Η κεντρική γέφυρα των Τρικάλων

Τα Τρίκαλα χρωστούν πολλά από την ομορφιά τους στο γραφικό τους ποτάμι. Η φύση δώρισε στην πόλη των Τρικάλων ένα όμορφο ποτάμι που φιδοσέρνεται και τη διασχίζει από τη μία άκρη στην άλλη.
Οι δύο όχθες του συνδέονται με πολλά γεφύρια.

Σήμερα από όλες τις γέφυρες ξεχωρίζει η όμορφη σιδερένια γέφυρα, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, δίπλα από την κεντρική πλατεία.
Η κεντρική γέφυρα των Τρικάλων κατασκευάστηκε το 1886 από τη γαλλική εταιρία η οποία κατασκεύασε και το σιδηροδρομικό σταθμό της πόλεως. Έχει μήκος 31μ. και ύψος 6,30μ.

Στο διάβα της ιστορίας έζησε όλα τα μεγάλα γεγονότα των Τρικάλων και ως σημείο αναφοράς και αξιοθέατο, απαθανατίστηκε από πολλούς φωτογράφους.



Μια τέτοια συλλογή παλιών φωτογραφιών, από την ημέρα των εγκαινίων της μέχρι σήμερα παρουσιάζουμε παρακάτω.

Η επιτυχία στη επαγγελματική ζωή



Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ικανού ανθρώπου είναι:
1. Η φυσική ιδιοσυστασία που περιλαμβάνει την εμφάνιση, το ανάστημα, το βάρος, το παράστημα, την φωνή και τον τρόπο ομιλίας, την γενική υγιεινή κατάσταση του ατόμου και τις τυχόν φυσικές του αναπηρίες.
2. Η ψυχική διάθεση. Αναφέρεται στην συγκινησιακή του συγκρότηση. Τι είδους ψυχική διάθεση έχει συνήθως; Είναι ευερέθιστος, ήρεμος, αισιόδοξος η απαισιόδοξος; Διαχυτικός η συγκρατημένος; Θερμός η ψυχρός στις σχέσεις του με τους άλλους;
3. Η νοημοσύνη είναι αυτή η ικανότητα να προσαρμόζεται κανείς στις νέες καταστάσεις να λύνει νέα προβλήματα να μαθαίνει νέα πράγματα. Η επιτυχία στα περισσότερα επαγγέλματα δεν εξαρτάται μόνο από την νοημοσύνη αλλά από ενδιαφέροντα και άλλα χαρακτηριστικά.

Περιήγηση στην Καλαμπάκα και Καστράκι με χαλκογραφίες και σχόλια του Tavy Notton

…Βλέπουμε την Καλαμπάκα η οποία εμφανίζεται μπροστά μας ολόκληρη, κλιμακωτή στους πρόποδες των Μετεώρων, απέναντι στην κοιλάδα απ’ όπου χύνεται ο Πηνειός από το φαράγγι της Πίνδου.



Περιπλάνηση στα γραφικά δρομάκια του χωριού… Δρομάκια στενά ιδιότροπα, στρωμένα με πλάκες όπως όπως, που περιορίζονται ανάμεσα σε περίεργα παλιά σπίτια με αετώματα, που έχουν ίδια γραμμή με αυτά των Τρικάλων, παραφορτωμένα με σκάλες μπαλκόνια τζαμωτές βεράντες, μικρά παραθυράκια με ξύλο γύρω γύρω.

Ένα από αυτά τα σπίτια (Βλέπε εικόνα) ξεχωρίζει για την πρωτοτυπία του. Είναι ένας τετράγωνος πύργος του οποίου ο πρώτος όροφος φουσκώνει και γέρνει στο ισόγειο. Στις ζεστές ώρες τις σιέστας, ο Tavy απολαμβάνει μια σχετική ηρεμία και μπορεί να σχεδιάσει. Γύρω του μερικά σκανδαλιάρικα παιδιά σπρώχνονται για να δουν καλύτερα πάνω από τους ώμους του τι ζωγραφίζει…Αλλά σύννεφα από μύγες έρχονται καταπάνω μας ταυτόχρονα με μια άσχημη μυρωδιά από στάβλο.

Η ορκωμοσία νέων επιστημόνων των ΤΕΦΑΑ

Την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012, στο κατάμεστο από πλήθος Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων, πραγματοποιήθηκε η τελετή ορκωμοσίας του ΤΕΦΑΑ Τρικάλων παρουσία του Αντιπρύτανη, καθηγητή κ. Ιωάννη Θεοδωράκη και του Προέδρου του τμήματος Καθηγητή κ. Ιωάννη Κουτεντάκη.
Μεταξύ των 27 προπτυχιακών αποφοιτησάντων και των 7 μεταπτυχιακών φοιτητών, οι οποίοι ολοκλήρωσαν με επιτυχία τον κύκλο σπουδών τους, ήταν και η συγχωριανή μας κα. Γεωργία Δ. Τσιγάρα.

Η νέα Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, Γεωργία Τσιγάρα έχει την ειδικότητα της Ειδικής Φυσικής Αγωγής στην εξειδίκευση της εκγύμνασης των ατόμων με ειδικές ανάγκες, την προετοιμασία υποψηφίων για στρατιωτικές Σχολές, Αστυνομία -Τ.Ε.Φ.Α.Α. κ.α.
Στην συγχωριανή μας Γεωργία Τσιγάρα, καθώς και σε όλους τους αποφοιτήσαντες ευχόμαστε, Συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία στον επαγγελματικό στίβο!

Σχετικό Βίντεο

Τα αυτιά σας δεκατέσσερα

Σε περιπτώσεις που πρέπει να επιστρατεύσουμε την πιο μεγάλη μας προσοχή για κάτι που μας απειλεί, η για ένα θέμα πολύ σημαντικό, ο λαός μας συνηθίζει να λέει με προστακτική έμφαση: "τα μάτια σου δεκατέσσερα".
Δεν αρκεί όμως να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα. Είναι εντελώς απαραίτητο να έχουμε συνεχώς ενεργοποιημένο και έναν άλλον δέκτη μας. Την ακοή μας. Στην παραπάνω λοιπόν, λαϊκή έκφραση, θα πρέπει να προσθέσουμε άλλη μια: "τα αυτιά σου δεκατέσσερα".
Θα ήταν πολύ χρήσιμο, να εμβαθύνουμε λίγο, σε αυτή την πολύτιμη ικανότητα, να ακούμε σωστά, και να την αναλύσουμε, μελετώντας ένα - ένα τα "δεκατέσσερα αυτιά μας":
1. Περιορίστε την ομιλία σας.
2. Σκεφτείτε όπως ο συνομιλητής σας.
3. Κάνετε σύντομες ερωτήσεις.
4. Μη διακόπτεται.
5. Συγκεντρωθείτε.
6. Να ακούτε τις ιδέες - όχι απλώς τις λέξεις.
7. Επιφωνήματα - παρεμβολές.
8. Ξεχάστε τις σκοτούρες σας.
9. Ετοιμαστείτε εκ των προτέρων,
10. Αντιδράστε στις ιδέες. Όχι στο πρόσωπο.
11. Συζητάτε με τον δέκτη σας ανοικτό.
12. Μη βιάζεστε να συμπεράνετε.
13. Να ακούτε τι κρύβεται πίσω από τον τόνο τις φωνής.
14. Ασκηθείτε στο να ακούτε.

Περιήγηση στα Τρίκαλα με χαλκογραφίες και σχόλια του Tavy Notton

Φεύγουμε… Ένα σακίδιο, μερικά εφόδια, ένα μπλοκ ζωγραφικής, μολύβια, χαρτιά… προς τη Θεσσαλία, προς Μετέωρα, προς Κάμπο, την όμορφη πεδιάδα με τον ανοιχτό ορίζοντα, όπου θα συναντηθούν τα μακρινά μας όνειρα με τις τωρινές μας επιθυμίες.
…Πενιχρά σπιτάκια, ένα δωμάτιο, μια σκεπή από κεραμίδια, ένα νούμερο κι αυτό είν’ όλο.

…Και να τα Τρίκαλα με την ακρόπολή τους, που διαγράφονται σκοτεινά στην επίπεδη αρμονία του τοπίου… Μικρά σπίτια χωρίς ιδιαίτερη γραμμή, καθένα με το δέντρο του, που χρησιμεύει για να κρατάει τη σκόνη μακριά, πλαισιώνουν ένα μακρύ και θλιβερό δρόμο που οδηγεί στην πόλη.

Να ΄μαστε τώρα στην καρδιά των Τρικάλων, στην κεντρική πλατεία, στη σύγχρονη συνοικία. Για να συμβαδίζω με το τοπικό χρώμα και να επισκεφτώ τα μέρη, φοράω μια ευρύχωρη φουστανέλα.

Το πάρτι των μαθητών Λυκείου Βαλτινού

Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012, οι μαθητές του Λυκείου Βαλτινού διοργανώνουν το πάρτι τους, στο «ΚΑΦΕ ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΝΟ», στο Βαλτινό.
Η πρόσκληση των μαθητών, στο πάρτι τους, υπόσχεται μια αξέχαστη βραδιά με πολλές εκπλήξεις, γεμάτη κέφι, μουσική, χορό και λαχειοφόρο με πλούσια δώρα!

Μήνυμα του ετοιμοθάνατου ποιητή στη νεολαία

Εσείς οι νέοι άνθρωποι των εποχών που έρχονται και τις καινούργιας χαραυγής πάνω στις πολιτείες που δεν χτίστηκαν ακόμα, και εσείς που δεν γεννηθήκατε, ακούστε τώρα την φωνή την δική μου, που πέθανα, όχι δοξασμένα, αλλά σαν τον αγρότη που δεν όργωσε το χωράφι του και τον χτίστη που ξετσίπωτα το έβαλε στα πόδια σαν είδε την τρύπια στέγη. Έτσι και εγώ δεν βάδισα στην εποχή μου. Ξόδεψα τις μέρες μου . Και τώρα πρέπει να σας παρακαλέσω να πείτε εσείς αυτά που δεν ειπώθηκαν. Να κάνετε αυτά που δεν έγιναν. Και εμένα γρήγορα να με ξεχάσετε σας παρακαλώ, για να μην παρασύρει και εσάς το δικό μου κακό παράδειγμα.
Αχ γιατί κάθισα στο τραπέζι τρώγοντας το φαγητό που αυτοί δεν ετοίμασαν;
Αχ γιατί ξόδεψα τα καλύτερα μου λόγια στην δική τους άσκοπη κουβέντα;
Αχ γιατί τα τραγούδια μου δεν υψώνονται στα μέρη εκείνα που θρέφουν τις πολιτείες εκεί που ναυπηγούνται τα καράβια;
Γιατί δεν υψώνονται από τις γρήγορες ατμομηχανές σαν τον καπνό που αφήνουν πίσω τους στον ορίζοντα;
Γιατί ο δικός μου λόγος είναι στάχτη και μεθυσμένο παραλήρημα στο στόμα εκείνων που είναι χρήσιμοι και δημιουργικοί;
Ούτε μια λέξη δεν ξέρω να πω σε εσάς, γενιές τον εποχών που έρχονται, ούτε μια υπόδειξη δεν μπορούσα να σας κάνω με δάχτυλο τρεμάμενο γιατί: Πως το δρόμο να δείξει αυτός που δεν τον διάβηκε;
Γι αυτό σε μένα, που τι ζωή μου έτσι σπατάλησα, άλλο δεν μένει παρά να σας ζητήσω, να μην δώσετε προσοχή σε λέξεις που βγαίνουν από το δικό μας σάπιο στόμα. Μήτε και συμβουλή. Καμιά να μην δεχτείτε απ’ αυτούς που στάθηκαν τόσο ανίκανοι, αλλά μόνοι σας να αποφασίσετε ποιο το καλό για σας και τι σας βοηθάει. Τον τόπο να χτίσετε που εμείς αφήσαμε, να ρημάξει σαν την πανούκλα, για να κάνετε τις πολιτείες κατοικήσιμες.

Βαλτσινιώτικες θυμοσοφίες

Αν σε επιπλήξουν…
Αν σε βρίσουν…
Ακόμα και αν σε αδικήσουν…
(όλα ανθρώπινα σε αυτήν την ζωή)
Μην απαντήσεις πριν σου περάσει ο θυμός...

Το χαμόγελο

Το χαμόγελο...Κάνει πλούσιους αυτούς που το δέχονται, χωρίς να φτωχαίνει αυτούς που το δίνουν.

Αν και είναι υπόθεση μιας στιγμής, η θύμησή του μπορεί να κρατήσει για πάντα.
Λάμπει σαν τον ήλιο μιας νέας μέρας για τους λυπημένους και φέρνει χαρά στους απογοητευμένους.
Η ευτυχία στο σπίτι είναι δικό του αποτέλεσμα. Θεμελιώνει τη δουλειά επιβεβαιώνει την φιλία.
Χωρίς αυτό δεν μπορεί να ζήσει ούτε ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Αλλά και ο φτωχότερος είναι πλουσιότερος όταν το κατέχει.
Ράβδος που κρατάει κάθε κουρασμένο, προορισμένο να δίνει λύσεις σε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Ούτε αγοράζετε ούτε και ζητιέται. Δεν δανείζεται δεν κλέβετε δεν πουλιέται...γιατί δεν έχει καμιά αξία μέχρι να χαριστεί.
Να λοιπόν που αν και δεν κοστίζει τίποτα, αξίζει πολλά!
Ιδανική συμπεριφορά για σένα και για μένα αναγνώστη.
Αν τώρα είμαι τόσο προβληματισμένος και τόσο κουρασμένος, που δεν μπορώ να χαμογελάσω χάρισε μου ένα από τα δικά σου!!
Αφού κανείς δεν έχει τόσο ανάγκη για ένα χαμόγελο όσο αυτός που δεν το έμεινε κανένα να χαρίσει. Το χαμόγελο που χαρίζεις, γυρίζει πίσω σε σένα!

Το Βαρούσι Τρικάλων

Κάτω από το κάστρο στη Β.Α. πλευρά της πόλης των Τρικάλων, στις νότιες και μεσημβρινές κατωφέρειες των δύο λόφων, του φρουρίου και του προφήτη Ηλία βρίσκεται το Βαρούσι.
Το Βαρούσι αποτελεί την παλαιότερη συνοικία των Τρικάλων με ιδιόμορφη αρχιτεκτονική και πλακόστρωτα δρομάκια.
Είναι η γειτονιά που συνδέει την πόλη των Τρικάλων με την ιστορία της.

Η λέξη "Βαρούσι", σημαίνει "προάστιο" ή "συνοικία εκτός κάστρου".
Η ιδιόμορφη αρχιτεκτονική και τα στενά σοκάκια του Βαρουσίου που ελίσσονται ανάμεσα στα αρχοντόσπιτα και μερικές φορές οδηγούν σε αδιέξοδα, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της γειτονιάς. Γιατί το Βαρούσι χτίστηκε ακολουθώντας ελεύθερα τη μορφολογία του εδάφους και τις επιταγές της κοινωνικής ζωής της εποχής, χωρίς να νοιάζεται για προκαθορισμένους πολεοδομικούς κανόνες.

Η μορφή των δρόμων και η έλλειψη χώρου είναι οι λόγοι που δημιούργησαν το πιο σημαντικό γνώρισμα της μορφολογίας του: το "σαχνισί", τη σκεπαστή προεξοχή δωματίων του ορόφου, που συχνά είχε τριγωνική μορφή και στηρίζονταν σε ξύλινα δοκαράκια.

Οι περαταριές (Αφιέρωμα στη Σαλαμπριά. Μέρος 2)

Παλιότερα, στον Πηνειό ποταμό, εκτός από τις ελάχιστες πέτρινες γέφυρες, που υπήρχαν κατά μήκος των 225 χιλιομέτρων πεδινής διαδρομής του, από το χάνι Μουργκάνη της Καλαμπάκας, μέχρι τις εκβολές του στον Θερμαϊκό Κόλπο, τις ανάγκες διάβασης του ποταμού συμπλήρωναν πλωτά μέσα (βάρκες, σχεδίες κ.ά.), τα πορθμεία, οι “περαταριές”, που λειτουργούσαν όταν το επέτρεπε η Σαλαμπριά και δεν είχε πολύ “φουσκωμένα” τα νερά της.

