Η επικοινωνία του Φαντάρου.

Η παραπάνω φωτογραφία, η οποία στο σύνολό της αποτελεί ενθύμιο στρατού και αναμνηστικό επιστολόγραφο, απεικονίζει τον στρατιώτη Λάμπρο Σταυρέκα που υπηρετούσε τη θητεία του ως φαντάρος, το 1965. Την έστειλε στον φίλο του Αλέκο Γάκη. Στο πίσω μέρος υπάρχει μια χειρόγραφη αφιέρωση και δυο τετράστιχα ποιηματάκια, που παρά την ανορθογραφία τους μεταδίδουν απροκάλυπτα το νόημα και τα συναισθήματα του αποστολέα.



Το κείμενο έχει ως εξής:

«Χαρισμένη εις τον «αδερφό» μου Αλέκο με αγάπη Μπούλης Κάρης

Σιγά σιγά με προσοχή

άνοιξε το χαρτί μου

αν θέλεις μέσα για να δεις

την δύστυχη ψυχή μου

Σου στέλνω σώμα να χαρείς

και όχι να δακρύσεις

σου στέλνω και την φωτογραφία μου

να μη με λησμονήσεις».

Ήταν η εποχή που η επικοινωνία γίνονταν με αυτό τον συμβατό τρόπο, και τα ταχυδρομικά επιστολάρια είχαν την τιμητική τους και τότε συνηθίζονταν από πολλούς.
Μπορεί τώρα με τα κινητά τηλέφωνα, τo e-mail, το διαδίκτυο και γενικά την σύγχρονη τηλεπικοινωνία να άλλαξε ριζικά ο τρόπος επικοινωνίας, ωστόσο παραμένει ίδια η ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία.
Και κάτι τέτοια επιστολόγραφα απλά μας υπενθυμίζουν την κλίμακα των διαφορών ανάμεσα από το χθες και το σήμερα!