Παλιές εικόνες του χωριού «Το κούρεμα»

 

Οι παλαιότεροι του Βαλτινού θα θυμούνται εκείνους που εξασκούσαν κατά καιρούς την τέχνη του κουρέα, όπως ο Αντώνιος Βότσιος, ο Κών/νος Μαγκάτος, ο Στέφανος Μαντέλας και μεταξύ αυτών και ο περί ου ο λόγος Απόστολος Σχολής.

Ο φωτογραφικός φακός διέσωσε κάποιες εικόνες που μαρτυρούν την δραστηριότητα του Αποστόλη Σχολή ως κουρέα, την ώρα της ιεροτελεστίας της τέχνης του.

Έμαθε να κουρεύει εμπειρικά, παρακολουθώντας έναν παλιό κουρέα να εργάζεται και όταν του δίνονταν η ευκαιρία εξασκούσε την τέχνη του, πρώτα σε συγγενείς και φίλους, μέχρι να τελειοποιηθεί και στη συνέχεια δούλευε επαγγελματικά.

Τα υλικά και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε συνήθως χώραγαν μέσα σε ένα κασελάκι: Άσπρο πανί, ψαλίδι, χτένα και χειροκίνητη κουρευτική μηχανή με χοντρή ή ψιλή σχάρα, για το κούρεμα. Νερό, σαπούνι, ξυραφάκια μιας χρήσεως και οινόπνευμα, για το ξύρισμα. Πετσέτα, κολόνια, καθαρό οινόπνευμα, για την περιποίηση προσώπου, και μπριγιόλ (αρωματισμένο παραφινέλαιο) για την περιποίηση των μαλλιών.

Τους καλοκαιρινούς μήνες το κούρεμα γίνονταν υπαίθρια. Κάθονταν ο πελάτης σε μια καρέκλα και το κούρεμα, ή το ξύρισμα ήταν υπόθεση ρουτίνας για τους άνδρες, καθώς ο Αποστόλης, ήταν πρόσχαρος, χαμογελαστός, ομιλητικός και πάντα ενημερωμένος για τις εξελίξεις και τα καθέκαστα του χωριού. Έπιανε χαλαρή συζήτηση με τον πελάτη, για διάφορα θέματα και το κούρεμα γίνονταν μια ευχάριστη διαδικασία. Πολλές φορές παροτρύνοντας τους πελάτες του, συνήθιζε να λέει: «Να κουρεύεστε τακτικά γιατί όσο πιο λίγα μαλλιά έχουμε να χτενίζουμε, τόσο πιο πολύ πρόσωπο έχουμε να πλύνουμε».