Μπορεί ο νομός Τρικάλων να μη βρέχεται από θάλασσα εντούτοις όμως, στα πανέμορφα ποτάμια της περιοχής μας, πολλοί άνθρωποι κατάφερναν να γίνουν επιδέξιοι ψαράδες.
Το ψάρεμα στα ποτάμια της περιοχής μας, στον Παλιοπόταμο και στη Σαλαμπριά, γίνονταν με διάφορους τρόπους.
Άλλοι χρησιμοποιούσαν το κλασικό καλάμι με δολώματα, άλλοι το ριχτάρι, άλλοι αβρόχια, άλλοι πελιγρίμι και άλλοι απλά, με τα χέρια τους.
Το ψάρεμα με τα χέρια είναι ένας ιδιότυπος τρόπος ψαρέματος που γίνεται μόνο στα ποτάμια.
Τα ποταμόψαρα που δυστυχώς σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από την μόλυνση των ποταμών και το λίγο νερό, οι ψαράδες τα πιάνανε με τα χέρια τους μέσα σε γρούσπες (τρύπες), σε ραγάζια, σε ρίζες, σε βάτους και σε ότι άλλο φυσικό ή τεχνητό αντικείμενο βρίσκονταν στο ποτάμι και εκεί σύχναζαν ψάρια.
Τα μεσημέρια του καλοκαιριού, πολλές φορές διάφορες παρέες νεαρών, πηγαίνανε για ψάρεμα στο ποτάμι. Τα μοναδικά σύνεργα ψαρέματος που είχαν, ήταν τα χέρια τους. Περπατούσαν κατά μήκος του ποταμού και ψαρεύανε δεξιά κι αριστερά στις όχθες με τις χούφτες τους.
Με την αίσθηση της αφής αντιλαμβάνονταν τα ψάρια και με γρήγορες και επιδέξιες κινήσεις τα έπιαναν με τα χέρια τους. Στη συνέχεια τα πετούσαν έξω στην όχθη όπου κάποιος από την παρέα κρατούσε το καλάθι με τα ψάρια ή την βέργα λυγαριάς.
Στο τέλος γίνονταν η μοιρασιά της «ψαριάς» και έτσι έπαιρνε ο καθένας το μερίδιό του.
Άλλα χρόνια, άλλες εποχές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου