Ημέρα
του Αγίου Δημητρίου σήμερα και οι Δημήτρηδες και Δήμητρες έχουν την εορταστική τους.
Οι
ευχές από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ ανταλλάσσονται στο διαδικτυακό
περιβάλλον μεταξύ συγγενών, φίλων και γνωστών.
Μαζί
με τις δικές μας ευχές αξίζει να επισημανθεί πως, αυτό που ξεχωρίζει την
ονομαστική γιορτή από τα γενέθλια είναι ότι την πρώτη μπορεί να τη γνωρίζει και
ο τελευταίος που μας γνωρίζει, αλλά εμείς δεν τον γνωρίζουμε -τα γενέθλια,
αντιθέτως, τα γνωρίζουν μόνον οι πολύ οικείοι μας ή όσοι εμείς επιτρέπουμε να
τα γνωρίζουν. Κατά συνέπεια, η γιορτή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να μας
πλησιάσει με τρόπο στον οποίο είναι αδύνατο να μην υποκύψουμε στις ευχές του.
Έτσι
περιγράφοντας, με μια εμπειρική διάθεση, το ρεζουμέ της ημέρας στη διαδικτυακή
εποχή, θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για τη διαπίστωση της αμηχανίας στους
εορτάζοντες να τους εύχονται άνθρωποι που δεν αισθάνονται οικεία και στους
ευχόμενους να πρέπει να κάτσουν να θυμηθούν, να ξεσκαρτάρουν με βάση τη στενότητα
της σχέσης ή τη χρησιμότητά της, να φτιάξουν τη λίστα των εορταζόντων, να
αποφασίσουν σε ποιους θα μιλήσουν και σε ποιους θα γράψουν.
Μπελάδες!
Αυτοί οι μπελάδες όμως είναι που διατηρούν τις ανθρώπινες σχέσεις και δημιουργούν
κοινωνικές συμβάσεις.
Χρόνια
Πολλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου