Τη χαρά και την ομορφιά της παραδοσιακής ψαλτικής έχουν την
ευκαιρία να συναισθάνονται και να απολαμβάνουν κάθε φορά οι εκκλησιαζόμενοι, κατά
τις διάφορες λειτουργίες, που τελούνται στους ιερούς ναούς του Βαλτινού, από
τους ψάλτες που κάθονται επί του αναλογίου.
Οι ψάλτες, μαζί με τον ιερέα, σηκώνουν όλο το βάρος της
λειτουργίας και είναι αυτοί που δημιουργούν την ευχάριστη και αρμονική συνήχηση
της εκκλησιαστικής υμνωδίας.
Είναι αυτοί που αφιερώνουν στην ψαλτική ένα μέρος από τη ζωής
τους, για να υπηρετήσουν τα τελετουργικά καθήκοντά τους.
Ο Κώστας Καλυβιώτης και ο Νίκος Σταμούλης, είναι οι νέοι που αγάπησαν και λάτρεψαν την ψαλτική και τώρα
παίρνουν την σκυτάλη σιγά - σιγά να την υπηρετήσουν.
Βέβαια, μέσα στα στοιχειώδη προσόντα ενός ψάλτη είναι η
μουσική αντίληψη και η καλλιφωνία, τα οποία αν δεν υπάρχουν, πλούσια από την
αρχή, μπορεί με τη σπουδή, την επίμονη μελέτη, καθώς και με τα κατάλληλα
ακούσματα, να καλλιεργηθούν και να αναπτυχθούν.
Και έτσι, αν ο ίδιος ο ψάλτης κατανοεί αυτά που ψάλλει και
ακόμη περισσότερο τα νιώθει, τότε τα ιερά κείμενα ζωντανεύουν μέσω της φωνής
του και δημιουργείται έτσι ένα ευχάριστο και κατανυκτικό κλίμα.
Ιδιαίτερα δε όταν αυτή είναι η ιερή μουσική, που «ετάχθη υπό
θεών τε και νόμων δια την επανόρθωσιν της ψυχής».
