«Το παπούτσι» του Ηλία Κεφάλα

Φιλοξενούμε σήμερα ένα υπέροχο ποίημα του συντοπίτη μας ποιητή Ηλία Κεφάλα με τίτλο «Το παπούτσι», από το νέο του βιβλίο «Λεζάντες για τα’ αόρατα» εκδόσεις «Γαβριηλίδης».

ΤΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙ

Αυτό που θέλω - είπε το παπούτσι -

Είναι να μη στέκομαι

Σαν ένα σκοτεινό άδειο στόμα

Μ’ ένα χαώδες κενό στα σωθικά μου

Ράθυμο άνοιγμα σαν κουτό χασμουρητό

Γιατί ποθώ να γεμίσω με αυτό

Που η ζωή πάντοτε απαιτεί από μένα

Με αυτό που αντισταθμίζεται

Με το εύρος του κενού μου

Μ’ ένα ισόρροπο και επιδέξιο πόδι θέλω να πω

Αν πρέπει να ονομάσουμε κάπως τα πράγματα

Και να αδράξουμε ύστερα

Αυτό το μυρμήγκιασμα της ψυχής

Που μας απογειώνει από τη χαμέρπεια

Γιατί μόνο έτσι θα ακυρώσω το κούφιο της ζωής

Θα δώσω ένα τέλος στη στασιμότητα

Θ’ αρχίσω επιτέλους τα ταξίδια

Και θα είμαι εγώ που πάντοτε θα φεύγω

Αλλά και πάντοτε θα έρχομαι

Γιατί πως αλλιώς λέγεται η ελευθερία

Παρά προσαρμογή στην πιο κρυφή επιθυμία;