Ευχές στις μάνες του Βαλτινού

Η γιορτή της μητέρας ή ημέρα της μητέρας είναι εορτή προς τιμήν της μητέρας και της μητρότητας. Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, γιορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη.

Την Κυριακή 14 Μαΐου, κάνοντας μια βόλτα στο Facebook,  είδαμε πάρα πολλές ευχές και πάρα πολλά "ευχαριστώ" για τις μάνες του Βαλτινού, που χαρίζουν αγάπη και στοργή κάθε μέρα του χρόνου στα παιδιά τους.

Επιλέξαμε ορισμένες από αυτές τις συγκινητικές ευχές και τις παρουσιάζουμε παρακάτω:

Για το πρώτο πράγμα που νιώθω περήφανη και ευλογημένη, είναι που ο Θεός με αξίωσε να γίνω Μάνα. Ρόλος ιερός, αναντικατάστατος! Χρόνια πολλά στις γυναίκες που ναι μεν δεν είναι βιολογικές, αλλά Αληθινές Μάνες, υιοθετώντας αγγελούδια!!! Χρόνια πολλά στις Μάνες - Ηρωίδες παιδιών με ειδικές ανάγκες. Χρόνια πολλά στις Μάνες που έχασαν τα παιδιά τους και βιώνουν Πόνο, Σπαραγμό, Τέλμα.

Νατάσα Γ. Πλεξίδα

Χρόνια πολλά μαμά. Να είσαι γερή και δυνατή όπως πάντα και σε ευχαριστούμε για όλα όσα έχεις κάνει για μας. Πάνω από όλα μας έχεις μάθει να είμαστε άνθρωποι!

Παναγιώτης Β. Σταμούλης

Δελτίο καιρού...

Του Χάρη Αγγελή

Το 1963 μετά την πρωτοχρονιά έκανε πάρα πολύ κρύο στο Βαλτινό. Όλα ήταν παγωμένα κι από τις στέγες των σπιτιών κρέμονταν τα κρύσταλλα σαν αναποδογυρισμένες λευκές λαμπάδες ... 
Ο πατέρας και η γιαγιά λιάζονταν στο μπαλκόνι κουβεντιάζοντας και η μάνα έπλενε τ’ αγγειά πέρα στην τουλούμπα. 
Εγώ 12χρονο παιδί καθόμουνα στο ξύλινο καρεκλάκι κι άκουγα αφηρημένος τη συζήτηση, γιατί πρόσεχα τη γάτα, που κάθονταν ανακούρκουδα πάνω στο αναποδογυρισμένο ξύλινο σκαφίδι και κοίταζε προς την ανατολή. Σήκωνε το μπροστινό αριστερό της πόδι, το ΄γλυφε και μετά το περνούσε απαλά πάνω από το κεφάλι της. 

Ο ήλιος ανέβαινε σιγά -σιγά στον καταγάλανο ουρανό... 

Όταν η μάνα τέλειωσε το πλύσιμο, πήρε παραμάσχαλα τ’ αγγειά και τα 'φερνε στο μαγειριό. 

Φτάνοντας κοντά μας βλέπει τη γάτα, κοντοστέκεται και λέει: 

«Χμ, η γάτα "λούζεται", το βράδυ θα χιονίσει»...

Το πρωί το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα και συνέχιζε να πέφτει με ...ορμή!!!

Οι ιεροψάλτες του Βαλτινού

Η ψαλτική στην Εκκλησία είναι ένα μέσο με καλλιτεχνικές οπωσδήποτε αξιώσεις και με σκοπό την ιερή υπόθεση της μυσταγωγίας των πιστών. Απ την χρήση δηλαδή αυτού του μέσου, την καλή ή την κακή, ωφελούνται ή ζημιώνονται αντίστοιχα οι πιστοί και επιτυγχάνονται ή ματαιώνονται οι σκοποί της Εκκλησίας. 

Στην ορθόδοξη λατρεία κυριαρχεί ο υμνογραφικός λόγος με έντονο το προσωπικό στοιχείο. Τα τροπάρια ψέλνονται με το φυσικό και «απερίγραπτο» όργανο, την ανθρώπινη φωνή.

Οι ύμνοι και τα τροπάρια έχουν προσωπικό και συγχρόνως καθολικό χαρακτήρα, μπορούν να οικειοποιηθούν απ’ τον καθένα πιστό, καθώς το πρώτο πρόσωπο, που συχνά απαντάται στα τροπάρια ταυτίζεται εύκολα με το πρόσωπο του καθένα μας και το πρώτο πρόσωπο του πληθυντικού των ρημάτων μας εντάσσει εύκολα στην κοινότητα και μας καθιστά συλλειτουργούς, συνυμνηστές.

H ψαλμωδία πρέπει να γίνεται με πολλή προσοχή, κατάνυξη και συ­ντριβή. Και έτσι, αν ο ίδιος ο ψάλτης κατανοεί αυτά που ψάλλει και ακόμη περισσότερο τα νιώθει, τότε τα ιερά κείμενα ζωντανεύουν μέσω της φωνής του και δημιουργείται έτσι ένα ευχάριστο και κατανυκτικό κλίμα.

Βέβαια, μέσα στα στοιχειώδη προσόντα ενός ψάλτη είναι η μουσική αντίληψη και η καλλιφωνία, τα οποία αν δεν υπάρχουν, πλούσια από την αρχή, μπορεί με τη σπουδή, την επίμονη μελέτη, καθώς και με τα κατάλληλα ακούσματα, να καλλιεργηθούν και να αναπτυχθούν.