Η λέξη Περαταριά (περατάρης-ιά) ετυμολογείται ως το κατάλληλο μέρος για διάβαση, συνώνυμα: πέραμα. Το πορθμείο, η εξέδρα που πλέει εκτελώντας την συγκοινωνία ανάμεσα σε δύο όχθες, ποταμού ή αλλιώς η σχεδία.
H περαταριά, ή πιραταργιά ήταν ξύλινη ή μεταλλική πλωτή εξέδρα, πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ανατραπεί και κατάλληλη να μεταφέρει αρκετά άτομα και το σπουδαιότερο μεγάλα ζώα έως και αυτοκίνητα. Γιαυτό άλλωστε τη λέγανε και καράβι.

Ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο, σε μια νοητή πλοήγηση στο ζωοδότη ποταμό της Σαλαμπριάς θα συναντήσουμε τις διάφορες περαταριές που χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι άνθρωποι για τις ανάγκες τους.
Ξεκινάμε στο νομό Τρικάλων από τις περαταριές της Φωτάδας, του Παραπόταμου, του Καραβόπορου, στη συνέχεια συναντάμε τις περαταριές των Μ. Καλυβιών, της Αγ. Κυριακής, του Αγναντερού, του Γλίνου, της Νομής, της Κόρδας, των Γεωργνάδων και καταλήγουμε στη συνέχεια στις περαταριές του Κλοκωτού και του Ζάρκου.
Συνεχίζοντας την πλοήγηση μας, στο νομό Λάρισας συναντάμε τις περαταριές της Πηνειάδας, του Κουτσόχερου, της Γυρτώνης του Μαυρόλιθου, των Γόννων και καταλήγουμε στην περαταριά των Τεμπών.

Η Σαλαμπριά. Ένας ποταμός, ένα ταξίδι. ένας μύθος.

Η Σαλαμπριά, (Πηνειός) το ποτάμι, που γεννιέται στα κορφοβούνια της Πίνδου, φιδοσέρνετε στον θεσσαλικό κάμπο, βρέχει και ποτίζει τα χωράφια και τις παρυφές του Βαλτινού, της Φωτάδας, του Βαλομανδρίου, αλλά και πολλών άλλων χωριών, στο πέρασμά του, και εκβάλει σβήνοντας στο Αιγαίο πέλαγος.

Ευεργετικό το πέρασμά του. Μαγευτικό και ζωντανό ανάμεσα στις όχθες του, στην άμμο και στα βότσαλα, στις ιτιές και στα πλατάνια, στις στροφές, στις συμβολές και στις σμίξεις, κάτω από τα γεφύρια…

Ταξίδι αέναο... Ήρεμο και νωχελικό το καλοκαίρι, άγριο και θυμωμένο το χειμώνα. Πορευμένο αιώνες τώρα, πότε με γαλήνια και πότε με σαρωτική δύναμη, εξυπηρετεί το σκοπό της προσφοράς του, με αναζωογονητική σαν ανθρώπινη φλέβα, για τη δύσκολη ζωή του ανθρώπου της Θεσσαλίας.

Εκπληκτικές 3D ζωγραφιές που «βγαίνουν» απ’ το χαρτί

Αν υπάρχουν ορισμένοι ταλαντούχοι καλλιτέχνες που δημιουργούν έργα τέχνης με τις οφθαλμαπάτες, ο Ramon Bruin είναι σίγουρα ένας από αυτούς! Ο Ολλανδός καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει μερικές εκπληκτικές 3D ζωγραφιές φιδιών, πτηνών και εντόμων χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζει αναμόρφωση.
Προσθέτοντας μερικές ακόμη πινελιές με διάφορα αντικείμενα, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως τα σχέδια του μοιάζουν σαν να «ζωντανεύουν»…

Τα μοιρολόγια του τόπου μας

Ένα παραδοσιακό μοιρολόγι του τόπου μας, με τίτλο «Οι δυο γιατροί», τραγουδά, με την υπέροχη φωνή της, η συγχωριανή μας κ. Ντίνα Βότσιου - Ανδρέου.
Η θλιβερή υπόθεση του τραγουδιού περιγράφεται με τα συγκλονιστικά λόγια, που αναφέρονται στον ετοιμοθάνατο, όπου μάταια αναζητεί τη γιατρειά του.

Οι δυο γιατροί

Βλέπεις εκείνο το βουνό
που φαίνεται από πέρα,
εκεί σπουδάζουν δυο γιατροί,
δυο νέα παλικάρια.

Ο ένας σπουδάζει για την καρδιά
κι ό άλλος για το κεφάλι.

Σύρτε παιδιά μ΄ και φέρτε τους
να ανοίξουν τα χαρτιά τους,
μήπως και βρουν το γιατρικό,
πριν πέσω και πεθάνω.

Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας

τα βάσανα τις πίκρες μας,

τα νέα απ το χωριό μας…

 

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή
Ξανά, μανά, τανάπαλιν και πάλη απ΄ την αρχή…

Πάλι μπροστά στο δίλημμα: Χαμός ή Σωτηρία;
Τα μέτρα να περάσουνε με την ψηφοφορία.

Τον έρμο και φτωχό λαό τον βάζουν στην αγχόνη…
Αργά και βασανιστικά η Ελλάδα μας τελειώνει…

Οι βουλευτές διχάστηκαν, το δίλημμα αιώνιο:
Άλλοι υπέρ κι άλλοι κατά, με το βρόγχο-μνημόνιο.

Εάν δεν το ψηφήσουμε, η χώρα θα χαθεί…
Το έργο ξαναβλέπουμε ξανά απ την αρχή.

Θεέ μου γιατί να θέλουνε πάντοτε να μας σώζουν,
αυτοί που κλέβουν και στις λίστες, φάτσα, μετά δεσπόζουν.

Αυτοί, που για την πάρτη τους συντρέχουν και «ματώνουν».
αυτοί, που για τον Μαμωνά νεκρούς ξανά σκοτώνουν!!!

Βραβεύτηκε η Γεωργία Κολοβελώνη

Στον 5ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος «Δημήτριος Βικέλας» που διοργανώθηκε από το δήμο Βέροιας και τον Σύνδεσμο Φιλολόγων νομού Ημαθίας, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού και της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της Unesco, βραβεύτηκε η συγχωριανή μας λογοτέχνης Γεωργία Κολοβελώνη.
Συγκεκριμένα, η Γεωργία Κολοβελώνη, βραβεύτηκε και στις δύο κατηγορίες του διαγωνισμού, πεζό και ποιητικό λόγο. Απέσπασε το Α΄ Βραβείο Διηγήματος, με το διήγημά της, που φέρει τον τίτλο, «Στην αγχόνη των λέξεων» και το Γ΄ βραβείο Ποίησης με το ποίημά της που φέρει τον τίτλο «Η επιστροφή της Πηνελόπης».

Η απονομή των Βραβείων στους νικητές του λογοτεχνικού διαγωνισμού πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 24 - 10 - 2012 στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στη Βέροια.
Η Κριτική Επιτροπή του διαγωνισμού, αποτελούμενη από τους: Αντώνη Φωστιέρη, ποιητή, Γιάννη Ατζακά, φιλόλογο - πεζογράφο, Θανάση Μαρκόπουλο, φιλόλογο, ποιητή, κριτικό λογοτεχνίας, Παντελή Τσαλουχίδη, φιλόλογο, Σοφία Νικολαΐδου, φιλόλογο, πεζογράφο κατέληξε στα εξής αποτελέσματα του διαγωνισμού:
Βραβεία Ποίησης
1. Αθανάσιος Γαλούσης Τίτλος: «Αλθαία» Καρδίτσα
2. Εύη Τανούδη Τίτλος: «Μικροί ασήμαντοι φόνοι» Θεσσαλονίκη
3. Γεωργία Κολοβελώνη Τίτλος: «Η επιστροφή της Πηνελόπης» Τρίκαλα
Βραβεία Διηγήματος
1. Γεωργία Κολοβελώνη Τίτλος: «Στην αγχόνη των λέξεων» Τρίκαλα
2. Πασσάς Παναγιώτης Τίτλος: «Ο Άρχων των κατσαριδών» Άνω Ιλίσια, Αθήνα
3. Ντελής Ευάγγελος του Βαΐου Τίτλος: «Η κραυγή» Καρδίτσα.

Η Γεωργία Κολοβελώνη κατάγεται από το Βαλτινό Τρικάλων.
Είναι πτυχιούχος Φιλολογίας, με μεταπτυχιακές σπουδές και επιμορφώτρια φιλολόγων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών. Εργάζεται στο Μουσικό Σχολείο Τρικάλων.

Οι παλιές φιλενάδες Μέρος 2ον

Συνεχίζοντας με το θέμα «Οι παλιές φιλενάδες» παρουσιάζουμε το δεύτερο μέρος, αφιέρωμα στις παλιές φιλενάδες, που χάθηκαν και δεν βλέπονται πια…
Ένα αφιέρωμα μνήμης στις κάποτε, στενές φιλενάδες, του Βαλτινού, που σιγά-σιγά η κάθε μια πήρε το δρόμο της και πορεύτηκε στη ζωή της, σύμφωνα με τις επιλογές της.
Έμειναν όμως πίσω οι παλιές φωτογραφίες να θυμίζουν τη νεανική και ξένοιαστη ζωή τους…

Φωτορεπορτάζ από τις εορταστικές εκδηλώσεις της 28 Οκτωβρίου 2012 στο Βαλτινό

Ο εορτασμός της επετείου του "ΟΧΙ" στο Βαλτινό

Με λαμπρότητα και κάθε επισημότητα γιορτάστηκε η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου του 1940 στο Βαλτινό παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Η επέτειος του ΟΧΙ τιμήθηκε σύμφωνα με το καθιερωμένο πρόγραμμα.
Το πρωί τελέστηκε η Θεία λειτουργία στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού. Στη συνέχεια έγινε η επιμνημόσυνη δέηση στην κεντρική πλατεία και ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων, από τους τοπικούς φορείς, στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έκλεισε με την μαθητική παρέλαση όλων των σχολικών μονάδων του χωριού.

Αφιέρωμα στο έπος του ‘40

Σκίτσα και αφίσες της περιόδου 1940-1945.

Αφιέρωμα για τα εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης παρουσιάζουμε ένα αφιέρωμα για τους κατοίκους της παλιάς πόλης.

 

Άνθρωποι και γειτονιές της παλιάς Θεσσαλονίκης.
Το ξεκίνημα του 20ου αιώνα βρήκε τη Θεσσαλονίκη να έχει στην αγκαλιά της μια πολυχρωμία 135.000 περίπου κατοίκων. Η πόλη διακρινότανε για το αξιοθαύμαστο της ειρηνικής συνύπαρξης αυτών των ανθρώπων. Περίπου 60.000 ήταν οι Εβραίοι, 40.000 Ισπανικής προέλευσης και 20.000 Ντονμέδες (εξισλαμισμένοι Εβραίοι) .Οι Έλληνες με το παρατσούκλι ¨Μπαγιάτηδες¨40.000, οι Μουσουλμάνοι περίπου 20.000, 5.000 Σλαβικής καταγωγής και 3.0000 περίπου Ευρωπαίους.

Η ιστορία του ΚΤΕΛ Τρικάλων

Τα πρώτα αυτοκίνητα που χρησιμοποιήθηκαν στο νομό Τρικάλων ως μέσα μαζικής μεταφοράς χρονολογούνται στις αρχές της δεκαετίας του 1920.

Ήταν μικρά ιδιωτικά ή συνεταιριστικά οχήματα 14αρων θέσεων Γαλλικής κατασκευής. Το κόμιστρο διαμορφωνόταν ανάλογα με την επιβατική κίνηση.

Πάνω στους κακοτράχαλους δρόμους της υπαίθρου και κάτω και από τις ποιο αντίξοες καιρικές συνθήκες, οι οδηγοί παντός καιρού και παντός δρόμου..., έδιναν την καθημερινή τους μάχη για να ανταπεξέλθουν στα δρομολόγιά τους.



Εκτός αυτού έπρεπε να γνωρίζουν και τα ¨χούγια¨ του οχήματος που οδηγούσανε γιατί τα Λεωφορεία της εποχής εκείνης είχαν και τις ιδιοτροπίες τους...

Το Υπεραστικό ΚΤΕΛ Ν. Τρικάλων, όπως και τα υπόλοιπα της χώρας, ιδρύθηκε το 1952 (ως 17ου ΚΤΕΛ) σύμφωνα με αυτά που προέβλεπε ο τότε νόμος 2119 για τις συγκοινωνίες.