Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Βιβλιοκριτική για το τελευταίο βιβλίο του συγγραφέα Ηλία Κεφάλα


Στην Κυριακάτικη εφημερίδα της Καθημερινής (16.11.2014) δημοσιεύθηκε μια βιβλιοκριτική – αφιέρωμα για το τελευταίο βιβλίο του συντοπίτη μας Ποιητή και Συγγραφέα Ηλία Κεφάλα. Η κριτική φέρει τον τίτλο «Το χρονικό ενηλικίωσης στα Τρίκαλα του 1951-69» και την υπογράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΓΑΣ.


ΗΛΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ
Τρίκαλα 1951-1969: Η πόλη όπου γεννήθηκα
εκδ. Γαβριηλίδης, 2014

Το βιβλίο του Ηλία Κεφάλα ξεκινά με ένα λάθος στον υπότιτλο. Τα Τρίκαλα δεν είναι η πόλη που γεννήθηκε. Τα Τρίκαλα αυτού του βιβλίου είναι η πόλη στην οποία ενηλικιώθηκε. Ήδη από τη χρονολογία που αναφέρεται στον τίτλο του βιβλίου «1951-1969», και σε συνδυασμό με το βιογραφικό του, ο αναγνώστης το αντιλαμβάνεται αυτό.


Ο Ηλίας Κεφάλας είναι ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικογράφος. Με το τελευταίο του βιβλίο επιχειρεί την καταγραφή χαρακτηριστικών και εμπειριών της γενέθλιας πόλης του. Με είκοσι ανεξάρτητα μεταξύ τους –αλλά μερικές φορές αλληλοσυμπληρούμενα– ολιγοσέλιδα κείμενα, περιγράφει το χωριό στο οποίο γεννήθηκε και την πόλη στην οποία πέρασε τα χρόνια του γυμνασίου. Συναντούμε αφηγήσεις και περιγραφές οι οποίες είναι γνωστές από λογοτεχνικά, και μη, βιβλία αλλά και από οικογενειακές περιγραφές.
Στα Τρίκαλα και στις γύρω περιοχές που αναφέρονται στο βιβλίο, καθρεπτίζονται η ζωή και τα χαρακτηριστικά μιας οποιασδήποτε επαρχιακής πόλης της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Κύρια ασχολία του πληθυσμού στα χωριά είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία, και οι εικόνες που περιγράφονται είναι εικόνες φτώχειας και ανέχειας. Συγγενείς και συγχωριανοί δημιουργούν μικροκοινότητες αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Οι δυνατότητες όλων είναι περιορισμένες, και η μοίρα τους εν πολλοίς προκαθορισμένη.

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Ετικέτες κρασιών του Βαλτινού


Τα κρασιά παράγονται από σταφύλια που καλλιεργούνται με την τέχνη, τη γνώση και το μεράκι του οινοπαραγωγού.
Ο τύπος του κρασιού, η κατάσταση του εδάφους και η ξεχωριστή επεξεργασία από τον οινοπαραγωγό είναι θεμελιώδη ζητήματα για την δημιουργία ενός καλού κρασιού. Ενώ, η επιλογή του κλήματος και ο τόπος καλλιέργειας των αμπελιών είναι οι βασικοί παράγοντες για το άρωμα, και την γεύση του κρασιού.
Στο Βαλτινό τα τελευταία χρόνια, πολλοί είναι εκείνοι, που ασχολούνται με την καλλιέργεια αμπελιών και την οινοπαραγωγή, για ιδία χρήση και για φίλους.
Όταν τελειώσει η διαδικασία της ωρίμανσης του κρασιού, μεταγγίζουν και εμφιαλώνουν το κρασί της χρονιάς σε διάφορες φιάλες και επικολλούν πάνω τους τις διάφορες ετικέτες, που δηλώνουν την ονομασία, τον τύπο, την προέλευση και το έτος παραγωγής του κρασιού.


Με τον τρόπο αυτό πολλοί έχουν δημιουργήσει, εδώ και μερικά χρόνια, μια παρακαταθήκη από αξιόλογες κάβες με παλιά κρασιά.
Παρουσιάζουμε εδώ, μια σειρά από ετικέτες οίνου από διάφορους οινοπαραγωγούς του Βαλτινού.


Ενώ από το περιοδικό Gourmet της εφημερίδας  «Το Βήμα» σταχυολογήσαμε μερικές χρήσιμες πληροφορίες για την γευσιγνωσία και τα χαρακτηριστικά στοιχεία του κρασιού.

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Μνήμες ενός φοιτητή του Πολυτεχνείου


Του Χάρη Αγγελή

Από την Πέμπτη 15/11/73 το απόγευμα μπαινόβγαινα στο Πολυτεχνείο για να συναντήσω την Ελενίτσα που μου είχε πει πως θα πήγαινε με τις συμμαθήτριες της, κρυφά από τους γονείς της.... Είχα πάρει απόφαση να της μιλήσω, τι έννοιωθα γι’ αυτήν κι αν πάλι μ’ έπιανε η ντροπή τουλάχιστον θα την έβλεπα θα άκουγα τη φωνή της θα φανταζόμουν το κορμί της κάτω από την μπλε ποδιά της....
Ως της Παρασκευής το σούρουπο πουθενά οι μαθήτριες της έκτης τάξης του Α΄ γυμνασίου θηλέων Πλάκας. Απογοήτευση, απελπισία ...τα έβαλλα με την δικτατορία όπως και οι άλλοι συνομήλικοι μου: Παπαδόπουλε φασίστα που παντρεύτηκες την πλύστρα, δεν σε θέλει ο λαός παρ’ την Δέσποινα και μπρος... λαϊκή κυριαρχία ...ψωμί, παιδεία, ελευθερία!!!
Κατά τις 6 μ μ άρχισαν οι μπάτσοι να ρίχνουν δακρυγόνα...δάκρυα και τσούξιμο στα μάτια κάψιμο στο στόμα και στο λαιμό δυσκόλευαν την αναπνοή... Ρίξτε νερό στο πρόσωπο είπε ένας φοιτητής της ιατρικής και η κατάσταση έγινε ανυπόφορη. Δεν έβλεπα πια με δυσκολία ανάσαινα και το πρόσωπο γέμισε δάκρυα και μίξες. Έκατσα στο χώμα και παραλίγο να πάθω ασφυξία... ώσπου τα μεγάφωνα είπαν πως το νερό στα μάτια είναι λάθος, πάτε στην αίθουσα -φαρμακείο και βάλτε βαζελίνη στα ματοτσίνορα!! Αυτή τη φορά το πέτυχαν και η κατάσταση βελτιώθηκε... Εκείνη την ώρα έφυγαν οι περισσότεροι έγκλειστοι και μείναμε καμμιά τρακοσαριά για να φυλάμε τις θερμοπύλες έλεγε ένας ψιλόλιγνος μακρυμάλλης και μουσάτος... Ύστερα ακούσαμε πως βγήκαν τανκς και στρατιώτες στους δρόμους αλλά δεν θα μας πειράξουν γιατί είναι αδέρφια μας! Όταν το τανκ γκρέμισε την σιδερένια πόρτα μπήκαν μέσα οι αλεξιπτωτιστές και μας είπαν να φύγουμε για τα σπίτια μας και ότι δεν θα μας πειράξει κανείς! Οι μπάτσοι όμως είχαν άλλη άποψη και στη διασταύρωση Μπουμπουλίνας και Στουρνάρη βαρούσαν με τα γκλομπς όπου νάναι. Καθώς δεν είχα άλλην επιλογή έπρεπε οπωσδήποτε να περάσω ανάμεσα από τα κενά των μπάτσων και άμα γλυτώσω καλώς αλλιώς χαιρετίσματα στον πλάτανο! Τελικά ήμουν τυχερός, έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και την στιγμή που ο μπάτσος ζύγιαζε το γκλομπ στο κεφάλι μου έσκυψα κι αυτό έπεσε με τη δύναμη που είχε στη πλάτη μου. Μετά όσες φορές σκεφτόμουν αυτό που πέρασα έλεγα ότι ήταν δυνατόν να συμβεί και το μοιραίο!... οπότε ένα αγαλματάκι προς τιμήν του αγωνιστή της Δημοκρατίας σε μια άκρη της πλατείας... Μα εγώ συμπατριώτες μου πήγα στο πολυτεχνείο να συναντήσω την όμορφη Ελενίτσα...αυτόν το καημό είχα κι όχι τη Δημοκρατία....



Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Τα μαλλιά, τα γένια, τα μουστάκια και τα χτένια


Ο μήνας Νοέμβριος τα τελευταία χρόνια είναι αφιερωμένος στα... μουστάκια. Το Movember είναι ένα κίνημα το οποίο αναβιώνει κάθε Νοέμβριο, με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων για εκστρατείες και έρευνες σχετικές με ανδρικές ασθένειες.
Ο Νοέμβριος έχει μετονομαστεί σε Movember, ένα λογοπαίγνιο με τις λέξεις moustache ή mo (μουστάκι στην αυστραλέζικη αργκό) και November (ο 11ος μήνας στα αγγλικά).
Σήμερα το Movember Foundation είναι μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη Μη Κυβερνητική Οργάνωση, η οποία κάθε χρόνο διοργανώνει τη φιλανθρωπική εκδήλωση Movember.


Στόχος της είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού, κυρίως για τον καρκίνο του προστάτη, αλλά και για άλλες μορφές καρκίνου που πλήττουν τους άνδρες, όπως καρκίνο των όρχεων, καθώς και για την ψυχική υγεία των ανδρών.
Μέχρι σήμερα, το ίδρυμα Movember έχει συγκεντρώσει από δωρεές 559 εκατομμύρια δολάρια και χρηματοδοτεί πάνω από 800 προγράμματα σε 21 χώρες.
 Το ίδρυμα καλεί τους άνδρες να αφήσουν στην άκρη τις ξυριστικές τους μηχανές για όλο το μήνα Νοέμβριο και να ζητήσουν από συγγενείς και φίλους να χρηματοδοτήσουν την καμπάνια.



Οι Mo Bros, όπως ονομάζονται όσοι συμμετέχουν στην εκστρατεία, περιφέρονται μαζί με τα... μουστάκια τους στους δρόμους, επικοινωνούν την καμπάνια και πυροδοτούν συζητήσεις γύρω από θέματα για την υγεία των ανδρών.
Στην καμπάνια, όμως, δεν συμμετέχουν μόνο άνδρες. Οι Mo Sistas αποτελούν σημαντικό κομμάτι της επιτυχίας της καμπάνιας του Movember. Πρόκειται για γυναίκες ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένες σε ζητήματα υγείας των ανδρών, οι οποίες πείθουν τους άνδρες που βρίσκονται στο περιβάλλον τους να ενισχύσουν το κίνημα.
Στο τέλος του μήνα οι Mo Bros και οι Mo Sistas το γιορτάζουν με εκδηλώσεις και πάρτι που γίνονται σε όλο τον κόσμο.

Δείτε παρακάτω και μια σειρά φωτογραφιών από περίεργα μαλλιά, γένια και μουστάκια.

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Τα Τρίκαλα του 2014




Μια περιπλάνηση στην πόλη των Τρικάλων του 2014. 
Ο Γιώργος Φωτόπουλος εμπνεύστηκε από τη πόλη και δημιούργησε ένα... εντυπωσιακό βίντεο, δείχνοντας τα σημαντικότερα σημεία της.

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Ευχαριστήρια επιστολή του Προέδρου Ε.ΚΕ.Α. προς τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Βαλτινού.



Ευχαριστήρια επιστολή έλαβε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού από τον πρόεδρο του Ε.ΚΕ.Α. κ. Λεωνίδα Ανωμερίτη, για την λειτουργία της τράπεζας αίματος του Βαλτινού καθώς και για την εγγραφή του στο Εθνικό μητρώο αιμοδοτών.
Η συγκεκριμένη επιστολή έχει ως εξής:
 Προς τους υπεύθυνους του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού, που έχουν εγγραφεί στο Εθνικό μητρώο αιμοδοτών.
Θέμα: «Ευχαριστήρια επιστολή»
Αξιότιμες κυρίες και αξιότιμοι κύριοι,
Το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας σας συγχαίρει και σας ευχαριστεί για τη μακροπρόθεσμη και πολύτιμη συνεισφορά σας στην ανάπτυξη του θεσμού της εθελοντικής αιμοδοσίας στη χώρα με στόχο την επάρκεια αίματος.
Η αλτρουϊστική σας διάθεση και η ανεκτίμητη προσφορά σε αίμα δίνει ελπίδα και πάνω απ’ όλα ποιότητα ζωής σε χιλιάδες συνανθρώπους μας. Γνωρίζουμε ότι παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται ανάμεσα στους συλλόγους και στις υπηρεσίες αιμοδοσίας, υπάρχουν αρκετά προβλήματα και για το λόγο αυτό το Ε.ΚΕ.Α θεωρεί υποχρέωσή του να υποστηρίξει την υλοποίηση αυτού του θεάρεστου αλλά και δύσκολου έργου σας, στα μέτρα των δυνατοτήτων του.
Προσβλέποντας σε μία στενή και εποικοδομητική συνεργασία στο μέλλον, θα ήταν χαρά μας να προγραμματίσουμε μία προσωπική συνάντηση μαζί σας στον χώρο μας, όποτε εσείς το επιθυμείτε και παρακαλούμε να μας κρατάτε ενήμερους για τυχόν δραστηριότητές, προβληματισμούς , προτάσεις, εκδηλώσεις κ.λ.π.
Με εκτίμηση,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΤΟΥ Ε.ΚΕ.Α.


Ένα παλιό ρεπορτάζ στην Παπαράντζα

Στην Εφημερίδα «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ» Τρικάλων της Πέμπτης 5 Μαρτίου 1953 στην πρώτη σελίδα δημοσιεύτηκε ένα ρεπορτάζ με τη φωτογραφία του υπεραιωνόβιου Βασίλη Ανδρέου, από το Δενδροχώρι. Το άρθρο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περιοχή μας, υπογράφεται υπό των αρχικών Α.Μ. και το παραθέτουμε με πιστή αντιγραφή.


ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΑΙΩΝΟΒΙΟΣ 115 ΕΤΩΝ ΚΑΤ'ΑΥΤΟΝ
ΚΑΙ 120 ΚΑΤ' ΑΛΛΟΥΣ ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΠΑΡΑΝΤΖΑ

Απέκτησε 6 τέκνα, 20 εγγόνια, 18 δισέγγονα. –Ένα τρισέγγονο του πέθανε, αλλά περιμένει να γεννηθή άλλο. – Δεν έχει καπνίσει ποτέ. – Ελπίζει να ζήση πολλά ακόμη χρόνια.
Εκατόν δεκαπέντε χρονών λέει εκείνος πως είναι!... Στα εκατόν είκοσι «και βάλε» τα ανεβάζουν οι γεροντότεροι συγχωριανοί του!... Ίσως και να έχουν δίκηο οι δεύτεροι αφού τέτοιον τον θυμήθηκαν και ζήσαν και γεράσανε κι αυτός ακόμα τέτοιος είναι…» και η προσπάθεια αυτή της απόκρυψης των πέντε αμφισβητούμενων χρόνων από τον ίδιο, να μη αποβλέπει παρά στην επιθυμία και μόνο και στο κουράγιο να τα «ξαναζήσει».
Χαλάλι του, λοιπόν κι αφού δεν μας πέφτει παρά μόνο λόγος, του ευχόμαστε με όλη μας την καρδιά, να το κατορθώσει.
Πρόκειται για το Βασίλη Ανδρέου από το χωριό Δενδροχώρι (Παπαράντζα) που μ’ όλα τα παραπάνω χρόνια που αναφέραμε πως βαρύνεται όχι μόνο εξακολουθεί να ζει, αλλά...
 δίνει και την εντύπωση πως θα ζήσει ακόμα πολύ. «Άλλα τόσα» λένε οι χωριανοί πως θα ζούσε, αν είχε την περιποίηση και καλοζωία που πρέπει για άνθρωπο της ηλικίας του.
Σαν λευκό όνειρο παρουσιάστηκε μπρος στα μάτια μου, η ζωντανή αυτή ιστορία αιώνος και πλέον ο Βασίλης Ανδρέου.
Όταν τον είδα στο χωριό του που πήγα να τον επισκεφθώ, το σταθερό του χέρι πούσφιξε το δικό μου, μούδωσε την ιερή συγκίνηση του χαιρετισμού απ΄ τα βάθη των χρόνων που πέρασαν.
Πέρασε μπόρες και μπόρες κι έζησε χαρούμενες κι ευτυχισμένες ημέρες. Γεννήθηκε μες στη σκλαβιά και ευτύχησε να δει νέος τότε ακόμα, την απελευθέρωση του τόπου μας.

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Συγκλόνισε η παρέλαση του δασκάλου με τον μαθητή

Δελτίο Τύπου, από τον σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Ν. Λάρισας και τον σύλλογο Διδασκόντων 33ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας.


«Ήταν δικαίωση για όλους μας η εικόνα του συναδέλφου μας που παρέλασε μαζί με τους μαθητές του κρατώντας σφιχτά το χέρι ενός μαθητή του, ο οποίος το είχε ανάγκη λόγω της ιδιαιτερότητάς του. (Ο μαθητής είναι παιδί  με σύνδρομο Asperger – υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό και φοιτά στη Δ  τάξη Δημοτικού).
Δικαίωση για όλους τους δασκάλους του σχολείου, οι οποίοι  σεβάστηκαν τη διαφορετικότητα του και το δικαίωμα του παιδιού να παρελάσει, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα και την επιθυμία του να ζήσει ισότιμα τη σχολική ζωή.
Δικαίωση για το γυμναστή του σχολείου,  ο οποίος ενθάρρυνε το μαθητή και οργάνωσε τη διάταξη των παιδιών που συμμετείχαν στην παρέλαση ώστε αυτά μαζί με το δάσκαλο της τάξης να είναι περήφανοι συμπαραστάτες του.
Δικαίωση για τον ίδιο το δάσκαλο της τάξης,  ο οποίος  ολοκλήρωσε όλη την πορεία της παρέλασης κρατώντας μέσα στο χέρι του το χέρι του μαθητή του, περπατώντας δίπλα του περήφανος, καθόλου αμήχανος, ούτε υπερπροστατευτικός, σαν να ήταν ένα με το μαθητή του.
Ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση στην ερώτηση του μαθητή, όταν κοιτώντας κατάματα το δάσκαλό του, τον ρώτησε «κάνω καλή παρέλαση κύριε;»
Την απάντηση την δίνουμε όλοι εμείς:
«Εσύ, οι περήφανοι συμμαθητές σου κι οι δάσκαλοι σου, μικρέ μου, μας δώσατε την ευκαιρία να αισθανθούμε συναισθήματα όπως το θάρρος, η αλληλεγγύη και να θυμηθούμε αξίες όπως το λειτούργημα του δασκάλου, το μεγαλείο ψυχής, το ήθος».
Εμείς τι μένει να πούμε, εύγε!

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Η «άγνωστη» Κατερίνα Περιστέρη: Tα παιδικά χρόνια στη Δράμα, η εμμονή με την Αμφίπολη και τα πρώτα δάκρυα συγκίνησης στην ανασκαφή



Εδώ και τρεις μήνες ολόκληρος ο πλανήτης έχει στραμμένο το βλέμμα του στην Ελλάδα, όχι για κάποιο οικονομικό λόγο, αλλά λόγω του... αρχαιολογικού θρίλερ που διαδραματίζεται στον τύμβο Καστά. Μιας ανασκαφής ιδιαίτερα σημαντικής, ψυχή της οποίας είναι η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη.
«Η αρχαιολογία είναι πάντα μαγεία και πάντα είναι το άγνωστο… Δεν ξέρουμε τι θα μας κρύψει και τι θα μας βγάλει η αυριανή μέρα. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Ποτέ δεν πρέπει να απογοητευόμαστε, αλλά πάντα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα βρούμε ωραία πράγματα».Με αυτά τα λόγια, η επικεφαλής της ανασκαφής στον τύμβο Καστά της Αρχαίας Αμφίπολης Κατερίνα Περιστέρη περιέγραφε, συγκινημένη, στους δημοσιογράφους την αγάπη της για την αρχαιολογία, λίγο μετά τη βράβευσή της με το «Μακεδονικό Βραβείο 2014» από το Ίδρυμα Μακεδονικού Βραβείου, πριν από μερικές ημέρες.
Ο κόσμος στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Δράμας την καταχειροκροτεί κι εκείνη σφίγγει στην αγκαλιά της όλο και περισσότερο τη ανθοδέσμη, που της πρόσφεραν, θέλοντας έτσι να κρύψει τη μεγάλη συγκίνηση που αισθάνεται, χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρνει.


Η Καβαλιώτισσα Κατερίνα Περιστέρη
Στην αίθουσα βρίσκονται πολλοί φίλοι και συνεργάτες της από την Καβάλα, την πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, τη Δράμα όπου εργάστηκε για περίπου δεκατρία χρόνια, βάζοντας τη «σφραγίδα» της στο Μουσείο της περιοχής, με πολλές σπουδαίες αρχαιολογικές αποκαλύψεις, καθώς και κόσμος πολύς από τις Σέρρες.
Οι σπουδές σε ΑΠΘ και Σορβόννη
Στη σύντομη και περιεκτική ομιλία της κάνει μνεία στους καθηγητές της, Γ. Δεσποίνη, Μ. Ανδρόνικο, Δ. Παντερμαλή, Δ. Θεοχάρη τού Αριστοτελείου Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας Τέχνης & Αρχαιολογίας, αποφοιτώντας με άριστα.


Την Κατερίνα Περιστέρη όμως δεν την «κρατά» τότε η Ελλάδα. Η αγάπη της για την αρχαιολογία την οδηγεί στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές. 

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Στα ζέρβα πάντα για βοσκή


Άγιος Δημήτρης έφτασε στα χειμαδιά η στάνη
τη μέρα πάντα τούτη δω αλλάζουν οι τσομπάνοι.
Ο μήτσος μέγας τσέλιγκας με αμέτρητο κοπάδι
να το μετρήσει δεν αρκεί πρωί μα ούτε βράδυ.

Τσομπάνο ψάχνει για να βρει νέο γερό και αντζέντη
να ξέρει από ζωντανά να τ' άχει σαν το γλέντι.
Ρωτά εδώ ρωτά εκεί ρωτάει και παρέκει
τέτοιο τσομπάνο που ζητά σ' Αθήνα έχει στέκι.

Πάει και τον βρίσκει πάραυτα και αρχίζουν την κουβέντα
για τούτη τη συνάντηση πίνουν και μία μέντα.
Έχω κριάρια πάμπολλα σκυλιά κι ένα μουλάρι
ετούτα στις διαταγές στέκονται σαν φαντάροι.

Τρία στα εκατό βοοειδή είκοσι εφτά γαλάρια
όλα στέρφα από μυαλό έχουν όμως ποδάρια.
Σε βλέπω νέο, ζωηρό γεμάτο φαντασία
με λίγο καλό δούλεμα πας... αυτοδυναμία.


Αυτόματη έχω αρμεγή και ρεύμα στο τσαρδάκι
κι όλα τα περισσεύματα για φούντο στο χαντάκι.
Δεν το αγγίζει ο πυρετός είναι... βελτιωμένα
κοιμούνται κάτω από βροχή άκου σου λέω και μένα.

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Γιατί η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που γιορτάζει την αρχή ενός πολέμου και όχι το τέλος του;



Αλήθεια, γιατί οι Έλληνες είμαστε ο μοναδικός λαός που γιορτάζει το «ΟΧΙ», δηλαδή την έναρξη ενός πολέμου και όχι το τέλος του, όπως κάνουν όλα τα υπόλοιπα κράτη;
Όπως σημειώνει η «Καθημερινή», ο 31χρονος ιστορικός Βαλεντίν Σνάιντερ, που κάνει μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίνει μια επιστημονική εξήγηση.
Αναφέρει, λοιπόν, πως στα ευρωπαϊκά κράτη οι εθνικές εορτές αφορούν την ανεξαρτησία ενός κράτους, την απελευθέρωσή του ή τη δημιουργία του.
Η Ελλάδα την 25η Μαρτίου γιορτάζει τη δήλωση ανεξαρτησίας του έθνους από την οθωμανική αυτοκρατορία το 1821. Αλλά, αντίθετα με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, ως προς τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έχει ορίσει ως εθνική εορτή την 28η Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία το 1940 ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς αρνήθηκε να δεχθεί τον ζυγό κατοχής από την Ιταλία, με αποτέλεσμα η Ιταλία να κηρύξει στην Ελλάδα τον πόλεμο.
Γενικά, εθνικές εορτές σχετικές με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έχουν καθιερωθεί σε λίγες χώρες της Ευρώπης. Η Ιταλία γιορτάζει το τέλος του φασισμού και της γερμανικής κατοχής στις 25 Απριλίου, ενώ η Ολλανδία γιορτάζει στις 5 Μαΐου το τέλος της γερμανικής κατοχής. Η Γαλλία γιορτάζει στις 8 Μαΐου τη νίκη εναντίον της Γερμανίας. Μάλιστα, ο Σαρλ Ντε Γκωλ, με στόχο τη βελτίωση των σχέσεων Γαλλίας - Γερμανίας, το 1959 σταμάτησε τον εορτασμό της 8ης Μαΐου, τον οποίο επανέφερε ο Μιτεράν το 1982. Αντίθετα, η Γαλλία τιμά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου.
Ο Σνάιντερ αποδίδει την απόφαση εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου στο ότι η Ελλάδα, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, ήθελε να διατηρήσει την ουδετερότητά της. Το «Οχι» του Μεταξά ήταν μια άρνηση στην παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων στις ελληνικές υποθέσεις.


Πηγή: iefimerida.gr

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Έχω μια μικρή πατρίδα


Έχω μια μικρή πατρίδα
στην καρδιά μου και στο νου,
ένα φως, μια ηλιαχτίδα
στα πελάγη του ουρανού.

Μες στην άμμο ένα κοχύλι,
στην αυλή μια λεμονιά,
περηφάνια μου στα χείλη
κι ακριβή κληρονομιά.

