Αυτός είναι ο «αυτοκράτορας» Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας που αποφασίζει με "Δημοκρατική ευαισθησία"

 Ο αυτοκράτορας Γ. Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας Νίκος Ντίτορας

Ανακοίνωση του "Φυσάει Κόντρα" για την απόφαση αδειοδότησης μονάδας βιοκαυσίμου στο Βαλτινό.

Συναντήθηκε την Κυριακή και όχι για πρώτη φορά, ο κ. Δήμαρχος με τους τρεις κυβερνητικούς βουλευτές και τα «επιτελεία» τους.
Τρία χρόνια Δήμαρχος ο κ. Παπαστεργίου, 2 ½ και πλέον χρόνια κυβερνητικοί βουλευτές οι κ.κ. Παπαδόπουλος, Δριτσέλη και Σιμορέλης .
Συζήτησαν, μελέτησαν, διαβουλεύθηκαν, σχολίασαν και τοποθετήθηκαν στο άνετο και φιλόξενο περιβάλλον του Δημαρχιακού γραφείου για τα ίδια ζητήματα που είχαν συζητήσει και πριν ένα χρόνο, αλλά και την άνοιξη του 2015, όταν και η παρουσία και των Εκπροσώπων των δημοτικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης δεν δημιουργούσε τότε απέχθεια στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι άνθρωποι που προφανώς έχουν τις τύχες του τόπου στα χέρια τους, προφανώς και δεν ασχολήθηκαν με το μείζον ζήτημα της δημοκρατικής νομιμοποίησης αποφάσεων που εκτρέφονται στους διαδρόμους της εξουσίας, των υπουργικών γραφείων, ως αποτέλεσμα των πιο παλαιοκομματικών ρουσφετολογικών χειρισμών.
Και για να γίνουμε πιο σαφείς.
Η τοπική κοινωνία του Βαλτινού εδώ και ένα περίπου χρόνο εναντιώθηκε σύσσωμη στην εγκατάσταση μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση βιορευστών, ισχύος 500 Kwe, μόλις λίγες δεκάδες μέτρα από το ποτάμι της περιοχής και από τα σπίτια του χωριού.
Καλέστηκε μαζική συνέλευση των κατοίκων και εκδόθηκε ομόφωνη απόφαση του τοπικού συμβουλίου και της γενικής συνέλευσης ενάντια στη διαφαινόμενη εγκατάσταση μιας τόσο έντονα ρυπογόνου μονάδας και ειδικά με την προτεινόμενη χωροθέτηση. Κινούμενοι με αυτό το πνεύμα τόσο η «Επιτροπή Ποιότητας Ζωής» του Δήμου, όσο και το Δημοτικό Συμβούλιο Τρικάλων σχεδόν ομόφωνα γνωμοδότησε αρνητικά σχετικά με το ενδεχόμενο της εγκατάστασης της συγκεκριμένης μονάδας, αφού και τα δύο συλλογικά όργανα του Δήμου μας έκαναν δεκτούς την επιχειρηματολογία και τους επιστημονικά διατυπωμένους ισχυρισμούς των κατοίκων, τους οποίους εκφράσαμε και εμείς σαν δημοτική παράταξη από την πρώτη στιγμή στη λαϊκή συνέλευση.
Το περιφερειακό Συμβούλιο στη συνέχεια επικύρωσε την παραπάνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και με τεράστια πλειοψηφία επίσης αρνήθηκε να δώσει τη συγκατάθεση του για την εγκατάσταση της εν λόγω μονάδας.

Η έγκριση της ρυπογόνου επένδυσης δεν είναι πρόβλημα που αφορά μόνο το Βαλτινό, αλλά ολόκληρο το νομό Τρικάλων

Του Δημήτρη Τσιγάρα

Αναφορικά με το θέμα της έγκρισης της ρυπογόνου επένδυσης στην περιοχή του Βαλτινού, καθώς η σοβαρότητα της απόφασης, η οποία πάσχει από δημοκρατική και οικολογική ευαισθησία, επιτάσσει την αναγκαιότητα να εκφραστούν κάποιες σκέψεις που αφορούν όχι μόνο το συγκεκριμένο θέμα και την συγκεκριμένη περιοχή, αλλά την γενικότερη αδιαφορία και αναισθησία ορισμένων πολιτικών ταγών μας, προς το οικολογικό πρόβλημα του πλανήτη μας.

Θεωρείται λοιπόν σκόπιμο και ωφέλιμο να επισημανθούν τα εξής:

Κατ’ αρχήν οι κάτοικοι της περιοχής περιμένουν μια απάντηση στο ερώτημα: Με ποια δημοκρατική ευαισθησία η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας ενέκρινε την αδειοδότηση της ρυπογόνου επένδυσης στο Βαλτινό, την ίδια στιγμή που όλα τα θεσμικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης: (oι κάτοικοι του Βαλτινού με την Γενική Λαϊκή τους Συνέλευση, το Τοπικό Συμβούλιο της Κοινότητας Βαλτινού, η Επιτροπή Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής του Δήμου Τρικκαίων, ο Δήμος Τρικκαίων, η Περιφερειακή Επιτροπή και η Περιφέρεια Θεσσαλίας) με ομόφωνες αποφάσεις τους γνωμοδότησαν και είπαν ΟΧΙ στην επένδυση;

Δυστυχώς η μικρονοϊκή πολιτική στόχευση ορισμένων πολιτικών δεν τους επιτρέπει να αντιληφθούν και να αξιολογήσουν τις γενικότερες οικολογικές επιπτώσεις και δυσοίωνες εξελίξεις μιας τέτοιας απόφασης.

Η έγκριση της ρυπογόνου επένδυσης δεν είναι πρόβλημα που αφορά μόνο το Βαλτινό. Δυστυχώς είμαστε όλοι επάνω στην ίδια οικολογική βάρκα που βουλιάζει. Η οικολογική καταστροφή είναι προ των θυρών.

Αυτή τη στιγμή εκκρεμούνε άλλες 5-6 παρόμοιες αιτήσεις στην ίδια περιοχή και δεν γνωρίζουμε πόσες ακόμα θα ακολουθήσουν στο μέλλον, για αδειοδότηση, αφού με την έγκριση αυτή άνοιξαν «οι ασκοί του Αιόλου»…

Αντιλαμβάνεται κανείς πως η συσωρευτική μόλυνση  που αναμένεται να επιβαρύνει όχι μόνο την περιοχή του Βαλτινού, αλλά στη γενίκευσή του, ολόκληρο το νομό και κατ’ επέκταση ολόκληρη τη χώρα, θα είναι ολέθρια.

Εκατομμύρια τόνοι ρύπων θα εκπέμπονται κάθε χρόνο στην ατμόσφαιρα. Όλοι αυτοί οι ρύποι δεν χάνονται στον ουρανό, αλλά αφού προκαλέσουν ασφυξία στις πόλεις και στα χωριά επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και ξαναπέφτουν στη Γη με τη μορφή της όξινης βροχής.

Το περιβάλλον θα υποβαθμιστεί, ενώ οι επιπτώσεις για την υγεία περιλαμβάνουν αναπνευστικές και καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο, άσθμα και αλλεργίες, καθώς και αναπαραγωγικές και νευροαναπτυξιακές διαταραχές.

Και το αντιστάθμισμα όλων αυτών; Το πρόσκαιρο κέρδος των επενδυτών. 

Το μήνυμα, σφόδρα απογοητευτικό (αλλά και σφόδρα παρακινητικό συγχρόνως, αν αρνιόμαστε να υποταχθούμε στη μοίρα), είναι πως έχουμε ξεπεράσει πια τη δωδεκάτη στο «Ρολόι της Αποκάλυψης».

Τι κι αν ακυρώθηκαν, τι κι αν έμειναν άβουλοι και μοιραίοι οι εκπρόσωποι του λαού…

Όταν καταλύεται η δημοκρατία και κάποιοι προσπαθούν φασιστικά να επιβάλλουν αυτά που θέλουν, αδιαφορώντας για τη βούληση του λαού, αλλά και τις επιπτώσεις των αποφάσεών τους στη ζωή τους, τότε οφείλει κανείς να αντισταθεί και να πάρει την τύχη στα χέρια του.

Μπορεί βάσει του νόμου η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας να αποφάσισε «Ναι στη μόλυνση του περιβάλλοντος», όμως πάνω από τους νόμους είναι το Δίκαιο των ανθρώπων και το Δικαίωμα στη ζωή.

Και αυτό το ΔΙΚΑΙΟ οι κάτοικοι του Βαλτινού με τη στήριξη όλων των ευαίσθητων οικολογικά ανθρώπων αυτού του τόπου, θα το διεκδικήσουν μέχρι τέλους…

Εγκρίθηκε η ρυπογόνος επένδυση στο Βαλτινό. Έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τους κατοίκους του Βαλτινού και όλα τα θεσμικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τι κι αν, οι κάτοικοι του Βαλτινού και της ευρύτερης περιοχής, είπαν όχι στη ρυπογόνο επένδυση, τι κι αν όλα τα θεσμικά όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης γνωμοδότησαν αρνητικά, οι καρεκλοκένταυροι της Αποκεντρωμένης Διοίκησης τους έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια και με το «έτσι θέλω» ενέκριναν την ρυπογόνο επένδυση για τη λειτουργία σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση βιορευστών στη θέση Τηγάνας στο Βαλτινό.

Σύμφωνα με την απόφαση, Αρ. πρωτοκόλλου 1884/104587/ΠΕ2016 Ημερομηνία έκδοσης 24/08/2017, η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ αποφάσισε την Έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εγκατάσταση και λειτουργία σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση βιορευστών ισχύος 500 kWe, φερόμενης ιδιοκτησίας της «ΛΕΚΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Ε.Ε.», στη θέση «ΤΗΓΑΝΑΣ» της Τ.Κ. Βαλτινού του Δήμου Τρικκαίων της Π.Ε. Τρικάλων, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, μετά από τη σύμφωνη γνώμη του Περιφερειακού Συμβουλίου Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΠΕ.Σ.Π.Α.) Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας.

Αναμένεται η απάντηση και η στάση των κατοίκων…

Επανήλθε ο Α.Ο. Βαλτινού στον ποδοσφαιρικό στίβο

Μετά από τετραετή αγωνιστικής αδράνειας, ο Α.Ο. Βαλτινού επανήλθε στην ενεργό δράση και λαμβάνει μέρος στους αγώνες του Α΄ ομίλου της Β΄ ερασιτεχνικής κατηγορίας της Ε.Π.Σ. Τρικάλων.
Ταξιάρχες - Βαλτινό

Με τη συμμετοχή Α1 και Β΄ Ερασιτεχνικής ξεκίνησαν οι αγώνες ποδοσφαίρου για το Κύπελλο της Ε. Π. Σ. Τρικάλων.

Έτσι, η ομάδα του Α. Ο. Βαλτινού, έδωσε το παρθενικό της παιχνίδι την Κυριακή 3 –9 – 2017, στον πρώτο επίσημο αγώνα ποδοσφαίρου για το κύπελλο της ΕΠΣΤ, με την ομάδα των Ταξιαρχών.

Σε έναν αγώνα εκτός έδρας, η ομάδα του Βαλτινού προσπαθούσε να βρει τη συνοχή και τον βηματισμό της, έχοντας απέναντί της την ομάδα των Ταξιαρχών που υπερείχε αισθητά σε δύναμη, αντοχή και τεχνική και έχασε τον αγώνα με σκορ 4-0.

Διαιτητές του αγώνα ήταν οι: Κοντινός (Αλεξόπουλος –Μουστάκας).

Να σημειωθεί ότι  οι αγώνες κυπέλλου γίνονται με το σύστημα των απλών συναντήσεων αποκλεισμού.

Το σκορ όμως δεν επηρέασε την αισιοδοξία και το θετικό κλίμα που κυριαρχούν στην ομάδα του Βαλτινού, καθώς ήταν σχεδόν αναμενόμενο το αποτέλεσμα, αφού η ομάδα βρίσκεται ακόμα στην αρχή της προετοιμασίας και στα πρώτα αγωνιστικά της βήματα.

Με προπονητή τον Μάκη Ζαβλανό και με τη σχετική προετοιμασία η ομάδα του Βαλτινού έχει βάλει στόχο και φιλοδοξεί να διανύσει το φετινό πρωτάθλημα με αξιώσεις και διεκδικήσεις.

Άρχισε ο τρύγος στο Βαλτινό

Ο Σεπτέμβριος στο ελληνικό καλαντάρι ονομάζεται και Τρυγητής και συνδέεται βέβαια με τον τρύγο, την κύρια αγροτική απασχόληση το μήνα αυτό.

Οι αμπελοκαλλιεργητές έχουν την τιμητική τους και μάλιστα στο Βαλτινό υπάρχουν αρκετοί που διαθέτουν κτήματα και καλλιεργούν αμπέλια, για την εξασφάλιση του ντόπιου αγνού κρασιού και του τσίπουρό τους.
Η ποιότητα των κρασιών συνήθως βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο με καλή οξύτητα και σάκχαρα αλλά και πολύ καλά αρώματα.

Ο τρύγος είναι μια εποχιακή συμμετοχική εργασία που, απαιτεί πολλά χέρια και μια στοιχειώδη οργάνωση.

Ο Αντώνης Τσιγάρας εδώ και μερικά χρόνια ασχολείται με την καλλιέργεια του αμπελιού και το Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017 τρύγησε το αμπέλι του, με τη βοήθεια του Μάκη Βαγγελού και άλλων τρυγητάτων.

Η συμμετοχή πολλών ανθρώπων στον τρύγο τον αναδεικνύει σε ευχάριστη εργασία, που συχνά παίρνει τον χαρακτήρα πανηγυριού.

Στις τοπικές αγροτικές κοινωνίες ο τρύγος για αυτούς που συμμετέχουν είναι γιορτή και χαρά.

Ο αμπελοκαλλιεργητής εξασφαλίζει εργάτες, καλάθια, καφάσια και ετοιμάζει τα εργαλεία ψαλίδια, μαχαίρια, φροντίζει για φαΐ και πιοτό, ετοιμάζει τον αποθηκευτικό χώρο, κ.α.

Έτσι τις πρωινές ώρες που τα σταφύλια έχουν χαμηλή θερμοκρασία αρχίζει ο τρύγος.

O Δήμος Τρικκαίων ενισχύει τις υπηρεσίες του στα χωριά Βαλτινό και Παλαιόπυργο

Με υπάλληλο μηχανικό μόνιμα στο Βαλτινό και σύντομα και στον Παλαιόπυργο, ο Δήμος Τρικκαίων ενισχύει τις υπηρεσίες του στα χωριά της περιφέρειας. Ταυτοχρόνως, υλοποιούνται έργα και προγραμματίζονται δράσεις προς όφελος των κατοίκων.
Όπως ανακοίνωσε ο Δήμαρχος Τρικκαίων κ. Δημήτρης Παπαστεργίου στους κατοίκους του Βαλτινού, τους οποίους επισκέφθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 30 Αυγούστου, μηχανικός του Δήμου μετακινήθηκε ήδη στην έδρα του τέως Δήμου Καλλιδένδρου. Ο κ. Παπαστεργίου τόνισε ότι ο Δήμος Τρικκαίων συνεχίζει να μεριμνά ειδικά για τα χωριά. Στο πλαίσιο αυτό, συνεχίζοντας τις επαφές του, επισκέφθηκε το Βαλτινό και την Κ. Ελάτη, Παρουσία της αντιδημάρχου Τομέα Β κ. Ελένης Πούλιου, συζήτησε στο Βαλτινό τα θέματα του χωριού.
Συγκεκριμένα, εκφράστηκε η ικανοποίηση για τα μικροέργα και τις παρεμβάσεις που γίνονται σε διάφορα σημεία (ανακαίνιση παιδικού σταθμού και νηπιαγωγείου μετά από χρόνια, έργα για το οστεοφυλάκιο κ.α.).
Παρόντος και του προέδρου κ. Δημήτρη Σταμούλη, συζητήθηκε το μείζον θέμα της αγροτικής οδοποιίας. Ο Δήμος Τρικκαίων καταθέτει πρόταση σε πρόγραμμα της Περιφέρειας Θεσσαλίας για άσφαλτο σε γεωργοκτηνοτροφικές μονάδες. Στη συζήτηση τέθηκαν τα ζητήματα για τις προτεραιότητες στην περιοχή, ώστε η πρόταση να είναι πλήρης και τεκμηριωμένη.
Επίσης ο κ. Παπαστεργίου επισκέφθηκε και την Κάτω Ελάτη. Στην εκεί συζήτηση, τέθηκε το θέμα της γεώτρησης που, παρότι κατασκευάστηκε πριν χρόνια, δεν έχει ακόμη λειτουργήσει, λόγω εγγενών προβλημάτων. Διαπιστώθηκε επίσης ότι και οι τρεις οικισμοί του χωριού, με τη μέριμνα των κατοίκων του και τη συνεργασία του παρόντος στη συνάντηση, προέδρου κ. Γιάννη Μπακάση, βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση. Όπως, για παράδειγμα, η παιδική χαρά και τα γήπεδα.
Σημειώνεται, τέλος, ότι με την ίδρυση των αντιδημαρχιών, την παρουσία των μηχανημάτων στις έδρες τους, ο Δήμος δυναμώνει την παρουσία του στην περιφέρεια, ενισχύοντας τα χωριά.

Από το γραφείο Τύπου του Δήμου Τρικκαίων

Η εργατική τάξη δεν τρώει μέλι

Του Κωνσταντίνου Ε. Κατσαρού, από την ποιητική συλλογή "Σταλακτίτες"

Τα λευκά άνθη της κερασιάς μοσχοβολούσαν στον άνεμο,

οι μέλισσες αγκιστρωμένες στην κορυφή του μίσχου,

αεικίνητες, πιστά προσηλωμένες στη συλλογή της γύρης,

δεν έβλεπαν, δεν καταλάβαιναν το συντελούμενο.

Της γονιμοποίησης του καλού και ωφέλιμου

της μυσταγωγίας της ειρηνικής δημιουργίας

ούτε το αμυντικό κεντρί δεν ήξεραν που βρίσκεται,

απωθημένο στα βάθη της λήθης,

θα ενεργοποιούνταν ενστικτωδώς,

εν εσχάτη ανάγκη αμοιβαίου θανάτου

ακάματες εργάτριες,

φιλότιμες υπηρέτριες υγείας και ευχαρίστησης,

τυφλά υπάκουες στο φυσικό πρόσταγμα,

χωρίς προϋποθέσεις,

χωρίς προαπαιτούμενα,

χωρίς ανταμοιβή,

υπηρετώντας αγόγγυστα τον ιδανικό σκοπό της ύπαρξης

«εφ ω ετάχθησαν»

λυπηθείτε τες!!! δοξάστε τες!!!

