Η μέλισσα

Από ώρα στριφογυρίζει πάνω στο κεφάλι μου. Μια στα άνθη της κερασιάς, μια στο ραδιόφωνο και πάλι σε μένα. Οι άλλες ζουζουνίζουν πάνω στο κάτασπρο δέντρο, αυτή πάνω μου. Αν συμβεί, αν, κάποιος απ' τους δυό μας θα πεθάνει. Οι και οι δυό. Εγώ αλλεργικός στο κεντρί κι αυτή χωρίς κεντρί πεθαίνει. Πόλεμος. Στο ραδιόφωνο, κάθε λίγο, οι τρεις αυτοκτονίες σήμερα στη Θεσσαλία. Της εξηγώ με όλους τους τρόπους, δεν αξίζει τέτοιο τέλος. Δες την ομορφιά της άνοιξης, μεγάλο κρίμα. Ίδια η διαδρομή της, τα άνθη, το ράδιο, το κεφάλι μου. Της έλεγα να σταματήσει, να γονιμοποιήσει τις κερασιές, να τις σκαλίσω κι εγώ. Με κοιτούσε παράξενα. Στο ραδιόφωνο η ίδια πρώτη είδηση.
Είχα θυμώσει και με τους τρεις αυτόχειρες. Έκλεισα το κουμπί.
Η μέλισσα σταμάτησε την άχαρη διαδρομή. Τότε κατάλαβα.
Την είδα να πέφτει με πάθος πάνω στο μεγαλύτερο ανθισμένο κλαδί.
Ίσως ο κόσμος να ήταν καλύτερος χωρίς ειδήσεις.

Του Κώστα Κοτρώνη