Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023

Αναμνήσεις από την ψησταριά του Καστρακίδα


 Στο Βαλτινό τα μαγαζιά παλιάς κοπής και ρετρό κουλτούρας υπήρξαν τα μικρά καταφύγια και οι τόποι συνάντησης για πολλούς από τους κατοίκους. Ένα από αυτά τα στέκια ήταν και η ψησταριά του «Καστρακίδα».

Η ψησταριά του Καστρακίδα μεσουρανούσε την εικοσαετία 1970 – 1990 και υπήρξε ένα από τα αγαπημένα στέκια πολλών μερακλήδων θαμώνων του χωριού.

Σε ένα μικρό εσωτερικό χώρο 5 Χ 5, με μια αυλή κάπως μεγαλύτερη και με ελάχιστα τραπεζοκαθίσματα άρχισε τη λειτουργία του το μικρό αυτό μαγαζάκι, που βρισκόταν στον χώρο που είναι σήμερα το σπίτι του κ. Γιώργου Σκαπέτη, (εγγονός του Σωτήρη Βότσιου).


Ξεκίνησε την λειτουργία του στις αρχές του 1969. Στην αρχή την εκμετάλλευση της ψησταριάς την είχαν συνεταιρικά ο Σωτήριος Βότσιος μαζί με τον Παναγιώτη Πέτρου. Ο συνεταιρισμός αυτός κράτησε για ένα περίπου χρόνο. 

Από τότε και μέχρι που έκλεισε τελείως, την ψησταριά την δούλευε ο Σωτήρης Βότσιος με την γυναίκα του.
Ποικίλες εικόνες κι αναμνήσεις υπάρχουν από τη λειτουργία αυτής της ψησταριάς.

Γραφική φιγούρα ο μπάρμπα Σωτήρης Βότσιος, ο «Καστρακίδας», όπως τον αποκαλούσαν όλοι στο χωριό, με την άσπρη ποδιά του στη μέση, την καράφα του τσίπουρου στη μασχάλη και την πετσέτα του στον ώμο. Έψηνε σουβλάκια και σερβίριζε τους πελάτες τους μεζέδες πάντα πρόσχαρος. Ετοιμόλογος, όπως ήταν, επικοινωνιακός και διπλωμάτης, με απεριόριστο χιούμορ, διατηρούσε τις καλύτερες κοινωνικές σχέσεις και κέρδιζε τη συμπάθεια όλων. 

Τα καλοκαίρια, που τις Κυριακές γίνονταν η περίφημη βόλτα στη Δημοσιά, τα τραπεζοκαθίσματα του «Καστρακίδα» γέμιζαν από πελάτες και το μεροκάματο ήταν πολύ καλό. Σερβίριζε από καφέδες και αναψυκτικά μέχρι κρασιά μπύρες τσίπουρο και διάφορα ποτά. Στην ψησταριά του, έψηνε σουβλάκια, λουκάνικα και κοτόπουλα, τα οποία σερβίριζε στη λαδόκολλα. Ενώ η γυναίκα του ετοίμαζε μαγειρευτούς μεζέδες για τα τσίπουρα και διάφορες σαλάτες της εποχής. 

Εποχή που τα τζουκ μποξ είχαν την πρωτοκαθεδρία στα μουσικά δρώμενα και ο καθένας είχε την δυνατότητα της μουσικής του προτίμησης. Έριχνε το κέρμα στο τζουκ μποξ και πατώντας τα πλήκτρα J - 9 ή Κ - 4 ή… επέλεγε και άκουγε τα σουξέ τραγούδια του Άκη Πάνου, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Καλδάρα… με τις υπέροχες φωνές του Στέλιου Καζανζτίδη, της Ρίτας Σακελαρίου, του Δημήτρη Μητροπάνου…

Τα μερακλώματα «έπαιρναν και έδιναν», οι ζεϊμπεκιές διαδέχονταν η μια την άλλη και το κέφι έφτανε στο ναδίρ.
Δεν έλειπαν όμως και οι διάφορες παρεξηγήσεις μεταξύ των πελατών όπου άναβαν τα αίματα και ξεσπούσε ο καβγάς. Κάποιες φορές ερχόταν και στα χέρια», αναποδογύριζαν τραπέζια έσπαγαν ποτήρια και μπουκάλια και υπήρξαν και κάποιες φορές που έσπαγαν και τις τζαμαρίες του καταστήματος.

Έζησε πολλά αυτό το μαγαζάκι… Εκεί χτυπούσε ο παλμό της διασκέδασης για είκοσι περίπου χρόνια. Η λειτουργία του σταμάτησε μόνο όταν τα βαθιά γεράματα του ιδιοκτήτη του δεν του επέτρεπαν να το δουλέψει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

επικοινωνιστε μαζι μας