανθρώπων στην εποχή του, έχει γράψει τη δική του ιστορία.


Βρίσκεται στην είσοδο του χωριού και αποτελεί σημείο αναφοράς για το Βαλτινό.
Ο παλιός άλλοτε γραφικός μύλος του Βαλτινού δεσπόζει τώρα ερειπωμένος στην είσοδο του χωριού σαν να μας καλωσορίζει όταν ερχόμαστε στο χωριό και σαν να μας αποχαιρετάει όταν φεύγουμε. 
Απολίθωμα μιας άλλης εποχής δίνει την τελευταία μάχη αντοχής με τον χρόνο.
Σύμφωνα με το βιβλίο «Το Βαλτινό» του Ευαγγέλου Στάθη, ο μύλος λειτούργησε για πρώτη φορά το 1950 υπό την διεύθυνση των: Αθανασίου Χρηστάκου, Περικλή Πόρναλη και Νικολάου Παρθένη. Την συντήρηση και την λειτουργία του μύλου είχε ο μηχανικός Δημήτρης Κωστόπουλος.
Το 1953 ο μύλος πέρασε στην ιδιοκτησία των αδερφών Χήτα (Ευάγγελος και Κωνσταντίνος) και των αδερφών Μακρή (Ιωάννης και Κων/νος), οι οποίοι τον αγόρασαν και είχαν την εκμετάλλευσή του.



Η λειτουργία του κάλυπτε τις ανάγκες των κατοίκων του Βαλτινού αλλά και των γύρω χωριών της ευρύτερης περιοχής.
Έρχονταν με κάρα, με άλογα, με μουλάρια, με γαϊδούρια. Έδεναν τα ζώα και περίμεναν τη σειρά τους ένας, ένας. Για «ξάι» κανονίζανε ανάλογα ή μια δραχμή το κιλό, για παράδειγμα, ή ένα ποσοστό στο αλεσμένο είδος.

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019

Τα Τρίκαλα μιας άλλης εποχής …



Της Τούλας Τίγκα

Όταν οι Φυλακές της πόλης δεν είχαν γίνει Μουσείο Τσιτσάνη αλλά ήταν Φυλακές για ποινικούς και πολιτικούς κρατούμενους.
Σύνορο της συνοικίας του Αγίου Κωνσταντίνου προς το κέντρο της πόλης και χώρος τιμωρίας ανθρώπων που δεν χωρούσαν στα παραμύθια μας. Έχω στη μνήμη μου χέρια πλεγμένα στις σιδεριές και φωνές διαμαρτυρίας.
Ένα κατηγορώ οργής από απελπισμένους που έφτανε εύκολα ως την άκρη της πόλης, στο σπίτι του παππού μου.
Παιδί εγώ τότε, ένιωθα την οργή των φυλακισμένων να λούζεται μέσα στο ποτάμι και να φτάνει καθαρή μέχρι τη θλίψη μου για την αγωνία τους από τα ανοιχτά παράθυρα του σπιτιού των παιδικών μου διακοπών.
Μόνο τον κάμπο αναγνώριζα για αγαπημένο τόπο. Δεν είχα προλάβει ακόμα να αγαπήσω τη θάλασσα και την εγκατέλειπα τότε για τον κάμπο. Τότε που οι Φυλακές ήταν Φυλακές και τις Κυριακές της βραδινής εξόδου, όταν αφήναμε τη «βόλτα» στην Ασκληπιού γυρίζοντας στο σπίτι, περνούσαμε μπροστά από το κτήριο και βλέπαμε με δέος τα φωτισμένα παράθυρα.
Δίπλα η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου και παραδίπλα το Τζαμί.
Ο Άγιος στη μέση σε μια ειρηνική γειτνίαση με το κτήριο των φυλακισμένων και το ναό των αλλόθρησκων, πρόθυμος να ευλογήσει και τους φυλακισμένους και τους αλλόθρησκους.
Ύστερα φτάναμε στην άκρη της πόλης περνώντας από μια συνοικία με σπίτια σκοτεινά και φώτα καχεκτικά και λίγα. Το ποτάμι, μπροστά από το μικρό νεκροταφείο, σύνορο για την έξοδο από την πόλη.
Και από τη ζωή, σκεφτόμουν αργότερα μεγαλώνοντας, καθώς το φανταζόμουν σαν τον μυθικό Αχέροντα για το ταξίδι στον άλλο κόσμο.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά και άλλα πολλά καθώς δήλωνα συμμετοχή στο εργαστήριο του σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ με βάση το αρχειακό υλικό των παλιών Φυλακών Τρικάλων.
Μια εποχή ολόκληρη, ζωές και βάσανα ανθρώπων που βρέθηκαν στη Φυλακή ή περνούσαν απ’ έξω και φαντάζονταν με δέος τα δεινά της τιμωρίας τους. Ακόμα μια φορά που το παρελθόν μας προκαλεί μέσα από φθαρμένες πια σελίδες.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2019

