Ιστορικές σελίδες του Βαλτινού

Η μάχη στο Ζάρκο Μαρί κατά των Γερμανών και τα θύματα από το Βαλτινό.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚHΤΗ ΤΟΥ 9ου ΛΟΧΟΥ ΤΟΥ 3ου ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 5ου ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Ε Λ Α Σ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΙΚΟΥ (ΛΙΒΑΔΙ ΕΛΛΑΣΟΝΑΣ) ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΓΑΡΑ ΖΑΡΚΟ ΜΑΡΙ 18-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1994

ΕΡΩΤ. Κύριε Πάικο θα ήθελα να γυρίσουμε 50 χρόνια πίσω και να μας πείτε τι ακριβώς συνέβει στις 14-Σεπτ.-1944.

ΑΠΑΝΤHΣΗ. Ακούστε, ήταν 14 του Σεπτέμβρη, έπειτα από την θριαμβευτική προέλαση του Κόκκινου Στρατού, οι Γερμανοί πανικόβλητοι προσπαθούν να περάσουν απ' τη χώρα μας στη Γιουγκοσλαβία, κι από κει να φύγουν για την πατρίδα τους. Βέβαια αυτή την κατάσταση προσπαθούν να την αποκρύψουν από τον λαό. Εμείς όμως οι οργανώσεις το πήραμε είδηση, ότι τα ψωμιά τους ήταν λίγα. Εγώ υπηρετούσα τότε στο 3ο τάγμα του 5ου Συντάγματος, με Διοικητή τον Γιάννη Σκαρλάτο και Καπετάνιο τον Λευτέρη Παπαστέργιο. Εγώ ήμουνα Διοικητής του 9ου Λόχου της σχολής του ΕΛΑΣ.

Στην Αλβανία ήμουν έφεδρος αλλά με ξυλώσαν.

Εν πάσει περιπτώσει, παίρνει διαταγή λοιπόν, ο λόχος μας να πιάσει αυτά τα υψώματα της Πετρομάγουλας - Ζάρκου Μαρί και να χτυπήσει τους Γερμανούς. Μόλις άρχισε να γλυκοχαράζει μας ειδοποιούν ότι μεγάλη Γερμανική φάλαγγα ξεκίνησε από τα Τρίκαλα προς τη Λάρισα. Στη συνέχεια τα Παρατηρητήρια, μας πληροφορούν ότι οι Γερμανοί στο πρώτο αυτοκίνητο έχουν ομήρους πατριώτες και στο δεύτερο αυτοκίνητο έχουν ντόπιους συνεργάτες τους (Ταγματασφαλίτες), που φεύγουν μαζί τους για να σωθούν και στη συνέχεια ακολουθούν μοτοσικλέτες και πολλά αυτοκίνητα.

Η διαταγή έλεγε «προσέξτε πάσει θυσία να γλυτώσετε τους ομήρους». Αμέσως αρχίσαμε μαζί με τον Καπετάνιο τον Νικόλαο Πυροσβέστη και οργανώσαμε την επιχείρηση. Του λέω θα αφήσουμε να περάσουν τα αυτοκίνητα των ομήρων και των ταγματασφαλιτών να πάνε στο Ζάρκο. Εκεί ήταν ο 10ος Λόχος. Οι αντάρτες του ΕΛΑΣ με το χέρι στη σκανδάλη είμαστε έτοιμοι για τη μάχη και περιμένουμε το σύνθημα για να χτυπήσουμε τη φάλαγγα.

Αφήνουμε τα δύο πρώτα αυτοκίνητα να περάσουν και μόλις μπαίνουν οι μοτοσικλέτες και όλη η φάλαγγα των αυτοκινήτων στην ενέδρα, αρχίζουμε αιφνιδιαστικά να βάζουμε τα πυρά μας σαν το χαλάζι απ' όλα τα σημεία.

Χαλάει ο κόσμος. Τα βλήματα των όλμων πέφτουν απάνω στα αυτοκίνητα τους και πολλά από αυτά εκρίγνονται. Οι Γερμανοί πετάχτηκαν έξω για να γλυτώσουν και ταμπουρώθηκαν στα χαντάκια και πίσω από τα μεγάλα λάστιχα των αυτοκινήτων για να προφυλαχθούν, όμως κι αυτά ήταν αδύνατον να τους σώσουν διότι από τα απέναντι υψώματα προς Καρδίτσα είχαν πιάσει θέση τα τμήματα του 1-38 και του 4ου Συντάγματος τα οποία είχαν ναρκοθετήσει διάφορα σημεία του δρόμου και τους «βάζαν» και αυτοί.

Οι Έλληνες όμηροι απ' το πρώτο αυτοκίνητο πηδούν στο δρόμο και τρέχουν προς τον Πηνειό φωνάζοντας: «Αδέλφια είμαστε όμηροι, μας σώσατε τη ζωή, να ζήσετε σαν τα ψηλά βουνά». Και οι προδότες ακολουθούν και με τρεμάμενη φωνή λένε: «Είμαστε Έλληνες».

Από παντού τους έχουμε κυκλωμένους.

Ο κάμπος κάτω απ' το χωριό Μαρί γέμισε πτώματα. Όσοι έμειναν ζωντανοί σήκωναν τα χέρια τους ψηλά και παραδίνονται. Οι αντάρτες που ξέρανε να οδηγούν αυτοκίνητα πήρανε όσα αυτοκίνητα δεν είχαν καταστραφεί και τα πήγαν στην Καρδίτσα. Η φάλαγγα των Γερμανών έγινε τώρα φάλαγγα του ΕΛΑΣ. Οι στιγμές τώρα είναι συγκινητικές. Οι όμηροι μας αγκαλιάζουν, μας φιλούν, κλαίνε απ' τη χαρά τους. Οι συνεργάτες των Γερμανών παραδίνονται και μας εκλιπαρούν.

Δεν τους πειράξαμε, είχαμε διαταγή τους αιχμαλώτους να τους στείλουμε με συνοδεία στις οργανώσεις.

Έτσι έληξε η ιστορική αυτή μάχη του ΕΛΑΣ στο Ζάρκο Μαρί.

Όμως παρ' όλα αυτά και ενώ όλοι περιμέναμε την πολυπόθητη λευτεριά για να δικαιωθούμε, άρχισε η δεύτερη κατοχή με δράματα, τραγωδίες, εκτελέσεις και στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Γεια σας.

Σ' αυτή τη μάχη αλλά και για αντίποινα το χωριό μας θυσίασε 8 παλικάρια. Νεκροί από το Βαλτινό στη μάχη του Ζάρκο Μαρί ήταν:

Καραθανάσης Ευθύμιος

Κλιάκος Στέργιος

Κατσιούλης Δημήτριος

Κουφοχρήστος Νικόλαος

Τζήμας Ηλίας

Αγγελόπουλος Μιχάλης

Καραμπάσης Ιωάννης

Ζαμπακάς Ευάγγελος

Τραυματίας

Βότσιος Αντώνιος