Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Ο Άγιος Βασίλης


Ο Άγιος Βασίλης είναι ο αγαπημένος άγιος των παιδιών. Το διαχρονικό ερώτημα για την ύπαρξή του δεν αφορά μόνο την προσφορά των δώρων αλλά και τη σχέση του κοκκινοφορεμένου με την άσπρη γενειάδα παππού, με την ελληνική χριστιανική παράδοση. Ποια είναι λοιπόν η ιστορία του ή η ιστορία τους;  
Ο ορθόδοξος Άγιος Βασίλης ούτε με δώρα έχει σχέση, ούτε με χιόνια και έλκηθρα. Αντίθετα, αυτά που κρατάει στα χέρια του είναι «χαρτί και καλαμάρι» και βέβαια καθόλου χρήματα. Πατρίδα του θεωρείται η βιβλική Καισάρεια της Καππαδοκίας, το σημερινό Kayseri της Τουρκίας. Η περιοχή μνημονεύεται για πρώτη φορά από τον Ηρόδοτο και αποτέλεσε πεδίο διαμάχης για πολλούς λαούς, εξαιτίας των πλουσίων κοιτασμάτων της σε χρυσό, ασήμι και χαλκό. Τον 4ο μ.Χ. αιώνα αποτέλεσε το κέντρο του μοναστικού βίου που άνθησε στις βραχώδεις σπηλιές της περιοχής. Η Καισάρεια ήταν επίσης η «πατρίδα» ενός, μετέπειτα πολύ γνωστού και πικάντικου εδέσματος, του παστουρμά.


Ο ελληνικός, λοιπόν, Άγιος Βασίλης, όπως αναφέρει ο καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Μηνάς Αλεξιαδής, είναι «κάτι ανάμεσα στον Μέγα Βασίλειο της Καισαρείας, έναν από τους τρεις ιεράρχες και σε ένα πρόσωπο-σύμβολο του Ελληνισμού, που έφευγε από τα βάθη της Ασίας και έφτανε παντού: από τον Πόντο μέχρι την Πελοπόννησο και από την Μακεδονία μέχρι τον Κύπρο. Ο δικός μας Άγιος Βασίλης είναι πεζοπόρος, κρατά στα χέρια του ένα ραβδί, συζητά με όλους τους ανθρώπους στο δρόμο και εύχεται καλοτυχία και καλή χρονιά στον κόσμο. Δεν έχει σάκο, ούτε κοφίνι. Δε φέρνει δώρα, αλλά την καλοχρονιά… Η 1η Ιανουαρίου ήταν η μέρα θανάτου του Μεγάλου Βασιλείου και έτσι η ελληνική παράδοση θεώρησε ότι ο Άγιος Βασίλης είναι εκείνος που φέρνει καλοτυχία και ευλογεί τη χρονιά…».


Ο ελληνικός λοιπόν Άγιος Βασίλης ακολουθεί τα χριστιανικά πρότυπα και ιδεώδη. Ψιλόλιγνος, ασκητής, πεζοπόρος χωρίς ιδιαίτερες προσωπικές ανάγκες γυρνάει όλο τον κόσμο (προσοχή: εκεί που θεωρείται ότι υπάρχει ελληνοχριστιανικό στοιχείο!) και μοιράζει ευχές. Οι υπόλοιποι δεν έχουν ανάγκη από καλοτυχία. Παρουσιάζεται έτσι ως ένα ακόμα σύμβολο της ορθόδοξης εκκλησίας για να συντηρήσει τη διαχρονικότητα και τη συνέχεια του ελληνικού στοιχείου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στην περιοχή της πάλαι ποτέ βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ο Άγιος Βασίλης αποτελεί ουσιαστικά σύμβολο της λιτότητας και της ασκητικής ζωής. Δίνοντας μόνο την ευχή του αποτρέπει κάθε επιθυμία ή και απαίτηση των πιστών προς την απόκτηση του ευζείν.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού



Την ευκαιρία να ανταλλάξουν ευχές, να χορέψουν και να διασκεδάσουν είχαν όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού, στην κεντρική πλατεία του χωριού, την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων 26 Δεκεμβρίου 2016.  
Την χριστουγεννιάτικη εκδήλωση κατέγραψε ο φακός του Νίκου Σαλέπη, trikalaola.gr σε δύο βίντεο τα οποία κοινοποιούμε.



Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Πρίνους (Τόσκεσι)



Μέσα σε ένα κλίμα συγκινησιακής φόρτισης, όπου κυριαρχούσε το συναίσθημα της υπερηφάνειας των κατοίκων του Πρίνους, παρουσιάστηκε το πρωί της Δευτέρας 26 Δεκεμβρίου 2016, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της ενορίας Αγίων Πάντων, το νεοκδοθέν βιβλίο με τον τίτλο: «Τόσκεσι – Πρίνος» (Ο τόπος και η ιστορία του - Γενεαλογικά δέντρα - Φωτογραφικό υλικό).
Την παρουσίαση του βιβλίου διοργάνωσε ο Εξωραϊστικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Πρίνου, ο οποίος έκανε και την έκδοση.
Την συγγραφή και επιμέλεια του βιβλίου είχε ο Νικόλαος Γεωρ. Αθανασάκης (Πρόεδρος του Ε.Ε. Συλλόγου Πρίνου).



Την εκδήλωση προλόγισαν: ο ιερέας Δημήτριος Αγγελάκης, ο χοροδιδάσκαλος Θεόδωρος Καλογράνας και ο Γραφίστας, Δημήτρης Τσιγάρας, ο οποίος σχεδίασε και στοιχειοθέτησε το βιβλίο.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε από τον συγγραφέα του βιβλίου Νικόλαο Γεωρ. Αθανασάκη, ο οποίος περιέγραψε και ανέλυσε λεπτομερειακά, στους παρευρισκόμενους, τη δομή του βιβλίου, με την βοήθεια της Χρυσοβαλάντους Καλογράνα, στην ανάγνωση κειμένων και την χρήση διαφανειών.