Οι Ερινύες



Οι Ερινύες στην ελληνική μυθολογία ήταν μυθικές χθόνιες θεότητες που κυνηγούσαν όσους είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων. Επίσης είναι γνωστές και ως Ευμενίδες, δίνοντας έτσι το όνομά τους στην τρίτη τραγωδία της τριλογίας Oρέστεια του Αισχύλου. Στη συγκεκριμένη τραγωδία κατατρέχουν τον Ορέστη, γιο του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, για τον φόνο της μητέρας του.
Λέγεται κατά μεν τον Ησίοδο (βλ. Θεογονία στ.178-185) ότι οι Ερινύες γεννήθηκαν από το αίμα του Ουρανού, προκειμένου να εκδικηθεί ο ίδιος τον ευνουχισμό του από τον ίδιο του τον γιο τον Κρόνο, κατά δε τον Αισχύλο ότι ήταν κόρες της Νύκτας. Κατά τον Σοφοκλή ήταν κόρες της Γης και του Σκότους, ενώ ακολουθούν και άλλες γνώμες. Ο αριθμός τους δεν είναι ακριβής· ο Όμηρος δεν γνωρίζει τον αριθμό τους, ο Αισχύλος εισάγει ολόκληρο χορό Ερινύων, ενώ αντίθετα ο Ευριπίδης σ' ένα δράμα του αναφέρει τρεις, με ονόματα που έδωσαν μεταγενέστεροι όπως ο Βιργίλιος, που επίσης αναγνωρίζει τρεις:
την Αληκτώ (ανθρωπομορφισμός της οργής και μανίας),
τη Μέγαιρα (ανθρωπομορφισμός του μίσους και του φθόνου) και
την Τισιφόνη (ανθρωπομορφισμός της εκδίκησης φόνου).
Τα κεφάλια των Ερινύων ήταν τυλιγμένα με φίδια, εικόνα που θυμίζει τη μέδουσα Γοργώ, και γενικότερα όλη η εμφάνισή τους ήταν φρικιαστική και απωθητική. Συνήθως απεικονίζονται με αστραφτερό βλέμμα, μαύρες στην όψη, αποπνέουσες καταστρεπτικό πυρ, αλλά και με φτερά φέρουσες μαύρες εσθήτες. Κατοικία τους είχαν τον κάτω κόσμο του Άδη, απ' όπου και αναλάμβαναν την εκτέλεση των ποινών που έθεταν οι κριτές του Άδη και της Δίκης στους ανθρώπους, ακόμα και πέραν του τάφου τους, γι' αυτό επί των φονέων αποκαλούνταν ως θεότητες «Επίκουροι της Δίκης». Στα χέρια τους έφεραν συνήθως αναμμένες δάδες, για να διαλύουν τα σκότη που ευνοούσαν ή κάλυπταν τα διαπραχθέντα εγκλήματα, καθώς και μαστίγιο, το οποίο έφερε φίδια, ως όπλο κατά των δραστών. Στη μέση τους έφεραν ζώνη δίνοντας την όψη Μαινάδων, και γι' αυτό επίσης ονομάζονταν και «Βάκχες τoυ Άδη».

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019

Ο Τσαγκάρης - Ένα παραδοσιακό επάγγελμα του Βαλτινού που χάθηκε.



Ένα πολύ συνηθισμένο επάγγελμα των περασμένων χρόνων, στο Βαλτινό, ήταν αυτό του τσαγκάρη. Δουλειά του ήταν να φτιάχνει και να επισκευάζει παπούτσια. Φορούσε μια ποδιά που κρεμόταν από το λαιμό μέχρι τα πόδια του για να μην λερώνονται και δούλευε για ώρες, σκυμμένος πάνω από τον πάγκο του, που ήταν γεμάτος εργαλεία. 



Η κατασκευή των υποδημάτων ήταν χειροποίητη, αφού τα πάντα ήταν ραφτά ή καρφωτά. Έπαιρναν τη στάμπα του πέλματος του πελάτη για μέτρο, έφτιαχναν πρώτα το πάνω μέρος και ύστερα έκοβαν τη σόλα. Χρησιμοποιούσαν λεπίδια, φαλτσέτες, σουφλιά, βελόνες, κερωμένους σπάγκους, σφυριά και κυρίως τα καλαπόδια.
Όλες οι εργασίες για την κατασκευή των παπουτσιών γινόντουσαν με το χέρι. 

Το τσαγκαράδικο του Ε. Καραθανάση και Γ. Κεφάλα

Στο Βαλτινό υπήρξαν τρία τσαγκαράδικα που δούλευαν ολημερίς για να ανταποκριθούν στις παραγγελίες. Ένα είχαν συνεταιρικά ο Ευάγγελος Καραθανάσης με τον Γιώργο Κεφάλα, ένα άλλο είχε ανοίξει ο Στέργιος Ριζαργιώτης και το τρίτο, τελευταία ο Νίκος Απόχας.

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Αγροτική επιδότηση έως και 14.000 ευρώ – Ποιοι την δικαιούνται – Τα κριτήρια και οι προθεσμίες για αιτήσεις



Επιδοτήσεις 14.000 ευρώ σε επαγγελματίες γεωργούς που είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων και έχουν μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις σε δημοτικές και τοπικές κοινότητες της χώρας με πληθυσμό έως 5.000 κατοίκους δίνει κοινοτικό πρόγραμμα ύψους 70 εκατ. ευρώ του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Πιο συγκεκριμένα, οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και δεν θα πρέπει να έχουν υπερβεί το 61ο, να είναι μόνιμοι κάτοικοι σε δημοτικές και τοπικές κοινότητες με πληθυσμό έως και 5.000 κατοίκους στην επικράτεια της χώρας όπου η αγροτική δραστηριότητα είναι σημαντική, να είναι αρχηγοί σε υφιστάμενες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, να είναι εγγεγραμμένοι στο Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου (ΟΣΔΕ) και έχουν υποβάλλει Ενιαία Αίτηση Ενίσχυσης κατά το έτος αναφοράς της αίτησης στήριξης στο υπομέτρο.
Η υποβολή των αιτήσεων στήριξης θα πραγματοποιηθεί ηλεκτρονικά από 4 Μαρτίου 2019 έως και 15 Μαΐου 2019 μέσω του Πληροφοριακού Συστήματος Κρατικών Ενισχύσεων (http://www.ependyseis.gr).
Κύρια χαρακτηριστικά της πρόσκλησης είναι τα εξής:
1. Δικαιούχοι της είναι οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων ως επαγγελματίες γεωργοί που δεν έχουν υπερβεί το 61ο έτος της ηλικίας τους και έχουν υποβάλει δήλωση ΟΣΔΕ για το 2018.
2. Οι υποψήφιοι έχουν μέσο όρο ατομικών αγροτικών εισοδημάτων των διαθέσιμων φορολογικών στοιχείων των ετών 2015,2016, 2017 από 0,01 ευρώ έως και 3.000 ευρώ και μέσο όρο των συνολικών οικογενειακών εισοδημάτων των διαθέσιμων φορολογικών στοιχείων των ετών 2015, 2016 και 2017 έως και 15.000 ευρώ.
3. Επιπλέον, η γεωργική εκμετάλλευση των υποψηφίων πρέπει να έχει μέγεθος παραγωγικής δυναμικότητας ίσο με 5.000 ευρώ έως και 7.999 ευρώ στην αρχική κατάσταση.
4. Ως έτος αναφοράς της αίτησης στήριξης ορίζεται το έτος 2018. Συνεπώς η αίτηση στήριξης συντάσσεται με βάση την Ενιαία Αίτηση Ενίσχυσης έτους 2018. 5. Οι υποψήφιοι πρέπει να υποβάλουν τυποποιημένο επιχειρηματικό σχέδιο ανάπτυξης της γεωργικής τους εκμετάλλευσης.
Η διάρκεια υλοποίησης του επιχειρηματικού σχεδίου δεν μπορεί να μικρότερη από τρία χρόνια και μεγαλύτερη από τέσσερα.
6. Μετά την ολοκλήρωση του επιχειρηματικού σχεδίου ο δικαιούχος δεν αναλαμβάνει περαιτέρω υποχρεώσεις.
7. Το ποσό ενίσχυσης, το οποίο δεν συνδέεται με συγκεκριμένες δαπάνες, είναι ίσο με 14.000 ευρώ για κάθε δικαιούχο και καταβάλλεται σε δύο δόσεις.
Η πρώτη δόση, η οποία καταβάλλεται με την ένταξη στο μέτρο, είναι το 70% της συνολικής ενίσχυσης.
Ο δικαιούχος θα πρέπει να διαθέτει επαρκή επαγγελματικά προσόντα και να κατέχει μεταξύ άλλων τίτλο σπουδών ή πτυχίο γεωργικής κατεύθυνσης. Η γεωργική εκμετάλλευση πρέπει να βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του τόπου μόνιμης κατοικίας του ή του αρχηγού εκμετάλλευσης.
Δείτε εδώ την απόφαση

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019

Ο ΤΕΝΙΣΤΑΣ Του Ηλία Κεφάλα



(Στέλνουμε τις θερμότερες ευχές μας για συνεχείς νίκες στον αθλητή μας Στέφανο Τσιτσιπά. Ωστόσο μπροστά στο εν γένει φαινόμενο του τένις η ποίηση έχει τον αντίλογό της).

Ο ΤΕΝΙΣΤΑΣ
Είναι το τένις άθλημα;
Εσένα ρωτώ ακριβέ μου τενίστα
Που με την πολυτελή περιβολή σου
Συναγωνίζεσαι με επιμονή για να πετύχεις
Την άνοδό σου στην κατάταξη
Αλλ᾽ όμως πες μου
Αν το έπαθλό σου δεν ήταν ἡ τραπεζική επιταγή
Το ύψος της οποίας συνιστά
Ύβρη για τον φτωχόκοσμο
Θα δεχόσουν ως μέγιστο βραβείο για τις νίκες σου
Λίγα στελέχη σέλινου όπως στα Νέμεα
Ένα κλαδάκι πεύκου όπως στα Ίσθμια
Φύλλα της δάφνης ή μήλο όπως στα Πύθια
Ή τέλος έναν κότινο ελιάς
Όπως στα ξακουστά
Και μέγιστα Ολύμπια;

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2019

Ο πρώτος ΚΟΚ στην Ελλάδα για τις μετακινήσεις με ζώα - Ποιοι ήταν οι οδοφύλακες και ποιοι είχαν προτεραιότητα



Σαν σήμερα, στις 24 Ιανουαρίου 1837 στην Ελλάδα ψηφίστηκε ο πρώτος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας για τις μετακινήσεις με ζώα. Λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, το νεοσύστατο κράτος με ειδικό Διάταγμα ρύθμιζε την κυκλοφορία της εποχής, καθώς τα ζώα ήταν το μοναδικό μεταφορικό μέσο. Σύμφωνα με το Διάταγμα αν συναντούσες άμαξες ή έφιππους στον δρόμο έπρεπε ο καθένας να υποχωρήσει προς τα δεξιά για να παραμείνει ο δρόμος ελεύθερος. Επίσης, όταν περνούσαν ταχυδρόμοι, όλοι έπρεπε να παραμερίσουν στα δεξιά των ταχυδρομικών αμαξών ή των ίππων. 


Σημειώνεται ότι ήταν υποχρεωτική η πληρωμή διοδίων ακόμη και για τα άλογα ή τα γαϊδουράκια είτε μετέφεραν φορτία είτε ήταν ξεφόρτωτα. Επίσης δεν υπήρχαν τροχονόμοι, αλλά οδοφύλακες, οι οποίοι φρόντιζαν για την τήρηση του νόμου και στο αριστερό μπράτσο είχαν μια ταινία που έγραφε «Βασιλικός οδοφύλαξ».


