Δυο παλιές φωτογραφίες από το Τρικαλινό παζάρι, στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων αποκαλύπτουν ψήγματα από τον τρόπο ζωής των τρικαλινών πριν από έναν αιώνα. Τις αλιεύσαμε από την προσωπική ιστοσελίδα του Δημήτρη Γκούμα όπου τις σχολιάζει ο Δημήτριος Τουφεξίδης.
Η παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε το 1930 από το κτίριο αριστερά του Σαράφη. Εστιάζει στην βορειοανατολική πλευρά της πλατείας και την (σήμερα) 28ης Οκτωβρίου, που μέχρι και την δεκαετία του ΄80 ήταν το κέντρου του εμπορίου. Τα κτήρια παραμένουν ακόμη σταθερά, πλην δύο αυτών που ξεφύτρωσαν αριστερά του δίπατου με τα 4 παράθυρα και την κεντρική μπαλκονόπορτα. Κάτω από αυτό βρίσκεται το κατάστημα «Λυγάτσικας». Τα δύο παραθυράκια που διακρίνονται ανάμεσα των δύο αριστερών δέντρων, υπάρχουν ακόμη, το ένα στο κατάστημα τηλεφωνίας και το άλλο στο «Εγώ επισκευάζω». Οι τέντες που διακρίνονται στο διάζωμα, αποτελούσαν το Τρικαλινό ...καπαλί τσαρσί (μεγάλο παζάρι). Ευδιάκριτο είναι και το τότε υπέρκομψο περίπτερο, που από εκεί αγοράζαμε μεταχειρισμένα (!!!) τα περιοδικά, Μικρός Ήρως και Σερίφης. Η ηλεκτρική ενέργεια διοχετεύεται από το εργοστάσιο του Σταματόπουλου, μέσω των διάσπαρτων στύλων και καλωδίων. Πρόκειται για μία ηλιόλουστη ημέρα, κρίνοντας από τις σκιές και κοντά στα Χριστούγεννα μάλλον, βλέποντας τις γαλοπούλες επί της πλατείας.
Η
παραπάνω φωτογραφία είναι του 1909. Πρόκειται για την ίδια γωνία της πλατείας,
με το κομψό περίπτερο δεξιά. Στην οδό 28ης Οκτωβρίου κάποιος Γεώργιος με
δυσανάγνωστο επίθετο έχει επιχείρηση. Καλύτερα φαίνεται τώρα το δίπατο με
τα μεγάλα παράθυρα. Τα μικρά παράθυρα που διακρίνονται δεξιά του, είναι αυτά
του παταριού της οικογενειακής μας επιχείρησης. Σε σχέση με την προηγούμενη
φωτογραφία, η περιρρέουσα κατάσταση είναι αρκετά πιο «χύμα». Οι φορεσιές των
ανδρών και των γυναικών «επηρεασμένες» από την Τουρκοκρατία, ανεξαρτήτου
ηλικίας, στερούνται ...ποικιλίας σχεδίων και χρωμάτων. Το χώμα επί της πλατείας,
κυριαρχεί και υποδηλώνει την εποχή της πόλης πριν από την τσιμεντοποίηση.
Η
φωτογραφία πρέπει να είναι ενός Γάλλου περιηγητή.