Πρόκειται για ένα βιβλίο ανεκτίμητης κληρονομιάς, μια κιβωτός γνώσεων που μέσα στις 740 σελίδες, διαστάσεων 21cm X 29cm, διαφυλάττεται: η ιστορική κληρονομιά, η λαογραφική παράδοση και η ανθρωπογεωγραφία του χωριού Πρίνους.
Ύστερα από μια ενδελεχή έρευνα πέντε ετών, συλλέχθηκε, ταξινομήθηκε και στοιχειοθετήθηκε όλο το υλικό που αφορά την καταγραφή της πατρογονικής μνήμης του χωριού και έμελε να αποτελέσει για το τέλος του 2016 και την αρχή του 2017, το καλύτερο δώρο για όλους τους κατοίκους του Πρίνους.
Στην αρχή του βιβλίου γίνεται μια ιστορική αναφορά στο χωροταξικό- οικιστικό περιβάλλον και τα ιστορικά και δημογραφικά στοιχεία.

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

"ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ" Διήγημα

Του Ηλία Κεφάλα

Θυμᾶμαι ἐκεῖνα τὰ Χριστούγεννα τοῦ 1958 γιὰ τρία πράγματα, ποὺ ἔμειναν ἀνεξίτηλα στὴ μνήμη μου. Τὸ ἕνα ἦταν ἡ μακρὰ ἀπουσία τοῦ πατέρα μου καὶ ἡ ἀγωνία μου γιὰ τὸ ἄν θὰ ἐπέστρεφε ἐγκαίρως, ὥστε νὰ γιορτάσουμε τὰ Χριστούγεννα μαζί. 
Τρεῖς μέρες πρὶν τὰ Χριστούγεννα καί, ἐνῶ ὁ καιρὸς ἦταν μέχρι τότε πολὺ καλός, χάλασε ξαφνικὰ καὶ ἄρχισε νὰ χιονίζει. Ἔπεφτε ἕνα χιόνι πυκνό, ποὺ μᾶς ἔκλεισε μέσα καὶ ἀνέβασε τὴν ἀγωνία μου στὰ ὕψη. 
Τὸ πολὺ χιόνι, ἦταν τὸ δεύτερο πράγμα, ποὺ ἔκανε ἀξέχαστα ἐκεῖνα τὰ Χριστούγεννα. Χιόνι καὶ ἀγωνία μαζί. Τὴν ἄλλη μέρα ἔβλεπα τοὺς γέρους νὰ βγαίνουν στοὺς δρόμους καὶ νὰ μετροῦν τὸ χιόνι. «Ἕνα καὶ δέκα», ἄκουσα μία φωνὴ μέσα στὴν ἄσπρη πάχνη καὶ δὲν μποροῦσα πιὰ νὰ κρατήσω τὰ κλάματα. 
Μία ἡμέρα πρὶν τὰ Χριστούγεννα τὸ χιόνι εἶχε σταματήσει νὰ πέφτει καὶ ἔλαμπε ἕνας ἥλιος ἐκτυφλωτικός. Μὲ τὸν ἥλιο ἦρθε καὶ ἡ χαρμόσυνη ἀγγελία τῆς ἄφιξης τοῦ πατέρα μου στὴν πόλη. Ἐνῶ οἱ ἄλλοι, ποὺ ἦταν μαζί του, εἶχαν ἔλθει στὸ χωριό, ἐκεῖνος εἶχε παραμείνει στὴν πόλη γιὰ διάφορα ψώνια.
Τί ἦταν νὰ τὸ ἀκούσω; Ἄρχισα νὰ χοροπηδάω σὰν τρελὸς καὶ βγῆκα ἔξω ἀπὸ τὸ χωριὸ νὰ τὸν περιμένω. 
Περίμενα, περίμενα μέχρι ποὺ ἦλθε τὸ μεσημεριανὸ λεωφορεῖο καὶ κατέβηκε ἕνας σωρὸς κόσμου. Ὁ πατέρας μου βγῆκε τελευταῖος, φορτωμένος πολλὰ πράγματα. Ἀπὸ τὴ συγκίνησή μου δὲν μποροῦσα νὰ τὸν πλησιάσω. Ἀπὸ τὴ σαστιμάρα μου μὲ ἔβγαλε ὁ πατέρας μου, φωνάζοντας, «ἔλα παιδί μου, βοήθησέ με.» 
«Εἶναι πολλά πράγματα, πῶς θὰ τὰ πάρουμε;» ρώτησα παγωμένος. 
«Βλέπεις;» μοῦ ἔνευσε, δείχνοντας τὴν μάνα μου, ποὺ ἐρχόταν κι ἐκείνη, σέρνοντας ἕνα χειράμαξο.
Τὸ ἀπόγευμα γεμάτος ἀπὸ αἰσθήματα ἱκανοποίησης ἔτρεχα σὰν τρελὸς πίσω ἀπὸ τὸν πατέρα μου, προσπαθώντας νὰ τὸν βοηθήσω νὰ τελειώσουμε τὶς δουλειές μας. Μέσα στὴ μεγάλη μου χαρά, ἄκουσα τοὺς μεγαλύτερους νὰ συζητοῦν γιὰ ἕνα σημαδιακὸ γεγονός, ποὺ ὑπογράμμιζε τὰ διαφορετικὰ αὐτὰ Χριστούγεννα. Ἠταν τὸ τρίτο πράγμα, ποὺ ἔκανε αὐτὰ τὰ Χριστούγεννα μοναδικὰ κι ἐγὼ μέσα στὶς σκασίλες μου δὲν τὸ εἶχα προσέξει. Εἶχαν ἀνθίσει τὰ δέντρα! 
Τὴν ἄλλη μέρα, ἀνήμερα Χριστούγεννα, ἀνακουφισμένος, δὲν χόρταινα νὰ βλέπω τὴν παράξενη ἀνθοφορία τῶν δέντρων. Τὰ καημένα εἶχαν ξεγελαστεῖ ἀπὸ τὸν καιρό, καὶ ἦταν ἕτοιμα νὰ καρπίσουν πάλι. Βρῆκα ἕνα μακρὺ καλάμι καὶ ἄρχισα νὰ ξεχιονίζω τὰ κλαδιὰ τῆς κορομηλιᾶς. Τὸ δέντρο ἔμεινε πάλι κάτασπρο, ἀλλὰ πλέον μόνο μὲ τὰ λουλούδια του. Ἔβγαζε ἕνα φῶς κατευναστικό, ποὺ μὲ φώτιζε καὶ μὲ φωτίζει ἀκόμα τόσα χρόνια, τώρα, μακριά.



Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Η ευχετήρια κάρτα των Χριστουγέννων του παιδικού σταθμού «ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ» Βαλτινού


Από τα παιδιά και το προσωπικό του παιδικού σταθμού «Αερόστατο» του Βαλτινού, λάβαμε και χαρήκαμε πολύ, την χειροποίητη χριστουγεννιάτικη κάρτα τους, συνοδευόμενη με τις ευχές τους, για καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά, με υγεία, ευτυχία και χαρά!
Ευχαριστούμε πολύ και αντευχόμαστε, χαρούμενες γιορτές, καλή χρονιά, με υγεία πρόοδο και αισιοδοξία!

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο σε καρτ ποστάλ


Το χριστουγεννιάτικο δέντρο απoτελεί σήμερα ένα διεθνές χριστουγεννιάτικο έθιμο.
Ο στολισμός του δένδρου είναι καθαρά συμβολικός της ευτυχίας των ανθρώπων και της φύσεως με τη Γέννηση του Θεανθρώπου. Σύμφωνα με ερευνητές του αντικειμένου, το πρώτο στολισμένο δένδρο εμφανίστηκε στη Γερμανία το 1539 και τα πρώτα στολίδια ήταν συσκευασμένα φαγητά ή είδη ρουχισμού ή άλλα χρήσιμα είδη, που στο πέρασμα των χρόνων και με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου εξελίχθηκαν μόνο σε διακοσμητικά αντικείμενα.
Στην Ελλάδα το έθιμο αυτό του έλατου ως χριστουγεννιάτικη διακόσμηση ήρθε για πρώτη φορά με τον Βαυαρό Βασιλιά Όθωνα το 1833, που σημαίνει ότι είχε ήδη καθιερωθεί ως έθιμο στους βασιλικούς οίκους της Βόρειας Ευρώπης. Αρχικά στολίστηκε στα ανάκτορα του Ναυπλίου και εν συνεχεία στην Αθήνα, όπου οι κάτοικοι έκαναν ουρές για να το θαυμάσουν.


Τα χριστουγεννιάτικα δένδρα μπορεί να είναι είτε φυσικά, κυρίως έλατα, είτε τεχνητά των οποίων η παραγωγή είναι σημαντική. Οι δε βιοτεχνίες παραγωγής χριστουγεννιάτικων στολιδιών έχουν δημιουργήσει, από παλιά μέχρι σήμερα, μια μεγάλη γκάμα καρτ ποστάλς με θέμα το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μερικές εκ των οποίων παρουσιάζουμε εδώ.


Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

«Λευκό» Ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα


της Γεωργίας Κολοβελώνη


Ήταν γύρω στα δώδεκα, όταν την είδα πρώτη φορά να το κάνει. Παραμονή Χριστουγέννων, είχαμε όλοι μαζευτεί στο σπίτι της γιαγιάς. Οι μεγάλοι απορροφημένοι στις συζητήσεις τους. Τα παιδιά εξουθενωμένα από το παιχνίδι στο χιόνι. Πρώτα άκουσα το τρίξιμο. Η σκάλα έτριζε στο έβδομο σκαλοπάτι καθώς κατέβαινες –πάντα στο έβδομο εκείνο σκαλοπάτι- κι ήταν αυτός ένας ωραίος λόγος να την ανεβοκατεβαίνω συχνά, εφευρίσκοντας πιθανές και απίθανες δικαιολογίες για να πηγαίνω στο πάνω πάτωμα. Μου άρεσε να ακούω αυτό το τρίξιμο. Φανταζόμουν ένα αλλόκοτο πλάσμα να κατοικεί μέσα στο παλιό φθαρμένο ξύλο και να διαμαρτύρεται, όταν τα ατίθασα πόδια μου πατούσαν το κεφάλι του.
Σήκωσα τα μάτια και την είδα. Ήταν ολόκληρη τυλιγμένη στο λευκό σεντόνι. Μονάχα το κεφάλι της ήταν ακάλυπτο. Το βλέμμα της στο κενό. Κοιτούσε πέρα από τον κόσμο τον δικό μας. Κατέβαινε αργά, λες και ήθελε να παρατείνει τον χρόνο της αιώρησής της –γιατί έτσι μου φαινόταν, πως αιωρείται, καθώς τα πόδια της έμοιαζαν να μην αγγίζουν το ξύλο, αλλά ένα φανταστικό σκοινί λίγο μόλις πάνω από κάθε σκαλοπάτι. Στράφηκαν οι μεγάλοι και την κοίταξαν. Σσσς, μην της μιλάτε, πρόλαβε και είπε η γιαγιά. Σώπασαν όλοι. Έξω σχεδόν άκουγες το χιόνι να πέφτει. Έφερε ένα γύρο το δωμάτιο, αποφεύγοντας με θαυμαστή επιδεξιότητα καναπέδες, καρέκλες, απλωμένα πόδια στο πάτωμα, ύστερα έστρεψε αργά το σώμα της, κατευθύνθηκε προς τη σκάλα και άρχισε να ανεβαίνει. Το βλέμμα μου την ακολούθησε, μαγνητισμένο από το λευκό που έσερνε πίσω της. Γύρισαν οι μεγάλοι στις κουβέντες τους. Κι εκείνη στο μέλλον της, απ’ όπου είχε για λίγο δραπετεύσει.



Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Η σχολή χορού ΤΕΡΨΙΣ στον Μύλο των Ξωτικών



Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2006, το απόγευμα στη σκηνή του Μύλου των Ξωτικών, η εκδήλωση της Ακαδημίας Χορού «Τέρψις», η οποία έκανε τη δυναμική της παρουσία με το εξαίσιο χορευτικό της πρόγραμμα.
Μέσα σε μια χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, εμφορούμενη από την αίσθηση του παραμυθιού, οι χορευτές μάγεψαν το κοινό, παρασέρνοντάς το στο λίκνισμα των ρυθμών LATIN, RUMPA, SALSA, ZUMBA, ORIENTAL κ.α.
Ευρηματικές οι χορογραφίες, εντυπωσιακές οι στολές, άψογες οι αποδόσεις των χορευτικών τμημάτων, που δίκαια απέσπασαν τα θερμά χειροκροτήματα του κόσμου.

Λαϊκοδημοτική βραδιά την παραμονή των Χριστουγέννων στο Βαλτινό




Το Καφέ «FUEGO», στο Βαλτινό, υπό την διεύθυνση του κ. Ανδρέα Μπάλτου, διοργανώνει την παραμονή των Χριστουγέννων, το Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016 μουσικοχορευτική λαϊκοδημοτική βραδιά με ζωντανή μουσική ορχήστρα.
Το εορταστικό Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα θα ξεκινήσει στις 9.30 μ.μ. και θα περιλαμβάνει δημοτική και λαϊκή μουσική ορχήστρα, διαθέσιμη πίστα για χορό, ενώ η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Ζεστές εικόνες του χωριού


Τι πιο ζεστός, τι πιο φιλικός, τι πιο κοινωνικός και ανθρώπινος χώρος, από το πάλαι ποτέ, μπακάλικο-καφενείο του χωριού;
Τότε που είχε ο θεός για όλους…
Τότε που, ο φιλόξενος χώρος, με την ξυλόσομπα να καίει μέσα στον χειμώνα και να προσφέρει τη θέρμη της, τράβαγε σαν μαγνήτης τους θαμώνες και κάθονταν γύρω γύρω με το καφεδάκι, το κονιάκ, το τσιπουράκι και ξεχνιόντουσαν καθώς η κουβεντούλα τους, πότε με σοβαρότητα, πότε χιούμορ, πότε με αγωνία, πότε με αισιοδοξία, αναπτέρωνε τις ελπίδες και τα όνειρά τους.
Απλή, φτωχική, αλλά μάλλον ομορφότερη ζωή!
Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στο χωριό Λουζέστι (σήμερα Ελάφι) Καλαμπάκας το 1947. Φωτογράφος John Phillips για το περιοδικό Life.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

«Να ζωγραφίζω ουρανούς με κιμωλίες»



Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση των τραγουδιών του δίσκου CD «Να ζωγραφίζω ουρανούς με κιμωλίες» του Τρικαλινού στιχουργού Ηλία Παπαδημητρίου και του μουσικοσυνθέτη Γιώργου Γκαβογιάννη, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων, την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016.
Τα τραγούδια ερμήνευσαν οι τραγουδιστές: Ηλίας Κλωναρίδης, Λάμπρος Καρελάς, Στάθης Αγγελόπουλος, Δήμητρα Καλλιάρα, Κική Γιαμπούρα, Θανάσης Σαρακιώτης, Παύλος Καρποδίνης, Τζίνα Καλομοίρη, Θανάσης Παπαβασιλείου, Εύη Πλέσσα, Έλενα Μιχαήλ, και Ρόζα Πατεράκη.
Στο πρώτο μέρος της βραδιάς ακούστηκαν τραγούδια του CD  και στο δεύτερο μέρος μια αγκαλιά τραγούδια  που επέλεξαν όλοι οι τραγουδιστές.


Την διοργάνωση της βραδιάς επιμελήθηκε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού.
Η Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού κα. Ζαφείρα Βογιατζή – Βερβέρα, πλαισιωμένη από τα μέλη του Δ.Σ. κα. Μαρία Καλαμπάκα, και κ. Παναγιώτη Τσιγάρα, προλόγισε την εκδήλωση, με όμορφο και ποιητικό ύφος, λέγοντας τα εξής:
«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας
Ευχαριστούμε που δεχθήκατε την αποψινή μας πρόσκληση – πρόκληση για ένα μαγευτικό ταξίδι. Ένα ταξίδι μέσα από τους δρόμους της μουσικής και της ερμηνείας.
Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε να ετοιμάζεται όταν αντάμωσαν ο Ηλίας με τον Γιώργο. Ο Ηλίας με το μολυβάκι του αποτυπώνει αυτά που του δίνουν τα ερεθίσματα να γράφει μέσα από πραγματικότητα και φαντασία. Από την άλλη ο Γιώργος γρατζουνώντας την κιθάρα του, όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος, εκφράζει μέσα από τις νότες τη μελωδική του ευαισθησία, τη μουσική του πρόταση για να νικήσουμε το χρόνο και τη φθορά.
Η συνεργασία λοιπόν ξεκίνησε. Οι στίχοι του Ηλία ευτύχισαν μέσα στη μελωδική τρυφερότητα του Γιώργου και τα τραγούδια έπεσαν σε εξαιρετικούς ερμηνευτές. Ερμηνευτές που απασχολούν το κοινό μόνο με τη δουλειά τους και όχι με το lifestyle. Ερμηνευτές με αξιοπρέπεια, αυθεντικούς μελωδούς που δημιουργούν αξίες μέσα στο χρόνο. Σε μια περίοδο λοιπόν στειρότητας, διασκευών και άλλων εύκολων λύσεων για τη μουσική παραγωγή, ο Ηλίας Παπαδημητρίου και ο Γιώργος Γκαβογιάννης συνεργάστηκαν και μας δίνουν απόψε δεκαπέντε τραγούδια, δεκαπέντε μουσικές αναλαμπές, δεκαπέντε αιτίες για να ατενίσουμε με αισιοδοξία το μέλλον της μουσικής δημιουργίας. Τα δεκαπέντε αυτά τραγούδια είναι σαν τα φεγγαρόφωτα στη σκοτεινή νύχτα της ζωής, είναι μελωδίες που ξεπλένουν τη σκόνη της καθημερινότητας και σε ταξιδεύουν.
Ας μη ξεχνάμε ότι η μουσική είναι η πιο δυνατή μορφή μαγείας και αυτή τη μαγεία την έχουμε ανάγκη κάθε στιγμή.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αυτό το ταξίδι χρωματίζοντας δειλινά, ζωγραφίζοντας ουρανούς με κιμωλίες και ματωμένα φεγγάρια με πινελιές έρωτα.
Έχοντας αυτονόητα δεδομένα για ένα ψέμα που δεν έγινε αλήθεια, για μια αχαριστία που πλήγωσε μέσα σε μια περιπλανώμενη ζωή, όπου με μια αρχόντισσα παρέα θα περπατήσουμε τα μονοπάτια της βροχής.  Και χορεύοντας με ανάποδη στροφή, κι ένα τσιγάρο αναμμένο, θα μας βρει γενναίους ο πιο μεγάλος στεναγμός, σε ένα δρόμο γεμάτο φώτα και με δήθεν παραστάσεις, παρακαλώντας να μη ξημερώσει. Κι εκεί μέσα στη νύχτα να ψιθυρίζουμε στον άλλον «τώρα που φεύγω, κρύψου μέσα μου μέχρι να βρούμε την δική μας Ιθάκη» έχοντας σαν καράβι τα τραγούδια του Ηλία και του Γιώργου. Του Γιώργου Γκαβογιάννη και του Ηλία Παπαδημητρίου.
Σας ευχαριστούμε που κάνετε αυτό το ταξίδι μαζί μας και είμαστε σίγουροι ότι δεν θα το μετανιώσετε ούτε για μια στιγμή».


Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Λεύκωμα «Αφοί Λαμπρόπουλοι» Προτεραιότητα έχει ο πελάτης...

Της Μαργαρίτας Πουρνάρα


Νομίζω ότι είναι από τις πρώτες μου παιδικές αναμνήσεις: Η μητέρα μου να με κρατά σφιχτά από το χέρι στις κυλιόμενες σκάλες στου Λαμπρόπουλου. Δεν υπάρχει Αθηναίος –από μια ηλικία και άνω– που να μην έχει προσωπική σύνδεση με το γνωστό πολυκατάστημα. Ομως η κομψότατη έκδοση του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος Δημητρίου και Μπλανς Λαμπροπούλου για το πολυκατάστημα με τίτλο «Αφοί Λαμπρόπουλοι. Διαλέγοντας πριν από εσάς για εσάς. 1900-1999», με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και κείμενα, δεν έχει στόχο να γαργαλήσει τη νοσταλγία μας. Φιλοδοξεί να διηγηθεί την τέχνη του επιχειρείν στον 20ό αιώνα μέσα από τις τρεις γενιές της ίδιας οικογένειας στην κρίσιμη περίοδο που καλύπτει Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Μικρασιατική Καταστροφή, Εμφύλιο.


Η Αθήνα και η εμπορική καρδιά εκείνης της εποχής, τα Χαυτεία, είναι ο «σεισμογράφος» όπου καταγράφονται όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα. Η αύξηση και μείωση της κατανάλωσης, οι αλλαγές των αγοραστικών συνηθειών, η συμπεριφορά της μεσαίας τάξης, η εικόνα της οικογένειας στην κοινωνία συμβαδίζουν με τη γέννηση, την εξέλιξη και το κλείσιμο του κύκλου ζωής για το πολυκατάστημα που σήμερα έχει την επωνυμία του Notos.


Η αρχή της ιστορίας γράφεται σε ένα κεφαλοχώρι της ορεινής Αρκαδίας, την Κοντοβάζαινα. Εκεί ο γενάρχης Παναγιώτης Λαμπρόπουλος είχε ανοίξει το μοναδικό μπακάλικο στα τέλη του 19ου αιώνα. Εργαζόταν και ως εποχικός εργάτης στο Λαύριο και η γυναίκα του κρατούσε το μαγαζί και μεγάλωνε επτά γιους. Ενας εξ αυτών, ο Ξενοφώντας (1879-1964), εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1901 για να αναζητήσει καλύτερη τύχη. Σταδιακά ήρθαν στην πρωτεύουσα και οι υπόλοιποι έξι αδελφοί.


Αρχικά, ο Ξενοφών ήταν πλανόδιος πωλητής ανδρικών ειδών.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Απεβίωσε ο Αναστάσιος Πέτρου Καραδήμας


Απεβίωσε ο συγχωριανός Αναστάσιος Καραδήμας του Πέτρου και της Αναστασίας, την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016, σε ηλικία 70 ετών.
Ο Αναστάσιος Καραδήμας γεννήθηκε το 1946 στη Καρκίνη Σερρών. Παντρεύτηκε με την Αναστασία, το γένος Κων. Χασιώτη και απόχτησαν τρία παιδιά, τη Φωτεινή, τον Πέτρο ή Σωτήρη και τον Άλκη.

Επιστροφή, του Νικηφόρου Βρεττάκου


Με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου
βρήκα το πατρικό μου σπίτι να κοιτάζει,
μεσ' απ' τις φυλλωσιές σαν άλλοτε τη δύση.
με σπαραγμό κρατώντας την καρδιά μου...
Γοργά το τζάκι η μάνα μου τρέχει ν' ανάψει,
Κι ενώ απ' την πόρτα βλέπω τις γλυκές του λάμψεις,
με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου,
δε μπαίνω μέσα. Απέξω κάθομαι και κλαίω...

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Τρίκαλα: Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας 2016



Η επίσημη παρουσίαση της υποψηφιότητας του Δήμου Τρικκαίων για την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας 2016.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Τα Χριστούγεννα έρχονται


Φτάνουν σιγά σιγά τα Χριστούγεννα και οι προετοιμασίες, έχουν ήδη αρχίσει εδώ και μέρες. 
Μέσα στην κατήφεια της εποχής που έχει επιβάλλει η κρίση της χώρας μας, ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός των σπιτιών, αλλά και των δημόσιων χώρων είναι ένας τρόπος να δημιουργηθεί ένα ευχάριστο κλίμα, μπας να ανεβεί λίγο το ηθικό και ανακάμψει η διάθεση όλων μας.



Προφανώς, ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού κάτι ετοιμάζει για τις γιορτές και διαμόρφωσε την κεντρική πλατεία με Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο. 
Οψόμεθα! 


Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Απεβίωσε ο Θεοφάνης Στ. Ζαμπακάς



Απεβίωσε ο συγχωριανός μας, Θεοφάνης Ζαμπακάς του Στυλιανού και της Βασιλικής, την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016 σε ηλικία 85 ετών.
Ο Θεοφάνης Ζαμπακάς γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1931. Παντρεύτηκε με την Άννα, το γένος Αντωνίου Βαγγελού και απόχτησαν δύο παιδιά, την Βασιλική και τον Στέλιο.
Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου, στις 12.00 ώρα, στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Κώστα Κατσαρού π. Δημομηχανικού, «Σταλακτίτες» (στοχασμών - περιστατικών αποστάγματα)



Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή του Κωνσταντίνου Ε. Κατσαρού, με τίτλο «Σταλακτίτες» (στοχασμών - περιστατικών αποστάγματα). 
Πολύχρονο έργο προβληματισμών και αναζητήσεων σε  κοινωνικά, πολιτικά και φιλοσοφικά ζητήματα που πηγάζουν και αποστάζονται από εμπνεύσεις και προσεγγίσεις οραματισμού και καθημερινότητας.
Σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο κόσμο, ο πολυδιάστατος άνθρωπος, βλέπει και ακροάται  καθημερινά την αρρυθμία του παγκόσμιου παλμού, με τα λίγα καλά και τα πολλά τρωτά, ελπίδες να διαψεύδονται, προσδοκίες να μην δικαιώνονται, πιστεύω να κλονίζονται, αξίες να μεταμορφώνονται, νέα φετίχ να γεννιούνται, νέα υλικά και μίγματα να παράγονται, στο όνομα μιας αόριστης υποσχόμενης δόμησης δίκαιου κοινωνικού περιβάλλοντος και υψηλής ποιότητας ατομικής και συλλογικής ζωής.
Και αυτός ο ίδιος, μέτοχος, δημιουργός και υποδοχέας των μεταβολών, στροβιλίζεται και πρέπει να ζήσει και να δημιουργήσει την απλή ζωή του, παλεύοντας σκληρά, ανάμεσα σε γνωστές και άγνωστες σύνθετες σύγχρονες συναρτήσεις, σταθερές και μεταβλητές, με συμμετρίες και δυσαρμονίες και μέσα σε ανεξήγητες αναλογίες αντιφάσεων και αντιθέσεων, σύζευξης και αναίρεσης αρετών και προτύπων.
Παρά τις δυσκολίες που έρχονται και παρέρχονται, πρέπει να κρατήσουμε ζωντανά τα καλά μας χαρακτηριστικά, την ελπίδα, την αγάπη, το όνειρο.
Μια διακριτική  ματιά αναζητήσεων και επιβεβαιώσεων στον καμβά των μετασχηματισμών του κοινωνικού γίγνεσθαι, όπου δυστυχώς, ο καθένας ζει και πορεύεται μοναχικά στον κόσμο του, στο χρόνο του, με τον τρόπο του.
Ένα βιβλίο, σε απλό σύμμικτο ποιητικό και πεζό λόγο, χρήσιμο και ενδιαφέρον για όλους, στην άγια και αισιόδοξη προσήλωση για έναν καλύτερο άνθρωπο, καλύτερες σχέσεις, καλύτερο κόσμο.
Ο σχεδιασμός και η ηλεκτρονική στοιχειοθεσία του βιβλίου έγινε από τις Γραφικές τέχνες: «Δημήτρη Τσιγάρα».
       Στο  βιβλίο περιέχονται τα παρακάτω:  

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Κουρσούμ Τζαμί. Η ανατολίτικη αισθητική του.



Το Κουρσούμ Τζαμί ή Τέμενος Οσμάν Σάχ των Τρικάλων είναι χτισμένο στην άκρη της πόλης, στην οδό Καρδίτσας, νότια του ναού Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Αποτελεί ένα μοναδικό στο είδος του αξιοθέατο, καθώς είναι το μόνο σωζόμενο από τα πολλά που υπήρχαν κάποτε στα Τρίκαλα και προστατεύεται από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.


Αποδιδόμενο φωτογραφικά σε μια άποψη, που τα ανατολίτικα χρώματα κυριαρχούν, αναδεικνύεται πιότερο η ανατολίτικη αισθητική του, η οποία το καθορίζει και το εντάσσει στο φυσικό του περιβάλλον, καθώς είναι ισλαμικό τέμενος, κτίσμα του 16ου αιώνα σχεδιασμένο από τον Μιμάρ Σινάν.
Ονομάζεται έτσι από την τουρκική λέξη κουρσούμ, που σημαίνει μόλυβδος, καθώς ο θόλος του είναι μολυβοσκέπαστος.
Κοντά στο τζαμί σώζεται το οκταγωνικό μαυσωλείο (τουρμπές) του ιδρυτή του, Οσμάν Σαχ, εγγονού του σουλτάνου Σελίμ Α΄, κυβερνήτη της τοπικής επαρχίας (σαντζάκι) ο οποίος πέθανε στα Τρίκαλα το 1567-8. Κατά την παράδοση, ο Οσμάν έκτισε το τζαμί επειδή στα Τρίκαλα θεραπεύτηκε από αρρώστια που τον ταλαιπωρούσε.


Σήμερα το τζαμί χρησιμεύει σαν χώρος ήπιων εκδηλώσεων.

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Το σπήλαιο Ανταλλαξίμων

Πως γεννήθηκαν οι σταλακτίτες και σταλαγμίτες στο σπήλαιο Ανταλλαξίμων Μεγάρχης στο Νομό Τρικάλων 

του Γεωργίου Ηλ. Ζιάκα

Μεταξύ των πολυσύνθετων δομών που μπορεί να έχουν τα σπήλαια στα ασβεστολιθικά πετρώματα, που ποικίλουν από εντυπωσιακά γεωμορφολογικά φαινόμενα, όπως σχηματισμός λιμνών, καταρρακτών, δολινών (κλειστές λεκάνες κυκλικού συνήθως σχήματος και λιγότερο ελλειπτικού, όπως η δολίνη Πετροπόρου Ν. Τρικάλων, δίπλα από το εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής), πολγών (σημαντική πόλγη στην Ελλάδα ήταν η περίφημη λεκάνη της Κωπαίδας), καταβοθρών, διαδρόμων και άλλων, είναι και οι σταλακτίτες και σταλαγμίτες με τα εντυπωσιακά αρχιτεκτονήματα της φύσης.
Οι σταλακτίτες, που κρέμονται από την οροφή και οι σταλαγμίτες, που υψώνονται πανέμορφοι από το έδαφος στο σπήλαιο Ανταλλαξίμων Μεγάρχης, στα στήθια του περήφανου και δασωμένου Κόζιακα, είναι τα εντυπωσιακά δημιουργήματα της φύσης του Καρστικού αυτού σπηλαίου.
Εδώ οι αιώνες έγιναν αρχιτέκτονες και γλύπτες διάσημοι, πρωτοποριακοί. 



Όταν πρώτοι το εξερευνήσαμε και το πρωτοδημοσιεύσαμε το 1981  στον 10ο τόμο Του περιοδικού της Φιλαρχαίου Εταιρείας Τρίκκης: "Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ" Σειρά: ΙΣΤΟΡΙΚΑ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ - ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ Ν.ΤΡΙΚΑΛΩΝ (με Διεύθυνση - επιμέλεια του γράφοντα), ονοματίσαμε τις εικόνες και παραστάσεις που αντικρίσαμε στο απόλυτο σχεδόν έρεβος, έρποντας και με την βοήθεια κεριού και σπίρτων ως εξής στις δύο αίθουσές του:
1) Λέων Χαιρώνειας
2) Αρπυστής των Κυκλάδων
3) Μονή Ρουσάνου
4) Βράχοι Μετεώρων
5) Κηροπήγιο
6) Παναγία Δεομένη
7) Το φτωχό παιδί
8) Η μάνα με το βρέφος
9) Ο βοσκός
10) Ο Ασκληπιός
Χαϊδέψαμε τα υπέροχα αυτά δημιουργήματα της φύσης, φύγαμε με την χαρά και την ελπίδα πως οι αρμόδιοι φορείς - μετά από πλήρη ενημέρωσή μας - θα ενδιαφέρονταν και θα αξιοποιούσαν τουριστικά και επιστημονικά το εν λόγω σπήλαιο με τους καταπληκτικούς και ωραιοποιημένους σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Πέρασαν δυστυχώς τριάντα πέντε (35) ολόκληρα χρόνια κι ακόμα να αξιοποιηθεί.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Νέο βιβλίο για το Βαλτινό


Με τίτλο «Κάνοντας οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου» και με υπότιτλο (Βιβλίο τεθνεώτων Βαλτινού) ολοκληρώθηκε και θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες το νέο βιβλίο του Δημήτρη Τσιγάρα.
Πρόκειται για ένα έργο που, εκτός από την καταγραφή, διατήρηση και διάσωση των ηθογραφικών και ανθρωπογεωγραφικών στοιχείων των κατοίκων του χωριού Βαλτινού, αποτελεί ταυτόχρονα και ένα μνημόσυνο ψυχών, όλων όσων έζησαν, ανέπνευσαν και εξέπνευσαν σ’ αυτόν τον τόπο.
Παράλληλα, ένας άλλος βασικός σκοπός αυτού του βιβλίου, όπως αναφέρει στην εισαγωγή του ο συγγραφέας Δημήτρης Τσιγάρας, είναι και μια επιχειρούμενη στοχαστική πρόβα θανάτου.
«Καθώς ο βαθύτατος φόβος του Θανάτου είναι βίωμα, απαιτείται να μπούμε στην τραγική διεργασία του θανάτου και να τον κατασιγάσουμε μόνο με βίωμα.
Έτσι, θα μπορούσα να πω καταλήγοντας, πως το καταστάλαγμα  της συγγραφής αυτού του βιβλίου, δικαιολογώντας και τον τίτλο του, είναι: ότι μου δόθηκε η δυνατότητα να προσεγγίσω, να ψηλαφίσω και να κατανοήσω ότι ο θάνατος αντιμετωπίζεται μόνο με το να δίνουμε νόημα στη ζωή μας.
Μπροστά στο μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου… το Θάνατο…, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να τον αντιμετωπίσουμε και να τον ξορκίσουμε, είναι να τον μετουσιώσουμε σε πάθος για τη ζωή, Κάνοντας οίστρο της ζωής, τον φόβο του θανάτου».

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Απεβίωσε η Δασκάλα Μαρία Τότσιου


Απεβίωσε η συνταξιούχος Δασκάλα Μαρία Αποστ.  Τότσιου την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016, σε ηλικία 74 ετών.
Η Μαρία Τότσιου γεννήθηκε το 1942 και για αρκετά χρόνια υπηρέτησε ως Δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο Βαλτινού. Κατά την δεκαετία 1970-80 πολλοί από τους μαθητές της έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις.
Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 2 – 12 – 2016 και ώρα 3.30μ.μ. , στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου Τρικάλων.


Παραθέτουμε μερικές αναμνηστικές σχολικές φωτογραφίες ευχόμενοι, Αιωνία η μνήμη της.



Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Η ιστορία της στάμνας


Η ιστορία της στάμνας ξεκινά από τη Μέση Νεολιθική περίοδο (5.800-5.300 π.χ.), όταν κατασκευάστηκαν για τη μεταφορά και την αποθήκευση υγρών.
Η στάμνα είχε πολλαπλές χρήσεις και ανάλογα σχήματα σε διάφορες εποχές.
Χρησιμοποιήθηκε για το σερβίρισμα, τη φύλαξη, τη μεταφορά και τη μέτρηση νερού, κρασιού ή λαδιού. Επίσης αποτέλεσε και αντικείμενο παιχνιδιού και σκεύος
για την τέλεση εθίμων. Σήμερα έχουν απομείνει λίγοι παραδοσιακοί αγγειοπλάστες και οι στάμνες έχουν γίνει μουσειακά αντικείμενα παρά είδη καθημερινής χρήσης.


Παλαιότερα στα χωριά δεν υπήρχαν βρύσες μέσα στα σπίτια όπως έχουν στη σημερινή εποχή. Έτσι οι γυναίκες ήταν αναγκασμένες να φορτώνονται τη βαρέλα (μεγάλο ξύλινο δοχείο νερού) ή τη βουτσέλα (μικρότερο ξύλινο δοχείο) ή τη στάμνα και να πηγαίνουν στη βρύση, που ήταν συνήθως στην άκρη του χωριού, για να πάρουν νερό για τις ανάγκες του σπιτιού. 


Για τις κοπέλες όμως που ήταν και σε ηλικία γάμου, ήταν μια πρόφαση, δήθεν πως παν στη βρύση για να γεμίσουν τη στάμνα. Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν η αφορμή για το σημείο συνάντησης, ώστε να δουν αυτόν που ήθελαν, αυτόν που ποθούσε η καρδιά τους, αυτόν που έβλεπαν στα όνειρά τους. Βρίσκανε λοιπόν την ευκαιρία έστω και για λίγο να ανταλλάξουν κάποια μηνύματα αλλά, αν τύχαινε να είναι και οι δυο τους, μπορεί στα κλεφτά να αντάλλαζαν και κανένα φιλί, που ήταν σπάνιο τα χρόνια εκείνα. Τις περισσότερες φορές όμως στη βρύση ήταν και άλλες κοπέλες και έτσι το έριχναν στην κουβέντα.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Χριστουγεννιάτικη μαγεία στα Τρίκαλα


Ο 6ος κατά σειρά Μύλος των Ξωτικών, το Χριστουγεννιάτικο χωριό που έχει στηθεί λίγα μόλις μέτρα μακριά από το κέντρο της πόλης των Τρικάλων είναι γεγονός. Για έκτη συνεχή χρονιά είναι κοντά μας, περιμένοντας μικρούς και μεγάλους επισκέπτες να τους ταξιδέψει στην θαλπωρή των γιορτών και τη μαγεία των Χριστουγέννων. 


Με μια ανεπανάληπτη τελετή έναρξης, τα Τρίκαλα υποδέχθηκαν την έναρξη του πιο μαγικού παραμυθιού σε όλη τη χώρα. Η 45λεπτή θεατρική – μουσική – χορευτική παράσταση το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, ήταν ο προάγγελος της μαγικής ατμόσφαιρας στον Δήμο Τρικκαίων για όλο το επόμενο διάστημα, με τη διοργάνωση της e-trikala ΑΕ. Οι πειρατές είδαν από μακριά τη λάμψη και το χαμόγελο και πίστεψαν ότι  επρόκειτο για χρυσάφι. Επεχείρησαν να επιτεθούν, αλλά μετά τη μονομαχία, τα ξωτικά νίκησαν και ο αρχηγός των πειρατών, ο Μαντάρας, άφησε έξω από τον μύλο το καράβι. Μόλις η Δημοτική Αστυνομία πήγε να του κόψει κλήση – διότι, ως γνωστόν, απαγορεύονται τα καράβια στους ποδηλατόδρομους των Τρικάλων – εμφανίστηκε ο δήμαρχος. Ο κ. Δημήτρης Παπαστεργίου συνέστησε στον αρχιπειρατή την κανονική διαδικασία, μέσω αίτησης στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής για κατάληψη κοινόχρηστου χώρου. 


Οι πειρατές δέχθηκαν τους όρους και πλέον… θα βρίσκονται για τις υπόλοιπες 43 ημέρες μαζί με τα ξωτικά, στη μεγαλύτερη γιορτή αγάπης στη χώρα. Η αντίστροφη μέτρηση έφερε αιωρούμενους πειρατές και αέρινα ξωτικά στον Μύλο, να αναρτούν για το επόμενο διάστημα, το σήμα των πειρατών, απόδειξη της συμμαχίας, της νίκης του καλού, της χαράς και του χαμόγελου. 

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Λαϊκή βραδιά το Σάββατο στο Βαλτινό



Το Καφέ «fuego», υπό την διεύθυνση του κ. Ανδρέα Μπάλτου, στο Βαλτινό, διοργανώνει το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016 μουσικοχορευτική λαϊκή βραδιά με ζωντανή μουσική ορχήστρα.
Το προεόρτιο Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα θα ξεκινήσει στις 9.30 μ.μ. και θα περιλαμβάνει δημοτική και λαϊκή μουσική ορχήστρα, διαθέσιμη πίστα για χορό, ενώ η είσοδος θα είναι ελεύθερη.


Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Χειμωνιάτικες εικόνες


Ο χειμώνας είναι προ των πυλών και η φύση, έτοιμη όπως πάντα, μας φανερώνει τα ενδύματα των εποχών. Δείγμα της ομορφιάς του χειμερινού καιρού, που επίκειται, είναι οι παρακάτω χειμωνιάτικες εικόνες:






επικοινωνιστε μαζι μας