Παρουσιάζουμε παρακάτω το σχετικό Διάταγμα:   
«Περί της καθ’ οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ» Ο Θ Ω Ν Ελέω Θεού Βασιλεύς της Ελλάδος Προς αποφυγήν συγκρούσεων ως εκ της καθ’ οδόν συναντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ. και δια να κατασταθή ούτως η διάβασις εύκολος και μάλιστα ακίνδυνος. Επί τη προτάσει της επί των Εσωτερικών Γραμματείας, απεφασίσαμεν και διατάττομεν:
1) Οσάκις επί των δημοσίων οδών είτε εντός των πόλεων, είτε επί των κατασκευασθέντων μεγάλων δρόμων του Βασιλείου μας, συναντώνται άμαξαι, έφιπποι κλπ., οφείλει έκαστος να υποχωρή εις τα δεξιά, και να μένη ούτως η δίοδος ελευθέρα απ’ αμφότερα τα διαβαίνοντα μέρη.
2) Όταν οι καθ’ οδόν απαντώμενοι ταχυδρόμοι σαλπίζουν τον της υποχωρήσεως σαλπισμόν, όλοι οι καθ’ οδόν χρεωστούν να υποχωρούν και να περνούν εις τα δεξιά των ταχυδρομικών αμαξών ή ίππων. Εις την αυτήν υποχρέωσιν υπόκεινται, όταν το ταχυδρομείον φθάνη άμαξαν τρέχουσαν έμπροσθεν εφίππους κλπ. και θέλει να περάση εμπρός.
3) Οι παραβάται τιμωρούνται με πρόστιμον πέντε δραχμών προς όφελος των Ταχυδρομικών Ταμείων.
4) Εν περιπτώσει παραβάσεως, η καταμήνυσις γίνεται από μέρους του ηνιόχου και ταχυδρόμου προς τον αρμόδιον Δήμαρχον, δια να ενεργηθή παρ’ αυτού η ανήκουσα καταδίωξις του Ειρηνοδίκου.
5) Ο επί των Εσωτερικών Γραμματεύς επιφορτίζει με την εκτέλεσιν και δημοσίευσιν του παρόντος διατάγματος, το οποίον θέλει γνωστοποιηθή και δια κήρυκος εις όσα μέρη ήθελεν είσθαι αναγκαίον. Εν Αθήναις την 2 (24) Ιανουαρίου 1837 Εν ονόματι και κατ’ ιδιαιτέραν διαταγήν της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως Το Υπουργικόν Συμβούλιον Άρμανσμπεργκ, Ι. Ρίζος, Σμάλτς, Δρ. Μανδόλας, Α.Γ. Κρεζής.»

Πηγή:thecaller.gr

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019

Μεταμορφώσεις της φύσης



Η φύση και η δύναμή της, ανέκαθεν, ασκούσαν και ασκούν μεγάλη επίδραση και γοητεία στους καλλιτέχνες, καθώς και στα αισθήματα που προκαλούν στον θεατή. 


Δώδεκα ζεύγη ποιητικών φωτογραφιών, περίπου στο ίδιο κάδρο, με χρονική απόσταση λήψης μιας εποχής, μάς προσκαλούν να ανακαλύψουμε την επίδραση που έχει η εναλλαγή των εποχών στο τοπίο, καθώς και να βρεθούμε αντιμέτωποι με το συναίσθημα του πόσο μικρός και ασήμαντος είναι ο άνθρωπος μπροστά στο μεγαλείο της φύσης.



Η μεταμόρφωση του τοπίου μέσα από τις διάφορες εποχές αποτυπώνεται στα δώδεκα ζεύγη φωτογραφιών υψηλής ευκρίνειας και αισθητικής που παρουσιάζουμε παρακάτω.
Σε πάρκα, δρόμους και δάση το σκηνικό μεταμορφώνεται και τα χρώματα αλλάζουν…
Δώδεκα φθινοπωρινές μεταμορφώσεις. Το πριν και το μετά…

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

Απεβίωσε η Αγγελική σύζυγος Ηλία Μαντέλα



Απεβίωσε η συγχωριανή μας Αγγελική σύζυγος Ηλία Μαντέλα, το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019, σε ηλικία 80 ετών. Η Αγγελική Μαντέλα το γένος Νικολάου Αντή από το Αρτεσιανό Καρδίτσας γεννήθηκε το 1939. Παντρεύτηκε με τον Ηλία Δημ. Μαντέλα και απόχτησαν δύο παιδιά, την Παρασκευή και τον Δημήτριο.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019

Ο γάμος του Θανάση Μπουργάνη και της Γεωργίας Τσιγάρα



Τον εκλεκτό της καρδιάς της Αθανάσιο Μπουργάνη του Χρήστου και της Μαριάννας, παντρεύτηκε η  Γεωργία Τσιγάρα του Δημητρίου και της Βαίτσας Μπαντόλια, το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019, στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.


Κουμπάροι του ζευγαριού ήταν η Αθηνά Ξένου – Κοκολέτση και ο Αριστομένης Μπούζης.
Η γαμήλια τελετή έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Μετά το ιερό μυστήριο το ζευγάρι υποδέχθηκε τους καλεσμένους του στο κέντρο «Ονείρων Έπαυλις», όπου πραγματοποιήθηκε η γαμήλια δεξίωση.

Μαζί με τις ευχές μας προς το ζευγάρι, για «βίο ανθόσπαρτο και καλούς απογόνους», παρουσιάζουμε παρακάτω και μερικά φωτογραφικά στιγμιότυπα από τον γάμο τους.

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

Ντοπιολαλιά. Ο Παντελής ο βοτανολόγος



Αφηγήσεις, εξιστορήσεις, καταθέσεις βιωμάτων από ανθρώπους που διατηρούν το γλωσσικό μας ιδίωμα ατόφιο, όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους προγόνους μας.
Την παρακάτω αφήγηση μας έκανε ο Παντελής Φλώρος, την οποία παρουσιάζουμε ατόφια, χωρίς να αλλάξουμε ή να διορθώσουμε κάτι, διατηρώντας έτσι την ιδιωματική προφορά και την αυθεντικότητα της γλώσσας του τόπου μας.

Λοιπόν, κάτσε να σι που. Ιγώ ξέρω πολλά, κι είμι κι βοτανολόγος.
Έχου ένα βιβλίου, όποιος δεν μπορεί να κάνει παιδιά, μπορεί να φταίει ο ένας, μπορεί να φταίει ο άλλος…, λοιπόν, λέει, τι θεραπεία να κάντς.
Είναι το βιβλίο των βοτάνων, των φαρμάκων και γενικώς τα πάντα. Δεν μαζώνω ιγώ τα βότανα, ιγώ λέου τον άλλον άμα θέλει. Τι πρόβλημα έχεις; Θα πάρ΄ς αυτό. Τσ’ δίνω κι κάνα βότανο, έτσι, δεν θέλω παράδες. 
Άμα μη πεις τώρα κάνα πρόβλημα, θα σι πω, άμα το ξέρω ή θα κοιτάξω στου βιβλίου.
Τα φάρμακα είναι πικρά, άμα δεν είναι πικρά τα φάρμακα δεν κάνουν χρήση, με τίποτα.
Ά, εχτές ήρθε μια γ’ναίκα εδώ με τον άντρα τς, κι ανέφερα ιγώ, «έχω βότανα» λέου, «να φεύγουν οι ζάρες». Λέει αυτήν, «Α! θέλω κι εγώ». «Ε, εσύ δεν έχς ζάρες, λέου, λίγες έχεις. Έδωσα λέου μια συνταγή σε μια γυναίκα προχτές, να κάνει θεραπεία, να φύγουν οι ζάρες, απ’ έχει πολλές εδώ κι καθάρσι». «Α! πέσε με κι εμένα» λέει, «α μι γράψς μια συνταγή».
«Θα σι δώσου το βιβλίου να τη γράψ'ς μαναχιά σ’ λέου, γιατί ιγώ αυτήν την γυναίκα απ’ έγραψα, έκανα μια ώρα να τη γράψω».
Πήγε την έγραψε. Είχε πολλές ζάρες αυτήν. Αλλά οι ζάρες απ’ την ταλαιπωρία είναι κι άμα δεν τρως γάλα. Γιατί το γάλα φκιάνει επιδερμίδα να ξέρ’ς. Ιγώ τρώου γάλα πρωί – βράδυ τριψάνα. Δεν έχου ζάρες εγώ. Είμαι 86 χρονών. Τρώου γάλα και τώρα μι φέρνει εμένα, ένας εδώ, δυο μπουκάλια. Έχει γίδες αυτός κι μι φέρνει δυο μπουκάλια κάπου-κάπου. Είνι νοστιμότερο, καλύτερο το γίδινο. Το πρόβειο έχει περισσότερες βιταμίνες. Κατάλαβες; Κι είναι κι φτεινό φαί, το γάλα, θα πάρ’ς ένα κιλό γάλα, έχει ένα ευρώ.
Ξέρ’ς, ιγώ έκανα κι υπάλληλος. Το 1946, πήγα υπάλληλος σ’ έναν έμπορα στου Μουζάκι, έξι χρόνια έκατσα εκεί.
Ήταν έμπορας γερός αυτός. Γενικό εμπόριο: Λάδια, κασμήρια, ντρίγκια, τα πάντα, λαγιά μάζωνε, αλπές…
Κι δεν μι πλήρωνε εμένα καθώς πήγα, ούτε ασφαλισμένο με είχε. Δεν μι πλήρωνε για να μάθω την τέχνη, τη δλειά.
Είμαν φτουχό παιδί, δεν είχα τίποτα ιγώ. Ούτε σπίτι είχα, ούτε καλύβι. Ο πατέρας μ’ πέθανε 37 χρονών, αλλά τα κατάφερα.
Όχι την τέχνη μόνο έμαθα, αλλά έμαθα κι γράμματα κι αν’ξα αυτό το μαγαζί ιδώ.
Ιγώ γράφω καλύτερα από έναν που είναι του Λυκείου.
Καθαρά πράματα. Χα! Χα! Χα!

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Λέξεις του τόπου μας, από το Γλωσσάρι Ιδιώματος Δυτικής Θεσσαλίας και ευρύτερης περιοχής αυτής. ΠΙ






Του Ευαγγέλου Στάθη Φιλολόγου

Συνεχίζοντας την παρουσίαση μέρους από το λεκτικό – γλωσσολαογραφικό υλικό που αφορά τον τόπο μας, και το οποίο έχει καταγραφεί στο βιβλίο μου με τίτλο: «Γλωσσάρι ιδιώματος Δυτικής Θεσσαλίας και ευρύτερης περιοχής αυτής», γίνεται μια επιλογή λέξεων που αρχίζουν από το γράμμα Π και παρουσιάζονται παρακάτω με αλφαβητική σειρά:

παγάδα  η θηλ. ουσ. τόπος που δεν τον πιάνει ο αέρας, απόγωνος: μαζεύκαν στην παγάδα τα πρόβατα να απαγκειάσουν
παγαδγιάζου  ρ. μεταβ. και αμετ. αόρ. παγάδγιασα  μέσ. μετοχ. παγαδγιασμένους 1) για καιρό καλμάρω, γαληνεύω: παγάδγιασι  η κιρός όξου· του προυί ήταν ξιρουπαεά (ξεροπαγιά)  2) για πόνο: καταπραΰνω, μαλακώνω: παγάδγιασι λίγου η πονόδοντους, τουν παγάδγιασι η ασπιρίνη ουσ. του παγάδγιασμα
παγανός  επίθ. η παγανός η παγανιά του παγανό· για άνθρωπο  κοντός, λισβός κι μαυριδερός: τουν λεν κι όμορφουν κιόλας! εά…ένας παγανός είνι, τι είνι λες
παΐδα  η θηλ. ουσ.  πληθ. οι παΐδις· η παγίδα· παιδικό κυνηγητικό σύνεργο για τη σύλληψη πουλιών: έστησα παΐδα για να πχιάσου πλια, άλλα ήταν ψόφια άλλα ζωντανά (δημοτ. χορευτ. τραγ.  ο στίχ. υπαινίσσεται «κυνήγι» κοριτσιών από αγόρια, σκωπτικά βέβαια) – παΐδις λέγονταν και οι ακτίνες της ομπρέλλας
παίνια  η θηλ. ουσ.  πληθ. οι παίνις· παίνεμα, καμάρωμα, επίδειξη: όπ’ να πααίνει  κι όπ’ να σταθεί, ούλου παίνις είνι κι για τεαυτόν τουν ίδγιουν κι για τη φαμπλιά τ’ ούλη
πάκια  τα ουδ. ουσ.  οι σπόνδυλοι της σπονδυλικής στήλης κοντά στη μέση και οι μύες γύρω απ’ αυτούς: μι πόνισαν τα πάκια μ’ απ’ του βάρους τα σακκιά που κουβαλούσα ούλη  μέρα
παλαμίζου ρ. μεταβ. και παλαμάω (σπάν.) παρατ. παλάμζα, αόρ. παλάμσα· παλαμίζουμι παλαμίσκα παλαμζμένους· επάλειψη τοίχου και δαπέδου με πολτό λάσπης από χώμα και βουνιά αγελάδας· η επάλειψη αυτή γινόταν με τις παλάμες των χεριών (από κει και η λ. παλαμίζω)· έτσι παλάμιζαν τα παλιά τα χρόνια τα πλινθόχτιστα σπίτια, τις αχυροκαλύβες καθώς και άλλους βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους του σπιτιοό·  ουσ. του
παλιαρούτι  του ουδ. ουσ. πληθ. τα παλιαρούτχια· παλιόρουχο μισοτριμμένο, κουρελιασμένο και χιλιομπαλωμάνο
παλιουμούσκι  του ουδ. ους. μοσχάρι χρονιάρικο, δαμάλι
παλιουρεά  η θηλ. ουσ. 1) το παλιούρι  2) συστάδα παλιουργιών 3) μεταφ. για να δηλώσει την κατάσταση που επικρατεί σε σπίτι ανοικοκύρευτου και τεμπέλη: παλιουρεά στου σπίτι τ’ (δε βρίσκεις τίποτε)
παλιούρι  του  η θηλ. ουσ. πληθ. τα παλιούργια· αγκαθωτός θάμνος· τα παλιούργια τα χρησιμοποιούσαν παλιά για να φτιάξουν φράχτες
παλιουρκόπους  η αρσ. ουσ. ο παλιουροκόπος· κοπτικό εργαλείο για το κόψιμο των παλιουργιών· ήταν πολύ τραχύ αυτό το εργαλείο, γιαυτό και όταν συζητούσαν για κάποιον ανόητο ή κακό, έλεγαν λέλε, παλιουρκόπου απ’ θέλει στου κιφάλι!
πανουγόμι του ουδ. ουσ.  επί πλέον φορτίο, υποχρέωση: δε μ’ έφτανι η θκη μ’ η φαμπλιά μ’ ήφιραν κι τ’ ανίψι  τ’ άντρα μ’ για πανουγόμι – έχου τα βάσανά μ’, έχου κι σένα πανουγόμι
πανουπροίκι  του ουδ. ουσ. το πανωπροίκι· συμπληρωματική ή πρόσθετη προίκα· συνήθως δεν την έδινε ο πατέρας, αλλά τη ζητούσε με το «έτσι θέλω» ο γαμπρός: σιγά ’π’ θα σι δώσου κι πανουπροίκι απού πάν’ – πρόσιξέ τουν καλά αυτόν, θα σι ζητήσει κι πανουπροίκι αύριου μιθαύριου (για προικοθήρα γαμπρό)
πανουσάμαρα  επίρρ. επί πλέον φορτίο πάνω στο ήδη φορτωμένο σαμάρι υποζυγίου: φόρτουσι του γαϊδούρι  μι δυο σακιά στιάρι  κι πανοουσάμαρα έβαλι του μικρό του πιδάκι τ’
πάντγιους   επίθ. η πάντγιους η πάντγια του πάντγιου· στις φράσεις αυτός, η τέτχοιους, η πάντγιους· αυτήν, η τέτχοια, η πάντγια (λέγεται αόριστα και γενικά για κάποιον, όταν θέλουμε να εκφραστούμε αρνητικά (βλ . λ. δείξος και ποίξος)

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019

Παραδοσιακά Ελληνικά φαγητά που χάθηκαν με τα χρόνια



Η μπομπότα, η θρεψίνη, το ζαχαρόψωμο και άλλα τρόφιμα «των φτωχών» που χόρταιναν τους Έλληνες τον περασμένο αιώνα.


Η μπομπότα
Η μπομπότα ήταν η εναλλακτική λύση έναντι του σπάνιου σε δύσκολες περιόδους αλευριού από σιτάρι. Γνωστή και ως το ψωμί ή η πίτα των φτωχών. Ήταν στην ουσία ένας χυλός από καλαμποκάλευρο, αλατισμένο νερό και λάδι, αυγό ή κάποια γέμιση, αν υπήρχε.


Θρεψίνη και πετιμέζι
Ως την δεκαετία του ’60, τότε που δεν υπήρχαν… πραλίνες φουντουκιού και maple syrup για να αλείφουμε στο ψωμί, οι φέτες αλείφονταν κατά κόρον με πετιμέζι ή θρεψίνη. Το πετιμέζι είναι το παχύρρευστο προϊόν που προκύπτει από τον μούστο των σταφυλιών, ενώ η θρεψίνη, που κυκλοφορούσε στο εμπόριο σε κουτί με μια χαρακτηριστικότατη φωτογραφία ενός μικρού παιδιού, ήταν μια κρέμα που αποκαλούταν και σταφιδίνη, επίσης από τα σταφύλια.
Αυτό ήταν το πλέον συνηθισμένο και θρεπτικό κολατσιό των παιδιών τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Γλυπτική με πάγο



Η γλυπτική είναι μια από τις ωραιότερες και πιο κλασικές μορφές τέχνης. Όποτε σκεφτόμαστε ένα γλυπτό μας έρχεται στο μυαλό το σμίλευμα μιας πέτρας, που θα κρατήσει για αιώνες. Βέβαια, από μόνο του το γεγονός αυτό δεν σημαίνει, ότι το γλυπτό θα κρατήσει για αιώνες. Μάλιστα, μερικά γλυπτά προορίζονται να κρατήσουν μόνο μια σεζόν. 
Τον χειμώνα το παγωμένο νερό με την μορφή του πάγου και του χιονιού αποτελούν από μόνα τους έργα τέχνης. Αν έχετε φτιάξει ποτέ χιονάνθρωπο, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Σε κάποιους ανθρώπους, όμως, αρέσει να αναγάγουν το ταλέντο τους σε άλλο επίπεδο. Και αυτό το άλλο επίπεδο δεν είναι άλλο από τα γλυπτά από πάγο. 


Η γλυπτική στον πάγο χρησιμοποιεί μεγάλα κομμάτια πάγου που στην συνέχεια σκαλίζονται με αλυσοπρίονα, κοπίδια, εργαλεία σμιλεύματος και άλλα εργαλεία. Ανάλογα με τη θερμοκρασία του πάγου, η σύνθεση και η συμπεριφορά του αλλάζει, κάνοντας την γλυπτική στον πάγο μια δύσκολη αποστολή. 
Ωστόσο, παρ’ όλες τις προκλήσεις κάθε τόσο διοργανώνονται πολλά φεστιβάλ και διαγωνισμοί με θέμα τα γλυπτά από πάγο. Δείτε παρακάτω μερικά από τα πιο εντυπωσιακά γλυπτά πάγου.


Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2019

ΧΑΪΚΟΥ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ



Του Ηλία Κεφάλα

μέσα στη νύχτα
χιονόνερο στρώνεται
υπολευκάζον


ώ γιαγιά σόμπα
ψιθύρισέ μας πάλι
τα παραμύθια


στην άδεια τρύπα
του σκάθαρου φώλιασε
γρύλλος επαίτης


αθανασίας
γλιστρά πρόωρη αύρα 
στο μέτωπό σου


κόρη της σιωπής
ρήγισσα του χειμώνα
χιονονιφάδα


βαλσαμωμένα
τα χθεσινά σου λόγια 
μέσα στο χιόνι


κίτρινο φύλλο
και στη στροφή του μπάτη
γίνεται λύρα


Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019

Οι παλιές φιλενάδες του Βαλτινού



Λένε πως η φωτογραφία νικάει το χρόνο στα σημεία. Μας υπόσχεται την αιωνιότητα, αλλά παράλληλα μας εκπαιδεύει και για τον αποχωρισμό. Τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα μας πρόσωπα, τα αγαπημένα μας μέρη τα αγαπημένα μας πράγματα.
Η ιδέα όμως ότι μπορείς να απαθανατίσεις μια στιγμή που περνάει και να την έχεις μπροστά σου για όλη σου τη ζωή, η σκέψη ότι ακόμα κι αν κάποιος έχει φύγει, μπορεί να τον έχεις πάντα μαζί σου, μέσω μιας φωτογραφίας, είναι λυτρωτική.
Και βέβαια εκτός από τη μάχη του χρόνου, οι φωτογραφίες, μπορεί να δημιουργήσουν και έντονη συναισθηματική τρικυμία.
Δίνοντας το ερέθισμα για την διέγερση της μνήμης, της νοσταλγίας, του νόστου…, παρουσιάζουμε παρακάτω μια ενότητα φωτογραφιών σαν ένα οικογενειακό άλμπουμ, που αφορά στις παλιές φιλενάδες του Βαλτινού.
 

Κάποτε υπήρξαν στενές φιλενάδες, σιγά-σιγά η κάθε μια πήρε το δρόμο της. Η μια με το γάμο της, η άλλη με την καριέρα της, η καθεμιά με ό,τι διάλεξε στη ζωή της. Άλλες παντρεύτηκαν κι έφτιαξαν οικογένεια, άλλες σπούδασαν και καταξιώθηκαν επαγγελματικά, άλλες είναι οικονομικά ευκατάστατες, άλλες διαβιούν φτωχικά.
Κάποτε ήταν, γελαστές και ανύποπτες για το αύριο. Η άγνοια, λένε, πολλές φορές είναι ευτυχία. Γι’ αυτό ίσως να είναι τυχερές που μέσα από την άγνοιά τους αντάμωσαν με την ευτυχία! Και ποιος ξέρει... ίσως να την ξανασυναντήσουν, είτε μαζί, είτε χώρια!


Οι παλιές οι φιλενάδες του Βαλτινού που χάθηκαν και δεν βλέπονται πια…
Και να που τώρα είναι συγκεντρωμένες εδώ, σε τούτες τις παλιές φωτογραφίες για να ξαναθυμηθούνε τα νιάτα τους, να θυμηθούν πόσο αγάπησε η μία την άλλη. Και είναι ευκαιρία, να κλείσουν τα μάτια τους για λίγο και ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις, να γυρίσουν πίσω στις γειτονιές του χωριού, να ξαναβρεθούνε στους γάμους, στα πανηγύρια, στις αυλές, στους διαδρόμους των σχολείων, των γυμνασίων…, να ξαναθυμηθούνε και όσα έμειναν έξω από το κάδρο, να παίξουν ξένοιαστες, να τραγουδήσουν, να χορέψουν να γελάσουν, να χαρούν, να ερωτευθούν, να ξαναπούνε τα μυστικά τους!

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

Φράσεις της αρχαίας ελληνικής με δοτική πτώση που χρησιμοποιούνται στη νέα ελληνική – Μέρος 1ο (Α-Ε)



Α
αβρόχοις ποσί(ν): χωρίς κόπο, εύκολα (κυριολεκτικά με άβρεχτα πόδια)…
άμα τη αφίξει: τη στιγμή της άφιξης, όταν έφτασε…
άμα τη εμφανίσει: τη στιγμή που εμφανίστηκε, μόλις εμφανιστεί…
επί τη εμφανίσει: μόλις (κάποιος) το εμφανίσει, με την εμφάνιση…
ανωτέρα βία: εξαιτίας κάποιου απροσδόκητου γεγονότος…
άφες αυτοίς: συγχώρησέ τους, μην ασχολείσαι μαζί τους…
Β
βάσει: σύμφωνα με, με βάση…
Γ
γαία πυρί μιχθήτω: ας γίνει ό,τι θέλει, αδιαφορώ…
γνωστόν τοις πάσι: γνωστό σε όλους…
Δ
δαπάνη: με έξοδα, με δαπάνη…
δημοσία: δημοσίως…
δόξα πατρί: μέτωπο…
δυνάμει: σύμφωνα με, δυνητικά…
Ε
ειρήσθω εν παρόδω: παρενθετικά…
ελαφρά τη καρδία: επιπόλαια, επιφανειακά…
ελαφρά τη συνειδήσει: χωρίς τύψεις…
ελέω Θεού: με τη βοήθεια / χάρη του Θεού…
ελλείψει: λόγω έλλειψης…
εν συγχύσει: σε κατάσταση σύγχυσης…
εν αγνοία: χωρίς γνώση…
εν αμύνη: σε άμυνα…
εν ανάγκη: αν χρειαστεί..
εν αναμονή: περιμένοντας…
εν αντιθέσει: σε αντίθεση…
εν αποστρατεία: σε αποστρατεία…
εν απουσία: κατά τη διάρκεια της απουσίας (του/της)…
εν τάξει: σωστά, σε τάξη…
εν βρασμώ ψυχής: σε κατάσταση έντονης ψυχικής φόρτισης…
εν γνώσει: γνωρίζοντας, έχοντας γνώση…
εν δήμω: δημοσίως…
εν διαστάσει: σε διάσταση…
εν δράσει: σε δράση…
εν είδει: σαν, με τη μορφή…
εν Ελλάδι: στην Ελλάδα
εν ενεργεία: σε ενεργό υπηρεσία…
εν εξάρσει: σε έξαρση…
εν εξελίξει: σε εξέλιξη…
εν έτει: στο έτος…
εν ευθέτω χρόνω: αργότερα, την κατάλληλη στιγμή…
εν ζωή: στη ζωή…
εν θερμώ: σε έξαψη…
εν ψυχρώ: ψύχραιμα, χωρίς κανέναν απολύτως δισταγμό…
εν ισχύι: σε εφαρμογή…
εν καιρώ: κάποια στιγμή στο μέλλον…
εν κατακλείδι: συνοψίζοντας, κλείνοντας…
εν κινήσει: σε κίνηση…
εν κρυπτώ (και παραβύστω): κρυφά (και μυστικά)…
εν λευκώ: ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς…
εν μέρει: μερικώς…
εν όλω: συνολικά…
εν μέσω: στη μέση…
εν μέτρω: με μέτρο…
εν μία νυκτί: πολύ σύντομα…
εν οίκω: στο σπίτι…
εν ολίγοις: σύντομα, με λίγα λόγια…
εν παρόδω: παρενθετικά…
εν πάση περιπτώσει: τέλος πάντων…
εν πλω: πλέοντας…
εν προκειμένω: σχετικά με το αντικείμενο συζήτησής μας…
εν πρώτοις: αρχικά…
εν ριπή οφθαλμού: αστραπιαία…
εν σπέρματι: σε αρχικό στάδιο…


Του Άρη Ιωαννίδη

επικοινωνιστε μαζι μας