Ιδιαίτερα δε όταν αυτή είναι η ιερή μουσική, που «ετάχθη υπό θεών τε και νόμων δια την επανόρθωσιν της ψυχής».
Ο καλός ψάλτης είναι αυτός που παρασύρει το εκκλησίασμα στην απόλαυση της βυζαντινής υμνολογίας.

Τη χαρά και την ομορφιά της παραδοσιακής ψαλτικής έχουν την ευκαιρία να συναισθάνονται και να απολαμβάνουν κάθε φορά οι εκκλησιαζόμενοι, κατά τις διάφορες λειτουργίες, που τελούνται στους ιερούς ναούς του Βαλτινού, από τους ιεροψάλτες που κάθονται επί του αναλογίου.

Σταθεροί στο ψαλτήρι σήμερα είναι: ο Γεώργιος Τσιγάρας, ο Κωνσταντίνος Καλυβιώτης, ο Θανάσης Ζαμπακάς και ο Θωμάς Ζαμπακάς.

Οι ιεροψάλτες, μαζί με τον ιερέα, σηκώνουν όλο το βάρος της λειτουργίας και είναι αυτοί που δημιουργούν την ευχάριστη και αρμονική συνήχηση της εκκλησιαστικής υμνωδίας.

Είναι αυτοί που αφιερώνουν στην ψαλτική ένα μέρος από τη ζωής τους, για να υπηρετήσουν τα τελετουργικά καθήκοντά τους.

Βρεθήκαμε ένα απόγευμα στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού και καταγράψαμε ένα μέρος της διαδικασίας του Εσπερινού.

Ο Εσπερινός αποτελεί την εναρκτήριο ακολουθία κάθε ημέρας. Ονομάζεται Εσπερινός, επειδή τελείται κατά την εσπέρα, ή Λυχνικόν, επειδή συμπίπτει με το άναμμα των λύχνων.

Παιχνίδια με το φακό - Φωτορομάντζο

Το σκηνικό εξελίσσεται στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Το ζεύγος, Δημήτρης και Ελένη, είναι καλεσμένοι σε βάφτιση. Μετά το τέλος του Μυστηρίου απολαμβάνουν στο παγκάκι το γλυκό τους. Tους πλησιάζει ο φωτογράφος και τους λέει:

Φωτογράφος: -Γιατί αυτή η απόσταση μεταξύ σας, συμβαίνει κάτι;

Δημήτρης: -Όχι απλά έτσι έτυχε. Άλλωστε αγάπη δεν σημαίνει να κοιτάζονται δύο άνθρωποι στα μάτια, αλλά να βλέπουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Φωτογράφος: -Έλα, έλα καθίστε πιο κοντά μπας και αναζωπυρωθεί ο έρωτας…

Δημήτρης:-Δεν υπάρχει πιο ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ ερωτευμένων, όταν και οι δυο σιωπούν.

Ελένη: - ;;;

Φωτογράφος: -Έτσι μπράβο, τώρα είστε γλυκύτατοι. Αλλά και μια αγκαλίτσα θα ζέσταινε και θα αναδείκνυε τη σχέση σας! 

Δημήτρης: -Ναι, γιατί όχι;

Ελένη: -Ωχ τι πάθαμε, θα ρεζιλευτούμε.

Δημήτρης: -Εντάξει;

Φωτογράφος:-Εντάξει! Τώρα μάλιστα, ομόρφυνε το πλάνο. Σας παραδέχομαι και σας θαυμάζω γιατί είστε άνετο και όμορφο ζευγάρι! Τώρα δώστε και ένα φιλάκι.

Δημήτρης: -Ναι, γιατί όχι;

Συνεχίζεται...

Εντυπώσεις από την τελετή βράβευσης του Γυμνασίου Βαλτινού που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου.

Αξέχαστη στη μνήμη θα μείνει η επίσκεψή μας στην Κύπρο, αφενός γιατί συνδέεται με την απονομή του 1ου βραβείου που απέσπασε το σχολείο μας στο διαγωνισμό: «Κύπρος- Ελλάδα- Ομογένεια: εκπαιδευτικές γέφυρες» και αφετέρου επειδή μας έκανε πλουσιότερους σε ιστορικές γνώσεις και ποικίλες εμπειρίες.

Στην εκδρομή συμμετείχαν τέσσερις μαθητές της Γ’ Τάξης και τέσσερις συνοδοί καθηγητές, μεταξύ των οποίων και ο Διευθυντής του σχολείου.

Αρχικά μεταβήκαμε μέσω του υπεραστικού ΚΤΕΛ Ν. Τρικάλων στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου έγινε η πτήση για το νησί της Κύπρου. Στο σημείο αυτό πρέπει να ευχαριστήσουμε θερμά το ΚΤΕΛ Τρικάλων που με γενναιόδωρη προσφορά συνέβαλε στη μεταφορά όλων μας στη συμπρωτεύουσα.

Με το ταξίδι αυτό οι μαθητές- μεταξύ άλλων - είχαν την ευκαιρία να συγκρίνουν τα συγκοινωνιακά μέσα που χρησιμοποιήσαμε: λεωφορείο, αστικό λεωφορείο κατά τη μετακίνηση στο αεροδρόμιο και τέλος το αεροπλάνο.

Μετά από μια ευχάριστη πτήση πάνω από το Αιγαίο, διάρκειας μιάμισης ώρας, προσγειωθήκαμε στην Πάφο. Εκεί μας δόθηκε η ευκαιρία να περιηγηθούμε στην πόλη και να γνωρίσουμε από κοντά τα ιστορικά μνημεία της. Απολαύσαμε τον καφέ μας στην γεμάτη ζωή παραλία της, καθώς φέτος η Πάφος έχει ανακηρυχθεί πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, αποτελώντας έτσι πόλο έλξης πολλών τουριστών.

Στη συνέχεια αναχωρήσαμε για τη Λευκωσία, όπου έγινε η διαμονή μας για τρεις  ημέρες. Κατά τη διαδρομή Πάφο - Λευκωσία είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε το αξιόλογο οδικό δίκτυο του νησιού. Θαυμάσαμε την ιδιαίτερη βλάστηση με τις μπανανιές και τους φοίνικες και διασχίσαμε την όμορφη πόλη της Λεμεσού.

Μελέτη για το δάσος της Παναγίας

Φαίνεται πως τις φωνές και τα παράπονα των δέντρων της Παναγίας, στο παραμύθι του Θανάση Ζαμπακά, εκτός από τον ίδιο, τις άκουσε και ο Δήμος Τρικκαίων και έτσι αποφάσισε να στείλει τις υπηρεσίες του για να συντάξουν μελέτη προστασίας, αξιοποίησης και ανάδειξης του δασυλλίου.

 Συγκεκριμένα ομάδα μελετητών, υπάλληλοι του δήμου Τρικκαίων, με επικεφαλής τη δασολόγο κα. Κατερίνα Παπαδούλη και παρουσία της αντιδημάρχου κας. Ελένης Πούλιου επισκέφτηκαν το δάσος της Παναγίας την Τετάρτη 10 Μαΐου 2017 για επιτόπια αυτοψία και συλλογή στοιχείων ώστε να συντάξουν μελέτη για την ένταξη του δάσους στα πολύτιμα δασικά οικοσυστήματα Φράξου, με κύριο στόχο την ανακήρυξή του, σε διατηρητέο μνημείο της φύσης, καθώς το δάσος αυτό αποτελεί πολύτιμο υπόλειμμα αυτοφυούς φυτοκοινωνίας με ιδιαίτερο βοτανικό, φυτογεωγραφικό και αισθητικό ενδιαφέρον.

Το δάσος της Παναγίας, παρόλο τις ανθρωπογενές επεμβάσεις αρκετά είδη του ζωικού βασιλείου βρίσκουν καταφύγιο διαβίωσης και ιδιαίτερα απαντώνται αμφίβια και ερπετά λόγω της εδαφικής υγρασίας. Έντονο είναι και το ορνιθολογικό ενδιαφέρον καθώς δεν είναι λίγα τα δασόβια πουλιά που αναπαράγονται, ζουν και βρίσκουν κάλυψη για τις φωλιές τους πάνω στα αιωνόβια δέντρα ενώ άλλα είναι περαστικά και διέρχονται για την ξεκούρασή τους.

Οψόμεθα.

Σαν παραμύθι (Βαλτσινιώτικο παραμύθι) του Θανάση Ζαμπακά

Μεσημεράκι... ζέστη ... 
Δεν πάω καμιά βόλτα στην Παναγία να αράξω μπας και ξεχάσω τα χρέη μου, που έλεγε και ο πρόεδρος.

Φτάνω στο δασάκι μας, κάθομαι κάτω από ένα μεγάλο δέντρο (μέλιγο) και έγειρα στον κορμό του... μπορεί και να ψιλοκοιμήθηκα...

«Ε! ψίτ ψίτ», ακούω μια φωνή. Κοιτάζω γύρω, τίποτα. 
«Ει εσένα», μου λέει η φωνή, «εδώ πάνω, εδώ». Η φωνή ερχόταν από το δένδρο.

«Έλα ρε», αναρωτήθηκα, «μιλάνε τα δένδρα;»

«Θέλεις κουβέντα;» μου λέει.

«Μα μιλάνε τα δέντρα;» του λέω γεμάτος απορία.

«Κάνε λίγο πιο πέρα, γιατί μου πατάς τα πόδια», μου λέει.

«Τι, έχεις και πόδια;»

«Στραβομάρα», μου απαντά, «δεν βλέπεις που στρογγυλοκάθισες πάνω στις ρίζες μου»;

«Και τι θα πάθουν οι ρίζες σου, ε συγνώμη, τα πόδια σου», του λέω.

«Υποκριτή» μου λέει, «κάνεις πως δεν ξέρεις για το έγκλημα...».

«Ποιο έγκλημα, τι μου λες τώρα;»

«Βρε εσύ και οι όμοιοί σου οι συγχωριανοί δεν έρχεστε, μέρα-νύχτα και χρούτσου-χρούτσου με τα πριόνια και τα βενζινοπροίονα και μας σακατεύετε, μας χαράζετε το κορμί και τα πόδια και έτσι δεν μπορούμε να πιούμε νερό και πεθαίνουμε σιγά σιγά; Και άλλες φορές μας κόβετε τα χέρια μας (τα κλωνάρια).»

«Μα σας κλαδεύουμε για να γίνετε πιο ψηλά και πιο όμορφα!», του λέω.

«Σώπα ρε, ψευτοθανάση», μου λέει.

«Τι ξέρεις και το όνομά μου;», του λέω.

«Όλα τα ξέρω», μου λέει, «Tην αδελφή σου δεν την λένε όπως την γιαγιά σου;»

«Ναι μα...»

«Τι μα και ξε μα βρε, αυτή δεν άναβε τα καντηλάκια της Παναγίας για να βλέπουμε το βράδυ; Ή μήπως εσύ και η αδελφή σου και όλο σχεδόν το χωριό δεν φέρνατε εδώ τις αγελάδες και είχαμε και εμείς φυσική κοπριά; Διακόσια και παραπάνω χρόνια είμαστε εδώ πέρα, όλα τα ξέρουμε, μας τα ψιθυρίζει ο αέρας, μας τα λένε τα πουλιά. Ξέρεις ότι εμείς είμαστε η ανάσα σας και όχι μόνο. Όσο ψηλώνουμε φτάνουμε στα σύννεφα και κατεβάζουμε την τόσο ωφέλιμη βροχούλα για τα χωράφια σας. Από τα παλιά χρόνια είμαστε εδώ, ακόμα και επί τουρκοκρατίας. Πόσες φορές ο παππούς σου ξεκουράστηκε κάτω από τον ίσκιο μου; Αλλά εκείνοι δεν μας πείραζαν, μας σέβονταν. Εσείς θέλετε να μας ξεπαστρέψετε και μόλις κάποιο από εμάς γέρνει, βρίσκεται την ευκαιρία και μας κόβετε. Μετά μας βάζετε σε δημοπρασία όπως τα ιμάτια του Χριστού μας».

«Μπα είσαι και χριστιανός;» λέω.

Η βάφτιση του Χρήστου Αντ. Τσιγάρα

Την Κυριακή 7 Μαΐου 2017, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους, ο Αντώνης και η Αρετή Τσιγάρα βάφτισαν το δεύτερο παιδί τους. Η νονά Βάσια Μιχαλάκη έδωσε το όνομα «Χρήστος».

Μετά το μυστήριο ακολούθησε γεύμα στην ταβέρνα "Ο Κυρ Λίας" του Γ. Ζάχου στην Αμμουδιά.

Εικαστικά. Με την τέχνη του μαρκαδόρου

Μια σειρά από εικόνες, έργα τέχνης, επιλεγμένες από την κατηγορία των διαφόρων αθλημάτων και φτιαγμένες με μαρκαδόρους, συνθέτουν ένα εντυπωσιακό εικαστικό σύνολο.

Δημιουργήθηκαν με την τέχνη του μαρκαδόρου. Αεροδυναμικές συνθέσεις, γεμάτες με δύναμη, κίνηση και χρώμα. Ταράζουν τον κόσμο των συναισθημάτων και διεγείρουν τις αισθήσεις. 

Απολαύστε τις δεκαπέντε υπέροχες εικόνες που δημιουργήθηκαν με την τέχνη του μαρκαδόρου! 

Συνταγές του χωριού

ΠΛΑΣΤΟΣ ΜΕ ΤΣΟΥΚΝΙΔΙΑ

Γενιές και γενιές έχουν μεγαλώσει με τις παραδοσιακές χωριάτικες πίτες του τόπου μας και λίγο πολύ σίγουρα θα έχουμε δοκιμάσει όλοι μας κάποια από αυτές.

Μπατζίνα, τραχανόπιτα, πλαστός με τσουκνίδια, χασιάτα, μπομπότα, γαλατόπιτα, κρεατόπιτα, είναι μερικές από τις συνταγές που μιλάνε απευθείας στο θυμικό και το... στομάχι και αξίζουν να βρίσκονται στο τραπέζι μας, χάρη στα απλά υλικά, την ευκολία παρασκευής και τις πλούσιες γεύσεις που γεμίζουν τον ουρανίσκο.

Από τον σπεσιαλίστα στο είδος, φίλο μας Δημήτρη Κολοβράντζα, αλιεύσαμε μια παραδοσιακή συνταγή χωριάτικης πίτας «Πλαστό με τσουκνίδια» και την παραθέτουμε συστήνοντάς σας να την παρασκευάσετε.

Συνταγή
1. Μαζεύουμε, ψιλοκόβουμε τα τσουκνίδα. Τα πλένουμε 3 - 4 χέρια.
2. Κάνουμε τη μπομπότα. Ρίχνουμε αλάτι, λάδι και ζεστό νερό. Φτιάχνουμε μαλακή «λάσπη».

Η πρωτομαγιά στο δάσος της Παναγίας

Πλημμύρισε το δάσος της Παναγίας Βαλτινού από τους εκατοντάδες επισκέπτες που τήρησαν και φέτος το έθιμο της φυγής προς την εξοχή για να προϋπαντήσουν τον Μάη....

Από νωρίς το πρωί, υπήρξε η προσέλευση του κόσμου όπου στήθηκαν οι …ψησταριές και με την οργανωτική υποστήριξη του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού, μέσα σε ένα κλίμα χαράς και ευεξίας οι φυσιολάτρες έφαγαν, ήπιαν χόρεψαν, χάρηκαν την εξοχή και απόλαυσαν τη φύση!

Το σίγουρο είναι πως και φέτος στο πανέμορφο δάσος του Βαλτινού η πρωτομαγιά γιορτάστηκε χαρούμενα και έδωσε τη δυνατότητα της συλλογής ορισμένων ακόμη εικόνων στη μνήμη μας.

Άλλωστε η αλήθεια είναι πως από την καθημερινότητα λίγες είναι οι εικόνες που μας μένουν. Συνήθως οι γιορτές είναι αυτές που μας γεμίζουν, που μας κάνουν να αναπολούμε, να αναζητούμε άλμπουμ με φωτογραφίες.

Ας πάρουμε λοιπόν και τις φετινές εικόνες που θα μαζέψουμε στο καλαντάρι της ζωής μας ελπίζοντας έτσι να γεμίσουμε ακόμη περισσότερο ως άνθρωποι.

Καλό μήνα.

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το 7ο Μαθητικό Φεστιβάλ Ψηφιακής Δημιουργίας, όπου συμμετείχε και το Γυμνάσιο Βαλτινού

Δύο ημέρες τεχνολογικής προόδου, δύο ημέρες απόδειξης της δημιουργικότητας των μαθητών. Το 7ο Μαθητικό Φεστιβάλ Ψηφιακής Δημιουργίας που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Τρικκαίων στις 27 και 28 Απριλίου 2017, ήταν επιστέγασμα των προσπαθειών μαθητών από πλήθος σχολείων. Με τη συνδρομή των εκπαιδευτικών, μαθητές από 22 σχολεία του νομού Τρικάλων και από τον Βόλο, χωρισμένα σε 52 ομάδες, παρουσίασαν ισάριθμες τεχνολογικές πρωτοποριακές δράσεις.
Κάθε ομάδα ασχολήθηκε με ένα θέμα που επέλεξε και υλοποίησε: από ταινία animation και εφαρμογή για εξάσκηση στην αγγλική γλώσσα, μέχρι ηλεκτρονικά σκίτσα για τον μύθο του μίτου της Αριάδνης και τρισδιάστατο περιβάλλον προγραμματισμού.

Το κάθε έργο υλοποιήθηκε με τη συμμετοχή του εκπαιδευτικού Πληροφορικής στην ομάδα των εκπαιδευτικών που συντονίζει το έργο.

Η συγκεκριμένη μαθητική συνάντηση έδωσε την ευκαιρία:

α) της ανάδειξης της δημιουργικότητας των μαθητών και των εκπαιδευτικών Πληροφορικής και της παρουσίασης της εργασίας τους σε συμμαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς και την ευρύτερη κοινωνία,

β) της ενημέρωσης και της διάδοσης των μαθησιακών δραστηριοτήτων οι οποίες καλλιεργούν τη δημιουργικότητα και την ολόπλευρη μάθηση μέσω των σχεδίων εργασίας και της επίλυσης πρακτικών προβλημάτων και

γ) της επικοινωνίας των μελών της σχολικής κοινότητας (μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς) μεταξύ τους και με την ευρύτερη κοινωνία.

Για τους λόγους αυτούς, το Μαθητικό Φεστιβάλ δεν έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα αλλά σε αυτό βραβεύεται κάθε συμμετοχή.

Το Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας με την υποστήριξη  συλλόγων και ενώσεων πληροφορικής (ΠΕΚΑΠ, ΕΠΕ, ΕΠΥ, ΕΤΠΕ) και υπό την αιγίδα του Δήμου Τρικκαίων.  

Μυστικά για να κάνετε το ομορφότερο μαγιάτικο στεφάνι

Ο Μάης έφθασε! Όσοι έχετε την ευκαιρία να αποδράσετε κάπου στη φύση, μη παραλείψετε να κάνετε το δικό σας στεφάνι. Με την παρέα, τους δικούς σας ανθρώπους ή και τα παιδιά σας, θα είναι μία δημιουργική διασκέδαση και σίγουρα θα το ευχαριστηθείτε.
Αναλογιστείτε,  πόσες είναι οι παιδικές αναμνήσεις που μας συνοδεύουν από την Πρωτομαγιά! Κυρίως η επαφή με τη φύση, η μυρωδιά της, τα χρώματα, τα αγριολούλουδα και φυσικά το μαγιάτικο στεφάνι. Αυτό που συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης με την άνοιξη, γι’ αυτό και θέλουμε να το φέρουμε στο σπίτι μας, κρεμώντας το έξω από την πόρτα μας.

Μοιραζόμαστε μαζί σας παρακάτω μερικές ιδέες, που θα φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες, σε όσους το επιχειρήσουν για πρώτη φορά…

Χρήσιμα εργαλεία
Ένα κλαδευτήρι για να κόψετε και να κλαδέψετε τα λουλούδια, σπάγκο, ένα ψαλίδι, αν θέλετε γάντια και αν δεν κάνετε το στεφάνι με κλαδιά σύρμα ή μία κρεμάστρα.

Η βάση του στεφανιού
Το ιδανικότερο είναι να χρησιμοποιήσετε κλαδιά κισσού ή κληματαριάς που είναι ευλύγιστα και πλέκονται εύκολα. Θα χρειαστείτε 3-4. Κάνετε τη βάση με το πρώτο και στη συνέχεια, τοποθετείτε ανάμεσα και τα υπόλοιπα ώστε να στερεωθούν οι άκρες.
Αν δεν βρείτε, ίσως εντοπίσετε κάποια άλλα κλαδιά που θα λυγίζονται εύκολα (χωρίς φύλλα) σε κύκλο και στη συνέχεια τα δένετε σφιχτά με σπάγκο.
Αν πάλι δεν βρείτε κλαδιά, χρησιμοποιείστε ένα σύρμα και κάντε το κύκλους, ή μία συρμάτινη κρεμάστρα (λυγίστε την).
Βέβαια, υπάρχει και η επιλογή της έτοιμης βάσης, που δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα από τα παραπάνω.
Να θυμάστε πως η περίμετρος θα είναι μικρή, με διάμετρο περίπου στα 35 εκατοστά, ώστε το τελειωμένο στεφάνι να σας βγει γύρω στα 50 εκατοστά.

Λουλούδια
Αν ξεχυθείτε στους αγρούς θα βρείτε πανέμορφα αγριολούλουδα που αυτή την εποχή είναι ανθισμένα…
Επιλέξτε με διάφορα χρώματα για να κάνουν αντίθεση και μην ξεχάσετε πως πρέπει να βάλετε και άφθονη πρασινάδα, που θα κάνει το στεφάνι σας πιο πλούσιο.

Πρωτομαγιά στο δάσος της Παναγίας Βαλτινού

Στον πλέον ιδανικό χώρο, για αναψυχή, παιχνίδι και απόλαυση της φύσης, στο δάσος της Παναγίας, προσκαλεί ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού, τους φυσιολάτρες για την υποδοχή του Μάη.

Για μια όμορφη, χαρούμενη και γιορτινή Πρωτομαγιά, μέσα σε ένα περιβάλλον μοναδικό στη γύρω περιοχή, όπου θα υποστηρίζεται και οργανωτικά από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Βαλτινού, καθώς θα πωλούνται σουβλάκια, λουκάνικα, μπύρες και αναψυκτικά, η γιορτή της φύσης θα μείνει σε όλους αξέχαστη!

Η Πρωτομαγιά με το μάζεμα των λουλουδιών για το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, ενισχύει τις σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση. Ευκαιρία λοιπόν να κάνουμε το πρωτομαγιάτικο στεφάνι που είναι στις μέρες μας ίσως το μοναδικό έθιμο που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά.

Ενώ το βράδυ της Δευτέρας, στις 8 μ.μ. στην κεντρική πλατεία θα ακολουθήσουν πολιτιστικές εκδηλώσεις με παραδοσιακούς χορούς των χορευτικών τμημάτων του Συλλόγου και θα γίνει η αναβίωση του εθίμου  «το κάψιμο της καλύβας». 

Παλιά επώνυμα που προέρχονται από επαγγέλματα

 Το 1920 η εφημερίδα «Πειρασμός» έψαξε και κατέγραψε, εν χρήσει τότε, ελληνικά επίθετα που προέρχονταν κυρίως από τουρκικές ρίζες και σήμαιναν επάγγελμα.

Παρουσιάζονται παρακάτω κάποια από αυτά:

Κουντουριώτης, Κουντούρης, Κουντουράς: Από το τουρκικό κουντούρα, δηλαδή το παπούτσι.
Καζαντζής, Καζαντζάκης, Καζαντζόπουλος: Από το καζάνι. Ο κατασκευαστής καζανιών και γενικότερα ο χαλκουργός
Κανταρτζής: Ο κατασκευαστής κανταριών και γενικότερα ο ορειχαλκουργός.
Τουφεξής: Από το επάγγελμά του οπλοποιού και του κατασκευαστή κοντακιών όπλων.
Καζάζης: Ο μεταξουργός.

Σέκερης: Ο ζαχαροπλάστης
Αμπατζής: Ο κατασκευαστής ορισμένων μάλλινων υφασμάτων
Σαγιαξής: Ο κατασκευαστής, επίσης, ορισμένων μάλλινων υφασμάτων
Κιατίπης: Ο γραμματικός

Φεσάς, Φεσόπουλος: Ο κατασκευαστής φεσιών
Σαράφης, Σαραφίδης, Σαραφόπουλος: Από το σαράφης, αργυραμοιβός.
Ταμπάκης, Ταμπακόπουλος, Ταμπακάς: Από το ταμπάκης, ο βυρσοδέψης.
Χασάπης, Κασάπης, Χασαπίδης και Κασαπίδης: Από το χασάπης ή κασάπης, σφαγέας, κρεοπώλης.
Αραμπατζής: Καραγωγέας.

Βελτιώνεται ο δρόμος Φωτάδας - Διαλεχτού

Στη βελτίωση του δρόμου Φωτάδας – Διαλεχτού προχωρά η Περιφέρεια Θεσσαλίας, ένα σημαντικό και πάγιο αίτημα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.

Συγκεκριμένα, βελτιώνεται η ασφάλεια στο οδικό δίκτυο της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων μετά την έγκριση δημοπράτησης από τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κώστα Αγοραστό του έργου «Βελτίωση - ασφαλτόστρωση δρόμου Φωτάδα-Διαλεχτό», προϋπολογισμού 150.000 ευρώ με πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Όπως ανέφερε ο κ. Κ. Αγοραστός: «Με τις παρεμβάσεις αυτές βελτιώνουμε την ασφάλεια του οδικού δικτύου της  Π.Ε. Τρικάλων  και την επικοινωνία των ανθρώπινων κοινοτήτων. Πρόκειται για συντηρήσεις απολύτως απαραίτητες για την μείωση της επικινδυνότητας  και για την αναβάθμιση των μετακινήσεων των πολιτών. Με τις ενέργειές μας αυτές ωφελούνται οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της περιοχής, καθώς και οι χρήστες του εθνικού και επαρχιακού οδικού δικτύου γενικότερα».
Με  την  παρούσα  εργολαβία  προβλέπονται εργασίες βελτίωσης και ασφαλτόστρωσης τμήματος της οδού από  Φωτάδα προς Διαλεκτό μήκους 900m περίπου. Θα εκτελεστούν εργασίες χωματουργικών, τεχνικών,  οδοστρωσίας, ασφαλτικών και σήμανσης. Η αρχή του έργου είναι το πέρας του υπάρχοντος ασφαλτοτάπητα.  Συγκεκριμένα θα γίνουν οι παρακάτω εργασίες:
ΧΩΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ
Θα γίνουν εκσκαφές για εξυγίανση του εδάφους ,όπου αυτό κριθεί απαραίτητο και θα κατασκευαστεί επίχωμα από αμμοχάλικο ποταμού σε μήκος περίπου 900μ. μέσου πάχους 0,35cm

«Ο Αη Γιώργης και το Θεριό»

Στο ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ «ΠΕΡΑΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΙ ΕΙΧΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΑΠΟ ΧΑΡΤΙ» υπάρχει ένα έμμετρο παραμύθι για τον «Αη Γιώργη», που γιορτάζει σήμερα.
Εδώ είναι ένα απόσπασμα από την συγχωριανή μας λαϊκή αφηγήτρια Σαββούλα Ριζαργιώτη. Η ερμηνεία της κυρα-Σαββούλας είναι μοναδική. Από τα διαμάντια της λαϊκής αφήγησης! 

Το νέο βιβλίο του Νικολάου Χιώτη. «ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΛΥΒΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ - Τα αρχεία αποκαλύπτουν την ιστορία τους»

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Νικολάου Χιώτη με τίτλο «ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΛΥΒΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ - Τα αρχεία αποκαλύπτουν την ιστορία τους».

Ο σχεδιασμός και η στοιχειοθεσία του βιβλίου έγιναν στις Γραφικές Τέχνες: Δημήτρη Τσιγάρα και η εκτύπωση στο ΠΑΝΤΥΠΟ.

Πρόκειται για το τέταρτο κατά σειρά βιβλίο του συγγραφέα Νικολάου Χιώτη, που αφορά στην ιστορία και στην παράδοση του χωριού Μεγάλα Καλύβια των Τρικάλων.

Όπως αναφέρει στον πρόλογό του, ο συγγραφέας αξιοποίησε τις προσωπικές μαρτυρίες των κατοίκων του χωριού, οι οποίες αποτέλεσαν το πιο συναρπαστικό μέρος της όλης μελέτης τους και του μετέφεραν άγνωστες πτυχές της τοπικής ιστορίας, πολλές εκ των οποίων διασταυρώθηκαν και επιβεβαιώθηκαν με βιβλιογραφικές πηγές.

Η αναφορά του ξεκινά από τη χρονική περίοδο της εμφάνισης των πρώτων οικισμών, που αποτέλεσαν τη βάση της δημιουργίας των Μεγάλων Καλυβίων, και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Το μεγαλύτερο βάρος όμως  πέφτει στην περίοδο από το 1880 μέχρι το 1980.

Στις 290 σελίδες του βιβλίου γίνεται μια ολοκληρωμένη αναφορά στους οικισμούς που αποτέλεσαν τα Μεγάλα Καλύβια, με βάση τα νεότερα αρχεία των μοναστηριών της περιοχής, των τουρκικών απογραφικών κατάστιχων και άλλων γραπτών αναφορών και ευρημάτων. Περιγράφονται τα γεωγραφικά και εδαφολογικά στοιχεία της περιοχής  και γίνεται αναφορά στους κατοίκους, τη γλώσσα τους και την εξέλιξη του πληθυσμού του χωριού. Παρουσιάζεται και τεκμηριώνεται μέσα από παράθεση εγγράφων και δημοσιευμάτων εφημερίδων της εποχής, η γαιοκτησία στα Μεγάλα Καλύβια, πριν και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας. Επίσης, γίνεται αναφορά στην επανάσταση του Χατζηπέτρου το 1854 και στην συμβολή των Μεγαλοκαλυβιωτών καθώς και στη μετοίκιση κατοίκων του χωριού στην περιοχή Λαμίας. 

Λιθόκτιστες εκκλησίες σε σκίτσα

Αξιόλογα ιστορικά και λατρευτικά μνημεία αποτελούν οι διάφορες πέτρινες εκκλησίες που είναι διάσπαρτες στον τόπο μας. Οι πέτρινες εκκλησίες, είναι πραγματικά έργα τέχνης, με πιο αντιπροσωπευτική τη βυζαντινή Πόρτα Παναγιά στην Πύλη.

Οι εκκλησίες είναι συνήθως λιθόκτιστες, κτισμένες σε επιλεγμένους χώρους, διαφόρων μεγεθών και ρυθμών, με τρούλους ή όχι, με πανύψηλα, επιβλητικά, διώροφα ή τριώροφα, καμπαναριά και όλα αυτά τα στοιχεία συνθέτουν ένα περιβάλλον μοναδικό σε ομορφιά.

Παρακάτω παρουσιάζεται ένα δείγμα από μια συλλογή, με σκίτσα από λιθόκτιστες εκκλησίες, του Δημήτρη Τσιγάρα, που προορίζονται να συμπεριληφθούν και να αποτελέσουν το εικαστικό υλικό ενός Λευκώματος.

Τα σκίτσα φιλοτεχνήθηκαν από φωτογραφίες που τραβήχτηκαν κατά καιρούς από διάφορα χωριά της Θεσσαλίας. 

