Αναπόσπαστο
κομμάτι του πολιτισμού του, και σύντροφος του μετανάστη στις δύσκολες στιγμές,
το τραγούδι. Βάλσαμο και παρηγοριά, ανάσα κι αναστεναγμός τα ελληνικά τραγούδια
του πόνου, του έρωτα, της μετανάστευσης, που εξέφραζαν τα συναισθήματα,
γλύκαιναν τα χείλη και ζέσταιναν τις καρδιές των μεταναστών κρατώντας τους
συντροφιά στον ξένο τόπο. Αλλά και ο στοχασμός πάνω στο υπαρξιακό πρόβλημα του
θανάτου, που δηλώνει τη συνάφεια με τις βασικές και αναπόφευκτες
πραγματικότητες της ανθρώπινης ζωής.
Από
την άλλη όμως, ο νόστος, αυτό το ψυχικό άλγος, η λαχτάρα της επιστροφής στην
πατρίδα έκαιγε βαθιά μέσα στα στήθη των μεταναστών και πάντα ονειρευόταν πότε
θα έρθει η μέρα της ευλογημένης στιγμής για την επιστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου