Θύμισες από μια αλλοτινή εποχή

…«Θυμάμαι τη μάνα που έβραζε νερό στο καζάνι, έξω στην αυλή, για να με λούσει και να με κάνει μπάνιο. Όρθιος και γυμνός μέσα στη σκάφη, τουρτούριζα κι έκλαιγα, από ντροπή περισσότερο και συστολή στη θέα της γύμνιας, αλλά κι απ’ το τσούξιμο των ματιών της σαπουνάδας. Με το πράσινο σαπούνι η μάνα με σαπούνιζε ρίχνοντας ζεστό νερό και τρίβοντας με το σφουγγάρι το σώμα μου. Ξέπλενε μετά τις σαπουνάδες με καθαρό νερό και με σκούπιζε με την πετσέτα»…