Το Γοργογύρι (Γνωριμία με τον τόπο μας)

Είκοσι χιλιόμετρα από τα Τρίκαλα, ακολουθώντας την αριστερή διακλάδωση μετά το Βαλτινό φτάνουμε στο Γοργογύρι, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μ. και σε επιφάνεια 10.153 τ.μ.

Το Δημοτικό Διαμέρισμα, Γοργογυρίου κατοικείται το χειμώνα από 730 και το καλοκαίρι από 850 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται επί το πλείστον με την κτηνοτροφία και τα υδροτριβεία.

Η ονομασία του χωριού οφείλεται στην ύπαρξη πολλών ντριστελών (μαντάνια) και λόγω του τρόπου λειτουργίας αυτών (πέφτει το νερό και γυρίζει γύρο γοργά) προήλθε η ονομασία, από τις λέξεις γοργός - γύρος, = Γοργογύρι.

Δριστέλες

Το σημερινό χωριό που κτίστηκε περίπου το 1750 προήλθε από τον παλαιότερο οικισμό που βρίσκονταν ψηλότερα και βορειοανατολικά του χωριού (στη θέση Παλαιομονάστηρο), όπου διακρίνονται μέχρι και σήμερα τείχη αρχαίου κάστρου.

Στην πλαγιά Αλαταριές (υψομ. 380 μ.) του Κόζιακα, 500 μέτρα περίπου δυτικά του χωριού διακρίνονται τα θεμέλια των τειχών κάστρου του 5ου π.Χ. αιώνα, μέσα στο οποίο βρέθηκε ο αγωγός ύδρευσης ενώ λίγο πιο πάνω, έξω από τα τείχη, στις όχθες του Κεφαλοπόταμου, εντοπίστηκε αρχαίο νεκροταφείο.

Ο Ι.Ναός Γέννηση της Θεοτόκου κτίστηκε το 1850. Αξιοπερίεργη είναι η επιγραφή στην είσοδο της πύλης του ναού όπου αναγράφονται τα εξής:

«ΕΠΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΣΟΥΛΤΑΝ ΑΒΤΟΥΛ ΜΕΤΖΙΤ ΧΑΝ ΓΑΖΗ ΕΦΕΝΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΓΕΡΘΗ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΣ ΟΥΤΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ Ο ΠΡΟΤΟΜΑΣΤΩΡ ΔΕ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΕΚ ΚΟΜΗΣ ΠΛΗΣΤΗΑΝΗ ΧΕΙΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΗ ΘΟΔΩΡΗ ΑΩΝΖ ΜΑΙΟΥ ΚΑ ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟΣ ΙΕ ΔΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΕΒΑΣΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΔΟΥΣΙΚΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΕΥΟΝΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΜΟΝΗΝ Ο ΠΑΝΟΣΙΟΤΑΤΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΠΡΙΡΑΝΟΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΥΩΝ Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΑΓΙΟΡΙΤΗΣ ΦΛΟΓΙΝ» (=1857).

Το χωριό πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου.

Σε καλή κατάσταση διατηρείται η εκκλησία της Παναγίας Θεοτόκου του 1857. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν δυο σπίτια της ίδιας περίπου εποχής. Στις 8 Σεπτεμβρίου, γιορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου, και στις 26 Οκτωβρίου, του Αγίου Δημητρίου, το Γοργογύρι πανηγυρίζει με θρησκευτικές εκδηλώσεις που ακολουθούνται από κοινό φαγητό («καζανιά»), παρουσίαση παραδοσιακών χορών από τον τοπικό χορευτικό όμιλο και κλαρίνα στην πλατεία του χωριού. 

Στην πλατεία πάλι, ανήμερα το Πάσχα, γίνονται διάφορες εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν θεατρική παράσταση και παρουσίαση προσκεκλημένων χορευτικών συγκροτημάτων. 

Τέλος οι Απόκριες γιορτάζονται με φωτιές από πουρνάρια και χορό. 

Η αφθονία των νερών είναι το χαρακτηριστικό της περιοχής του Γοργογυρίου: ο παραπόταμος του Πηνειού Κεφαλοπόταμος και η πηγή του Λάκκα, οι πηγές Καρυές, Γαύρου, Κουκουνάρι και οι νεροδίνες (150-200 τον αριθμό). Βιότοπους αποτελούν ο Κεφαλοπόταμος και το παρόχθιο δάσος Παλαιοκόπρι Λάκκα (3 χλμ. από το χωριό) καθώς και η πηγή Γαύρου. Από τους τρεις παλιούς νερόμυλους που κινούνταν με τα νερά του ποταμού λειτουργεί σήμερα μόνο ο ένας. 

Τέσσερις ώρες μακριά από το χωριό με τα πόδια βρίσκεται η κορυφή του Σταυρού (1.150 μ.). Η διαδρομή γίνεται συντομότερη (2 1/2 ώρες) μέσω Κόρης (ορεινού οικισμού του Ξυλοπάροικου). Από την Κόρη φθάνει κανείς και στο Τρύπιο Λιθάρι (1.901 μ.), που διακρίνεται από την πλατεία του Γοργογυρίου. 

Από το Σοφλέρι Κοτρώνι, σε απόσταση 50 μ. από το χωριό, φαίνονται τα Μετέωρα και η Λάρισα. Άλλα ψηλώματα στην περιοχή είναι οι Ψήλες (χρησιμοποιούνται από την Αερολέσχη) και ο Φτερόλακκας. Κοντά στο χωριό βρίσκεται το Παλαιομονάστηρο, ερείπια μονής που λειτουργούσε πριν από τρεις αιώνες.

Ιστορία του Α.Ο. Γοργογυρίου

Το 1974 ιδρύθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα του Α.Ο. Γοργογυρίου.

Όμως, η ιστορία της ομάδας ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 όταν μια ομάδα νεαρών τότε παιδιών του χωριού δημιούργησαν ανεπίσημα  ποδοσφαιρική ομάδα και παίζανε ποδόσφαιρο με άλλα χωριά σε φιλικό επίπεδο μιας και δεν υπήρχε επίσημη διοργανώτρια αρχή. Πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας ήταν ο αείμνηστος Αργυρίου  Παναγιώτης που με την συμπαράσταση και άλλων συνομήλικων του  Πρώτος πρόεδρος της ομάδας ήταν ο αείμνηστος Βασίλειος Γιοβανίτης  που εκείνη την χρονική περίοδο εκτελούσε και τα καθήκοντα του γραμματέα της κοινότητας Γοργογυρίου. Επίσης μέχρι τότε η ομάδα έπαιρνε μέρος στο ανεπίσημο πρωτάθλημα Τρικάλων  που ονομαζόταν πρωτάθλημα Κρέσσου.  

Το 1974 με την ίδρυση της Ένωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Τρικάλων  ΕΠΣΤ η ομάδα του Γοργογυρίου είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη αυτής μαζί με άλλα σωματεία. Το πρώτο όνομα της ομάδας ήταν Κεραυνός.

Πρόεδρος της αναγνωρισμένης επίσημα πλέον ομάδας ανέλαβε ο Σπυρίδων Παπαποστόλου. Η νέα ομάδα άρχισε από νωρίς να αλλάζει κατηγορίες και να πρωταγωνιστεί στο τοπικό ποδόσφαιρο φτάνοντας στη μεγάλη κατηγορία του Νομού ως  μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της εποχής εκείνης . 

Τα βίντεο του Γιάννη Αργυρίου

Στα επόμενα χρόνια η ομάδα ήταν πάντα στο προσκήνιο και το όνομα αυτής πλέον ήταν Ποδοσφαιρικός όμιλος Γοργογυρίου κατακτώντας ενδιάμεσα και το πρωτάθλημα της Β΄ ΕΠΣΤ την περίοδο 1989 - 90. Μεγάλος σταθμός ήταν το έτος 1999 που η ομάδα ονομάστηκε Α.Ο. Γοργογυρίου Κόζιακας και άρχισε να γιγαντώνεται και  να πρωταγωνιστεί φτάνοντας το έτος 2003-04 στη μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας της, που ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος της Α΄ ΕΠΣΤ και η συμμετοχή της στο πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής κατηγορίας την επόμενη περίοδο έχοντας ως αντιπάλους μεγάλες ομάδες όπως ο ΑΟ Τρίκαλα , Ολυμπιακός Βόλου , Αχιλλέας  Φαρσάλων, ΑΟ Στυλίδα, ΑΟ Μαλεσίνα, ΑΟ Καρδίτσα, κλπ. 

Η ομάδα προσπάθησε να παραμείνει στην κατηγορία κάνοντας φιλότιμη προσπάθειά αλλά δεν τα κατάφερε και επέστρεψε στο τοπικό πρωτάθλημα όπου παρέμεινε έως το 2008 όπου  ο κορεσμός και η έλλειψη του γηπέδου που ανακατασκευαζόταν ανάγκασε τους ανθρώπους της να αφήσουν την ομάδα εκτός πρωταθλήματος. Τα επόμενα χρόνια βρήκε την ομάδα να κατρακυλά έως την Γ΄ ΕΠΣΤ αλλά από την περίοδο 2011- 12 η ομάδα αναγεννάτε και με μία αξιόλογη διοίκηση επιστρέφει στην δεύτερη τη τάξη κατηγορία του Νομού την Α1΄ ΕΠΣΤ απ΄ όπου φιλοδοξεί να επιστρέψει ολοκληρωτικά μελλοντικά εκεί που ανήκει  στη μεγάλη κατηγορία του τοπικού ποδοσφαίρου.

Υμνος του ΑΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙΟΥ

ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ Γαρδούμπα και σπληνάντερο συνοδεύοντάς τα με ντόπια ρετσίνα στα καφενεία και στις ταβέρνες.
ΑΓΟΡΑΣΤΕ Πασταλάκια (φασολάκια) στα καφενεία. Μπομπότα από καλαμποκάλευρο που μπορεί να γίνει από ντόπιο καλαμπόκι, που θα αλέσετε στο νερόμυλο του Γιοβανίτη. Υφαντά που θα παραγγείλετε στις υφάντρες που δουλεύουν τον αργαλειό στο σπίτι. 

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ Τις δριστέλλες και τις πηγές στο δρόμο προς την Κόρη.
ΕΠΙΔΟΘΕΙΤΕ ΣΕ Ορεινό ποδήλατο στο Γοργογύρι και στην Κόρη. Κολύμπι στο φράγμα του Δίλοφου. Ορειβασία ως το Τρύπιο Λιθάρι.
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ Το πανηγύρι της Παναγίας Θεοτόκου. Την Κυριακή της Αποκριάς.

Στην κοινότητα Γοργογυρίου υπάγεται και ο συνοικισμός Δίλοφος (Μπλετσαίικα).

Ο πληθυσμός κατά τις απογραφές

έτος          πληθυσμός

1881..........205   κατ.

1940..........607   κατ.

1951..........709   κατ.

1961..........869   κατ.

1971..........793   κατ.

1991..........627   κατ.

2011……...489   κατ.