«Άσπρος πονηρόγατος» Του Δημήτρη Τσιγάρα

 

Άσπρος πονηρόγατος μες στη νύχτα βγαίνει,

ποντικάκια, αλλοίμονο! τι μας περιμένει…

Βρε τον πονηρόγατο πως τα «μαγειρεύει»

και με τρόπο έξυπνο κόσμο σαγηνεύει.

 

Έβαλε τα ρούχα του, φόρεσε γραβάτα

και γυρεύει θύματα, η πονηρή η γάτα.

Βρε τον πονηρόγατο πως τα καταφέρνει;

αφελείς και έξυπνους απ’ τη μύτη σέρνει.

 

Δεν χρειάστηκε στρατό, ούτε απαγορεύσεις,

τον σκοπό του πέτυχε με υπαγορεύσεις.

Ο γιαλός ήταν στραβός, τ’ άρμενο ήταν ίσιο,

η φάκα του αόρατη και το τυρί περίσσιο.

 

Κοίτα πως κατάντησε τώρα η Κοινωνία,

σ’ έναν γάτο έδωσε της ζωής τα ινία,

στο κυνήγι των σκιών το νόημα γυρεύει,

τα ποντίκια είλωτες κι ο γάτος αφεντεύει.

Όταν παραδινόμαστε άνευ όρων στην ευημερία μας, τότε γινόμαστε θύματα της ευημερίας μας.

Η έξυπνη εξουσία (ο Άσπρος πονηρόγατος), αναγκάζει τρυφερά την ψυχή αντί να την πειθαρχεί και να την υποτάσσει με εξαναγκασμούς ή απαγορεύσεις.

Η έξυπνη εξουσία δεν μας επιβάλει τη σιωπή, αντιθέτως μας προτρέπει διαρκώς να ανακοινώνουμε, να μοιραζόμαστε, να μετέχουμε, να εκφράζουμε τη γνώμη μας, τις ανάγκες μας, τις επιθυμίες μας και τις προτιμήσεις μας. Κι όλα αυτά μέσω των κινητών και της ψηφιακής τεχνολογίας.

Αυτή η καλοσυνάτη, τρόπον τινά, εξουσία είναι ισχυρότερη τελικά από την κατασταλτική εξουσία και διαφεύγει εντελώς της προσοχής μας.

Η κρίση της ελευθερίας κατά τη σύγχρονη εποχή συνίσταται στο ότι έχουμε να κάνουμε με μια τεχνολογία εξουσίας και όχι μια τεχνολογία χρήσης και καλυτέρευσης της ζωής.

Είναι μια τεχνολογία εξουσίας που δεν αναιρεί, ούτε καταστέλλει την ελευθερία, αλλά πολύ απλά την εκμεταλλεύεται.

Η ελεύθερη εκλογή ακυρώνεται για χάρη της ελεύθερης επιλογής ανάμεσα σε διάφορες προσφορές προϊόντων και υπηρεσιών.

Είμαστε στην εποχή του γενναίου ψηφιακού κόσμου.

Αυτός ο γενναίος ψηφιακός κόσμος, είναι ο σύγχρονος τεχνολογικός διαφωτισμός ή ανοίγει την πόρτα του μεσαίωνα και της δυστοπίας;

ΔΕΝΤΡΟΣΤΟΙΧΙΑ

 

Δέντρα σε πυκνοφυτεμένη παράταξη. Ένα έντονο χάδι του βλέμματος, μια αναδυόμενη ανάμνηση, ένας φιλικός χαιρετισμός. Τα φθάνω και τα προσπερνώ μέσα σ’ ένα θρόισμα κατανόησης, μέσα σε μια ανταπόκριση νοερής συμπόρευσης. Όμως αυτό που με πληγώνει σήμερα δεν είναι το αιχμηρό κίτρινο που τα κατέλαβε. Είναι οι κάτωθεν και οι γύρωθεν άδειοι δρόμοι και η καρτερική ακινησία τους που δείχνουν ότι δεν θέλουν να με οδηγήσουν πουθενά.

Του Ηλία Κεφάλα

Η ομίχλη του Γενάρη

 

Μ’ ένα απόκοσμο σκηνικό ήρθαν αντιμέτωποι οι κάτοικοι του Βαλτινού, αλλά και όλου του νομού Τρικάλων, το βράδυ της Πέμπτης 10-1-2025, καθώς πυκνή ομίχλη σκέπασε τα πάντα, περιορίζοντας αρκετά την ορατότητα.

Η Ομίχλη είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει στην ατμόσφαιρα, πολύ κοντά στην επιφάνεια του εδάφους, που αποτελείται από πολύ μικρά υδροσταγονίδια προερχόμενα από την συμπύκνωση των υδρατμών της ατμόσφαιρας.

Πέραν όμως του φυσικού φαινομένου, η ομίχλη δημιουργεί τον δικό της κόσμο, τις δικές της θολωμένες εικόνες και βέβαια λαμπρό πεδίο δράσης για εικαστικές δημιουργίες!

Έτσι καθώς απλώθηκε και πάνω από το Βαλτινό, δημιούργησε απόκοσμες εικόνες που θύμιζαν σκηνικό από κινηματογραφική ταινία. Κάποιες απ’ αυτές τις εικόνες κατέγραψε με το φακό της η Χριστίνα – Μαρία Βότσιου και μας δίνει την ευκαιρία να τις απολαύσουμε.

Και μια ωραία φωτογραφία του Χρήστου Νταούλα από την κεντρική γέφυρα της πόλης των Τρικάλων.