Ο Τσαγκάρης - Ένα παραδοσιακό επάγγελμα του Βαλτινού που χάθηκε.

Ένα πολύ συνηθισμένο επάγγελμα των περασμένων χρόνων, στο Βαλτινό, ήταν αυτό του τσαγκάρη. Δουλειά του ήταν να φτιάχνει και να επισκευάζει παπούτσια. Φορούσε μια ποδιά που κρεμόταν από το λαιμό μέχρι τα πόδια του για να μην λερώνονται και δούλευε για ώρες, σκυμμένος πάνω από τον πάγκο του, που ήταν γεμάτος εργαλεία. 

Η κατασκευή των υποδημάτων ήταν χειροποίητη, αφού τα πάντα ήταν ραφτά ή καρφωτά. Έπαιρναν τη στάμπα του πέλματος του πελάτη για μέτρο, έφτιαχναν πρώτα το πάνω μέρος και ύστερα έκοβαν τη σόλα. Χρησιμοποιούσαν λεπίδια, φαλτσέτες, σουφλιά, βελόνες, κερωμένους σπάγκους, σφυριά και κυρίως τα καλαπόδια.

Όλες οι εργασίες για την κατασκευή των παπουτσιών γινόντουσαν με το χέρι. 

Το τσαγκαράδικο του Ε. Καραθανάση και Γ. Κεφάλα

Στο Βαλτινό υπήρξαν τρία τσαγκαράδικα που δούλευαν ολημερίς για να ανταποκριθούν στις παραγγελίες. Ένα είχαν συνεταιρικά ο Ευάγγελος Καραθανάσης με τον Γιώργο Κεφάλα, ένα άλλο είχε ανοίξει ο Στέργιος Ριζαργιώτης και το τρίτο, τελευταία ο Νίκος Απόχας.

Ο τσαγκάρης Ν. Απόχας

Έριξε τα τελευταία δεξιοτεχνικά χτυπήματα με το σφυρί του και μετά έβγαλε από το καλαπόδι το παπούτσι, το περιεργάστηκε για λίγο στα χέρια του και αφού διαπίστωσε ότι ήταν εντάξει, το έβαλε πάνω στο ράφι. Σηκώθηκε έβγαλε την ποδιά του και την κρέμασε κάπου.

Άλλη μια κοπιαστική ημέρα είχε τελειώσει και το σούρουπο είχε σηματοδοτήσει, πως έφτασε η ώρα για λίγη ξεκούραση και για κανένα τσιπουράκι στο καφενείο.

Από μικρό παιδάκι, ο Νίκος Απόχας, έμαθε την τέχνη του τσαγκάρη κάπου στην Αθήνα και μ΄ αυτή ασχολήθηκε και έζησε την οικογένειά του.

Το τσαγκαράδικο του Στέργιου Ριζαργιώτη

Υλικά που χρησιμοποιούσαν

Σόλες, τακούνια, δέρμα, φόντια, πέταλα, μπογιές, κόλλα, ψαρόκολλα, πινέλο, γυαλόχαρτο, γυαλιστικό, λάδι και ξυλόκαρφα ήταν τα βασικά υλικά που χρησιμοποιούσαν στην κατασκευή ή και την επισκευή των παπουτσιών.

Τα εργαλεία 

Όπως αναφέραμε, όλες τις εργασίες τις έκαναν με το χέρι χρησιμοποιώντας ειδικά εργαλεία, όπως: 

-ο πάγκος, όπου ακουμπούσαν όλα τα πράγματα που χρειάζονταν. Βρισκόταν στο κέντρο του εργαστηρίου τους.

-το τρυπητήρι, άνοιγαν τρύπες για τα κορδόνια.

-το πέταλο που το βάζανε στις μύτες των παπουτσιών για να αντέχουν περισσότερο.

-το σουβλί, το χρησιμοποιούσαν όπως και το τρυπητήρι.

-το αμόνι, ένα από τα πιο βασικά εργαλεία που σ' αυτό βάζανε το παπούτσι για να το επεξεργαστούν και να το τελειοποιήσουν.

-το κατσαπρόκο, ένα μικρό σουβλί, με το οποίο άνοιγαν τρύπες και έβαζαν ξυλόπροκες οι οποίες κρατούσαν τις σόλες

-το καλούπι, το χρησιμοποιούσαν όταν έφτιαχναν καινούργια παπούτσια ή όταν ήθελαν να φαρδύνουν στενά παπούτσια.

Σήμερα δεν υπάρχει κανένα τσαγκαράδικο στο Βαλτινό και οι ανάγκες εξυπηρετούνται στην πόλη των Τρικάλων.