Πέρα στους πέρα κάμπους

Ένα ποίημα του συγχωριανού μας ποιητή Ηλία Κεφάλα, αφιερωμένο σ’ αυτούς που σχεδιάζουν και επιβάλλουν στον λαό τις πολιτικές ερημοποίησης.

Πέρα στους πέρα κάμπους

Πέρα στους πέρα κάμπους που ήταν οι ελιές,

τρέμουν οι πικροδάφνες κι οι μέρες οι παλιές.

Πέρα στους πέρα κάμπους τόποι αλλόκοτοι,

μόνο χορτάρι μαύρο γυμνοί βοσκότοποι.

Πήγα και γω μονάχος και χάθηκα άπελπις

και ξύπνησα στη μέση μιας νύχτας άφεγγης.

Μέσα σε κοίτες άδειες σβησμένων ποταμών

σαν βέλασμα που τρέμει αβύζαχτων αμνών.

Και γλύφοντας τη μούχλα των ασφοδέλων λύγισα

και της υπομονής μου την πέτρα πίσω γύρισα.

Πέρα στους πέρα κάμπους θρηνούν οι ερημιές,

πέρα στους πέρα κάμπους, που ήταν οι ελιές.