Ιστορίες του χωριού «Η διαιώνιση του είδους»

Του Χάρη Αγγελή

Τέλος Μαΐου, μια Κυριακή πρωί μετά τον εκκλησιασμό, η Ελένη ετοιμάστηκε να πάει «ψωμί» στον τσομπάνο, που έβοσκε τα πρόβατα πέρα στην τοποθεσία Χαλκιές.
Αφού έβαλε το καπίστρι στο γομάρι, το σαμάρωσε και κρέμασε πάνω του τον τρουβά με το φαγητό και τη φτσέλα με το νερό, πήρε το καλάθι με τα απαραίτητα, το καρδάρι για το άρμεγμα των προβάτων και το γκιούμι για την μεταφορά του γάλακτος, πάτησε στο καρεκλάκι ανέβηκε κι έκατσε κι αυτή πάνω στο σαμάρι. Έπιασε με το ένα χέρι το σχοινί που ήταν δεμένο στο καπίστρι για να οδηγεί το ζώο και στο άλλο κρατούσε μια βέργα που την χτυπούσε στα καπούλια του ζώου για να περπατάει πιο γρήγορα...
Όταν έφτασαν στο ζευγαρολίβαδο το γομάρι ξαφνικά αφήνιασε. Άρχισε να γκαρίζει δυνατά και να τρέχει με τ αυτιά τσιτωμένα προς την γομάρα της κυρά - Πανάγιως, που βοσκούσε αργά - αργά το λιγοστό χορτάρι.

Παρά τις προσπάθειές της, η Ελένη, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει το αφηνιασμένο αρσενικό, που σαν έφτασε κοντά στη γομάρα πήδηξε αμέσως πάνω στη ράχη της και έσφιγγε τα μπροστινά του πόδια, σαν να ήταν χέρια, στο αδύναμο κορμί της.

Τότε το σαμάρι έγειρε και η γυναίκα με τ αγγειά σωριάστηκαν στο χώμα.

Η γομάρα έμεινε ακίνητη, ανοιγόκλεινε τα σαγόνια της κι έτρεχαν σάλια από το στόμα της...

Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία της διαιώνισης του είδους, το γομάρι στέκονταν φρόνιμο, με τ αυτιά κατεβασμένα και η γομάρα άρχισε πάλι να βόσκει στο λιβάδι…

Η Ελένη, ντράπηκε λίγο από τα σχολιαρόπαιδα, που έτυχε να παίζουν εκεί κοντά και βλέποντας το γεγονός σταμάτησαν το παιχνίδι και περίεργα αλλά και έκθαμβα κοίταζαν αυτό που συνέβαινε ξαφνικά μπροστά στα μάτια τους.

Ντράπηκε γιατί, όταν έπεσε η φουκαριάρα, μαζεύτηκε η φούστα της και φάνηκαν τα πόδια της πάνω από τα γόνατα.

Ύστερα αφού κατέβασε γρήγορα τη φούστα της σηκώθηκε φόρτωσε πάλι τ’ αγγειά, έπιασε το σχοινί και μπροστά αυτή, πίσω το ζωντανό, συνέχισαν πεζή το δρόμο τους...

Συνθέσεις & Αντιπαραθέσεις «Δυο όμοιες φωτογραφίες με δυο ανομοιογενή ζευγάρια ζώων»

Παρουσιάζοντας δυο επιχρωματισμένες, παρόμοιες φωτογραφίες, παλαιότερης εποχής, που απεικονίζουν την ίδια διαδικασία της αγροτικής εργασίας, του οργώματος, αλλά με ανομοιογενή ζευγάρια ζώων, που σέρνουν το αλέτρι με το ζυγό, δικαιώνεται απόλυτα αυτό που συνήθως λέγεται: πως η φωτογραφία είναι η ποίηση της όρασης!!!

Η γραφικότητα της παλαιότερης εποχής, αλλά και ο μόχθος της εργασίας, μέσα από τον αγώνα της επιβίωσης, στα άγια χώματα του κάμπου, φαίνονται αποκαλυπτικά και στις δύο παλιές φωτογραφίες.

Στη μια περίπτωση, η ελληνίδα αγρότισσα με τη βουκέντρα στο χέρι, σαν τη θεά της γης, Δήμητρα, με το ανομοιογενές ζευγάρι να σέρνει το ξυλάλετρο, γητεύει τα άγια χώματα για την εξασφάλιση της επιβίωσης!!!

Στην άλλη περίπτωση, το σιδερένιο αλέτρι σέρνεται με το ζυγό, πάλι από το ανομοιογενές ζευγάρι, την ώρα που ο γεωργός με τον γιο του οργώνουν την ευλογημένη γη.
Λίγο πριν το τέλειωμα, θα πάρουν μια ανάσα.
Με την παλάμη του χεριού του, ο γεωργός θα σφουγγίσει το μουσκεμένο, από τον ιδρώτα, πρόσωπο και θα ψελλίζει το «Δόξα σοι ο θεός», κοιτάζοντας τον ουρανό στο σώσιμο της ημέρας!!!

Παραμυθένιος γάμος για την σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου

Ένας από τους πιο παραμυθένιους γάμους που έχουμε δει…

H γνωστή Τρικαλινή σοπράνο που διαπρέπει στο εξωτερικό, Νίνα Κουφοχρήστου του Αναστασίου και της Φανής, η οποία έλκει την καταγωγή της από το Βαλτινό, παντρεύτηκε το απόγευμα του Σαββάτου 26 Αυγούστου 2017, τον αγαπημένο της πιανίστα, Λεωνίδα Τουρούτογλου.

Το μυστήριο τελέστηκε στην εκκλησία της Πόρτας Παναγιάς, στην Πύλη Τρικάλων, όπου η Νίνα και ο Λεωνίδας αντάλλαξαν όρκους αιώνιας αγάπης και πίστης.

Ακολούθησε τρικούβερτο γλέντι που κράτησε μέχρι το πρωί.

Κουμπάρος ήταν ο κ. Ανέστης Ποντικάκης.

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ...

Μνήμες από την πλατεία της Γελαδαριάς

Του Ευαγγέλου Στάθη φιλολόγου

Το Βαλτινό δεν ήταν από τα μεγάλα χωριά. Έτσι δεν μπορούμε να πούμε πως έχει πολλές πλατείες. Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα χωριά, είχε δύο πλατείες που «κόπηκαν» το 1934, σύμφωνα με την οριστική διανομή των οικοπέδων.

Προς το τέρμα περίπου του χωριού, προς το έβγα του, ήταν η μεγάλη πλατεία. Τη λέγαμε Γελαδαριά. Απλωνόταν στενόμακρα δεξιά και αριστερά από τη δημοσιά. Το πλούσιο και μαλακό χώμα γύρω γύρω ήταν «ένα κι ένα» για κόψιμο πλιθιών. Το πήραν πολύ γρήγορα είδηση οι χωριανοί και το εκμεταλλεύτηκαν. Έτσι δημιουργήθηκαν μεγάλες γούρνες που δημιουργούσαν προβλήματα το χειμώνα, γιατί λίμναζαν τα νερά, μύριζαν και ασχήμιζαν γενικώς το τοπίο. Κάποιες λυγαριές και λίγα βούρλα ακόμη προσπαθούσαν να ομορφύνουν τον τόπο, αλλά τίποτε. «Εδώ ήταν βαρκό, ήταν γούρνες, ψαράκια και βατράχια ήταν εδώ»!

Μετά, πολύ αργότερα, κοντά στο ’60, οι ίδιοι οι χωριανοί άρχισαν σιγά σιγά να ισιάζουν τις γούρνες και να μπαζώνουν τα σημεία αυτά. Όλα μόνοι τους, με προσωπική εργασία. Εδώ που τα λέμε, οι ανωμαλίες αυτές που έκανε το έδαφος πριν δεν ήταν και πολύ άσχημες. Εκείνες οι γούρνες, τα σαμαράκια και τα ψηλωματάκια είχαν κι αυτά την ομορφιά τους.

Με το ίσιασμα και το μπάζωμα έγιναν καλύτερα και τα φρύδια, οι όχθοι δηλαδή του μικρού ποταμού. Το άλλο κομμάτι της πλατείας αυτής, απ’ την άλλη μεριά του δρόμου, ήταν πιο ίσιο. Το σχήμα του ήταν περίπου τριγωνικό και γύρω γύρω είχε χαντάκι με χαμηλά φρύδια, τόσο, που και μικρό παιδάκι τα περνούσε και γέρος με μπαστούνι.

Όλο αυτό το μέρος που αναφέραμε έκανε πολλές, πάρα πολλές χρήσεις. Από το απογευματάκι μέχρι που σουρούπωνε καλά καλά, βάλε και λίγο αργότερα ακόμα, αποτελούσε τον τόπο της «μάζωξης». Μάζωξη, το λέει και η λέξη, ήταν η συγκέντρωση των αντρών, του αντρικού πληθυσμού του χωριού. Σχεδόν όλοι συγκεντρώνονταν εκεί. Ήταν χωρισμένοι σε παρέες, ανάλογα με την ηλικία, τις φιλίες, τους μαχαλάδες ή και άλλα κριτήρια.

Βαλτσινιώτικη ντοπιολαλιά «Ο ανεπρόκοπος»

Τώρα το καλοκαίρι μι τις τρανές ζέστες κάθουμι κάτ΄ απου κάνα πλατάνι κι θυμάμι παλιές Βαλτσινιώτικες ιστουρίες. Θα στις μολογήσω, άξτες κι γράψτεις άμα θες.

"Τουν βλέπς αυτούια ια, αυτό του πιδί, τον τσιουμπάνου, ε!, ρε, γαμώ τη μάνα μέσα, γκουτζιάμ πιδί, ντιπ δεν τουν κόβι!

Ούδι νια αράδα δεν ξέρει να διαβάσει. Δεν καταλαβαίνει τίπουτι, σκέτους γκρας είνι. Γκουτζιάμ άντρας κι κάνει χαζαμάρις ακόμα. Ποιόν όμοιασι;

Ήταν μικρός, δεν τουν αγροίξι τουν πατέρα τ’ απ΄ ήταν μιρακλής!

Άμα τουν έλεγις να κάνι κάνα δλειά…

-Δεν αδγειάζου, έλεγι, έχου να πάου στα πρόβατα. Έκανι πάντα του θκό τ’.

-Έλα να κάνουμι αυτή τη δλειά, τουν έλιγις.

-Δεν αδγειάζου σήμερα  σεαμπρουστά άμα ξεαδγειάσου, θα ’ρθού, έλιγι.

Έβγαζι του καθρεφτάκι κι την τσατσάρα, σάλιουνι του μαλλί κι έφτιαχνι τουν καρέ.

Άμα τουν έλεγις, να ντυθεί κι να πάει στην νηκκλισιά γκουρδουκλιόνταν ούλη τη νύχτα στου κριβάτι κι του προυί που σκώνουνταν μπαμπάλιζι. Ντύνουνταν κι έβαζι ανάπουδα τα παπούτσια τ’.

-Βρε πιδί μ’, τά ’βαλις τ’ανάπουτα τα παπούτσια σ’, τουν έλιγαν.

-Αλάθους έκανα, έλιγι αυτός, αλλά δεν τα άλλαζι, έβγαζι του καθρεφτάκι κι την τσατσάρα, έφτιαχνι τουν καρέ κι πήγηνι έτσι, σαν σβαρνιάρς στην νηκκλισιά.

Νια βολά θα πνίγουνταν στου πουτάμι αν δεν αγραπώνουνταν απού κάτι κλαργιά. Έσκουζι ούλ΄τη μέρα να τουν ακούσουν. Σπουλάτι τουν άξαν κατι τσουμπαναραίοι κι πήγαν τουν έβγαλαν.

Νια βολά τουν έστειλαν να κουβαλίσι τ’άχυρου μι του κάρου, απ τη Παναΐα κι γκιράντσι του φουρτουμένου κάρου κι έπισαν ούλα τα διμάτχια στου δρόμου.

Νια άλλη βολά τοιμάσκαν να πάν στου παγκύρι, είχαν ζέψι του κάρου, φόρτουσαν κι τα πράματα κι περίμιναν αυτόν.

Αυτός, τότι είχι πάρι τα γκιούμνια κι είχι πάει να τα γιουμίσι μι νιρό απ τ’ αρτισιανό.

Πιρίμιναν - πιρίμιναν, κάπουτι κι αλλότι, φανήσκι κι αυτός, γιμάτους απού πάν μέχρι κατ΄ λάσπις κι νιρά.

-Ά ρε, του λεν, που είσι; Ισένα θα πιριμένουμι.

-Κάηκι απού νιρό του γουμάρι κι γκάρζι ούλη τη μέρα, τσ’ λέει, ιγώ γκουσουμάντσα μέχρι να του φέρου τόσου βάρους να του πουτίσου κι σεις χουιάζτει.

Νια άλλη βολά κουβαλούσι πάλι νιρό μι τα γκιούμια κι τουν φώναζαν.

-Μην απιρνάς απού κει, έχει αγλίστρα η δρόμους.

Μπα, αυτός, ικεί. Ε, πάτσι νια γλίστρα κι ήρθι μι τουν κώλου σεαπάν’.

Τουν αλπήτχα του καημένου έτσι όπως έκανε.

Ούλη τη ζουή τ’ αγουνιώτι κι ντιπ προυκουπή δεν είδι.

Ούλου γαμπρίζει η καημένους κι καμία δε γυρίζει να τουν κοιτάξει.

Σάμπως τι να κοιτάξει... τέτοιους ανεπρόκουπους που είνι…"

Ανοιχτό γράμμα στους απόφοιτους Λυκείου που δεν είδαν το όνομά τους στις λίστες των εισακτέων

Του Στέφανου Βαγγελού

Η σκέψη μου είναι σε σένα. Θα 'θελα να ΄μαι δίπλα σου, όπως τότε, να μοιραστούμε τη στιγμή, να σου χαμογελάσω, να γλυκάνω λίγο τη μέρα σου, όπως γλύκαινες κι εσύ την κάθε μου μέρα. Ίσως χωρίς να το ξέρεις, με την παιδικότητά σου, το χαμόγελο, τον καλό σου λόγο και τη δίψα σου για ζωή με έκανες να αντικρίζω τον κόσμο με άλλα μάτια, να νιώθω ότι η ζωή τώρα αρχίζει, ότι κάθε μέρα κάνουμε μια καινούρια αρχή. «Θυμάσαι;» Στα δύσκολα δεν το βάζουμε κάτω «ή» Στις νίκες μας αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε τους ηττημένους «ή» Αν χρειαστεί ξέρουμε και να χάνουμε. Αν οι «πανελλήνιες» δεν σου χαμογέλασαν δεν είναι γιατί δεν το αξίζεις. Χαμογέλασε γλυκά στον εαυτό σου και πες του: Έχεις κι άλλη ευκαιρία. Ο δρόμος της ζωής είναι πολύ μακρύς. Τα όνειρά μας δεν χωράνε να φυλακιστούν μέσα σε λίγες σελίδες. Η ζωή δεν φυλακίζεται μέσα σε μια σχολή. Σκέψου πως σταμάτησες σε ένα σκαλοπάτι για μια ανάσα και ξεκίνα με νέες δυνάμεις. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα ψηλά! Βλέπεις πόσοι δρόμοι ανοίγονται; Οι δυσκολίες μας μαθαίνουν τι πρέπει να διορθώσουμε, να αλλάξουμε, να κάνουμε διαφορετικά. Η ικανότητα, η προσφορά στην κοινωνία, η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη δεν κρίνονται στα πρώτα μας βήματα αλλά από τη συνολική πορεία μας στη ζωή. Γι’ αυτό προχώρα στο δικό σου δρόμο! Άσε το τραγούδι σου να ακουστεί: «Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ!» Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σε εγκλωβίσει στα δικά του μονοπάτια. Δυνάμωσε τη φωνή σου! Ναι, τώρα σ’ ακούμε δυνατά: «Δεν θέλω απλά να επιβιώσω, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ. Αυτόν τον κόσμο που φτιάξατε στα μέτρα σας ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΩ!»
Να γιατί ένιωθα και νιώθω περήφανος για σένα!
Ο δάσκαλός σου.

Οι επιτυχόντες των ΑΕΙ και ΤΕΙ από το Λύκειο Βαλτινού

Ανακοινώθηκαν το πρωί της Πέμπτης (24/08/2017) οι βάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για το 2017.

Οι υποψήφιοι των φετινών Πανελληνίων Εξετάσεων μπορούν πλέον να δουν τα μόρια εισαγωγής για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, καθώς ανακοινώθηκαν το πρωί της Πέμπτης από το υπουργείο Παιδείας τα αποτελέσματα των βάσεων.

Έτσι, χιλιάδες υποψήφιοι γνωρίζουν αν κατάφεραν να εισαχθούν στη σχολή της αρεσκείας τους, κάνοντας το όνειρό τους πραγματικότητα ή θα ξαναδοκιμάσουν την τύχη τους του χρόνου.

Στο Λύκειο Βαλτινού οι επιτυχόντες και οι σχολές στις οποίες πέρασαν είναι οι ακόλουθες:

Επιτυχόντες:

Αθανασάκης Ευθύμιος του Νικολάου Και της Γεωργίας

Σχολή επιτυχίας: Πυροσβεστών (Μόνο για πολίτες)

Αρβύθη Ευγενία του Κωνσταντίνου και της Μαρίας

Σχολή επιτυχίας: Ναυπηγών Τ.Ε. (Αθηνών)

Βάιος Χρήστος του Θεοδώρου και της Αφροδίτης

Σχολή επιτυχίας: Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής (Σέρρες)

Βερτσάνι Κλέιντι του Ροντίν και της Βαλμπόνας

Σχολή επιτυχίας: Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων (Ηράκλειο Κρήτης)

Γεωργούλας Ιωάννης του Σωτηρίου και της Σταυρούλας

Σχολή επιτυχίας: Μονίμων Υπαξιωματικών Στρατού Σ.Μ.Υ.

Γεωργούλας Παναγιώτης του Αποστόλου και της Ανθούλας

Σχολή επιτυχίας: Πληροφορικής (Κέρκυρα)

Γεωργούλας Παρασκευάς του Κωνσταντίνου και της Μαρίας

Σχολή επιτυχίας: Ναυτιλίας & Επιχειρηματικών Υπηρεσιών (Χίος)

Καλογράνα Χρυσοβαλάντου του Αθανασίου και της Τερέζας

Σχολή επιτυχίας: Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και περιφερειακής ανάπτυξης

Καραλή Αικατερίνη του Ευαγγέλου και της Μαρίας

Σχολή επιτυχίας: Μηχανικών περιβάλλοντος (Ξάνθη)

Κατσιάκος Χρήστος του Ευθυμίου και της Σωτηρίας

Σχολή επιτυχίας: Γλώσσας, Φιλολογίας & Πολιτισμού Παρευξείνιων χωρών (Κομοτινή)

Κοθράς Αλέξανδρος του Σωτηρίου και της Μαρίας

Σχολή επιτυχίας: Πληροφορικής (Λαμία)

Κορομπλής Δημήτριος του Αποστόλου και της Μαρίας

Σχολή επιτυχίας: Πληροφορικής (Λαμία)

Κράβαρη Ελένη του Νικολάου και της Βάιας

Σχολή επιτυχίας: Φυσικοθεραπείας (Αίγιο)

Κωσταρέλου Παναγιώτα του Ευθυμίου και της Ευθαλίας

Σχολή επιτυχίας: Ψυχολογίας (Θεσσαλονίκη)

Κωτούλα Ανδρονίκη του Βασιλείου και της Χαρίκλειας

Σχολή επιτυχίας: Βιολογικών εφαρμογών & Τεχνολογιών (Ιωάννινα)

Μούτσα Ερλίντ του Ίλιρ και της Μαϊλίντας

Σχολή επιτυχίας: Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων (Ηράκλειο Κρήτης)

Μπέης Ιωάννης του Χαριλάου και της Γεωργίας

Σχολή επιτυχίας: Κοινωνικής θεολογίας (Αθήνα)

Μπιλιάλη Στεργιανή του Στυλιανού και της Αικατερίνης

Σχολή επιτυχίας: Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας (Αθήνα)

Νάκα Ευαγγελία του Ιωάννη και της Δέσποινας

Σχολή επιτυχίας: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών υπολογιστών (Βόλος)

Ντέλλας Ηλίας του Νικολάου και της Καλλιόπης

Σχολή επιτυχίας: Τεχνολογίας Ήχου & Μουσικών Οργάνων (Ληξούρι)

Πάτα Νικολέτα του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής

Σχολή επιτυχίας: Αρχιτεκτονικής Τοπίου (Δράμας)

Χριστάκος Θεόδωρος του Χρήστου και της Φωτεινής

Σχολή επιτυχίας: Οικονομικών Επιστημών (Θεσσαλονίκη)

Χύτα Ελένη του Ευαγγέλου και της Μαρίας

Σχολή επιτυχίας: Παιδαγωγικό Ειδικής Αγωγής (Βόλος)

Επιτυχόντες σύστημα 10%

Σατρατζέμη Ευαγγελία του Κωνσταντίνου και της Ευανθίας

Σχολή επιτυχίας: Ιστορίας (Κέρκυρα)

Επιτυχόντες παρελθόντων ετών

Μπίλα Δήμητρα του Κωνσταντίνου και της Μαρίας

Σχολή επιτυχίας: Παιδαγωγικών Νηπιαγωγών (Ιωάννινα)

Παπακώστας Λάζαρος του Αθανασίου και της Βασιλικής

Σχολή επιτυχίας: Μαθηματικών (Ιωάννινα)

Θερμά συγχαρητήρια στους επιτυχόντες και καλές σπουδές.

Αερο-πλάνα του Βαλτινού

Μετά τις όμορφες αεροφωτογραφίες, ωρίστε και το βίντεο με τα διάφορα αερο-πλάνα, που μας υποσχέθηκε ο φίλος μας, Χρήστος Δημητρούλης από την Κάτω Ελάτη. Θαυμάστε το Βαλτινό από ψηλά!
Εντυπωσιακές λήψεις, εντυπωσιακά πλάνα, με drone. Εκπληκτικό το αποτέλεσμα!

Αεροφωτογραφίες του Βαλτινού

«Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει η γη με ζωγραφιά» λένε οι στίχοι του τραγουδιού και αυτό επιβεβαιώνεται εν τοις πράγμασι.

Από τον φίλο μας Χρήστο Δημητρούλη λάβαμε μια συλλογή 10 αεροφωτογραφιών που απεικονίζουν το χωριό Βαλτινό.

Για πρώτη φορά έχουμε την δυνατότητα να δούμε από ψηλά το Βαλτινό και να θαυμάσουμε τις ομορφιές του.

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Χρήστο Δημητρούλη για την προσφορά του και όπως μας πληροφόρησε ο ίδιος, σύντομα θα έχουμε την δυνατότητα να δούμε το Βαλτινό από ψηλά και σε βίντεο.

Καλή θέαση!

Λάμπρος Σ. Σταυρέκας – Τραγουδώντας τη ζωή και τον βίο του Μετανάστη

Το θέμα της μετανάστευσης είναι πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο. Οι λόγοι που γεννούν το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι ποικίλοι κι εξαρτώνται από τις συνθήκες που επικρατούν κατά τη δεδομένη, κάθε φορά, χρονική περίοδο από τους τόπους της προγενέστερης διαμονής στους τόπους αποδημίας.

Αιτία της μετανάστευσης σε γενικές γραμμές, τόσο της εκούσιας όσο και της αναγκαστικής, είναι η προσπάθεια εκείνων που μεταναστεύουν να απαλλαγούν από διάφορους παράγοντες που καταπιέζουν τη ζωή και την προσωπικότητά τους.

Στην Ελλάδα του '50 και του '60, οι οικονομικές δυσκολίες, οι πολιτισμικές αδυναμίες, η ανεργία, η ελλιπέστατη εκπαίδευση, η κρατική ανεπάρκεια και οι ματαιώσεις των ατομικών προσπαθειών,  ενέτειναν την αίσθηση του αδιεξόδου και πολλοί άνθρωποι οδηγήθηκαν στη μετανάστευση. Η μετανάστευση για πολλούς ανθρώπους από τον τόπο μας, ήταν λύση σχεδόν αναπόφευκτη.

H ζωή στις χώρες προορισμού ήταν οργανωμένη, οι συνθήκες διαβίωσης καλύτερες, η εργασία είχε ειδίκευση, ωράριο, πολύ καλύτερη αμοιβή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη...

Όμως, ο νόστος, αυτό το ψυχικό άλγος, η λαχτάρα της επιστροφής στην πατρίδα έκαιγε βαθιά μέσα στα στήθη των μεταναστών και πάντα ονειρευόταν πότε θα έρθει η μέρα της ευλογημένης στιγμής για την επιστροφή.

Αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού του, και σύντροφος του μετανάστη στις δύσκολες στιγμές, το τραγούδι. Βάλσαμο και παρηγοριά, ανάσα κι αναστεναγμός τα ελληνικά τραγούδια του πόνου, του έρωτα, της μετανάστευσης, που εξέφραζαν τα συναισθήματα, γλύκαιναν τα χείλη και ζέσταιναν τις καρδιές των μεταναστών κρατώντας τους συντροφιά στον ξένο τόπο.

Ο Λάμπρος Σ. Σταυρέκας, γεννημένος το 1942 στο Βαλτινό, κάνοντας μια ανασκόπηση της ζωής του, θέλησε να θυμηθεί και να αφηγηθεί τις ευχάριστες και δυσάρεστες εμπειρίες από τη μεταπολεμική μετανάστευση, που αυτός και η οικογένειά του έζησαν.

Συνταξιούχος σήμερα, γεμάτος μνήμες και εμπειρίες, αλλά και συναισθηματικά ευάλωτος, επιχείρησε να σκιαγραφήσει το πορτρέτο του "Αγνώστου Μετανάστη", με μοναδικό αντίπαλο τη συγκινησιακή του φόρτιση.

Κατάφερε να μας τραγουδήσει, να μας μεταδώσει την έννοια του νόστου, να μας διδάξει πατριωτισμό, μα πάνω απ’ όλα να μας συγκινήσει με τη βιωματική του εξιστόρηση!

Τόπος συνάντησης: το σπίτι του στο Βαλτινό, όπου στην αυλή του, υπάρχει αναρτημένη σε ιστό η ελληνική σημαία.

Ο Λάμπρος Σταυρέκας, ξεκίνησε την διήγησή του βουρκωμένος κρατώντας στα χέρια του μια παλιά φωτογραφία κι ένα κλάμα βουβό, επισκίαζε κάθε τόσο το λόγο του και πρόδιδε το ευσυγκίνητο του χαρακτήρα του.

Κάποια στιγμή ηρέμησε και  άρχισε να διηγείται:

-«Θα ξεκινήσω από αυτή τη φωτογραφία, γιατί μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία. Εδώ είμαι σε ηλικία 11 ετών, τότε που φτιάχνανε την εκκλησία, το καλοκαίρι του 1953. Έκαναν την επέκταση του επάνω διαζώματος και τα μαστόρια είχαν κάνει μια σκαλωσιά για να ανεβάζουν επάνω τα οικοδομικά υλικά. Εγώ πιτσιρικάς βοηθούσα εθελοντικά, παίρνοντας τον κουβά με την ασβέστη από τους κάτω εργάτες και τον έδινα επάνω στα μαστόρια. Ήταν από τις πρώτες μου επαφές με την εργασία, τη σκληρή δουλειά.

Το ξεφλούδισμα του καλαμποκιού

Του Ευαγγέλου Στάθη φιλολόγου

Σωστό πανηγύρι και σεργιάνι αποτελεί το ξεφλούδισμα. Πως το περιμένουν όλοι! Όλοι, μικροί και μεγάλοι, ιδίως οι νέοι και οι νέες. Το καλαμπόκι έχει συγκεντρωθεί όλο στη ρούγα και έχει μαζευτεί σε έναν μεγάλο σωρό ή σε περισσότερους μικρότερους, ώσπου ναρθεί το βράδυ. Το βράδυ πέφτει και νάτοι, έρχονται όλοι, συγγενείς, φίλοι, γειτόνοι, όλοι, μικροί και μεγάλοι, και πιάνουν θέσεις: όταν ο σωρός είναι ένας, κάθονται γύρω γύρω απ’ αυτόν, όταν είναι περισσότεροι κάθονται πέρα πέρα σε αράδες: μια αράδα από δω, μια αράδα από κει. Οι νέοι προσπαθούν να καθίσουν λιγάκι παραπέρα, κοντά κοντά ή αντικρυστά.

Και το ξεφλούδισμα αρχίζει: φρου κρακ! φρου κρακ! ασταμάτητα. Με τα τρία δάχτυλα κι’ απ’ τα δυο τα χέρια σου αρχίζεις από τα τσιαμπάδια της ρόκας (τα μουστάκια) και σχίζεις σαν χαρτί τα φύλλα της μέχρι το κοτσάνι που το σπάζεις μαζί με τα φύλλα, πετάς τα φύλλα πίσω από την πλάτη σου και κείνα κάνουν ένα μικρό σωρό πίσω σου. Απ’ αυτό θα εξαρτηθεί πόσο ξεφλούδισε ο καθένας, πόσο τον φτούρισε το ξεφλούδισμα. Την ξεφλουδισμένη ρόκα την πετάν όλοι σε έναν σωρό, ο οποίος συνεχώς μεγαλώνει. Οι ρόκες πέφτουν βροχή στο σωρό: στην αρχή κταπ! κτουπ! Κι όσο μεγαλώνει ο σωρός κατακταπ! κατακτούπ! Αυτό βλέπεις κι αυτό ακούς συνέχεια.

Και τι δεν ακούς εδώ από τους εργαζομένους: ιστορίες, μαραπάδες, μασλάτια, γέλια, κουτσομπολιά και τραγούδια, ακόμα παραμύθια, μύθια, παροιμίες, αινίγματα, ανέκδοτα και τραγούδια, πολλά τραγούδια. Αν τύχει μάλιστα στην παρέα κάνας καλός τραγουδιστής ή καμιά τραγουδιστού, ΄κόμα καλύτερα. 

Στο ποτάμι, από ερασιτέχνη ψαρά αλιεύτηκε τεράστιο ψάρι

Το ψάρεμα  είναι μια δραστηριότητα που έχει σαν τελικό σκοπό το να πιάσει κάποιος ψάρια σε οποιαδήποτε περιοχή ζουν (θάλασσα, λίμνη, ποταμό κλπ), είτε για χόμπι είτε επαγγελματικά.

Όμως το ψάρεμα που γίνεται για χόμπι μπορεί να προσφέρει στους ερασιτέχνες, ψαράδες απίστευτες συγκινήσεις.

Αυτή τη συγκίνηση και  ικανοποίηση ένοιωσε ο Σωτήρης Νάκας, όταν κατάφερε να ψαρέψει και να πιάσει, σε ποτάμι της περιοχής μας, ένα ψάρι 5 κιλά.

Ασφαλώς το γεγονός θεωρείται πολύ σπάνιο και γι’ αυτό άλλωστε απαθανατίστηκε με την παραπάνω φωτογραφία!