Του Κων. Ε. Κατσαρού
Πολιτικού Μηχανικού – τ. Διευθυντού Τ.Υ. Δήμου
Τρικάλων
Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος η 5η Ιουνίου, ημέρα
περισυλλογής, αυτοκριτικής και θεώρησης ανάμεσα στη σχέση αιτίου και αιτιατού
και με την ακαταμάχητη παρεμβολή και σχέση του χρόνου.
Συνήθως οι μέρες αναφοράς που έχουν υιοθετηθεί και έχουν
πολιτογραφηθεί διεθνώς τα τελευταία χρόνια έχουν σαν στόχο να αφυπνίσουν την
παγκόσμια κοινότητα για κάτι που δεν πορεύεται πλέον καλά και χρειάζεται
προστασία.
Την παγκόσμια κοινότητα την αποτελούν μεγάλα και μικρά
κράτη, ομάδες επιχειρήσεων, πολυεθνικά συγκροτήματα, βιομηχανικές
συγκεντρώσεις, περιοχές πρωτογενούς παραγωγής, όπου κυρίαρχο και
πρωταρχικό ρόλο παίζει ο παράγων άνθρωπος, με τα μέσα και τους τρόπους που
διαθέτει και προς τον οποίο επιμερίζεται αναγωγικά η αντίστοιχη ευθύνη των
επιλογών και αποφάσεων του.
Ο άνθρωπος ζει και αναπτύσσει τις δραστηριότητες του μέσα
στο φυσικό περιβάλλον - κυρίως επίγειο αλλά και υπέργειο και υπόγειο- με
συνέπεια να το επηρεάζει και να επηρεάζεται άμεσα από αυτό. Δημιουργήθηκε έτσι
η αμφίδρομη σχέση ανθρώπου- περιβάλλοντος, η διατάραξη της οποίας οφείλεται
στην καταχρηστική δραστηριότητα του παράγοντα άνθρωπος εις βάρος του
περιβάλλοντος ώστε να έχουμε σήμερα το υπαρκτό πλέον πρόβλημα της διαταραχής
της ισορροπίας του περιβάλλοντος.
Τους τελευταίους αιώνες η ανθρώπινη εξέλιξη παρουσίασε
τεράστια πρόοδο χάρις στις δυνάμεις που απελευθερώθηκαν η πολλαπλασιάστηκαν
μέσα από τις ίδιες τις ανθρώπινες επινοήσεις, χαρακτηριστικές σαν μεγάλες
ανακαλύψεις και επιστημονικά επιτεύγματα, που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις της
βιομηχανικής εποχής και των καθοριστικών αλλαγών στον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Κανένας δεν αμφισβητεί τα θετικά στοιχεία αυτού του
πολιτισμού, ούτε διανοείται κάποιος ότι η πλημμυρίδα των εφευρέσεων επέδρασε
δυσμενώς στην ανθρώπινη φύση.
Στην προσπάθειά του όμως ο άνθρωπος να δαμάσει το μη φιλικό
περιβάλλον, έδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα στην παραγωγή και στην κατανάλωση των
αγαθών, στην βελτίωση και απόλαυση των επιτευγμάτων του και δεν υπολόγισε τους
κινδύνους από τις ανεπιθύμητες και βλαπτικές παρενέργειες.
Δεν υπολόγισε την βραδεία φθορά του περιβάλλοντος από τα
κατάλοιπα της πρωτογενούς παραγωγής και των λοιπών δραστηριοτήτων με συνέπεια
να υποσκάπτει με το χρόνο τα θεμέλια του πολιτισμού που ο ίδιος δημιούργησε.