Άνθρωποι περιπλανώμενοι οι τσιγγάνοι υφίστανται τον κοινωνικό αποκλεισμό και ζουν στο κοινωνικό περιθώριο.
Ένας λαός χωρίς γραπτή γλώσσα, ένας αρχαίος νομαδικός λαός που στο πείσμα των αιώνων διατηρεί την παράδοση της περιπλάνησης.
Ζουν σε διάφορα σημεία, συνήθως έξω από τους οργανωμένους οικισμούς, με μορφές «εγκατάστασης» οι οποίες πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια της ανθρώπινης εξαθλίωσης.
Οι Τσιγγάνοι ασκούν περιστασιακές εργασίες που τους αποφέρουν τα προς το ζην, αλλά χωρίς καμία δυνατότητα προγραμματισμού της ζωής τους και των παιδιών τους και πάντα χωρίς κοινωνική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Πως μπορεί να χωρέσει ολόκληρη η οικογένεια, ολόκληρο το βιός, άνθρωποι, ζώα, πράγματα μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα; Όλα στοιβαγμένα μέσα σε μια καρότσα, και πάνω σε τέσσερις ρόδες.
Σε συντριπτικό ποσοστό παραμένουν οργανικά και λειτουργικά αναλφάβητοι, αγνοώντας όχι μόνο το πλέγμα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που διέπουν τη σχέση Κράτους – Πολίτη, αλλά και αυτή ακόμα την ικανότητα γραφής και ανάγνωσης.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους μας (Πολιτεία και Κοινωνία) είναι ότι η λύση του προβλήματος του κοινωνικού αποκλεισμού των Τσιγγάνων δεν αποτελεί πράξη φιλανθρωπίας και «χαριστικής» προσφοράς προς αυτούς, αλλά πράξη υπηρεσίας των συμφερόντων ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου