Ενθυμήματα από το παλιό Βαλτινό «Στο αρτεσιανό με την κουπάνα»

Το υγρό στοιχείο, λίκνο της ζωής και λίκνο πολιτισμών, ανέκαθεν υπήρξε αντικείμενο λατρείας και βαθειάς ανθρώπινης έγνοιας. Έτσι, το νερό σ' όλες τις μορφές του: Θάλασσα, ποτάμι, λίμνη, πηγή, πηγάδι, ή τεχνητή κρήνη, φιλοξένησε πάντοτε δίπλα του τον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του.
Για πολλούς αιώνες οι φυσικές πηγές των ποταμών αποτελούσαν για τον άνθρωπο και τα ζώα του τον μοναδικό τρόπο εφοδιασμού του απαραίτητου προς τη ζωή νερό.

Οι άνθρωποι το μετέφεραν σε μεγάλα δερμάτινα φλασκιά, σε δοχεία ξύλινα μεταλλικά ή πήλινα και το αποθήκευαν σε αγγεία για τις ανάγκες τους.

Σιγά - σιγά με τις γεωτρήσεις άρχισε η ανόρυξη τουλούμπων και αρτεσιανών, πρώτα σε κεντρικά κοινοτικά σημεία και στη συνέχεια σε ιδιωτικούς χώρους.

Κατά τη δεκαετία του ΄60 σχεδόν όλοι στο Βαλτινό έβγαλαν δική τους Τουλούμπα ή δικό τους ιδιόκτητο αρτεσιανό στις αυλές των σπιτιών τους.

Τα κοινοτικά αρτεσιανά μέσα στο χωριό Βαλτινό ήταν τέσσερα.

Η γεώτρηση του πρώτου στην κεντρική πλατεία έγινε το 1946 ενώ τα υπόλοιπα τρία έγιναν το 1957.

Παρουσιάζουμε παρακάτω εικόνες από τη ζωή των κατοίκων του χωριού στα αρτεσιανά, με τις κουπάνες.

Το άλλοτε γραφικό κεντρικό αρτεσιανό με την κουπάνα ήταν το καμάρι του χωριού.

Στις φωτογραφίες αποτυπώνεται αδρά η ζωή και η φύση του χωριού με τους απλούς ανθρώπους και τα απλά κατασκευάσματά τους.

Για τα παιδιά, η κουπάνα ήταν η καλύτερη «παιδική χαρά», για τους άντρες ευκαιρία να ξεδιψάσουν τα ζώα τους και να στήσουν το κουβεντολόι εκεί. 

Ενώ για τις γυναίκες το αρτεσιανό βόλευε για ένα περίπατο ως εκεί, για τη προμήθεια νερού στο σπίτι, και το κυριότερο χρησίμευε για την μπουγάδα τους.

Οι άνθρωποι δίνουν νόημα και υπόσταση στο τοπίο όταν είναι αρμονικά δεμένοι με αυτό, όταν κυριαρχούν επάνω του.

Σήμερα με τις σαρωτικές αλλαγές των τελευταίων ετών, ο άνθρωπος αναγκάστηκε να προσαρμοστεί στις καινούργιες συνθήκες που ο ίδιος δημιούργησε.

Βιώματα αιώνων εξοικείωση με τα υλικά και τα στοιχεία της φύσης, απαξιώθηκαν και θυσιάστηκαν στον βωμό του εκσυγχρονισμού.