Στιγμές
από τους παλιούς χειμώνες. Τότε που χιόνιζε συχνά και μάλιστα για πολλές
συνεχόμενες ημέρες. Ήμουνα ο μόνος φοιτητής στο χωριό και για την ιδιότητά μου
αυτή με σέβονταν όλοι. Και, χιονίζοντας κάποτε στις χριστουγεννιάτικες
φοιτητικές διακοπές, είχα φτιάξει τον χιονάνθρωπό μου μπροστά στο καφενείο του
χωριού για να τον βλέπουν όλοι. Και τον έβλεπαν και τον σχολίαζαν καλότροπα και
μου επέτρεπαν να είμαι διαρκώς παιδί, επειδή τάχα μόνο εγώ το δικαιούμουν.
Ήμουνα ο μόνος που μπορούσα να παίζω και να χαίρομαι, χωρίς καμία άλλη
απασχόληση. Ποιος μπορεί τώρα να μου βρει τη χαρά εκείνων των ημερών; Νόμιζα
πως θα είχα απόθεμα για όλη μου τη ζωή, αλλά γελάστηκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου