Ο
Λάζαρος είναι ένα από τα ζωντανά και διαχρονικά έθιμα του χωριού μας. Κάθε
χρόνο τη μέρα του Λαζάρου, στις αυλές των σπιτιών εμφανίζονται οι κοπελίτσες με τα καλαθάκια τους, «οι Λαζαρίνες»,
παρέες παρέες και τραγουδάνε τα κάλαντα.
Έτσι
και φέτος έκαναν την εμφάνισή τους στις αυλές των σπιτιών του Βαλτινού και
τραγούδησαν:
«Ήρθε
ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάγια,
Ήρθ’
η Κυριακή που τρων τα ψάρια.
Σήκω
Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
Ήρθ’
η μάνα σου από την Πόλη
σού
’φερε χαρτί και κομπολόι.
Και
του χρόνου!»
Οι
νοικοκυραίοι που ακούσανε τα κάλαντα βγήκαν έξω και πρόσφεραν με μεγάλη προθυμία
και χαρά το μικρό φιλοδώρημά τους που αντιστοιχεί σε χρήματα, αυγά, φρούτα, ή
άλλα δώρα, ευχόμενοι «και του χρόνου!»
«Καλώς
μας ήρθε ο Λάζαρος εφέτος και του χρόνου
με
τη λαμπρή τη Πασχαλιά, με τον καλό το χρόνο
με
ίτσια με τριαντάφυλλα με δυο χεριές λουλούδια
τα
ίτσια πέφτουν στην ποδιά και τα φλουριά στη τσέπη».
