Το κόκκινο του ουρανού

 

Το ματωμένο δειλινό του Νοεμβρίου απαθανάτισε η Μαρία - Χριστίνα Βότσιου, κατά την γνωστή και συνήθη αναζήτηση με τον φακό της, στα παιχνιδίσματα του ηλίου με τα σύννεφα τις ώρες των δειλινών στον ουρανό του Βαλτινού.

Συνδυαστικά για το ίδιο θέμα εκφράστηκε και η ποιήτρια Σοφία Στρέζου  με το ποίημά της: «Το κόκκινο του ουρανού σου» το οποίο δανειζόμαστε και παρουσιάζουμε παρακάτω στην ανάρτησή μας.

Το κόκκινο του ουρανού σου

Πώς να συλλέξω
το κόκκινο του ουρανού σου
στις διαπιστεύσεις δειλινών
που μαγεύουν αισθήσεις;

Αναποφάσιστα σύννεφα
ζωγραφίζουν
απροσχημάτιστους τριγμούς
σε αυτοκτονικά ύψη
με αδιευκρίνιστα υστερόγραφα
στα μελλοντικά λεξιδρόμια
ποιητικών καταθέσεων.

Είναι που αγαπώ
το ανέφικτο!
Υποψιάζομαι…
πως σε εμπεριέχει
το κόκκινο μιας ματωμένης δύσης
στο ελάχιστο του ήλιου
που δύει το μαγεμένο μας όνειρο
την ώρα που ταξιδεύει στην ευπρέπεια
όταν όλοι οι άλλοι
κοιμούνται…