Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τα βάσανα, τις πίκρες μας,

τα ωραία απ’ το χωριό μας.

Για δέστε πως κατάντησαν οι αρχόντοι τους ανθρώπους
να τους τα αρπάξουν βρήκανε κι εφηύραν χίλιους τρόπους.

Αυτοί… την εξαθλίωση τη λένε σωτηρία,
κάπου βρομάει φίλοι μου αυτή η ιστορία.

Όλοι χαμένα τα ‘χουνε μέσα σ’ αυτή τη κρίση
κι εναγωνίως ψάχνουνε να βρούνε κάποια λύση.

Το Βαλτινό κι η χώρα μας όλο κατρακυλάνε,
μ’ αυτόν τον τρόπο, πέστε μου, τα πράγματα που πάνε;

Τώρα στις πλάτες ρίξανε της φτώχειας, τα μνημόνια
κι όλα τα βάρη ο λαός θα κουβαλάει για χρόνια.

Για δέστε πως με φόρτωσαν, κοιτάξτε τώρα χάλι
σαν αχθοφόρο μ’ έκαναν, τον έρμο, σαν χαμάλη.

Φόροι, αυξήσεις, δάνεια, τέλη, δασμοί, και δόσεις
που να φτουρήσει η σύνταξη και πόσα να πληρώσεις;

Φταίω κι εγώ που άφησα να με περνούν για βλάκα
και κάθε που εψήφιζα, εψήφιζα για πλάκα.

Μα θα τους πάρει ο διάολος όλους σ αυτή τη χώρα
αν ο λαός στα χέρια του την τύχη πάρει τώρα.

Και σας το λέω υπεύθυνα ως βέρος Βαλτσινιώτης
σ’ αυτή την επανάσταση, μπροστά θα ‘μαι στρατιώτης…