Μη κλαίς, μη κλαίς…
«Έχει ο θεός» να λες.
Μη κλαις μη κλαίς…
«Ψυχή βαθειά» να λες.

Έχω μια μικρή πατρίδα
που της κλέψαν τη χαρά,
της στερήσαν την ελπίδα
και της κόψαν τα φτερά.

Έχω μια μικρή πατρίδα
το στολίδι όλης της γης
στο σπαθί του Λεωνίδα
την ψυχούλα της θα δεις.

Μη κλαίς, μη κλαίς…
«Έχει ο θεός» να λες.
Μη κλαις μη κλαίς…
«Ψυχή βαθειά» να λες.

Του Δημήτρη Τσιγάρα

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών του τόπου μας. Ηλίας Στεργιόπουλος


Ένας ανήσυχος άνθρωπος, των γραμμάτων και των τεχνών, του τόπου μας, είναι και ο πολυγραφότατος, συγγραφέας Ηλίας Στεργιόπουλος.
Ο Ηλίας Στεργιόπουλος γεννήθηκε στο Γοργογύρι Τρικάλων και σήμερα κατοικεί στη Δροσοπηγή Τρικάλων. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Στη ζωή του ασχολήθηκε με διάφορα επαγγέλματα και τα τελευταία χρόνια, πριν τη συνταξιοδότησή του, άσκησε το επάγγελμα του βιοτέχνη. 
Ασχολείται με την ποίηση, τραγουδώντας για τη μάνα, τη γυναίκα, τον έρωτα αποτυπώνοντας παραστάσεις από την καθημερινή ζωή.
Έχει συγγράψει τρία μυθιστορήματα. Το πρώτο μυθιστόρημα έχει τον τίτλο «Πετρώνουν τα δάκρυα μας;»


Περιγραφή
Ένα παιδί γεννιέται και μεγαλώνει στα χρόνια του εμφύλιου διχασμού, ενηλικιώνεται και λύνει τις αυταπάτες του στα χρόνια της χούντας, ξοφλάει σιγά - σιγά τους λογαριασμούς του με τη ζωή στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Ένα μυθιστόρημα-τοιχογραφία μιας εποχής που αποθέωσε τον παραλογισμό, την παράνοια και το μίσος, αλλά και ένας ύμνος στη δύναμη του ανθρώπου να στέκεται όρθιος, να παλεύει, να επιβιώνει, να αγαπάει, και να είναι έτοιμος για τη συνάντησή του με αυτό που ονομάζεται πεπρωμένο.
Ακολούθησε το μυθιστόρημα «Έλα να μου κλείσεις τα μάτια»

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Η βοήθεια της UNRRA: Η αρχή της πολιτικής εξάρτησης της Ελλάδας από τις Η.Π.Α.



Η τετράχρονη Κατοχή, κατά την οποία ο ελληνικός λαός υπέφερε τα πάνδεινα από τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους Ιταλούς και Βούλγαρους, τελείωσε τον Οκτώβριο του 1944. Τη 12η Οκτωβρίου τα χιτλερικά στρατεύματα εγκατέλειψαν την Αθήνα και έξι μέρες αργότερα εισήλθαν στην πόλη ο πρωθυπουργός και τα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης ακολουθούμενα από τμήματα του ελληνικού και του αγγλικού στρατού, καθώς και από μια μικρή μονάδα Αμερικανών στρατιωτών. 


Σύμφωνα με επίσημα ανακοινωθέντα η αμερικανική μονάδα θα επέβλεπε τη διανομή της βοήθειας προς τον ελληνικό λαό που θα έστελνε η UNRRA.
Η UNRRA (United Nations Relief and Rehabilitation Administrati) ιδρύθηκε το 1943 από 40 περίπου κράτη, τα οποία στη συνέχεια έγιναν μέλη του Ο.Η.Ε., με αντικειμενικό σκοπό να βοηθήσει οικονομικά τις χώρες που είχαν πληγεί από τις δυνάμεις του Άξονα. Κάθε μέλος της UNRRA διέθετε στο ταμείο της Οργάνωσης – για την εξυπηρέτηση του σκοπού της – το 1% των εθνικών του εσόδων. Όμως στην πραγματικότητα η διεθνής αυτή Οργάνωση ήταν όργανο των Η.Π.Α. και σκόπευε στην υλοποίηση της αμερικανικής οικονομικής και πολιτικής διείσδυσης σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι το 73% των κεφαλαίων της ήταν αμερικανικά (εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, φύλλο της 23ης Μαρτίου 2003). Συνεπώς «ήταν ουσιαστικά αμερικανική οργάνωση στελεχωμένη και ελεγχόμενη απολύτως από τους Αμερικανούς» (Σπ. Θεοδωρόπουλος, «Απ’ το Δόγμα Τρούμαν στο Δόγμα Χούντα», εκδόσεις Παπαζήσης, 1976, σ.σ. 22 και 24). 


Εκπρόσωποι της UNRRA εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και από την 1η Απριλίου 1945 ως το Μάιο του 1947 εισήγαγαν στη χώρα μας τρόφιμα αξίας 171,9 εκατομμυρίων δολαρίων. 

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Επιστολή του Προέδρου της ΕΑΣ Τρικάλων Αχιλλέα Λιούτα για το … «γαλατάδικο»






Επιστολή απέστειλε ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΑΣ Τρικάλων Αχιλλέας Λιούτας, στον Πρόεδρο του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού Χρήστο Ιωάννου, για το θέμα του πλειοδοτικού διαγωνισμού της πώλησης του Γαλατάδικου.

Στην επιστολή, αναφέρονται τα εξής:

«Η Ε.Α.Σ. Τρικάλων εφαρμόζοντας τις διατάξεις του Ν. 4015/2011, γνωστού και ως «Νόμου Σκανδαλίδη» που όριζε ρητά ότι οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών θα πρέπει να συγχωνευθούν υποχρεωτικά με τους Πρωτοβάθμιους Συνεταιρισμούς  μέλη τους, προχώρησε στην συγχώνευση με τον Α.Σ. Βαλτινού, όπως άλλωστε και με άλλους Συνεταιρισμούς οι Γενικές Συνελεύσεις  των οποίων αποφάσισαν τις συγχωνεύσεις. Προσοχή! Η Ε.Α.Σ. Τρικάλων δεν είχε το δικαίωμα να αρνηθεί τη συγχώνευση με Συνεταιρισμό Μέλος της. Σύσσωμη η Διοίκηση της Ε.Α.Σ. Τρικάλων είχε εκφράσει δημοσίως τη διαφωνία της με την υποχρεωτικότητα του συγκεκριμένου Νόμου στηρίζοντας τις πρωτοβουλίες της ΠΑΣΕΓΕΣ γνωρίζοντας ότι απ’ αυτή δεν έχει να κερδίσει τίποτα αλλά μόνο να επιβαρυνθεί με χρέη των Πρωτοβάθμιων Συνεταιρισμών. Ωστόσο, ο κίνδυνος να τεθεί σε εκκαθάριση λόγω της μη εφαρμογής του, ανάγκασε την Ένωση να προχωρήσει στις συγχωνεύεσεις. Στο πλαίσιο της συγχώνευσης περιήλθε στην κυριότητα της Ένωσης – Α.Σ. Τρικάλων η  πλήρη κυριότητα ενός οικοπέδου εμβαδού 1.000μ2   που βρίσκεται εντός του οικισμού Βαλτινού. Επί του οικοπέδου έχει ανεγερθεί τυροκομείο εμβαδού 70μ2 με έτος κατασκευής το 1965. Περιήλθε δυνάμει του υπ’ αρ. 313.991/01-08-1964 τίτλου του Υπουργείου Γεωργίας (Διεύθυνση Εποικισμού), που μεταγράφηκε νόμιμα την 03η-03-1978 στα Βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Τρικάλων (τ. 309/αρ. 104).  Αυτό το ακίνητο ήταν εγγεγραμμένο στο Υποθηκοφυλακείο Τρικάλων και το οποίο, λόγω των διατάξεων του Νόμου, περιήλθε στην ιδιοκτησία της. Για τη μεταβίβαση δε, η Ένωση επιβαρύνθηκε με τα έξοδα.


Ως προς τα πολεοδομικά και λοιπά ζητήματα που θέσατε αυτά προφανώς θα πρέπει να συζητηθούν σε τοπικό επίπεδο μιας και προϋπήρχαν της συγχώνευσης και για τα οποία ουδεμία ευθύνη φέρουμε εμείς.

Πανηγυρίζει ο Άγιος Δημήτριος Διαλεκτού



Την Κυριακή 26 Οκτωβρίου, εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου, εορτάζει και πανηγυρίζει το ομώνυμο εξωκλήσι στο Διαλεκτό, όπου θα τελεσθούν οι παρακάτω εκδηλώσεις:
1) Το απόγευμα του Σαββάτου, ώρα 6.00, ο Μέγας Εσπερινός με Αρτοκλασία και Θ. Κήρυγμα. Στη συνέχεια θα προσφερθεί στους προσκυνητές η καθιερωμένη φιλοξενία – ευλογία του Αγίου.
2) Την Κυριώνυμη ημέρα της εορτής, Κυριακή το πρωί, ώρα 7.30 – 10.30, η πανηγυρική Θ. Λειτουργία με Θ. Κήρυγμα, Αρτοκλασία και Ύψωμα του αγίου.
Θα ακολουθήσουν παραδοσιακοί χοροί από τον χορευτικό όμιλο «ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ», με τη συμμετοχή ορχήστρας των αδελφών Λάκη.
3) Το απόγευμα της Κυριακής, ώρα 5.00, ο παρακλητικός κανών του Αγίου.


Ιστορικά Στοιχεία:
Με την ευκαιρία της πανήγυρης του ναού Αγίου Δημητρίου Διαλεκτού, παραθέτουμε και μερικά ιστορικά στοιχεία του ναού και της περιοχής.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου Διαλεκτού βρίσκεται 3.200 μ. νοτίως της πλατείας του Διαλεκτού, σύνορο με τα χωράφια του Βαλτινού και του Μικρού Κεφαλόβρυσου, ένα χιλιόμετρο δυτικά του Πηνειού ποταμού.
Εκεί παλαιότερα υπήρχε ο οικισμός της Καρακοφωλιάς, ο οποίος βρίσκονταν κοντά στο δάσος της Παναγίας Βαλτινού, αλλά στο πέρασμα των χρόνων διαλύθηκε.


Η σημερινή παράδοση αγνοεί τη χρονολογία διάλυσης του οικισμού, ούτε καν τον θυμάται. Παρέμεινε, όμως, το τοπωνύμιο Καρακοφωλιά και το πατριδωνύμιο Καρακοφωλίτης, το οποίο φέρουν σήμερα ορισμένες οικογένειες του χωριού Διαλεκτού.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Δέκα συμβουλές από τον Charles Bukowski για μια καλή ζωή



1. Μην συμβιβάζεστε
«Ήθελα όλο τον κόσμο ή τίποτα».
Δεν θα έπρεπε να συμβιβάζεστε με τίποτα λιγότερο από αυτό που απολύτως αξίζετε ή επιθυμείτε. Προσπαθήστε για το καλύτερο και μην δέχεστε τίποτα άλλο εκτός από αυτό που θα σας ικανοποιήσει πλήρως. Δεν έχει αξία να παρατήσετε τους στόχους σας απλά και μόνο για να συμβιβαστείτε για κάτι λιγότερο που θα σας αφήσει να εύχεστε για κάτι περισσότερο και να ζείτε μέσα στη θλίψη.
2. Αγαπήστε τον εαυτό σας
«Ποτέ δεν γνώρισα κανέναν άλλο άνδρα, ο οποίος θα προτιμούσα να είμαι. Και ακόμα και αν αυτό είναι μια αυταπάτη, είναι μια τυχερή αυταπάτη».
Κανείς δεν είναι τέλειος, αυτό είναι σίγουρο, αλλά δεν υπάρχει λόγος να τυραννάτε τον εαυτό σας για αυτό το λόγο. Σταματήστε να κριτικάρετε το κάθε τι στον εαυτό σας, κάθε τι που θα μπορούσατε να αλλάξετε και δείξτε στον εαυτό σας λίγη αγάπη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθείτε για αυτοβελτίωση, αλλά απλά γίνετε ο μεγαλύτερος θαυμαστής του εαυτού σας, ό,τι και αν συμβαίνει.
3. Ζήστε τη ζωή στο έπακρο
«Αυτό που είναι τρομερό, δεν είναι ο θάνατος αλλά οι ζωές που οι άνθρωποι ζουν ή δεν ζουν μέχρι να πεθάνουν» - «Μερικοί άνθρωποι δεν τρελαίνονται ποτέ. Πραγματικά τι απαίσιες ζωές θα πρέπει να ζουν».
Θέλετε να κάνετε ελεύθερη πτώση αλλά δεν το έχετε κάνει ποτέ; Κάντε το βήμα. Θέλετε να πάρετε πτυχίο στην ιστορία της τέχνης αλλά δεν ξέρετε σε τι θα σας χρησίμευε; Είναι καιρός να γραφτείτε. Έχετε μόνο μια ζωή, οπότε καλύτερα να τη ζήσετε στο έπακρο, τώρα αμέσως. Γιατί να περιμένετε για αργότερα;

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Σκίτσα διάσημων δυσλεκτικών




Ο καλλιτέχνης Vince Low κλήθηκε να δημιουργήσει σκίτσα από ακαθόριστες και συνεχόμενες γραμμές στυλό διάσημων προσώπων με δυσλεξία στα πλαίσια διαφημιστικής καμπάνιας στη Μαλαισία.
Αρχικά σχεδίασε τους  Pablo Picasso, Albert Einstein και John Lennon. Έπειτα όμως θέλοντας να ευαισθητοποιήσει περισσότερο κόσμο και να καθησυχάσει τους γονείς που έχουν παιδιά με δυσλεξία σχεδίασε περισσότερα πορτραίτα διάσημων με τη συγκεκριμένη μαθησιακή δυσκολία. Αξίζει να σημειωθεί πως και ο ίδιος είναι δυσλεκτικός.


Δείτε την παρακάτω συλλογή φωτογραφιών.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Το συμπλήρωμα του ψηφιδωτού της Αμφιπόλεως.



Με λίγη φαντασία και με τη βοήθεια του Photoshop επιχειρήσαμε την ψηφιακή αναδόμηση του καινού που υπάρχει στο ψηφιδωτό του τάφου της Αμφιπόλεως, και έτσι μπορούμε να δούμε την εικόνα όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτό που υπήρξε αρχικά.


Και να το αποτέλεσμα.

Απολιθώματα του παρελθόντος «Ο μύλος του Βαλτινού»



Ότι άντεξε στο χρόνο και ότι απόμεινε από τον άλλοτε γραφικό και όμορφο κυλινδρόμυλο του Βαλτινού, αντιστοιχεί με τις εναπομείναντες ζωντανές μνήμες των κατοίκων της περιοχής.
Ο μύλος του Βαλτινού είναι ένα κτίριο που με την παρουσία του, την χρήση του και τις ανάγκες των ανθρώπων στην εποχή του, έχει γράψει τη δική του ιστορία.
Βρίσκεται στην είσοδο του χωριού και αποτελεί σημείο αναφοράς για το Βαλτινό.
Ο παλιός άλλοτε γραφικός μύλος του Βαλτινού δεσπόζει τώρα ερειπωμένος στην είσοδο του χωριού σαν να μας καλωσορίζει όταν ερχόμαστε στο χωριό και σαν να μας αποχαιρετάει όταν φεύγουμε. 


Απολίθωμα μιας άλλης εποχής δίνει την τελευταία μάχη αντοχής με τον χρόνο.
Ο μύλος λειτούργησε για πρώτη φορά το 1950 υπό την διεύθυνση των: Αθανασίου Χρηστάκου, Περικλή Πόρναλη και Νικολάου Παρθένη. Την συντήρηση και την λειτουργία του μύλου είχε ο μηχανικός Δημήτρης Κωστόπουλος.
Το 1953 ο μύλος περνά στην ιδιοκτησία των αδερφών Χήτα (Ευάγγελος και Κωνσταντίνος) και των αδερφών Μακρή (Ιωάννης και Κων/νος), οι οποίοι τον αγόρασαν και είχαν την εκμετάλλευσή του.


Η λειτουργία του κάλυπτε τις ανάγκες των κατοίκων του Βαλτινού αλλά και των γύρω χωριών της ευρύτερης περιοχής.
Έρχονταν με κάρα, με άλογα, με μουλάρια, με γαϊδούρια. Έδεναν τα ζώα και περίμεναν τη σειρά τους ένας, ένας. Για «ξάι» κανονίζανε ανάλογα ή μια δραχμή το κιλό, για παράδειγμα, ή ένα ποσοστό στο αλεσμένο είδος.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Το «Φυσάει Κόντρα» συμπαρίσταται στους κατοίκους του Βαλτινού



Το «ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ» συμπαραστέκεται στον αγώνα των κατοίκων του Βαλτινού και στέκεται ενάντια στο ξεπούλημα της περιουσίας του χωριού τους από την ΕΑΣ Τρικάλων.
Στο Βαλτινό οι κάτοικοι δημιουργώντας ένα αυθόρμητο και μαζικό για τα δεδομένα του χωριού κίνημα διεκδίκησης, ξεσηκώθηκαν και διαμαρτύρονται ενάντια στο ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας του χωριού τους από την ΕΑΣ Τρικάλων και πιο συγκεκριμένα, στην απόφαση για την πώληση του «γαλατάδικου» και του οικοπέδου στο οποίο αυτό βρίσκεται, σε ιδιώτες, στο πλαίσιο της γενικότερης εκποίησης των αποκαλούμενων «μη παραγωγικών ακινήτων».
Η διοίκηση της ΕΑΣ Τρικάλων επιδιώκει να πουλήσει σε ιδιώτες το οικόπεδο και το κτίσμα του πρώην «γαλατάδικου» του χωριού, το οποίο έγινε με χρήματα των παραγωγών του χωριού και η χρήση του είχε παραχωρηθεί από την πρώην κοινότητα Βαλτινού στην Ένωση για τη συλλογή της ημερήσιας παραγωγής του γάλακτος, ενώ τα τελευταία χρόνια και μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται από τον Δήμο.
Η προχειρότητα του όλου εγχειρήματος αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι σύμφωνα με το τοπογραφικό διάγραμμα του προς πώληση οικοπέδου, αυτό περιλαμβάνει και τμήμα του δημόσιου δρόμου και του κατασκευασμένου εδώ και χρόνια Δημαρχείου!!!
Οι κάτοικοι του Βαλτινού αντιδρούν στην ενέργεια αυτή, καθώς θεωρούν ότι δεν θα πρέπει να χαθεί για την τοπική κοινωνία η υπεραξία ενός κεντρικού οικοπέδου - «φιλέτου», με μεγάλη ιστορική σημασία και συναισθηματική αξία για τους κατοίκους και επιδιώκουν την αποτροπή της εκποίησης του με την ταυτόχρονη αξιοποίησή του εκ μέρους του Δήμου , για την κάλυψη των αναγκών της τοπικής κοινωνίας.

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Πενιές του Βαλτινού


Στη μοίρα γράφω από μικρός λίγη χαρά να φέρει,
ώσπου έμαθα απ’ τη ζωή, πως γράμματα δεν ξέρει.

Ανάθεμα σε μοίρα μου ψέματα μου ΄χεις τάξει,
πάντα του χρόνου μου ΄λεγες, πως η ζωή θ' αλλάξει.

Κι εγώ που ζω σ’ ένα χωριό έμαθα ως Βαλτσινιώτης
 πως: «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».  

Ποτέ δε ξέρει ο άνθρωπος η μοίρα πως τα φέρνει...
Όλα ο θεός μας τα' δωσε και όλα αυτός τα παίρνει.


Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Το ιστορικό του κτιρίου των Ποινικών Φυλακών Τρικάλων

Της Μαρούλας Κλιάφα


Το ελληνικό Δημόσιο το 1895 ανήγειρε σε οικόπεδο του οθωμανικού τεμένους «Κουρσούμ τζαμί» τις ποινικές Φυλακές Τρικάλων, ενσωματώνοντας και ένα μέρος από το ευρισκόμενο εκεί τουρκικό χαμάμ.
Το αρχικό κτίριο των φυλακών διέθετε δέκα θαλάμους- πέντε στο ισόγειο και πέντε στον όροφο στον οποίο ανέβαινες με εσωτερική ξύλινη σκάλα- και ένα μικρό νοσοκομείο. Στο μεγάλο προαύλιο, το οποίο περιβαλλόταν από ψηλό μαντρότοιχο, υπήρχε ένα αποχωρητήριο και μια τουλούμπα.
Το 1902, επτά μόλις χρόνια από την ανέγερσή τους, οι Φυλακές, λόγω κάκιστης συμπεριφοράς των κρατουμένων, είχαν υποστεί μεγάλες φθορές με αποτέλεσμα ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Τοπάνης να τις χαρακτηρίσει « αι ελεεινότεραι και αθλιέστεραι φυλακαί του κράτους» και να υποσχεθεί την χορήγηση 20.000 δρχ. για να επισκευασθούν.
Η πλημμελής φρούρηση και η κακή οργάνωση των φυλακών είχαν ως αποτέλεσμα να βασιλεύει σε αυτές η ανομία. Λόγω μέθης, χαρτοπαιξίας και λαθρεμπορίου καπνού που, με την ανοχή των φυλάκων, διεξήγαγαν οι κρατούμενοι οι διενέξεις μεταξύ τους ήταν συχνές και κάποιες φορές αιματηρές. 


Η παντελής έλλειψη συντήρησης των φυλακών είχε ως αποτέλεσμα το 1918 οι θάλαμοι του επάνω ορόφου να ευρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Λόγω και των επανειλημμένων προσπαθειών απόδρασης των φυλακισμένων – άνοιγαν λαγούμια, ξήλωναν πατώματα και έσπαγαν με λοστούς την εσωτερική πόρτα- το κτίριο είχε υποστεί πολλές ζημιές. Το 1923 ο επιθεωρητής των φυλακών Γλυκοφρείδης συνέστησε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης την παροχή πιστώσεως 100.000 δρχ. για την επισκευή των φυλακών.

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Τα γαλατάδικα του Βαλτινού "Αφιέρωμα"


Με την ευκαιρία της διαμαρτυρίας των κατοίκων του Βαλτινού για τον πλειστηριασμό του ακινήτου (Γαλατάδικο), του Αγροτικού Συνεταιρισμού, κάνουμε ένα αφιέρωμα αναδρομής στο παρελθόν, με θέμα τα Γαλατάδικα του Βαλτινού.

 Στο Βαλτινό παλαιότερα οι άνθρωποι ασχολούνταν συνήθως με τα χωράφια και τα κτήματά τους, αλλά παράλληλα διατηρούσαν και αρκετά ζώα, πρόβατα, αγελάδες, γίδια κ.α.
Δεν υπήρχε οικογένεια που να μην είχε λίγα ζώα κοντά στο σπίτι για να έχει το γάλα, το τυρί, το κρέας και γενικά για να καλύπτει τις καθημερινές ανάγκες της διατροφής του σπιτιού. Έτσι λοιπόν στον στάβλο ή στον αχυρώνα του σπιτιού έτρεφαν τα οικόσιτα ζώα τους, και εκτός από το κρέας εξασφάλιζαν και το γάλα τους.

Το άρμεγμα
Άρμεγαν στους στάβλους τους τα ζώα, μάζευαν το γάλα σε κουβάδες ή καρδάρια και το χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες της οικογένειας. Αυτό που περίσσευε το πήγαιναν στο γαλατά.
Το άρμεγμα είναι μια διαδικασία που γίνονταν καθημερινά πρωί και απόγευμα.
Έπλεναν πρώτα με νερό τα μαστάρια των ζώων και μετά άρμεγαν με τα χέρια τους το γάλα.

Το στράγγισμα του γάλακτος

Τα καρδάρια είναι στρογγυλά μεταλλικά δοχεία με χερούλια, όπου μάζευαν εκεί το γάλα και στη συνέχεια το αδειάζανε στα γκιούμια, στραγγίζοντάς το συγχρόνως με την τσαντίλα, ή τη σίτα ώστε να καθαρίζεται από κάθε τρίχα ή άλλο ξένο σώμα.

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Διαμαρτυρία των κατοίκων Βαλτινού για τον πλειστηριασμό του Γαλατάδικου




Θύμα πέφτει και το γαλατάδικο του Βαλτινού, ενόψει των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Τρικάλων, η οποία βρίσκεται στη δίνη οικονομικών χρεών.
Μέσα σε αυτό το τοπίο, με πρωτοβουλία του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού, σήμερα, Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014, οι κάτοικοι του Βαλτινού αντέδρασαν και εξέφρασαν την έντονη διαμαρτυρία τους, για την απόφαση να τεθεί σε πλειστηριασμό το οικόπεδο και το κτίριο (πρώην γαλατάδικο) που βρίσκεται στο κέντρο του Βαλτινού.



Το συγκεκριμένο ακίνητο έγινε σε οικόπεδο της κοινότητας με χρήματα των παραγωγών του χωριού, πριν μισό αιώνα, για τις ανάγκες του τοπικού Αγροτικού Συνεταιρισμού, και το οποίο είχε διατεθεί στην Ένωση για τη συλλογή της ημερήσιας παραγωγής του γάλακτος. Ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνταν από τον Δήμο και είχε παραχωρηθεί στον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Βαλτινού, με επίσημο παραχωρητήριο για την στέγασή του μέχρι το 2017.
Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν ενάντια σ' αυτή την ανάλγητη πρακτική της κατάσχεσης κοινωνικών περιουσιακών στοιχείων και επιδιώκουν την αξιοποίηση του συγκεκριμένου ακινήτου για την κάλυψη των αναγκών της τοπικής κοινωνίας.
Στην διαμαρτυρία βρέθηκαν και συμπαραστάθηκαν και στελέχη του «Φυσάει Κόντρα» με επικεφαλής τον Δημήτρη Παπαθανασίου.





Το βίντεο είναι από το trikalaola.gr



Το βίντεο είναι από τοtrikalanews.gr

επικοινωνιστε μαζι μας