Εκδηλώσεις στο Πανηγύρι του Δενδροχωρίου

Εορταστικές εκδηλώσεις διοργανώνει ο Μορφωτικός Σύλλογος Δενδροχωρίου «Το θεμέλιο» για την ημέρα που πανηγυρίζει το χωριό.
Το Δ.Σ. του Μορφωτικού Συλλόγου Δενδροχωρίου προσκαλεί όλους τους εορτόφιλους στο πανηγύρι του χωριού, που θα γίνει στις 7 Σεπτεμβρίου 2011 στον Ιερό Ναό Γεννέσεων της Θεοτόκου.

Στις 6.00 το απόγευμα θα ψαλεί Μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετ' αρτοκλασίας.

Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν εορταστικές εκδηλώσεις στον προαύλιο χώρο του ναού, όπου θα συμμετάσχουν ένα από τα τμήματα των χορευτικών του Συλλόγου «Το Θεμέλιο» και ένα τμήμα του χορευτικού συλλόγου Ασκληπιού.

Ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Δενδροχωρίου "ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ" διοργανώνει κατά καιρούς πολιτιστικές εκδηλώσεις και στόχος του είναι να διατηρήσει τα ήθη και τα έθιμα των προγόνων του Δενδροχωρίου και να μεταλαμπαδεύσει στη νέα γενιά της περιοχής την αγάπη και τις αξίες της παράδοσής.

Έχει συγκροτημένα χορευτικά τμήματα και χορωδία και παραδίδει μαθήματα παραδοσιακών χορών σε μικρά, αλλά και σε "μεγάλα παιδιά".
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σήμερα το Δ.Σ. του Συλλόγου γυναικοκρατείται.
Τα μέλη του Δ. Σ. του Συλλόγου:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γκαντζιού Φανή
ΑΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γκοβίνα Χριστίνα
ΤΑΜΕΙΑΣ: Μαρμάγκελου Μαρία
Γ.ΓΡΑΜΑΤΕΑΣ: Πολυμέρου Μαίρη
ΔΗΜ.ΣΧΕΣΕΩΝ: Καραλή Αθηνά
ΜΕΛΟΣ: Γκαντζιού Βιβή
ΜΕΛΟΣ: Παλιούρα Λένα

Λίγα λόγια για το Δενδροχώρι

Το ΔΕΝΔΡΟΧΩΡΙ είναι ένα από τα χωριά της εδαφικής περιφέρειας Καλλιδένδρου του Δήμου Τρικαίων, το οποίο βρίσκεται στους πρόποδες του Κόζιακα και απέχει 15χλμ από την πόλη των Τρικάλων. Πήρε το όνομα του το έτος 1928 ΔΕΝΔΡΟΧΩΡΙ από τις τέσσερις τεράστιες βελανιδιές που βρίσκονταν γύρο από την μοναδική του τότε εκκλησία. Πριν είχε Σλάβικο όνομα ΠΑΠΑΡΑΝΤΖΑ που σημαίνει περιοχή με βάλτους και πλούσια ελώδη βλάστηση. Η καταγωγή των κατοίκων του χωριού είναι από τη Βόρειο Ήπειρο.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΧΩΡΙΟΥ

Το χωριό έχει υψόμετρο 120 μέτρα, επιφάνεια 7628 τ.μ. και απέχει από τα Τρίκαλα 15 χλμ.
Η Κοινότητα Δενδροχωρίου προήλθε από το τέως δήμο Πιαλίων.
Με το Β.Δ. 29-12-1912, ΦΕΚ Α261/1912 αναγνωρίζεται ως Κοινότις Παπαράντζης στην οποία υπάγονται οι συνοικισμοί Εξάλοφος (Κωσταρελαίϊκα) και Ματσουκέϊκα.

Η λέξη «Παπαράντζα» είναι Σλαβική και σημαίνει δασός με έλος. Αιτία της ονομασίας του χωριού ήταν η ύπαρξη πυκνού δάσους στη περιοχή, το οποίο ήταν πνιγμένο στο νερό τον περισσότερο καιρό.

Σε ένα λόφο έξω από το χωριό παρουσιάζονται αρχαία δείγματα ισχυρής ακροπόλεως.

Εικάζεται ότι αρχικά το χωριό βρισκόταν στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα ο Εξάλοφος και έφερνε το όνομα «Μενελαίς». Όμως με τη διάβρωση που υπέστη το έδαφος λόγω αλλαγής της κοίτης του Κεφαλοπόταμου ποταμού δημιουργήθηκαν διάφορα έλη και το χωριό αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την αρχική του θέση. Ο νέος οικισμός αναπτύχθηκε γύρω από την παλιά εκκλησία του χωριού και συγκεκριμένα στη θέση «Παλιοχώρι».

Αργότερα επί Τουρκοκρατίας πολλοί κάτοικοι του χωριού για να αποφύγουν τους Τούρκους, έφυγαν στα βουνά. Τότε οι Τούρκοι που έβλεπαν τα μένουν ακαλλιέργητα, από την έλλειψη εργατικών χεριών, άρχισαν να φέρνουν οικογένειες από το Αργυρόκαστρο της Βόρειας Ηπείρου. Τις οικογένειες αυτές τις εγκατέστησαν στα κονάκια που έχτισαν 1 χλμ δυτικά από το Παλιοχώρι, εκεί που βρίσκεται σήμερα το χωριό. Έτσι σιγά-σιγά και κατά το τέλος του 18ου αιώνα μεταφέρθηκε όλο το χωριό στη σημερινή του θέση.
Το 1928 έγινε η μετονομασία του από «Παπαράντζα» σε «Δενδροχώρι» το οποίο συνιστούσε Κοινότητα, μαζί με τους συνοικισμούς «Εξάλοφος» (Κωσταρελαίϊκα) και «Ματσουκέικα» και αποτελούσαν δημοτικό διαμέρισμα του καταργηθέντος Δήμου Καλλιδένδρου.
Σήμερα, και μετά την εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης» είναι ένα από τα χωριά της εδαφικής περιφέρειας Καλλιδένδρου του Δήμου Τρικαίων.
Συνοικισμός Εξάλοφος (Κωσταρελαίϊκα)
Το χωριό έχει υψόμετρο 150 μέτρα και απέχει από τα Τρίκαλα 18 χλμ.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ο Σουλτάνος θέλοντας να τιμωρήσει τους σκηνίτες Σαρακατσαναίους, στέλνοντας τους στον Αίμο, γιατί έκρυβαν και βοηθούσαν τους αγωνιστές της επανάστασης.
Τότε ο Π. Χατζήγάκης μεσολάβησε και γλίτωσε 3.00 οικογένειες από την εκτόπιση. Δύο οικογένειες από αυτές ηταν οι αδερφοι Νικολός και Γιάννης Κωσταρέλλος, από το Μυρόκοβο (Μυρόφυλλο).


Τις οικογένειες αυτές τις έκρυψαν στο δάσος που βρισκόταν ανάμεσα από τη Παπαράντζα και το Ελευθεροχώρι, στη θέση Κτσιούμπια. Όταν πέρασε η μπόρα της εκτόπισης οι αδερφοί Κωσταρέλλου ήρθαν στον Εξάλοφο όπου βρήκαν τις οικογένειες Λιακατσίδα και Κουτσορίμπα.

Έτσι δημιουργήθηκε νέος οικισμός κτηνοτρόφων με το τύπο του τοπωνυμίου Κωσταρελαίϊκα. Το 1963 τα Κωσταρελαίϊκα μετονομάστηκαν Εξάλοφος με εισήγηση του δάσκαλου του χωρίού Δημήτριο Παππά λόγω των έξι λόφων που τείνουν να τον αγκαλιάσουν.

Συνοικισμός Ματσουκέϊκα

Το χωριό έχει υψόμετρο 115 μέτρα και απέχει από τα Τρίκαλα 13 χλμ.
Η ονομασία του χωριού οφείλεται στην καταγωγή των κατοίκων, που είναι στην πλειονότητα τους, από το Ματσούκι Ιωαννίνων.
Από τα τέλη του 19ου αιώνα μερικοί Ματσουκιώτες εγκαταστάθηκαν στην Τσάρα Τρικάλων (σημερινή Φωτάδα). Μετά από 10 περίπου χρόνια, μετακινήθηκαν στα Βλάχικα του γειτονικού Βαλτινού και περί το 1891 εγκαταστάθηκαν στη θέση Μαργάρα της Παπαράντζας (σημερινό Δενδροχώρι).
Ήταν 30-40 οικογένειες και κατοικούσαν σε πρόχειρα καλυβάκια. Ασχολιόντουσαν με λίγη κτηνοτροφία, πήγαιναν στα τυροκομεία και κουβαλούσαν ξύλα από τον Κόζιακα, τα οποία πουλούσαν στα Τρίκαλα.
Τότε τα κτήματα της Παπαράντζας άνηκαν στους αδερφούς Χατζηγάκη (Παναγιώτη, Σωτήρη και Κώστα) οι οποίοι προστάτευαν τους Ματσουκιώτες και τους έπαιρναν στη δούλεψη τους. Όταν άρχισαν οι απαλλοτριώσεις το 1917-1922 οι Χατζηγακαίοι θέλησαν να πουλήσουν τα κτήματα τους στους Παπαρατζιώτες. Λόγο όμως της διαφωνίας τους, στην τιμή, τα πούλησαν στους Ματσουκιώτες. Εξαιτίας αυτού δημιουργήθηκαν προστριβές με τους Παπαρατζιώτες και δεν έλειψαν τα επεισόδια.
Τελικά οι Ματσουκιώτες έφυγαν από το Μαργάρα το 1924 και 17 οικογένειες εγκαταστάθηκαν ανατολικά της Παπαράντζας, κοντά στο Βαλτινό, και αποτέλεσαν δικό τους συνοικισμό, τα Ματσουκέϊκα