Του
Κωνσταντίνου Ε. Κατσαρού, από την ποιητική συλλογή "Σταλακτίτες"
Τα
λευκά άνθη της κερασιάς μοσχοβολούσαν στον άνεμο,
οι
μέλισσες αγκιστρωμένες στην κορυφή του μίσχου,
αεικίνητες,
πιστά προσηλωμένες στη συλλογή της γύρης,
δεν
έβλεπαν, δεν καταλάβαιναν το συντελούμενο.
Της
γονιμοποίησης του καλού και ωφέλιμου
της
μυσταγωγίας της ειρηνικής δημιουργίας
ούτε
το αμυντικό κεντρί δεν ήξεραν που βρίσκεται,
απωθημένο
στα βάθη της λήθης,
θα
ενεργοποιούνταν ενστικτωδώς,
εν
εσχάτη ανάγκη αμοιβαίου θανάτου
ακάματες
εργάτριες,
φιλότιμες
υπηρέτριες υγείας και ευχαρίστησης,
τυφλά
υπάκουες στο φυσικό πρόσταγμα,
χωρίς
προϋποθέσεις,
χωρίς
προαπαιτούμενα,
χωρίς
ανταμοιβή,
υπηρετώντας
αγόγγυστα τον ιδανικό σκοπό της ύπαρξης
«εφ
ω ετάχθησαν»
λυπηθείτε
τες!!! δοξάστε τες!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου