Στον
ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, τα στασίδια αποτελούν ένα από τα πιο
χαρακτηριστικά και λιτά στοιχεία της εσωτερικής του διαρρύθμισης, αλλά και της
μακραίωνης εκκλησιαστικής μας παράδοσης. Τα στασίδια είναι ξύλινα,
αναδιπλούμενα καθίσματα, τοποθετημένα στις πλευρές του ναού, κυρίως κατά μήκος
των τοίχων, και έχουν σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να προσφέρουν στήριξη
στους πιστούς κατά τη διάρκεια της ορθοστασίας, ιδιαίτερα στις μακρές και
κατανυκτικές λειτουργίες των μεγάλων εορτών.
Η
χρήση των στασιδιών, πέρα από πρακτική, είναι και συμβολική: αποτελούν χώρο
ησυχίας, περισυλλογής και προσευχής. Οι παλαιότεροι του χωριού, οι οποίοι έχουν
αφήσει βαθύ αποτύπωμα στην κοινότητα, συνηθίζουν να κάθονται εκεί — όχι από
προνόμιο, αλλά από ανάγκη και τιμή. Τα στασίδια αυτά, απλά στην κατασκευή τους,
στέκουν αγέρωχα στο χρόνο, κουβαλώντας τις μνήμες, τους ψιθύρους και τις
δοξολογίες γενεών πιστών.
Στη
φωτογραφία διακρίνονται οι αείμνηστοι Βασίλειος Στάθης και Γεώργιος Γούσιας,
καθισμένοι στα στασίδια του ναού, αποπνέοντας μια γαλήνια σοβαρότητα και μια
ήρεμη δύναμη. Ήταν άνθρωποι της πίστης, της απλότητας και της καθημερινής
αξιοπρέπειας. Οι μορφές τους, ακουμπισμένες στα ξύλινα στηρίγματα, θυμίζουν πως
η εκκλησία δεν είναι μόνο χώρος λατρείας αλλά και ζωντανό κοινοτικό κύτταρο,
που στηρίζεται στις μορφές αυτών των ανθρώπων.
Τα
στασίδια του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, όπως και οι ψυχές που τα τίμησαν με την
παρουσία τους, αποτελούν ένα μικρό αλλά πολύτιμο κεφάλαιο της τοπικής μας
ιστορίας.