Ο Γκιώνης της Θείας Αλεξάνδρας Γκάτσου

Και ξαφνικά, εδώ στα ριζά του βουνού άκουσα το μακρινό, δειλό κελάιδημα του Γκιώνη!!! Για να με γυρίσει πίσω, στις μνήμες τις παιδικές και τη θεία μου την Αλεξάνδρα. Το πατρικό μας σπίτι, μαζί και το δικό της βρίσκονταν στα ριζά του βουνού Αγιο-Λιά. Κάθε άνοιξη νωρίς το βράδυ ακούγαμε το μοναχικό του κελάιδημα απόκοσμο και μακρινό: ¨γκιών γκιών".....
Όταν ακούγαμε τον ερχομό του, η θεία η Αλεξάνδρα απήγγειλε πάντα το ποίημα του πουλιού με την κρυστάλλινη φωνή της, τον στόμφο και τη θεατρικότητά της, μαγεύοντάς με με το μύθο και το περιεχόμενό του. Ήταν δικό της; Ποιός ξέρει... 
Όμως το θυμάμαι και το γράφω εδώ ως δέηση στη μνήμη της:

«Ήταν δυό αδέρφια, πάντα αγαπημένα
πρόβατα βοσκούσαν σε άρχοντα μεγάλο
Γκιώνη λεν το ένα, Δήμο λεν το άλλο

Ο Γκιώνης μιάν ημέρα δυό αρνάδες χάνει
Ψάχνει, δεν τις βρίσκει, τριγυρνάει και κλαίει
έρχεται στη στάνη του αδερφού του το λέει

Βρέθηκε και κείνος στην κακιά την ώρα
φόρα το μαχαίρι και τονε σκοτώνει....

Και γιαυτό το βράδυ μόλις σκοτεινιάζει
το πουλί θλιμμένο στο δεντρί σκαλώνει
και φωνάζει Γκιώνη! Γκιώνη! Γκίώνη!....»

Της Αθηνάς Γκάτσου - Κεφάλα

Καλλιεργούσε χασίς σε μαντρί στο Βαλτινό…

Άνδρες του Τμήματος Ασφάλειας Τρικάλων, μετά από οργανωμένη επιχείρηση, την Τετάρτη το απόγευμα 19 Απριλίου 2017, στο ποιμνιοστάσιο στην περιοχή του Βαλτινού Τρικάλων συνέλαβαν  έναν 61χρονο ημεδαπό, κατηγορούμενο για καλλιέργεια κάνναβης.

Ύστερα από κατάλληλη αξιοποίηση στοιχείων, διενεργήθηκε έρευνα σε ποιμνιοστάσιο του 61χρονου και εντοπίστηκε πίσω από αυτό οργανωμένη φυτεία κάνναβης σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο μέσα σε θαμνώδη περιοχή.

Στο χώρο βρέθηκαν, εκριζώθηκαν και κατασχέθηκαν 26 δενδρύλλια κάνναβης, ύψους από πέντε έως 30 εκατοστά, τα οποία είχε φυτέψει σε έξι γλάστρες, ενώ κατασχέθηκε και ένα μηχανοκίνητο σκαλιστήρι. Ο συλληφθείς βαρύνεται με την κατηγορία της καλλιέργειας ινδικής κάνναβης, ενώ μαζί με την σε βάρος του σχηματισθείσα δικογραφία του Τμήματος Ασφαλείας θα οδηγηθεί στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Τρικάλων.

Πηγή: energospolitis

Της φύσης τα παράξενα στο Βαλτινό τα βλέπεις

Κάποιες φορές παρατηρώντας τη φύση με μια εστιακή ματιά στην επαναλαμβανόμενη διαδικασία της βλάστησης, της ανάπτυξης, και γενικότερα της γέννησης και του θανάτου, γινόμαστε μάρτυρες και διαπιστώνουμε τη θαυμαστή πορεία της σε όλες τις εκδοχές.

Άλλες φορές πάλι γινόμαστε μάρτυρες εκπληκτικών έργων τέχνης, που η ίδια η φύση φιλοτεχνεί. Αρκεί να εστιάσει κανείς το βλέμμα του στο φυσικό περιβάλλον για να μπορέσει να ανακαλύψει και να δει το μεγαλείο της. 
Στο Βαλτινό, η φύση τάβαλε με τις πινακίδες καθώς παρατηρούμε δύο παράξενους μαχητικούς εναγκαλισμούς.

Στην πρώτη εκδοχή και συγκεκριμένα στον επαρχιακό δρόμο του χωριού, λίγο πριν από το γήπεδο ποδοσφαίρου, υπάρχει ένας πλάτανος που είναι έτοιμος να κατασπαράξει μια μεταλλική πινακίδα. Το όλο σύμπλεγμα εξάπτει τη φαντασία και δημιουργεί μια σουρεαλιστική εικόνα.

Στην δεύτερη εκδοχή και συγκεκριμένα πάλι στον επαρχιακό δρόμο, στο έμπα του χωριού, με κυρίαρχα τα στοιχεία της φύσης γη, νερό, αέρας, ήλιος, θέριεψε η βλάστηση, έψαχνε να βρει στήριγμα να ανέβει… και έπνιξε στην αγκαλιά της τις πινακίδες. Θαρρείς πως με την δύναμή της λύγισε το μέταλλο σε έναν αγώνα που φαίνεται άνισος, αλλά δεν είναι.

Οι εικόνες τα λένε όλα…